เสียงรำพันของนกบนดาวโลก
นกกลับไปเยี่ยมวัยเยาว์
๒.
วัยเยาว์
เยาว์วัยเสมอ
ในตัวเรา
ผมเชื่อเหลือเกินว่าทุกคนล้วนมีวัยเยาว์ด้วยกันทุกคน เพียงแต่วัยเยาว์ของเราแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป บางคนมีวัยเยาว์ที่ดีสมบูรณ์ บางคนอีกเช่นกันที่มีวัยเยาว์ที่ร้ายไม่อยากจำ แต่ถึงใครจะมีวัยเยาว์ที่เลวร้ายอย่างไร อย่างน้อยก็คงจะมีส่วนที่ดี ส่วนที่น่าประทับใจแฝงฝังอยู่ซักเสี้ยวหนึ่งอย่างแน่นอน
เราทุกคนต่างมีวัยเยาว์เหมือนกัน
แม้แต่ฆาตกรที่โหดร้ายที่สุดในโลกก็ยังมีวัยเยาว์ที่เขาประทับใจเหมือนกัน...
เครื่องย้อนเวลาที่กลับไปสู่วัยเยาว์ที่ดีที่สุดคือ ภาพถ่ายและความทรงจำ
จำได้ว่าตอนเด็กๆ การจะถ่ายรูปแต่ละครั้งนั้นต้องเป็นอะไรที่พิเศษจริงๆ เช่นไปเที่ยว งานแต่งงาน งานวันเกิด หรือแม้แต่งานศพ และกล้องถ่ายรูปนั้นก็ใช่ว่าจะมีกันทุกบ้าน อย่างน้อยก็ระดับที่เรียกได้ว่า พอมี นั้นล่ะ เพราะนอกจากล้องจะแพงแล้ว ค่าฟิล์ม ค่าล้าง ค่าอัดภาพยังแพงอีกด้วย ส่วนกล้องถ่ายวีดีโอนั้นไม่ต้องพูดถึง เพราะมันเป็นเรื่องของคนที่ พอมีพอกิน ซึ่งต่างกันนักกับสมัยนี้ที่กล้อยถ่ายรูปมีกันแทบทุกคน (อย่างน้อยก็มือถือนั้นล่ะ) และการถ่ายรูปจึงไม่ใช่เรื่องของวาระพิเศษอีกต่อไป
ภาพถ่ายที่พาผมย้อนกลับไปได้ที่เก่าที่สุดนั้น ก็เป็นภาพที่ยังเพิ่งหัดเดิน แน่นอนผมไม่สามารถจำอะไรได้แน่ จำได้อย่างเดียวว่าตอนเป็นเด็กเล็กนั้นเราทุกคนล้วนน่ารัก ถัดมาอีกก็เป็นภาพถ่ายกับเพื่อนในสมัยเรียนประถม ซึ่งก็พอให้ผมจำอะไรได้บ้าง
จำได้ว่าเคยแกล้งเพื่อนคนนั้น เรียกเพื่อนคนนี้ด้วยชื่อแม่ของเขา เดินกลับบ้านพร้อมกับเพื่อนคนโน้น และจำได้ถึงใบหน้าของหญิงอันเป็นรักแรกได้
ทว่า ณ ตอนนี้ถ้าจะให้จำชื่อเพื่อนเหล่านั้น ต้องนั่งคิดกันนาน อาจจะทั้งชีวิตเลยก็ได้ (แต่กลับจำชื่อของหญิงอันเป็นรักแรกได้ คุณล่ะจำได้ไหม?)
สรุปเอาง่ายๆ ว่า ชื่อไม่สำคัญเท่ากับวีรกรรมที่เรากระทำด้วยกัน ว่าอย่างนั้นเถอะ
นอกจากภาพถ่ายที่ถือว่าเป็นเครื่องย้อนเวลาที่ดีที่สุดแล้ว วัตถุสิ่งของ ก็เป็นอีกหนึ่งที่พาเราย้อนกลับไปในวัยเยาว์ได้ ไม่ว่าจะเป็น หนังยาง ลูกหิน ตุ๊กตากระดาษ สำหรับผู้หญิง ลูกแก้วตุ๊กตายาง ตู้ไขไข่ สำหรับผู้ชาย
ถึงตอนนี้ ผมไม่แน่ใจว่า จะมีหญิงสาวคนไหนเห็นหนังยางที่รัดถุงก๋วยเตี๋ยว แล้วคิดถึงหนังยางที่ร้อยเป็นเส้นยาวๆ ที่เอาไว้กระโดดกับเพื่อนในวัยเยาว์บ้าง
ผมไม่แน่ใจว่า จะมีหญิงสาวคนไหนมีหนังยางที่กระโดดเล่นกับเพื่อน เก็บหรือแขวนไว้ในห้องนอนบ้าง
ผมไม่แน่ใจว่ะมีชายหนุ่มคนไหนเก็บตุ๊กตาที่ทอยเล่นกับเพื่อนๆ เอาไว้ในห้องนอนบ้าง
และผมไม่แน่ใจว่าจะมีชายหนุ่มคนไหนเก็บสติกเกอร์ที่เคยเขี่ยเล่นกับเพื่อนเก็บไว้ในรังของเก่าที่บ้านบ้าง
เสียงเพลง ก็เป็นอีกหนึ่งกล่องที่เอาไว้เก็บความทรงจำที่ดีสำหรับเรา ผมเองจำไม่ค่อยได้ว่าซื้อเทปครั้งแรกเป็นเพลงของใคร แต่ที่แน่ๆ น่าจะเป็นเพลงจากค่าย นิธิทัศน์ ช่วงนั้นนักร้องจากค่ายนี้ดังๆ ก็มีหลายคน ที่ร้องเพลงเพราะๆ ก็อีกหลายคน ไม่ว่าจะเป็น ดอน สอนระเบียบ (แมวเก้าชีวิต) , แกรนด์เอ๊กซ์ , ดิ อินโนเซ็นท์ , วงเพื่อน ,วงพลอย , วงแมคอินทอช , โอเวชั่น , ฟอร์เอฟเวอร์ , ติ๊ก ชีโร่ , แจ้ ดนุพล ฯลฯ นอกเหนือจากค่ายนี้ก็คงแกรมมี่ และอาร์เอส เสียงเพลงและเนื้อร้องของนักร้องเหล่านี้ ล้วนติดอยู่ในความทรงจำของเรา ล้วนอยู่เคียงคู่กับวัยเยาว์ของเราเสมอ
คุณลองคิดถึงเพลงเก่าๆ และลองร้องดูซิ มันเป็นเรื่องน่าแปลกมากที่เราสามารถร้องมันได้แทบจะจบเพลง แต่จะเป็นเรื่องไม่น่าแปลกหรอกหากเราจำชื่อเพลงหรือแม้นกระทั่งคนร้องได้
ลองตอบคำถามตัวเองดูซิว่า เพลงอะไรที่เราร่วมร้องกับเพื่อนก่อนจะแยกย้ายกันไปเรียนต่อในมัธยมต้น หรือมัธยมปลาย เพลงอะไรที่เราเคยมอบให้หญิงที่เราตกหลุมรัก เพลงอะไรที่ทำให้เราเสียน้ำตาทุกครั้งเมื่อได้ยินมัน
ผมเชื่อว่าคำตอบเหล่านี้อยู่ในความทรงจำของคุณตลอดเวลา เพียงแต่คุณคิดไม่ถึงเท่านั้นเอง
ลองกลับไปค้นหา วัตถุแห่งความทรงจำครั้วเยาว์วัย ที่บ้านดูซิ เผื่อมันจะตกหล่นอยู่มุมใดมุมหนึ่งในบ้านก็ได้ ผมเชื่อแน่ว่ามันยังคงรอเวลาอย่างเงียบๆ และเปลี่ยวเหงาในที่ของมัน ที่ที่เราจะไปค้นเจอมัน พบมัน ทักทายพูดคุยกับมัน
คุณเคยถามตัวเองไหมว่า คุณกลับไปเยี่ยมวัยเยาว์ครั้งสุดท้ายเมื่อไร?
คุณจำความฝันในวัยเยาว์ได้บ้างไหม?
และคุณจำรักแรกในวัยเยาว์ได้หรือเปล่า?
ลองกลับไปนั่งพูดคุยกับเด็กชาย หรือเด็กหญิงเหล่านั้นดูบ้าง เผื่อเราจะเจอบางสิ่งที่เราทำหล่นหายไปนานกลับคืนมา
ว่ากันว่า วัยเยาว์ของเราล้วนบริสุทธิ์เสมอ การเติบโตเป็นการใส่ความหม่นเศร้าให้กับชีวิต
ยิ่งเราเติบโตเท่าไร เราจะรู้ว่าตัวเรา รวมถึงจิตใจของเราไม่บริสุทธิ์เท่านั้น
ยิ่งเราเติบโตเท่าไร ช่องว่างระหว่างเรากับวัยเยาว์ยิ่งห่างกว้างมากเท่านั้น
เราโบกมือลาวัยเยาว์ไปตั้งแต่เมื่อไร?
มันเป็นเรื่องน่าเศร้ามากๆ ที่ปล่อยให้วัยเยาว์เป็นเพียงแค่รอยจางอยู่ในความทรงจำ ลองกลับไปเยี่ยมวัยเยาว์ดูบ้าง อย่าปล่อยให้วัยเยาว์ของเราคล้ายเด็กกำพร้าที่ไม่มีผู้ดูแลอีกเลย
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
๐๘ ๐๖ ๕๒
กระท่อมผิงดาว อิงจันทร์ ริมชี
มหาสารคาม
จากคุณ :
สยามวรรณกรรม 
- [
8 มิ.ย. 52 10:58:47
]
เสียงรำพันของนกบนดาวโลก : นกกลับไปเยี่ยมวัยเยาว์
