มีโอกาสกลับไปเดินย้อนอดีตที่บางลำพูเมื่อวานนี้
พอดีอากาศไม่ร้อนมากนัก ก็เลยตกลงใจขอเดินย่ำตามรอยเท้าเก่า
อยากเห็นว่าเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยแค่ไหน
พูดถึงแหล่งช้อปปิ้งยุคอนาล็อค
ก็เห็นจะไม่พ้นใจกลางเมืองละแวกแถวนี้
ถ้าจะซื้อเครื่องหนัง รองเท้า กระเป๋า
ก็ต้องมาถนนสิบสามห้าง
ถ้าจะซื้อผ้าก็ต้องไปสะพานหัน พาหุรัด
อยากจะซื้อเสื้อยืดเป็นโหลๆก็ไปสำเพ็ง
สมัยนั้นยังไม่มีหรอก (นกหงษ์)ใบหยกทาวเวอร์ (บัตรเครดิต)แพล็ตตินั่ม
หรือห้างไฮโซแบบเมืองจากไปแล้ว Para Gon(e)
เซ็นทรัล (ตรงกลางแต่ไม่ตรงใจกระเป๋า..ชะเอิ้กก)
เอมพอเรียม (พอแค่เลียมสายตา ไม่มีตังค์ซื้อของ)
กูรูเองก็ชอบมาแวะเวียนเดินเล่นแถวๆนี้
ไม่ต้องช้อปปิ้งอะไร
แค่เดินถนนพระอาทิตย์ ดูบ้านเรือนเก่าๆ
แวะเข้าไปนั่งพักที่ห้องสมุดเกอเต้ อ่านหนังสือ(และแน่นอน เข้าห้องน้ำ)
ก็มีความสุขตามประสาคนตัวเล็กๆแล้ว
อ้อ..ไม่ลืมแวะกินไอติมอร่อยๆราคาย่อมเยาอย่างร้าน "ฮาวาย"
ซึ่งอยู่หัวถนนพอดี ไอติมชามเบอเร่อ ถูกใจจี๊ด
(ปัจจุบันคือ สเวนเซ่น)
กลับไปหนนี้ ไปเยี่ยมร้านขนมปังใส่ไส้จ้าวอร่อย
โอ้โฮ อะไรเนี่ย คนรอคิวรับขนมปังอบใหม่ๆร้อนๆบนฟุตบาทแน่นถนัด
เจ๊เจ้าของร้านออกมาบัญชาการจัดขนมตามใบสั่งลูกค้า
สลับกับตะโกนสั่งการลูกน้องให้ดูขนมปังที่กำลังอบอยู่ว่าสุกหรือยัง
คนซื้อก็จอดรถข้างทางบนถนนเล้กๆนี่ล่ะนะ
จราจรมาไล่ทีก็ขับวนรอบที มาจอดใหม่ (อีก)
เออ..กิจการดีอย่างนี้นี่เอง
ทำให้เกิดขนมปังใส่ไส้แบบเดียวกันขายทั่วพระนคร
ไม่รู้ว่ารับมาจากที่นี่หรือเปล่า
เดินต่อไปฝ่าดงเสื้อผ้าสำเร็จรูปบนบาทวิถี
ข้อน่าสังเกต ที่นี่คือแหล่งเสื้อไซส์ L จริงๆ
ไม่ใช่ L ตัวกะจิดริดแถวสยามสแควร์
ก็เลยเป็นแหล่งซื้อเสื้อผ้าสำหรับคุณน้า คุณป้า
ที่ทุกวันนั้ไม่มีโอกาสไปเดินช้อปเสื้อผ้าในห้างทันสมัย
หรือไปก็หาไซส์ไม่เจอ
และก็เป็นแหล่งช้อปที่ดีสำหรับฝรั่งตัวใหญ่ๆด้วย
เดินไปเดินมาชักเวียนหัว
เพราะต้องลอดใต้ราวเสื้อผ้า กระโปรง กางเกง
ที่แขวนระโยงระยางข้างทาง
ขอเลี่ยงเดินไปถนนพระอาทิตย์ดีกว่า
พอได้หายใจโล่งๆเห็นสวนเขียวๆ
ร้านค้าเปลี่ยนไปเยอะรวมทั้งร้านหนังสือเล็กๆก็หายไปด้วย
ร้านหนังสือเดินทางที่มาเช่าต่อก็หายไปอีกเหมือนกัน
หลายห้องเป็นร้านกาแฟ ร้านอาหาร ผับ
ต้อนรับนักท่องเที่ยวที่มาพักบริเวณนั้น
เออ..น่าเสียดาย
ดีที่ยังเห็นร้านมะตะบะเก่าแก่ที่ขายได้เรื่อยๆ
ผ่านเกอเต้เก่า ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นสำนักงานของหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่ง
เพิ่งสังเกตว่ามีวังตระกูลสุขสวัสดิ์อีกวังอยู่ข้างๆ
มองลอดซี่กรงรั้วดูน่าตื่นตาตื่นใจ
เสียดาย ไม่ได้เปิดให้สาธารณะชนเข้าชม
เลยไม่รู้ว่าภายในจะงดงามตระการตาแค่ไหน
แต่คนเฝ้าปรตูบอกว่า สวยกว่าวังข้างๆ
กูรูเลยบอกว่า ไม่เชื้อ ไม่เชื่อ จนกว่าจะได้เข้าไปพิสูจน์เอง
ก็ยังไม่ได้รับอนุญาตแต่อย่างไร
งั้นเราก็เดินทางเยี่ยมวิมานบนถนนสายนี้ต่อ
อะอะ...ตรงข้ามสวนสันติชัยปราการ
มีตึกอะไรดูขาวๆนวลๆขึ้นมาใหม่
สไตล์โคโลเนียลเสียด้วย
ประมาณบูตีค โฮเต็ลอีกล่ะซิ
อา..จะข้ามเรือไปเยินยลก็ไม่ทันการณ์
ฝากไว้ก่อน
เดินจนสุดถนนพระอาทิตย์จรดธรรมศาสตร์
ก็เสร็จสิ้นทัวร์ความหลังสำหรับบางลำพู
ไว้มีโอกาสต้องมาเดินใหม่
แล้วทบทวนความเป็นอนิจจังของกาลเวลา
ขอแปะลิงค์พร้อมรูปสวยๆ
เกี่ยวกับบ้าน(วัง)เก่าตรงข้ามสวนสันติชัยปราการ
http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5022362/K5022362.html
แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 12:47:13
จากคุณ :
กูรูขอบสนาม 
- [
14 มิ.ย. 52 12:19:21
]
ย่ำถิ่นเก่า บางลำพู
