เหมืองทองโต๊ะโมะ -บนเหมือง
เมื่อแวะพักที่วัดโต๊ะโมะแล้ว
ก็เริ่มออกเดินทางโดยรถยนต์นั่งส่วนบุคคล
ขับขึ้นบนเขาที่ตั้งของเหมืองทองโต๊ะโมะ ที่สูงชัน
แม้ว่าจะตัดเป็นทางวกวนไปมาตามไหล่เขา
เพื่อให้รถยนต์จะมีแรงเหวี่ยงไต่ขึ้นบนเขาได้บ้าง
ก็ยังค่อนข้างชันพอสมควร
ทางขึ้นเป็นดินลูกรังสีแดงบดแน่น มีบางตอนดินเหลวบ้าง
เพราะโดนฝนหรือสายน้ำเซาะ
แต่ก็มีรอยซ่อมแซมพยายามบดแน่นในรอยสึกหรอ
ข้างทางมองลงไปจะเห็นหุบเหวลึกมาก
เห็นแต่ยอดไม้ไกลลิบลับ
ถ้าตกลงไปก็ไม่เกินหนึ่งถึงสองนาทีก็ถึงพื้นดิน
ได้ไปเกิดใหม่สถานเดียวเท่านั้น
เมื่อขับรถยนต์ไปถึงประมาณครึ่งทาง
เพราะสังเกตเห็นธงโบกสะบัดอยู่ตรงเนินเขาทางโค้ง
เห็นได้แต่ไกลกะประมาณว่าน่าจะอีกครึ่งทาง
ตามการสังเกตและประมาณการของปลัดอำเภอ
ก็ปรากฏว่ารถยนต์ขึ้นไม่รอดแล้ว
แม้ว่าจะยอมลงจากรถยนต์ถึงสี่คนเดินขนาบข้าง
รอเอาหินหนุนยางล้อรถยนต์เวลาลื่นไถล
ปรากฎว่าคนขับรถยนต์เริ่มถอดใจแล้ว
บอกว่ารถยนต์เริ่มมีกลิ่นคลัชไหม้
กลัวขากลับจะกลับไม่ถึงสุไหงโก-ลค
เลยตกลงกันว่าทั้งสี่คนจะเดินขึ้นไป
แต่ให้คนขับรถยนต์นั่งรออยู่ตรงนี้
พร้อมกับให้หันหัวรถยนต์กลับทางลงเรียบร้อยก่อน
เมื่อเดินขึ้นไปไม่นานนักประมาณสิบกว่านาที
ก็เริ่มได้ยินเสียงรถยนต์วิ่งลงมาจากบนเหมือง
เลยพากันหยุดรอรถยนต์ที่วิ่งลงมา
คนขับรถยนต์ถามว่าจะไปไหน
เลยบอกว่าจะขึ้นไปเหมืองทอง
พร้อมกับบอกว่ามาจากธนาคารไทยแห่งแรก
เพื่อสำรวจเส้นทางก่อนผู้ถือหุ้นรายใหญ่อาจมาเยี่ยมชม
คนขับรถยนต์เลยบอกว่า
ได้ยินเสียงรถยนต์วิ่งมาแต่แรกแล้ว
พร้อมกับเห็นรถยนต์กำลังขับขึ้นมาบนนี้
แต่คาดว่าน่าจะไม่รอดแน่ เว้นแต่จะเป็นคนชำนาญทาง
หรือมืออาชีพจริง ๆ ที่ผ่านมามีครูคนหนึ่ง
สามารถขับรถยนต์นั่งส่วนบุคคล
จนถึงบนเหมืองแร่ได้สำเร็จ เลยนับถือว่าเซียนมาก
แต่หลังจากนั้นก็ไม่ปรากฏว่ามีใครทำได้อีก
ถ้าไม่ใช้รถยนต์แบบขับเคลื่อนสี่ล้อ หรือกะบะช่วงล่างสูง
เมื่อพากันขึ้นนั่งบนรถยนต์แล้ว
คนขับรถยนต์เลยบอกว่าทำหน้าที่เป็นหัวหน้าคนงานที่นี่
พร้อมจะพาไปที่ทำการเหมืองแร่ทองคำโต๊ะโมะ
หน้าที่ทำการเห็นกองหินแกรนิตจำนวนมากกองอยู่
เลยถามว่าคนงานอีกคนหนึ่งว่าทองคำอยู่ตรงไหน
แกบอกว่าอยู่ในเหมือง ทางเข้าเป็นอุโมงค์
ขนาดความสูงประมาณหนึ่งร้อยสี่สิบถึงหนึ่งร้อยห้าสิบเมตร
มีรางรถไฟขนาดเล็กบรรทุกหินแกรนิตอยู่จำนวนหนึ่ง
เลยถามเข้าไปได้เยี่ยมชมได้ไหม
แกบอกว่าได้เลย แต่ไม่รับรองความปลอดภัย
เมื่อถามต่อว่า ไม่เห็นมีคนงานเลย
แกบอกว่าคนงานส่วนมากจะอยู่ข้างในเหมือง
ลึกเข้าไปอีกจากเส้นทางนี้ประมาณหนึ่งถึงสองกิโลเมตร
เข้าออกตามรางรถไฟเส้นนี้แหละ
จากคุณ :
ravio
- [
19 มิ.ย. 52 11:31:34
]