Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    การเดินทางอย่างนักเดินทาง

    รายการ Roaming  ของ Ray  Mcdonald         บอกเราว่าช่วงที่ผ่านมาเขาเดินทางโดยรถไฟจากหัวลำโพง ....ไปลาว....เวียดนาม...จีน...เข้าไปรัสเซีย...เข้าโซนยุโรป..เยอรมัน...สวิส...อิตาลี....ฝรั่งเศส...จบที่อังกฤษ    52  วัน   16  ประเทศ     เป็นการเดินทางที่เราว่าน่าประทับใจมาก...ไม่ว่าจะเป็นการผจญภัย  การวางแผน  อุปสรรคที่พบ  เส้นทางที่ผ่านและสุดท้ายปลายทางที่หมาย     ตอนจบรายการมาโนช  พุฒตาล   บอกว่าเราน่าจะได้ลองออกแบบการเดินทางในแบบของเราเองเพื่อเพิ่มสีสันกับการเดินทางของเรา   นั่นสินะ....
     
    น้องที่รู้จักกัน...คนที่เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆกำลังจะไปอังกฤษ    เธอชอบการเดินทางมาก....เราว่าไปอังกฤษหนนี้กับเวลาปีครึ่ง...เธอคงต้องหาทางไปเที่ยวให้ทั่วยุโรปเป็นแน่      เธอเคยเล่าว่าไปแบ็คแพ็คคนเดียวที่สิงคโปร์  มาเลย์ บาหลี  อินโด   ออกจากบ้านไปเป็นเดือนๆ      เราว่าชีวิตดูมีอะไรน่าสนใจดี    น่าจะมีอะไรมาเล่าให้เราฟังได้เยอะแยะ....เพราะเราไม่ได้มีประสบการณ์ชีวิตที่น่าตื่นเต้นอย่างนั้น     น้องตอบว่า....มันเล่าไม่ได้..อธิบายไม่ถูกพี่   มันต้องไปเจอด้วยตัวเอง    อ้าว ?  ซะงั้น    เลยกลายเป็นว่าเราซึ่งมีประสบการณ์ชีวิตที่สุดแสนจะธรรมดาต้องเล่าเรื่องของเราให้มันฟังแทน    แล้วมันก็ขำกับทุกอย่างที่เราเล่าให้ฟัง    เห็นเราเป็นการ์ตูนไปเสียแล้ว...แค่เห็นหน้าเรายังไม่ทันจะทำอะไรเลย  มันก็หัวเราะ     ประเด็นของการเดินทางของเขา  ก็คือ   การที่จะได้อยู่ในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา...อยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย   มันทำให้เราได้อยู่กับตัวเราเองจริงๆ
     
    เคยอ่านหนังสือเรื่องการเดินทางของตุ๊กตาหมี     เป็นอะไรที่เราประทับใจมาก   เด็กผู้หญิงวัยประถมคนหนึ่งในอเมริกา    ทำการบ้านปิดเทอมส่งคุณครู    โดยการพาตุ๊กตาหมีไปเที่ยวกับเธอในการเดินทางไปต่างประเทศ     พอครบกำหนดกลับ....ญาติของเธอจะเดินทางต่อเลยฝากน้องหมีไปเที่ยวด้วยพร้อมสมุดบันทึกส่วนตัวของน้องหมีเพื่อให้คนที่ถือตุ๊กตาตัวนี้ได้เขียนบันทึกลงไป      สุดท้ายเจ้าน้องหมีตัวนี้ก็ได้เดินทางไปไกลกว่าที่เด็กหญิงคิด     เพราะนักเดินทางที่รู้เรื่องนี้ช่วยกันส่งต่อตุ๊กตาตัวน้อยพร้อมทั้งช่วยกันบันทึกเรื่องราวต่างๆลงไปในสมุดเล่มนั้น      และรอวันที่น้องหมีจะเดินทางกลับสู่อ้อมกอดของเด็กคนนี้อีกครั้งเมื่อการเดินทางจบลง     เราเชื่อว่ามันจะเป็นน้องหมีที่มีการเดินทางที่น่าประทับใจที่สุด  และบันทึกของเด็กหญิงเล่มนั้นคงเป็นการบ้านที่ไม่มีใครไม่อยากอ่าน
     
    อีกเรื่องราวประทับใจของมิตรภาพข้ามขอบโลก  เด็กผู้หญิงวัย 8 ขวบคนหนึ่ง    เธอออกเดินทางจากอเมริกากับครอบครัวไปบนเรือสำราญ    คืนหนึ่งเธอเขียนจดหมายด้วยข้อความสั้นๆบอกที่อยู่ติดต่อของเธอแล้วม้วนใส่ไว้ในขวดไวน์...โยนมันลงมหาสมุทร        หลังจากนั้นไม่กี่เดือนมีจดหมายจากเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอีกคนหนึ่งในฝรั่งเศสเขียนกลับมา       ต่อมาทั้งคู่ได้ผลัดกันเดินทางมาเยี่ยมเยือนกันจนสนิทสนมกันดี      และมิตรภาพของเด็กทั้งสองก็อยู่มายาวนานกว่า  40  ปี      ไม่ใช่สิ..ไม่ใช่แค่มิตรภาพของเด็ก 2 คนนี้เท่านั้น     แต่เป็นมิตรภาพของพ่อแม่...พี่น้อง...สามี..และลูกๆของพวกเธอต่างหาก      อ่านแล้วอยากจะไปเดินมองหาขวดไวน์ที่ริมชายหาดที่ไหนซักแห่ง     อยากรู้ว่าเรื่องราวประทับใจแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเราบ้างมั้ย ?    ใครจะคาดคิด...การเดินทางข้ามมหาสมุทรของขวดไวน์ใบหนึ่ง....จะสามารถสร้างมิตรภาพของเพื่อนที่อยู่ไกลถึงคนละฝั่งมหาสมุทร
     
    วางสายจากเพื่อน....คุยกันเรื่องทริปที่เราจะไปกันครั้งหน้า     พวกเราได้มีโอกาสเดินทางด้วยกันล่าสุด   คือ  ทริปไปกระบี่   กระบี่ที่เราไปนอนเป็นที่พักริมทะเล....ติดภูเขา     เราชอบสวนที่นั่นมาก....บรรยากาศเหมือนธรรมชาติจริง   ต้นไม้ต้นไร่   ทุกอย่างดูดีไปหมด....ไม่เว้นแม้แต่ผู้คน    เราได้กินอาหารริมทะเล .... ไปนอนนวดที่สปา.....เดินเล่นดูร้านค้าผู้คน....เดินย่ำทราย...มองปลายฟ้า     แต่อย่างเดียวที่เราเห็นไม่ถนัดในความสวยของมันก็คือ ทะลกระบี่    ใครจะรู้ว่าช่วงที่เราเดินทางนั้น   มรสุมเข้าพอดี....ทะเลใสอย่างที่เห็นในทีวีหรือโปสการ์ดนั้น   ขุ่นไปหมด      ฟ้าก็ครึ้มตลอดทั้งวัน       จนกระทั่ง..เช้าวันสุดท้าย...เราถึงได้เห็นบรรยากาศทะเลกระบี่อย่างที่เราอยากจะได้เห็น     ฟ้าสดสวย..น้ำสดใส...ลมสดชื่น    แล้วเราก็ต้องเดินทางกลับ       จำได้ว่าเราเป็นคนชวนให้เพื่อนๆเขียนโปสการ์ดหาตัวเองกัน     โปสการ์ดคนละ 1 ใบ ลงที่อยู่ของพวกเราแต่ละคน....ป่านนี้มันยังเดินทางมาไม่ถึงเลย     หรือตู้ไปรษณีย์ตู้นั้นไม่มีใครมาไขนานแล้ว ?    หรือที่จริงเราหย่อนผิดตู้ ?        

    ว่าไปแล้วมันก็เหมือนกับการที่เราอยากบอกอะไรกับใครบางคน....เราหย่อนจดหมายลงไปในตู้ไปรษณีย์หัวใจของเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...แต่เรากลับไม่เคยไขตู้ออกมาเลย    มันจึงกลายเป็นไปรษณีย์....ที่ส่งไม่ถึง   ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ย ?       รสชาติของการเดินทาง   สำหรับความผิดหวังกับทะเลกระบี่ซึ่งไม่เป็นไปอย่างที่เราคิด   อาจเพราะว่าเราไปคาดหวังเอาเองว่ามันจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้  แต่ก็นั่นแหละ..มันอาจจะมีนอกแผน..นอกเส้นทางไปบ้าง    แต่ถ้าคุณเป็นนักเดินทางที่ไม่ใช่นักท่องเที่ยว  คุณจะยอมรับมันได้...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม  
     
    ถ้าให้มองกันอย่างลึกซึ้งแล้ว ....ชีวิตคนเราก็ถือเสมือนการเดินทางอย่างหนึ่ง    จากการเกิด...สู่วัยทารก...วัยเด็ก...วัยรุ่น...วัยทำงาน...วัยผู้ใหญ่...วัยชรา...วัยไม้ใกล้ฝั่ง...และสู่ความตายในที่สุด     ถ้าใครได้เดินทางมาจนครบเส้นทางเหล่านี้   เราถือว่าเป็นโชคดี  

    ไม่ว่าในระหว่างเส้นทางเหล่านั้น    จะสุขหรือทุกข์เพียงใดก็ตาม ...... แต่ถ้ารู้จักมองอย่างลึกซึ้ง...รู้จักความงดงามของโลก...รู้จักคุณค่าของชีวิตแล้วละก็   ไม่ว่าคุณจะอยู่ตรงไหนบนหนทางนี้....ก็ต้องถือว่าคุณใช้ชีวิตบนโลกใบนี้อย่างนักเดินทาง...ไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยวที่บังเอิญผ่านมา

     
     

    จากคุณ : สร้อยสยาม - [ 11 มิ.ย. 52 23:22:20 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com