ความคิดเห็นที่ 1 7 มิถุนายน 254 เขียนถึงพี่ต่อ                  อินไม่รู้ว่าความรู้สึกดีๆกับพี่ต่อมันเกิดขึ้นตอนไหน อินก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน เมื่อก่อนอินรู้สึกเฉยๆ ไม่มีพี่ต่ออยู่ในความคิดถึงเลย แต่พอเวลาผ่านไป ความรู้สึกมันก็เริ่มจะเปลี่ยน ช่วงที่ออกค่ายด้วยกัน อินได้พูดคุยกับพี่ต่อบ้าง อินรู้สึกดีนะ รู้สึกพี่ต่อเป็นพี่ชายที่ดีจัง ในตอนนั้น ความรู้สึกอินมันบอกว่า พี่ชาย คงเพราะอินไม่เคยมีพี่ชาย คงไม่ชินกับความรู้สึกนี้และอินก็เชื่ออย่างนั้น แต่พี่ต่อรู้ไหม ตอนอยู่ที่ค่าย น้องก้อยดูไพ่ความรักให้ ไพ่มันบอกว่ายังไง? อินนึกถึงหน้าคนที่อินชอบ เขาเป็นพี่ข้างบ้านที่อินรู้จักมาตั้งแต่เด็กและอินก็ประทับใจในตัวพี่เขามากแต่พอไพ่เปิดออกมา น้องก้อยบอกว่า 'ผู้ชายคนนั้นมีใจให้พี่นะ แต่ระหว่างใจพี่กับเขา มีผู้ชายอีกคน ตัวใหญ่คั่นอยู่' ในตอนนั้น อินรู้สึกดีที่คนที่อินชอบเขาอาจจะชอบอิน จะว่าอินงมงายก็ไม่เชิงหรอก แต่ที่อินดีใจเพราะนั่นแสดงว่า อินชอบพี่คนนั้นที่อยู่ข้างบ้านอินจริงๆและหากเป็นอย่างคำทำนาย อินเชื่อว่า ถึงจะมีใครมากั้นอินก็ไม่สน และไม่เห็นว่าในใจของอินจะมีใครอีก แต่ใครจะรู้ว่าเวลาที่ผ่านไปคำทำนายเหล่านั้นมันดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริง                   หลังเสร็จจากการออกค่ายได้ไม่นาน อินก็ได้ไปสัมมนาที่เชียงรายกับพี่ต่อ พี่โท พี่น้อย พี่เอ็มและนิด อินก็คิดแค่ว่า ดีเผื่อจะได้อยู่เที่ยวต่อด้วย แต่เสียดายที่ออมไม่ได้มาด้วย ความคิดของอินก็ยังไม่มีพี่ต่ออยู่ดี อินจำได้ว่าวันแรกเรานั่งฟังบรรยายพอถึงเวลาพัก พี่ต่อก็เข้ามาถามว่า “ไง เป็นยังไงบ้าง” อินรู้สึกดีนะที่มีคนใส่ใจและเพราะอินไม่ได้ค่อยคุยกับพี่ต่อเลยแต่พี่ต่อก็ยังใส่ใจ พี่ต่อทำเหมือนจะนวดไหล่ให้อิน แต่อินรู้พี่ต่อแกล้งเขย่าให้อินหัวคลอนมากกว่า คงกลัวอินจะง่วง จากตรงนี้มั้งพี่ต่อ ที่ทำให้ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป อินก็ไม่รู้ว่าพี่ต่อห่วงใยหรือใส่ใจคนอื่นแบบนี้บ้างไหม แต่ยังไงอินก็ขอบคุณพี่ต่อมาก มันทำให้อินรู้สึกอบอุ่นนะ                       ตอนจัดกลุ่มสำรวจและแยกย้ายปฏิบัติงาน อินก็ไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่าไปที่อ่างเก็บน้ำ ไปกับใครก็ได้ แต่พอรู้ว่ามีพี่ต่ออินก็ดีใจนะ พี่ต่อดูแลอินเหมือนเดิม อาจจะเป็นธรรมชาติหรือสิ่งที่พี่ต่อปฏิบัติ ต่อใครเป็นปกติอยู่แล้วก็ได้ ไม่รู้สิ แต่ตอนนั้นอินประทับใจในตัวพี่ต่อนะ แดดช่วงบ่ายร้อน พี่ต่อวางมือบนหัวอิน พร้อมกับคำพูดสั้นๆว่า “หัวร้อนหมดเลย” แล้วพี่ต่อก็ถอดหมวกพี่ต่อสวมอยู่ให้อิน ขอบคุณนะคะพี่ต่อ สำหรับความห่วงใยเล็กๆน้อยๆ อินยังไม่รู้สึกตัวตอนที่อยู่เชียงรายหรอกว่าแอบคิดถึงพี่ต่อ แอบมอง แอบสังเกตอาการพี่ต่ออยู่บ่อยๆ จนกระทั่ง อินกลับบ้าน ความรู้สึกมันค่อยๆชัดขึ้น คนที่อินจดจำในสิ่งที่เขาทำมากที่สุดคือพี่ต่อ แต่ตอนนั้นอินก็ยังไม่ยอมรับ ความรู้สึกตัวเองในตอนนั้น คิดแค่ว่าห่างมาหลายวันแบบนี้ เดี๋ยวก็หาย เคยอยู่ด้วย เคยเจอหน้ากันมาหลายวัน พอไม่ได้เจอมันก็เลยไม่ชินก็แค่นั้น แล้วมันก็ไม่ใช่ อินคิดถึงพี่ต่อ แม้จะไม่ทุกวันแต่มันก็มากขึ้นเรื่อยๆจนอินไม่รู้ ด้วยซ้ำว่า มากกว่าคนที่อินเคยคิดว่าชอบคนนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ การกลับบ้านในครั้งนั้น อินอยากจะเร่งเวลาให้มัน หดสั้นลงเพื่อจะได้กลับมาเชียงใหม่เร็วขึ้น เพียงแค่หวังว่าจะเจอพี่ต่อและกลายเป็นว่าอินชอบคิด ชอบหวังที่จะได้ เจอพี่ต่ออยู่บ่อยๆ ถ้าเจอก็ดีนะ เป็นเสียงที่คอยกระซิบอยู่ในใจอินตลอดเวลา แต่อินก็ยังไม่ยอมรับความรู้สึก ในช่วงนี้สักเท่าไหร่ อินกลัวว่ามันจะไม่ใช่ อินพยายามคิดถึงคนที่อินคิดว่าชอบ คล้ายๆให้เป็นกำแพงความรู้สึกที่ อินมีต่อพี่ต่อ แต่มันไม่สำเร็จ ณ ที่ๆอินเคยคิดถึงเขาคนนั้น แต่ต่อมาอินแทบไม่รู้สึก ความคิดถึงเขาเบาบาง เหลือเกิน ไม่รู้เพราะระยะทางที่ห่างกันหรือความรู้สึกของอินที่เปลี่ยนไป ถ้าพี่ต่อได้อ่านแล้วมีคำถามว่า แล้วความรู้สึกกับพี่ต่อล่ะ มันแน่นอนแล้วเหรอ อินก็ไม่รู้หรอก แต่อินค้นคำตอบของหัวใจของอินแล้วมันมีแค่พี่ต่อ ไม่ว่าจะพยายามลืม พยายามไม่คิดถึงแล้วก็ตาม แม้กระทั่งในตอนนี้ ในยามที่อินเสียใจจากพี่ต่อมากที่สุดและ พยายามจะตัดใจจากพี่ต่อให้ได้เสียที                                                                                                                         อิน                                                                                                                       23.04 น. แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 52 16:40:17 จากคุณ : ต้นอ้อสีม่วง - [ 11 มิ.ย. 52 16:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อารมณ์นี้เคยเหมือนกันครับ มันเศร้าอะ แง้... จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 11 มิ.ย. 52 19:27:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ได้ระบายออกมาแล้วคงดีขึ้นค่ะ แอบคิดนิดหนึ่งว่า คุณผู้ชายคนไหนที่ชอบทำกิริยาอบอุ่นกับน้องๆน่ะ บางทีคุณก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าทำร้ายจิตใจน้องเค้าทางอ้อมเข้าแล้ว ...........อ้าวววว......ผิดอีก ???? จากคุณ : จุดตานิด - [ 13 มิ.ย. 52 11:50:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ พี่พีทคุง   ในความเศร้ามันมีความสุขซ่อนอยู่ลึกๆนะคะ (ในบางครั้ง( สวัสดีค่ะ คุณจุดตานิด การระบายออกมา มันทำให้สบายใจขึ้นแน่นอนค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ว่าเป็นการทำร้ายจิตใจทางอ้อมหรือเปล่า แต่พี่เขาก็คงไม่มีเจตนามั้งคะ คงต้องอ่านจดหมายให้ครบทุกฉบับแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : ต้นอ้อสีม่วง - [ 14 มิ.ย. 52 13:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นั่นสิต้องรออ่าน จากคุณ : X RoBiN - [ 16 มิ.ย. 52 14:44:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 :) จากคุณ : xyz (xyzjung) - [ 16 มิ.ย. 52 16:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีต่อเหรอ รีบเอามาลงนะ จะรออ่าน อ่านแล้วออกเศร้าแต่ก็เศร้่าไม่สุดใจ แต่จะมีความสุขก็ได้ไม่สุดใจอีกเหมือนกันอ่ะ...ที่เค้าเรียกว่าสุขปนเศร้าสินะ เป็นกำลังใจให้้น๊าอ้อ  ^^ จากคุณ : Kazalong - [ 16 มิ.ย. 52 21:33:39 ]