 |
วันที่ไม่มีใคร
" วันที่ไม่มีใคร "
กระแสชลไหลไปไม่หวนกลับ ทุกสิ่งลับเลือนหายสายธารา ไม่มีเหลือสิ่งใดให้ครวญหา นอกเสียจากน้ำตาที่ไหลริน
ใบไม้ไหวลมพัดใจสะท้าน ใจต่อต้านความว่างเปล่าจนชาชิน ไร้สำเนียงเรียกหาให้ได้ยิน โอ้! ชีวินนับแต่นี้ไร้หัวใจ
แหงนหน้ามองท้องฟ้าใจสลาย โอ้ดาราหลายดวงร่วงไปไหน หรือเจ้าก็หลบหลีหนีห่างไกล ทิ้งข้าไว้เพียงลำพังให้โดดเดี่ยว
หนทางเดินนับแต่นี้จะมีใคร ที่ร่วมเดินไปด้วยกันไว้เกาะเกี่ยว ไว้เป็นเพื่อนแก้อ้างว้างยามเปล่าเปลี่ยว แต่สุดท้ายโดดเดี่ยวไร้คนข้างกาย
อยากให้ทุกอย่างเป็นแค่ฝัน พอเมฆร้ายปัดเป่าแล้วคลี่คลาย จะได้ยิ้มหัวเราะแสนสบาย แต่สุดท้ายเรื่องจริง...วันนี้(ไม่มีใคร)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไม่ได้เข้ามาห้องนี้นานมากแล้ว วันนี้รู้สึกเศร้าใจบอกไม่ถูกก็เลยมาเขียน กลอนรำพันความเดี่ยวดายสักหน่อย อาจแต่งไม่ได้เรื่องแต่อยากเขียนคะ รักทุกคนที่เข้ามาอ่านคะ และขอให้คนอ่านอย่าได้โดดเดี่ยวเหมือนผู้เขียนนะ และดอกไม้นี้มอบให้คนอ่านทุกคนคะ
จากคุณ :
B. LOVE
- [
9 มิ.ย. 52 10:50:52
]
|
|
|
|
|