ยี่สิบหกมิถุนาใกล้มาถึง
เราซาบซึ้งพระคุณครูผู้ยิ่งใหญ่
เป็นกวีผู้เปรื่องปราชญ์ของชาติไทย
ยังจำได้คำที่ดีมีหลายบท
.....แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน.....
ส่วนที่หวานตรึงในใจหนุ่มสาว
อ่านทุกคราวจับจิตคิดทุกหน
เพิ่มความรักมากเหลือเมื่อยินยล
กลอนท่านด้นคำง่ายไม่ยากนาน
......ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้อยู่ในใต้หล้าสุธาธาร
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา.......
แต่ที่เราติดใจเตือนให้คิด
รักชีวิตอย่ามัวเมาไม่เข้าท่า
ทั้งเบียร์เหล้าและบุหรี่เป็นขี้ยา
อีกไม่ช้าต้องช้ำใจไม่บรรเทา
...........ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าช่างน่าอาย.....
สิบนิ้วพนมก้มกราบสุนทรภู่
ท่านเป็นครูชั้นเลิศประเสริฐหลาย
ของนักกลอนน้อยใหญ่ไม่เสื่อมคลาย
บทขยายฝากถ้อยคำจงจำไว้
.....ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน.......
ท่อนสุดท้ายยกธรรมะขึ้นกล่าวอ้าง
เป็นตัวอย่างฝากคุณค่าไม่ฝ่าฝืน
จากกาลก่อนจนปัจจุบันนั้นยั่งยืน
เลิกขมขื่นช้ำอุราทั้งตาปี
............คือรูปรสกลิ่นเสียงไม่เที่ยงแท้
ย่อมเฒ่าแก่เกิดโรคโศกสงสาร
ความตายหนึ่งพึงให้เห็นเป็นประธาน
หวังนิพพานพ้นทุกข์สนุกสบาย
ซึ่งบ้านเมืองเคืองเข็ญถึงเช่นนี้
เพราะโลกีย์ตัณหาพาสุขหาย*
อันศีลห้าว่าอย่าทำให้จำตาย
จะตกอบายภูมิขุมนรก.......................
ยี่สิบหกมิถุนามาอีกครั้ง
ฝากกลอนไว้ให้ฟังใช่โกหก
ลอกมาวางหน้ากวีนี้แถมพก
ขอหยิบยกเพียงแค่นี้พอทีเอย.
*กราบขออภัยท่านสุนทรภู่ ขออนุญาตแก้ไขเพื่อให้ผ่านการเซ็นเซ่อร์ครับ
จากคุณ :
เจียวต้าย 
- [
25 มิ.ย. 52 06:01:06
]
ก้อนถึงวันสุนทรภู่
