. . . . . . . . . . .
. . .นิราศร้าง ห่างเห จากเคหา
สู่สถาน อันแสนไกล ลับสายตา
ถิ่นทวา ราวดี ลพบุรีนาม
เพื่อพัฒนา ท้องถิ่น ชนบท
เพื่อปรากฎ ให้เลื่องชื่อ ลือศยาม
เพื่อความรัก สามัคคี พี่น้องงาม
เพื่อให้นาม กลุ่ม สามศร กระฉ่อนไกล
นักศึกษา มหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมาธิราช
ล้วนองอาจ ชีพพร้อม น้อมพลีให้
กับงาน ค่ายอาสา พัฒนาจิตใจ
กระทั่งใน แนวความคิด แม้ จิตวิญญาณ
พอเช้าตรู่ ที่สิบสาม มิถุนา
ศกสองห้า ห้าสอง ฤกษ์พร้องผ่าน
มุ่งหน้าสู่ ลพบุรี มิทันนาน
โรงเรียนบ้าน เขาเตียน นักเรียนรอ
ครั้นถึงแหล่ง แบ่งหน้าที่ ทั้งพี่น้อง
กระจายงาน ทั้งผอง รองรับต่อ
ฝ่ายโครงงาน ลุยทันที มิรีรอ
ถากหนามตอ สนามใหญ่ ให้เตรียมตัว
สพช. สัมพันธ์ชาวบ้าน ประสานทันที
ฝ่ายแสงสี เตรียมจัดไฟ ให้ถ้วนทั่ว
สันทนาการ เตรียมเวที มีให้ชัวร์
สวัสดิการ มุ่งเข้าครัว เตรียมจัดเลี้ยง
ฝ่ายเซอร์เวย์ ที่มาก่อน ผ่อนงานหลัก
ด้วยรู้จัก พื้นที่ ไม่มีเกี่ยง
นำทางทั้ง อุปกรณ์ ผ่อนลำเลียง
ทุกอย่างเพียง เตรียมงาน ประสานกัน
เพียงตระวัน เคลื่อนเฉียง เพียงสายสาย
พี่เลี้ยงพา เด็กทั้งหลาย ทั้งหญิงชายนั่น
เริ่มกิจกรรม ที่ซักซ้อม พร้อมเพรียงกัน
ทั้งวาดรูป ทั้งประชัน ด้านร้องเพลง
งานฝีมือ ถือไม้สอย ค่อยประดิษฐ์
ลูกโป่งบิด คิดสร้างสรรค์ งานคนเก่ง
ซุ้มโดมิโน เรียงความฝัน ไม่หวั่นเกรง
ต่างว่าการ ไปตามเพรง สุดจิตใจ
พอพักเที่ยง ก็กรูเกรียว เลี้ยวไปกินข้าว
พี่สาว สาว ตักกับข้าว แถมยิ้มให้
เผื่อไม่อิ่ม แต่ก็ปริ่ม ยิ้มจากใจ
บ่ายนี้จะ มีอะไร สู้ตายเลย . . .
(ยังมีต่อ ขอรับ)
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
18 มิ.ย. 52 20:23:36
]
นิราศลพบุรี (ที่ . . . เขาเตียน) # ๑
