กลอนเพลงยาว
หนี
จรดห้วงถ้วงถ้อยที่ร้อยถึง
ฝากความหลังหวังทวงห้วงคำนึง
ที่ท้วงซึ่งความซาบที่ตราบทรวง
แววตาต้องลองประโลมยังโฉมฉาย
พี่มิคลายคล้ายยังคงห่วงหวง
มิอาจละอาจลาแม้อาจลวง
ให้ช้ำทรวงแต่ดวงพักตร์นงลักษณ์ตรึง
จริตเจ้าเร้าโลมให้โรมรุก
ให้นึกทุกข์ร้อนรนปนฝันถึง
หากหักห้ามมิให้เคลียคลอคลึง
ก็อยู่ซึ่งความย้อนมายอกใจ
อันว่าหนามที่ยอกต้องหลอกบ่ง
แต่ยังหลงคงร้าวไม่กร้าวไหว
โอ้เสี้ยนหนามตามตำตรงหนใด
หากไม่อาจถอนไปถอนใจแทน
ให้ถอนเจ้าจากจิตไม่คิดจาก
มันสุดยากหากหยั่งยังหวงแหน
กลิ่นดวงมาลย์ก้านพิลาสมิอาจแทน
แม้แก้วแก่นพยับพรายอายอาจทาน
พยับหมอกหลอกเร้าให้เศร้าโศก
หนาววิโยคยามรุ่งทุกถิ่นฐาน
รอรอเพียงอทิตยามารอนราญ
แต่สุมาลย์รอพี่อยู่ที่ใด
อ้างว้างอ้างว้างอ้างวลี
อ้างโน่นอ้างนี่พี่สงสัย
อ้างฟ้าอ้างเทพยดาได้อ้างไป
แต่พี่อ้างเพียงหทัยเจ้าโฉมยง
อ้างบ้างสุดจะอ้างให้ร้างลา
แต่เดือนยี่พี่มาต้องประสงค์
จะพาเจ้าพาเจ้าไปให้คู่คง
จะได้ลงเอยคู่กันวันภุมวาร
ทอดบันไดจัดแจงไว้สู่ใจนุช
บรรจงรุดรับสมรจรสมาน
จมห้วงลึกนึกหมายมาดหวังอาจทาน
ที่จะผ่านด่านทวารที่จารจำ
บรรจงอุ้มดวงแก้วที่แผ้วผ่อง
ผิดครรลองแต่นึกครองต้องถลำ
สุดแดนดินสุดถิ่นสุดลึกล้ำ
พี่จะนำไปสู่ห้วงนที
---------------------------
กลอนส่งครูเนื่องในวันสุนทรภู่ครับ
ขอบคุณมากครับ
จากคุณ :
int.anti
- [
24 มิ.ย. 52 21:55:44
]