ความคิดเห็นที่ 1 ๏ วัน   นี้วันนั้นต่าง                        กันไกล ฝัน  ย่อมแปรเปลี่ยนไป                  แผกบ้าง จาร  จำวิจารณ์ใด                          ทั้งสุข   ทุกข์แล โคลง  สี่มีโครงสร้้าง    .....              เอกค้ำโทผสม ๚ะ ๏ เอก เจ็ดโทสี่นั้น                        โคลงคำ วัน ใหม่เก่าใจจำ                            บ่แย้ง ฝัน ไกลโลกสีดำ                           เทาหม่น โคลง สี่สุภาพ แจ้ง                         กรอบอ้างวางผัง๚๛ ... จากคุณ : ต (ลำน้ำ C) - [ 1 ก.ค. 52 10:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โคลง เคลงเรือล่องเคว้ง...กลางชล จาร เรื่องราววกวน...วุ่นว้า วัน คืนผ่านการณ์ทน...เหน็ดเหนื่อย ฝัน ที่ประกายจ้า...มอดสิ้นดังไฟ คุณศาลายา ว่าหนูเป็นหิดอีกคนแล้ว หนูชื่อ ชูก้าร์ฮัท มิใช่ชูก้าร์หิด นะอย่าพิมพ์ผิด แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 52 18:58:53 จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 1 ก.ค. 52 12:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วัน      นี้ฝนหยุดแล้ว             ดีใจ ฝัน     ว่าท่องเที่ยวไทย         ทั่วแคว้น จาร     ชนจากที่ไหน             อย่าย่อง เยี่ยมเฮย โคลง   บอกตำรวจแม้น          ฝากเฝ้าบ้านที จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 1 ก.ค. 52 12:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กลโคลงผวน 'พยัคฆ์เอี้ยวมองหลัง 12.32 น. ๏ วัน-ก่อน วอน กลั่นส้าน ....... กานท์สัน-ติสุขแล ฝัน-เด่น ใช่เห็นขัน ................ หั่นเค้น จาร-ลิขิต โคลงกัน ................ ขันโก่ง โคลง-สุภาพ สี่เน้น ................ เซ่นหนี้ นี่ใคร ->(หนี้ โทโทษเอก นี่) ๏ วง-ไมตรี พิสุทธิ์แจ้ง ........... แสงจุด กวีเวย ฝัน-แห่งเอกบุรุษ .................. บุตรรู้ จาน-ชาม คว่ำมนุษย์ ............. มุดนะ มโนเอย ขัน-ติ อดกลั้น คู้ .................. กู่ขั้น หวนหัน ๏ ปั่น-โคลง ผวนผกแก้ว ........ แผ่วกก กันฤๅ สี่-ทิศ โทท่องจก .................. ถกจ้อง ปี่-เป่า ใช่ดูด นก .................. ดก nude สั่น-เปล่า เศร้า ปั่นน้อง .......... ป่องนั้น ขวัญหาย ๏ ดัน-ใจ ไม่นิ่ง เจ้า .............. เน่าจริง เจ็ด-พระกาฬ ยุ่งขิง .............. ยิ่งคลุ้ง เด็ด-ยอด ใช่ ยอดลิง ............ ยิงลอด ไม้แล จันทร์-สะท้อน ย้อนรุ้ง ........... ยุ่งร้อนโคลงใจ ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 13.02 น. แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 52 13:14:58 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 1 ก.ค. 52 13:12:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จารโคลงมาร่วมร้อย.......................จำเรียง อักขระดังสรรพเสียง......................สดับได้ ฝากใจส่งมาเคียง...........................เป็นเพื่อน เสมอนา อวลอุ่นรักมาใกล้...........................ไป่ร้างแรมกัน จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 1 ก.ค. 52 14:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 #1 ท่าน ลำน้ำ C สวัสดีครับ ๏ วัน นี้วันนั้นต่าง              ตรงใจ ฝัน ลำน้ำ C ใส                สิ่งรู้ จาร จากจิตสว่างไสว         สุขสงบ   โคลง สี่สุภาพสู้                สะดวกด้วยใจหมาย ๚ะ๛ ----------------------------- #2 ท่านสีน้ำน้อย (sugarhut) สวัสดีครับ ๏ โคลง สีน้ำน้อยหนึ่ง          พึงยล จาร รีบ "กาล" เป็น "กล"      เกือบได้ วัน คืนผ่านยังฉงน               สัมผัส ฝัน อาจแวววาวไซร้             หากสะดุ้งกลางกาล ๚ะ๛ -------------------------------------- # ท่าน แดงตัวน้อย (Little Red) สวัสดีครับ ๏ วัน หยุดนี้จะอ้าว                แอ่วเชียง  ใหม่แฮ ฝัน ว่างูรัดเตียง                    ตื่นเต้น จาร ใบสั่งซื้อเสบียง               เตรียมรถ  เร็วพ่อ โคลง โยกเยกแต่เน้น             บึ่งให้ถึงใจ ๚ะ๛ ไปเชียงใหม่จะเจอใครบ้างนี่ ? ใครอยู่เชียงใหม่ยกมือขึ้น! -------------------------------------- #4 ท่านนกโก๊ก สวัสดีครับ ไฟแรงจริงๆ ๏ นกโก๊กชวนเล่นค้ำ                ลำเค็ญ โคลงท่านช่างแสนเข็ญ             เซ่นแค้น โคลงผวนยกประเด็น                เป็นดะ  นะพี่ โคลงพี่อลังการแม้น                 แก่นหม้าน*หมอกบัง ๚ะ๛ (หม้าน = ม่าน) ------------------------------------- #5 คุณแม่ใจดี  สวัสดีครับ ๏ วัน นี้ดีนักแล้ว                 แม่มา  แม่เอย ฝัน ว่าแก้วรัตนา                 สู่ห้อง จาร ใจชื่นหรรษา               วันวิเศษ โคลง อุ่นอวลรักก้อง           เกลื่อนกลุ้มมิตรสหาย  ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 21:07:52 จากคุณ : ศาลายา - [ 1 ก.ค. 52 17:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฮาฮา แวะมาขำตอนเย็น ขออำภัยเจ้าค่ะ ตอนเช้าแต่งโคลงสลับกันหลายบท ฮา อาย...............................เขิน อิอิอิ อิอิอิ เขินอ่ะ เดี๋ยวแก้ก่อน จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 1 ก.ค. 52 18:56:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ๏ วัน............เก่าเราผ่านแล้ว.........ลากัน ฝัน..............จุดติดดับพลัน.............พรากร้าง จาร.............ใจฝากไม้จันทน์..........จันทร์ดับ โคลง..........วัฏฏะคนสร้าง...............ซ่อนซ้อนสงสารฯ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ ปล. ทิ้งเชื้อไว้ให้ล้อมวง "วิวาทะสังสรรค์" ว่าด้วย "งานบุญ" ในกระทู้ที่ผ่านพ้น เชื้อไม่ยักลุกลามเหมือนหวัด ๒๐๐๙ ประมาณว่า... ดับเชื้อโดยพลัน แหะ แหะ บ่นไปทำไมมี มันก็เป็นพรรคนั้นเองแล แหะ แหะ ไปล่ะ จากคุณ : นายทิวา - [ 1 ก.ค. 52 20:10:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบ-ไม่ชอบ ประกอบกัน ----------------------------------------------------- หลงเออ-ออ-ห่อหมก มาตั้งแต่เด็กว่า "ฉันชอบสิ่งนี้", "ฉันไม่ชอบสิ่งนั้น" "ฉันอยากได้สิ่งนี้", "ฉันไม่อยากได้สิ่งนั้น" ต่อมาเราเปลี่ยน objects ของประโยคนี้เป็นอย่างอื่น เช่น เธอ, เขา, นักการเมือง, แมลงวัน, เสื้อผ้าเก่า, รถติด ควันพิษ, บริษัท,สำนักงานฯลฯ ขอบเขตความ "ชอบ-ไม่ชอบ" ก็กว้างขวางขึ้น อย่างไรขอบเขต ประโยคทั้งหลายก็ชัดเจนขึ้น "ฉันชอบเธอ", "ฉันไม่ชอบหมอนั่น", ฉันชอบพรรคนี้, ฉันไม่ชอบพรรคนั้น, ฉันไม่ชอบพ่อ, ฉันชอบแม่, ฉันชอบบริษัทนี้, ฉันไม่ชอบบริษัทนั้น ฯลฯ โลกของเราคงมีอยู่สองซีกเท่านี้-ชอบ และไม่ชอบ โลกที่เราค่อยๆ สร้างขึ้น, บางทีก็มองได้ว่า มันเติบโตมาพร้อมๆ กับเรานี่แหละ หากชีวิตคือการเดินทาง "ชอบ-ไม่ชอบ" คงเป็นทางแยกที่นำเราไปทางซ้ายหรือทางขวา ในแต่ละวันเรามีโอกาสเดินไปข้างหน้าสักกี่นาที เราพบตัวเองบ่อยๆ ว่า ถ้าไม่เลี้ยวซ้าย ก็เลี้ยวขวา ก้าวย่างที่เดินตรงไปข้างหน้าหายากเต็มที ก่อนชีวิตจะจากโลกนี้ไป เราจะมีโอกาสเดินไปข้างหน้าได้สักกี่ก้าว ก้าวสุดท้ายที่เราย่ำไปข้างหน้า มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่หรือ -------------------------------------------------------------- ฝากโคลงให้ทิวากับจอมยุทธฯไว้อ่านแกล้มเหล้า วัน..... จากวันพรากแล้ว....ลาลับ ฝัน.....ใฝ่ใครอย่าดับ.........ชีพดิ้น จาร.....คำทุกคำประทับ.....ประเทืองจิต  ไว้พ่อ โคลง..รักเราฤาสิ้น...........ทิพย์แท้อมตะหอมฯ จากคุณ : Ar@p - [ 2 ก.ค. 52 07:50:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อจิตหยุดปรุงแต่ง  ก้อจะพบกับความนิ่ง เปรียบไปก้อเหมือนแผ่นน้ำที่หยุดกระเพื่อม เราจึงเริ่มมองเห็น  สิ่งที่ซ่อนอยู่ลึกๆ ในสายน้ำ  มีแก่งหิน  ก้อนหิน  อีกสรรพชีวิตนานาสารพัน ที่คงอยู่อย่างสงบ  นิ่งนาน  ตามหน้าที่ของมัน แล้วหากเป็นจิต  เราจะมองเห็นอะไร?... เมื่อจิตนิ่ง  จิตสงบ  สภาพความเป็นทิพย์ย่อมเกิด เราจะรับรู้  สิ่งที่อยู่ส่วนลึกๆ  ในจิต  ความจริงที่ซ่อนอยู่  จากตรงนี้ เราเกิดมาเพื่ออะไร?  จุดหมายในชีวิตของเราอยู่ตรงไหน?  ..ฯลฯ ทุกสิ่งทุกอย่างจะเริ่มผุดพรายมาในความรู้สึก และจิตนิ่งอีกเช่นกัน  ที่จะสามารถสัมผัสและรับรู้ คนเราทุกคนเกิดมาต่างมีกรรมเป็นของตัวเอง   กรรมดีบ้าง  กรรมชั่วบ้าง  ผลของกรรมย่อมแตกต่างไปตามกรรม เกิดมามีแค่ดวงจิต  กลับไปก้อมีแค่ดวงจิต  สิ่งที่เรานำไปได้จากโลกใบนี้ คือ  กรรม  ... ..... เริ่มสัมผัสลมหายใจ  เพื่อจะเริ่มเข้าไปสัมผัสสภาพแห่งธรรมในใจของตัวเอง ..... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 13:07:11 จากคุณ : กรวี - [ 2 ก.ค. 52 13:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฉันคือใคร ....................... พอดีสองสามวันมานี้เด็กที่บ้านจะสอบเก็บคะแนน เลยได้โอกาสอ่านหนังสือเรียน ภาษาพาทีชั้นป. ๕ เรื่องฉันคือใคร และ ฟ้าใสใจกระจก ไปด้วยน่ะคับ ก็เลยได้รู้ว่าหลักสูตรภาษาไทยปัจจุบันไม่ใช่แค่เน้นการเรียนเพื่ออ่านเอาเรื่อง คืออ่านเพื่อให้รู้ว่าใครทำอะไรที่ไหน ท่องกลอนยาวๆ ท่องว่าปัญจมหานทีมีอะไรบ้าง ท่องชนิดของคำนามคำกริยาชื่อประหลาดๆแล้วก็เลยพาลเกลียดวิชาภาษาไทยมาอีกหลายสิบปี ฯลฯ อย่างไรก็ตามในเด็กชั้นโตกว่า วิชาภาษาไทย ก็ยังเป็นอย่างที่เคยเป็น  เด็กเรียนโคลงแบบแปลโคลง คือให้รู้เรื่องราว (เข้าไปดูเรื่องลิลิตตะเลงพ่ายในบล็อกของ kavint ได้คับ เด็กๆต้องการคำแปลเพื่อทำรายงาน เพื่อท่องสอบเป็นอันดับหนึ่ง)  หรือนิราศนรินทร์ที่จำเป็นต้องตัดบางบทที่ไม่เหมาะสมออก แต่ส่วนที่เหลือก็เหลือให้พอสามารถอ่านแล้วเข้าใจว่าในเรื่องนี้เนื้อเรื่องเดินทัพผ่านที่ไหนบ้าง กับท่องผังโคลง จากมามาลิ่วล้ำฯ แค่นั้นเอง อะไรกันนี่ กลับมาที่ฉันคือใครชั้น ป.๕ ดีกว่า เรื่องนี้มีกลอน(หรือกาพย์ลืมไปแล้ว)ประกอบที่มีเนื้อหาบทสุดท้ายประมาณว่า เป็นนักเรียนไม่ใช่แค่เพียรเขียนอ่าน แต่ต้องเรียนรู้ตนเองเรียนรู้จักรวาล เธอได้เรียนรู้ไปเท่าไรแล้ว ดังนั้น การหาคำตอบว่า ฉันคือใคร จึงไม่ใช่แค่ ฉันชื่อ ......... อายุ ..... บ้านอยู่ไหน พ่อแม่ชื่ออะไร แต่ ฉันคือใคร มีคำตอบที่กว้างขวางไม่จำกัด ตั้งแต่ ฉันเป็นเด็กคนหนึ่งซึ่งโชคดีที่ได้เกิดมาในประเทศนี้ มี.... มี..... ไปจนถึง ฉันคือนักเดินทางที่เก็บความฝันมาสานเป็นรองเท้า พอดีคุณศาลายาเปิดกระทู้เรื่องวันฝันจารโคลง และคุณอาร์พีก็เขียนเรื่องการดูจิตในหลายแง่มุม จึงอยากให้เพื่อนๆอาศรมลองกลับไปเรียนชั้น ป ๕ ด้วยกันด้วยการพยายามค้นหาตนเอง หรือจินตนาการว่า ฉันคือใคร จะมีใครสนใจบ่คับ ฉันคือมือที่ใช้                 จารโคลง คือลักษณ์อักขระโยง        เรื่องร้อย คือรักจักจรรโลง              ศิลปะ สานศัพท์เรียงสอดสร้อย    ลอดเส้นลายฝัน คือเสียงซึ่งครั้งหนึ่ง            เคยฟัง กาลสาบซากสูญฝัง            กลบไว้ หนังสือที่เธอยัง                 ไม่อ่าน เปิดออกเป็นดอกไม้           ส่งถ้อยสื่อถึง จากคุณ : KAVINT - [ 2 ก.ค. 52 13:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น้ำนิ่งบนแผ่นน้ำ..........นิ่งนาน แผ่ผ่านเยือกเย็นปาน....จิตข้า เคยร้อนผ่อนดวงมาล...พลันสงบ  ลงเฮย ล้างจิตคิดอ่อนล้า...........ชุ่มด้วยน้ำใส ขอขอบคุณภาพจาก  http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kaopanom&month=02-2008&date=11&group=12&gblog=13 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 22:28:21 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 13:37:13 จากคุณ : กรวี - [ 2 ก.ค. 52 13:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 #2 ขออภัยเป็นอย่างสูงครับ u กับ y มันใกล้กัน พิมพ์ผิดโดยสุจริตใจครับผม ขอมอบช่อดอกไม้    แทนใจ จากคุณ : ศาลายา - [ 2 ก.ค. 52 17:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 19.51 น. ๏  ทำไม เราจึ่งต้อง ............. เกิดมา เราเกิดเพื่อใคร ตา .............. เลือกจ้อง พบแล้ว แสวงหา ................. อะไรอีก สามประเด็นนี้ ต้อง .............. ตอบให้เห็นจริง     ๏  ทิ้งสุข ทุกสิ่ง สร้าง .......... ทุกข์ภัย คำตอบ ครอบตำใจ ............. จิตข้อง ข้องจิต คิดจ้องไป ............... ถามไถ่ ใครเวย ถามนก ถกนาม จ้อง ............ นกรู้ ลิขิตฝัน ๏ ๏ วัน-เกิด แฮ้ปปี้ เบิร์ธ ...... word-กัน-bird นา ฝัน-เด่น ที่ เฟ้นดัน .............. ทั่วด้าว จาร-คำ ดึกดำบรรพ์ ............. ใบ้บอก อะไรแล โคลง-ใหญ่ ใคร่โยง น้าว ...... เหนี่ยวให้ไขคำ-ถามตามที่นกผีปุจฉาแลนา บารนี ๚ะ๛ 20.22 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 2 ก.ค. 52 20:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อเช้านี้ มีโทรศัพท์หนึ่งสาย แต่ไม่ได้รับ แบบว่า เมาแล้วหลับ แบบว่า กลับตีสามกว่า แต่ว่าพอตื่น ลุกขึ้นยืนแล้วโทรกลับ ขยับแล้วก็ยิ้มให้ แบบว่าดีใจด้วยมากมาย กับความสุขคล้องหัวใจ ของ Ar@p แบบว่า งดงามฉะนี้ แบบว่าธรรมมะ มีดี เช่นนี้แล อดไม่ได้ ต้องแวะมาแสดงความยินดีกับ Ar@p กับอีกชีวิตใหม่ที่งดงาม และกำลังมาถึงอย่างงดงาม แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ มาเร็วไปเร็ว (เมาเร็ว หลับช้า แต่หลับนาน) จากคุณ : นายทิวา - [ 3 ก.ค. 52 19:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านจากพี่ทิวาข้างบน และอ่านจากพี่อาพีหลาย ๆ ความเห็น  (ที่ผ่านมา) สัพเพธรรมานาลังอภินิเวสาย  ครับ คิดว่าอาพีคงตรึกและตรองธรรมข้อนี้อยู่ ธรรมใน  วินัยใด  ที่อาพีรู้แจ้งแล้ว ขอธรรมนั้น  วินัยนั้น  จงมีแด่ผองเพื่อนชาวอาศรมทุกท่านทุกคนครับ สว่าง-ว่าง-เฉิดฉายอยู่ภายใน โลกย์จักเป็นเช่นไรไม่พรั่นเลย สองวรรคนี้ให้อาพีครับ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 23:13:12 จากคุณ : ปะหล่อง - [ 3 ก.ค. 52 23:11:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณนกโก๊ก ขออนุญาตถามอะไรหน่อยค่ะ  เห็นมานานแระ....+กะงง คือตรงนี้อ่ะเจ้าค่ะ  มันเกินฉันทลักษณ์ไปหรือเปล่าค่ะ  หรือหากกรวีอ่อนด้อยประสบการณ์ยังไง  ก้อกรุณาแจ้งแถลงไขด้วยนะเจ้าค่ะ <i>เหนี่ยวให้ไขคำ-ถามตามที่นกผีปุจฉาแลนา บารนี ๚ะ๛ </i> จากคุณ : กรวี - [ 4 ก.ค. 52 13:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอบท่าน กรวี # 17 20.06 น. ๏ โคลงครบฉันทลักษณ์แล้ว .... ขยายความ วงเล็บ เหน็บเนื้อขาม .............. ขยาดยิ้ม ผิดถูกไม่รู้ ถาม ..................... ใจเถิด รู้แต่นั่งเทียน พริ้ม .................. นั่งจิ้มโคลงผวน-แลนาบารนี ๚ะ๛ 20.12 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 4 ก.ค. 52 20:13:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เขียนโคลงมาฝากครับ จากคุณ : วฤก - [ 5 ก.ค. 52 20:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอแจมด้วยคนครับ  รักเธอประหนึ่งห้วง   หัวใจ รักอย่างมิมีใด          เทียบด้วย รักมากกว่าคนไหน    ในโลก เลยนา รักตราบชีพดับม้วย    หมดสิ้นอาตมัน  เธออันฉันเอ่ยแจ้ง    วาจา เธอใช่ใครดอกนา     พี่น้อง เธอคือแม่หรือมา      ตานั่น เองแล เธอรักษ์ฉันจากท้อง  ปกป้องจนตาย จากคุณ : singha (ราชสีห์_สิงหราช) - [ 6 ก.ค. 52 00:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 จิตจักเศร้าหมองตรม   ระทม (ทุกข์ยิ่ง) เสียงเธอที่เคยได้ยิน       ลับหาย วันเปลี่ยนคืนผัน          สุขพลัน มลาย ความรักกลับทำร้าย        จิตใจ ระทม    ดั่งฝนตกในใจ       ไม่หยุด เปียกปอน ความเศร้าหมองบาดลึก     สุดกลั้น น้ำตาร่วงรินรด           หล่นลง เปียกหมอน ความเจ็บช้ำไม่หยุดหย่อน    กัดกิน สิ้นใจ เฮ้อ ตายซะ จากคุณ : คิมคิเฮ - [ 6 ก.ค. 52 10:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ๏ แรงฤทธิ์ลบล่มด้าว          ใดปาน คืออวิชชาพญามาร            พล่านไหม้ รักโลภโกรธหลงระราน        ระเริงทั่ว โถมถั่งใจข้าไข้                  ขื่นเข็ญ ๚ นับวันใจยิ่งหาความสงบได้ยาก สงสัยต้องเลียนเยี่ยงคุณ Ar@p บ้างแล้ว จากคุณ : ลิ้มบ่อเมี้ย - [ วันอาสาฬหบูชา 18:12:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กินหางตัวเอง ----------------------------------------------- ฉันกับเธอดูจะไม่ต่างกัน (เป็นเด็กภูธรเหมือนกัน) เมื่อจบประถมต้นก็คิดการเลยว่า จะเรียนอะไรกันต่อ (แค่ประถมเองนะ) จากนั้นก็หลับหูหลับตาเรียนจนได้ปริญญาติดตัว คนละใบสองใบ (รวมทั้งเซอร์ทิฟิเคทอื่นๆ) ก็นับว่า มีความสำเร็จในแง่หนึ่งทีเดียว เรามีความรู้กันคนละมากๆ จากห้องเรียนบ้าง จากสื่อสาระพัดชนิดบ้าง จากการรเดินทางแสวงหาความรู้บ้าง พบเจอสิ่งใหม่ๆ ทั้งในและต่างประเทศ ได้รับความรู้มากมาย เหมือนว่า เราเรียนรู้ไม่จบไม่สิ้น ยอมรับได้ทีเดียวว่า เราไม่โง่เลยนะ ความรู้พวกนี้ทำให้เราฉลาดขึ้นกว่าเดิม (ตัวพองเชียว) แต่น่าแปลก เวลาใจเราไม่สงบ ฟุ้งซ่านจนควบคุมไม่ได้ เป็นทุกข์ เรากลับไม่มีความรู้ที่จะจัดการกับ "ใจ" ของเราได้เลย ไม่รู้จะทำอย่างไร กับ "ใจ" นี้, มันยากเย็นเหลือเกิน ฉันพินิจตัวเองขณะป่วยเป็นไข้หวัดธรรมดา ปวดหัว ตัวร้อน ทำงานตามปกติไม่ได้ ไปพบปะผู้คนไม่ได้ ฯลฯ รู้นะว่า นอนพัก ๔๘ ชั่วโมงก็หาย แต่ใจก็รำคาญ และบางทีก็พาลกลัวไปถึงว่า หวัดก็อาจทำให้เราตายได้ สภาพใจที่ดิ้น ไร้เหตุไร้ผล มันน่าเวทนามากจริงๆ เรารู้เรื่องด้านในน้อยมาก น้อยจนน่ากลัว เหลือเชื่อจริงๆ โตมาจนป่านนี้ เรายังไม่มีความรู้อะไรเลยสักนิด ชีวิตด้านในถูกปล่อยให้มืดมน รกร้างเหมือนป่าช้า ไร้ที่พึ่งยามวิกฤติ (แม้เล็กน้อยก็ตาม) ได้พบปะหลายๆ คน ที่หมุนชีวิต ๑๘๐ องศา หันหลังให้ความรู้ด้านนอก เพราะรู้มากพอแล้ว ไม่รู้ว่าจะรู้อะไรไปทำไมอีก และกลับมาสนใจชีวิตด้านในแทน เห็นนัยยะลึกๆ ว่า แต่ละชีวิตว่ากันตามจริงแล้ว ก็โหยหา "ความสงบเย็น","ความเบาใจ","ความโล่งใจ", ไม่มีใครอยากจมอยู่ใน "กองทุกข์","ความอึดอัดขัดใจ" "ความขุ่นเคือง" เพราะรู้ดีว่า "มันทรมาน" (แม้จะรู้ช้าทุกทีก็ตาม-อิๆ) เพราะทุกข์นั้นเมื่อบุกรุกใครได้ มันก็จะบุกรุกมากขึ้น ซับซ้อนขึ้น ยิ่งไม่รู้ ไม่เห็น ก็จะยิ่งไปกันใหญ่ เหมือนปลาอานนท์ กินปลาอื่นๆ จนหมด แล้วก็มากินหางตัวเอง กินไปเรื่อยๆ ตอนนี้เธอเลิกกินหางตัวเองหรือยัง ? **************************** ตามดูใจไปเรื่อยเรื่อย กระแสใจไหลเอื่อยพอมองเห็น มันมา มันมี มันเป็น แล้วลับเล้น สลายหายวับไป เมื่อตามดูก็คล้ายคล้ายมันหายวับ เมื่อเผลอมันก็กลับมารอบใหม่ ความเล้นลับแบบนี้พฤติใจ ใช่-ไม่ใช่ ใครตามดูรู้เห็นเองฯ ๘๐๗๒๕๕๒-๑ จากคุณ : Ar@p - [ วันเข้าพรรษา 09:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อาสาฬหบูชามาถึงแล้ว เข้าพรรษาตามแนวพุทธศาสน์ เจียวต้ายอยากทำดีกระวีกระวาด มีโอกาสได้ทำบุญสุนทรทาน วันที่ห้าไปวัดอินทร์ถิ่นเทเวศร์ วันที่หกทำพิเศษแดนสังหาร ช่วยวัดในภาคใต้พ้นกันดาร ราชาธิวาสในฐานเป็นศิษย์เก่า วันที่เจ็ดวัดชลประทานย่านปากเกร็ด ฟังธรรมเสร็จสังฆทานไม่ง่วงเหงา วันที่แปดวัดระฆังดังไม่เบา ตั้งแต่เช้าจนสายได้ทำบุญ รักษาศีลทั้งห้ารวมสี่วัน สร้างกุศลแข็งขันไม่ว้าวุ่น ปาณา อทินนา ล้วนมีคุณ กาเม มุสา หนุนฟอกจิตใจ อันสุราเมระยะต้องละเว้น อีกบุหรี่นั้นเป็นสิ่งเหลวไหล งดเสียบ้างก็ไม่เห็นจะเป็นไร จิตแจ่มใสสะอาดดีล้วนมีผล ขอแบ่งบุญที่ทำนี้ให้พี่น้อง และเพื่อนพ้องมากมายในถนน จงได้รับความสุขทั่วทุกคน ขอให้พ้นโภยภัยสุขใจเอย. ด้วยความรักและปรารถนาดีต่อทุกท่านครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ วันเข้าพรรษา 21:16:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 การที่คนเราเริ่มทำความดี การตอบรับจากเบื้องบน เปรียบได้ดั่งเส้นด้ายเพียงเส้นเล็ก บางเบา และสิ่งที่จะตามมา คือ บททดสอบ... หากเราผ่านบททดสอบในแต่ละขั้น เราย่อมได้รับด้ายเล็กๆ เพิ่มขึ้นมาอีก 1 เส้น ยิ่งบททดสอบจากเบื้องบน มากมายเท่าไหร่ ก้อเท่ากับว่าเราได้รับเส้นด้ายเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น.. เมื่อเส้นด้ายบางๆ จำนวนเพิ่มขึ้นย่อม บ่งบอกถึงความแน่นเหนียว และมั่นคงเพิ่มขึ้นเช่นกัน ถ้าเปรียบกับความดีย่อมเป็นความดีที่มั่นคงขึ้น แข็งแรงขึ้น และสุดท้ายมันจะสามารถต้านทาน ต่อสิ่งที่เข้ามากระทบ เข้ามาทำลายได้มากยิ่งขึ้น ตามความแข็งแกร่งและมั่นคงในความดี ขอให้มั่นคงในความดี ผู้ตั้งมั่นในการทำความดี ย่อมได้รับการทดสอบจากเบื้องบน เมื่อคุณก้าวผ่านไปได้เท่ากับว่า ความแข้มเเข็ง อดทน ย่อมมีเพิ่มขึ้นด้วย เฝ้าดูจิต - ใจ ของตนเอง อย่าเพ่งโทษผู้อื่น เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบข้างได้ แต่เราสามารถเปลี่ยนแปลงความคิด ความต้องการในใจตนเองได้ การเรียกร้องให้สิ่งหนึ่งสิ่งใด เปลี่ยนแปลงไปตามความคิดของเรานั้น เท่ากับว่าเราเพิ่มไฟในใจตนเองให้คุกรุ่นขึ้น สุดท้ายมันก้มีแต่เผาผลาญใจเราเอง หากต้องการเอาชนะกิเลสในใจเราต้องเพิ่มเชื้อของความดี เช่นเดียวกันหากเราต้องการดับไฟที่กำลังคุกรุ่น เราต้องใช้น้ำ ความเย็น หันกลับมามองพิจารณาจิตใจของเราเอง หากมันดำก็พยามขัดให้ขาว หากมันร้อนก้อทำให้เย็น เพิ่มความสุขในหัวใจตนเอง จากคุณ : กรวี - [ วันเข้าพรรษา 21:36:06 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คคห.#8 ท่านนายทิวา ๏ วัน.....เก่าเล่าไว้ล่วง               เลยนาน ฝัน.....ดับลั่นลงดาล                  ดับเชื้อ จาร.....ใจฝากโทษฐาน              รู้จัก โคลง.....ติดวันหยุดเงื้อ              ง่าแล้วหยุดยาว    ๚ะ๛ จุด...ไม่ติด...คงเพราะ...วันหยุดยาว....ซะละกะละมัง...ขอรับ === คคห.#9 ท่าน Ar@p ท่วงท่า ท่วงที ช่างสวยงาม เรียงธรรมะด้วยร้อยแก้ว แล้วประทับด้วยรอยโคลง ๏ วัน.....วันหลงด้วยชอบ                  ไม่ชอบ     มนุษย์เอย ฝัน.....แต่งแปลงเป็นกรอบ                กฎก้าว จาร.....ชีวิตติดระบอบ                      ซ้ายแบ่ง  ขวาเอย โคลง.....ย่ำหยุดฤๅอะคร้าว                ย่อมก้าวที่ตรง ๚ะ๛ === คคห.#10 ท่านกรวี ๏ ผืนน้ำหยุดกระเพื่อมพื้น                 ส่องเห็น ตะกอนแก่งหินเป็น                          ปุ่มก้อน จิตนิ่งผ่องจันทร์เพ็ญ                        จึงพบ   สัจจ์เฮย ดีชั่วตัวกรรมสะท้อน                         วิบากนั้นอนันตกาล ๚ะ๛ === คคห.#11 ท่าน KAVINT สุดยอด โคลงทั้งสองบท ผมอ่านซ้ำไปซ้ำมาตั้งหลายเที่ยว ชอบจริง ๆ ครับ มาเถิด มาหาว่าฉันคือใคร ๏ ฉันคือหมอกรุ่งเช้า                         ชวนฝัน อ้อยอิ่งพลอดรำพัน                           แผ่วช้า สายสลายร่างเงียบงัน                        แดดส่อง วันพรุ่งรอพบหน้า                              ภพนั้นฝันเสมอ ๚ะ๛ === คคห.#12 ท่านกรวี ๏  น้ำนิ่งผิวแผ่นสะท้อน                     เงางาม ใสขุ่นซ่อนคำถาม                             มากล้น ใจเผยแผ่นผิวตาม                             สมมุติ     จริงเท็จยากหลุดพ้น                          จิตแท้ยังหลง ๚ะ๛ === คคห.#14 ท่านนกโก๊ก ๏ วัน....หนึ่งเกิดดับล้าน                      ลมจมูก   ฝัน....ฤ จริงผิดถูก                             ยากแจ้ง จาร.... ใจจากตนผูก                          ปรุงแต่ง โคลง.... เสาะเห็นบ่แสร้ง                    กิเลสให้แสวงหา ๚ะ๛ ๏ ตัณหาตาหั่นให้                              เกิดมา ลัทธิ์โอ่งหลงอัตตา                            รูปนี้ มาบกึ๋นหมื่นกัปป์หา                            เลี้ยงกิเลส ล้นผุดหลุดพ้นชี้                                ใช่ด้นเดาเอง ๚ะ๛ === คคห.#15 ท่านนายทิวา ๏ มาเร็วไปรีบแท้           หากฝากธรรมะแห้                        ห่มให้ตรึกตรอง ๚ะ === คคห.#16 ท่านปะหล่อง     แหม ๆๆๆ   "ดาวคือดวงประทีปรู้            ระหว่างดาว" ข้าฯ น้อยยังห่างไกลนัก เลยบ่รู้ เรื่องเลย แหะๆ === คคห.#17 ท่านกรวี เข้าใจว่าท่านนกโก๊ก เล่นกับคำสร้อย อย่างสนุกสนาน เตลิดเปิดเปิง แลนา บารนี  อิอิ .... อันไหนที่มันเกิน มันล้น ก็ตัดไปครับ ผิดสำหรับผู้เคร่ง สนุกสำหรับผู้เล่น เป็นงงสำหรับผู้อ่าน อิอิ เห็น ท่านนกโก๊ก กวนเล็กๆ ใน คคห.#18 ว่า "ผิดถูกไม่รู้ ถาม ..................... ใจเถิด" แต่ใจผมไม่ว่าอะไรเลยนี่ เพราะไม่รู้อะไรเลยเหมือนกัน ฮี่ๆ เรียนเชิญซีเนียร์ทั้งหลาย ได้โปรดมาเล็กเช้อ เรื่องสร้อยโคลงหน่อย เถิดรา ฯ === คคห.#19 ท่านวฤก ๏ ขอบคุณโคลงเลิศหล้า                 ทุกบท เสียงเพราะคำความรส                    ครบถ้วน วิเศษราวทิพย์โอสถ                       ลอยจาก  สวรรค์แล มากล่อมห้องโคลงล้วน                   หลากล้นมนต์ขลัง ๚ะ๛ === คคห.#20 ท่าน singha (ราชสีห์_สิงหราช) สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับสู่อาศรมชาวโคลงครับ ไม่ต้องซีเรียสครับ ฝึก ๆ แต่งโคลงกัน วิจารณ์หยอกล้อกันตามเหมาะตามควร แบบไม่กวนเกินไป อิอิ ๏ รักแม่รักมากล้น                        รำพัน ใครใช่ "แม่" ยืนยัน                      อยากรู้ ผู้คลอด ฤ เลี้ยงฉัน                       เติบใหญ่  ฤๅแม่ ฤๅแม่ยาหยีผู้                               สั่งฟ้าฝาละมี ๚ะ๛ === คคห.#21 ท่านคิมคิเฮ ร้อยกรองของท่าน เป็นอะไร ฉันใคร่รู้ ดูมู่ทู่มูทู คิกขุหมาย น้ำตาร่วงรดหมอนนอนสบาย แช่งให้ตาย ไม่ตาย อ๊ะ ประหลาดจัง? แหะๆ รูปร่างเป็นโคลง แต่อ่านแล้วคล้ายกลอน หลอน ๆ จะเป็นกาพย์ บทที่สองหรือจะเป็นฉันท์เชคสเปีย ดูชื่อตั่วเฮียคล้ายเกาหลี แหะๆ รีบมาเฉลยโดยพลัน === คคห.#22 ท่านลิ้มบ่อเมี้ย คงเห็นว่าโคลงดั้น จังหวะจะฉึกกะฉัก เหมาะกับยุคสมัยกะละมัง? ขอแต่งสองบทนะขอรับ จะได้แสดงฝีละมือร้อยโคลงด้วย แหะๆ โคลงดั้นบาทกุญชร ๏ ใครลบใครล่มด้าว                  ใดปาน อวิชชาใดปูน                            เปรียบได้ ใครหลงย่อมระราน                    รนทั่ว ใครนิ่งจักรู้ไส้                           ซ่อนกล ๚ะ ๏ ใครยวนใครยั่วแย้ง                 แยงคำ อาจเพ่งเล็งถึงผล                      ผ่านถ้อย ลุโทสะอาจถลำ                         ลายถ่อย โรบอทตัวน้อยน้อย                     ลบเลย ๚ะ๛ ใจเย็น ๆ ขอรับ === คคห.#23 ท่าน Ar@p เรียกอาร์พี อาร์พี ก็มา แหะๆ ย้อเย่งน่า... ๏ ความรู้ภายนอกนั้น                เหลือคณา ยากแก่การเป็นสา-                    รณะได้ ความรู้อยู่ในพา                         จิตพึ่ง ใครหากพบเห็นไซร้                   จักแจ้งอัศจรรย์ ๚ะ๛ === คคห.#24 ท่านเจียวต้าย ๏ อนุโมทนาสาธุบุญกุศล สู่ทุกคนจากเจียวต้ายขวนขวายยิ่ง อวยทานศีลภาวนาสัจจาจริง จงพบสิ่งดีดีในชีวิต ๚ะ * อืม... สังเกตรูปหัวใจ ถูกใจให้กิ๊ฟ เปี๋ยนไป๋ * === คคห.#25 ท่านกรวี ๏ ขอบคุณธรรมบทน้อย                   นำผล สอนสั่งสมดีดล                              แกร่งได้ ดับไฟกิเลสโดยกุศล                       เย็นฉ่ำ   ใจแม่ ร้อนย่อมคลายลงไซร้                      สุขแท้ทันสมัย ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 20:16:25 จากคุณ : ศาลายา - [ วันเข้าพรรษา 23:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โทษฝน รับปากท่านพ่อข้าฯ                จักกระทำ แต่กลับเจอฝนพรำ                 ร่ำไห้ ผิดสัจจะน้ำคำ                       เอื้อนเอ่ย ไว้นา จักรดน้ำต้นไม้                      ทั่วทั้งไร่สวน จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 9 ก.ค. 52 11:48:46 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คคห.#17 ท่านกรวี เข้าใจว่าท่านนกโก๊ก เล่นกับคำสร้อย อย่างสนุกสนาน เตลิดเปิดเปิง แลนา บารนี  อิอิ .... อันไหนที่มันเกิน มันล้น ก็ตัดไปครับ ผิดสำหรับผู้เคร่ง สนุกสำหรับผู้เล่น เป็นงงสำหรับผู้อ่าน อิอิ เห็น ท่านนกโก๊ก กวนเล็กๆ ใน คคห.#18 ว่า "ผิดถูกไม่รู้ ถาม ..................... ใจเถิด" แต่ใจผมไม่ว่าอะไรเลยนี่ เพราะไม่รู้อะไรเลยเหมือนกัน ฮี่ๆ เรียนเชิญซีเนียร์ทั้งหลาย ได้โปรดมาเล็กเช้อ เรื่องสร้อยโคลงหน่อย เถิดรา ฯ .... ท่านศาลายา เล่นเอาคนอ่านอย่างกรวีงงเลยอะดิเจ้าค่ะ  แหะๆๆๆ รู้สึกเรื่องสร้อยโคลงเนี่ย  พี่เล็กหรือพี่ยุทธเขียนไว้แล้วในกระทู้เก่าๆค่ะ เอ..  แต่ก้อเบลอๆเหมือนกันค่ะ  เพราะมีหลายทู้จริงๆเจียว ที่แทรกไปด้วยเคล็ดการเขียนโคลงเนี่ย  อิอิอิ .. ปล.พี่เล็กขี้งอนค่ะเลยต้องเรียกพี่   เขียนโคลงครั้งก่อนนั้น....เคยมา ผิด-ถูกจนระอา..............ใหญ่น้อย ช่วยเข็ญอีกช่วยพา..........ขึ้นฝั่ง  กันเฮย สำลักน้ำเกลือบร้อย.........หลากครั้งยังจำ แต่จนถึงบัดนี้กรวียังเขียนโคลงพอถูไถอยู่นั่นเอง อ้าวววรำลึกความหลังของตัวเองซะแระ   ไปแระ  ฟิ้ว จากคุณ : กรวี - [ 9 ก.ค. 52 14:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ้างถึง # 14 ... ที่เกิดมาแล้วต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า 1. เราเกิดมาทำไม 2. เราเกิดมาเพื่อใคร 3. เราเกิดมาแสวงหาอะไร ----------------------------------------------------------------------------- 18.09 น. ๏ ทำไม เราจึ่งต้อง ............ เกิดมา เกิดแก่เจ็บตาย ตา ............ เหลือกรู้ รู้หน้าที่ไหมหวา ................ แต่ละ-คนเอย หน้าที่เราท่านผู้ ................ อื่นรู้ดีหรือ ๏ ฤๅ คนคลุกเคล้า แยก .... ไม่ออก เกิดสับสน จนตรอก .......... กรอกหน้า ถามใจ ใช่ว่าหลอก ........... ถามเล่น รู้ไม่รู้ บอกน้า .................. นกบ้าจะเฉลย ๚ะ๛ 18.31 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 9 ก.ค. 52 18:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีครับท่านแดงน้อย ท่านกรวี ท่านนกโก๊ก จาก คคห.#29 ท่านนกโก๊กปุจฉา ศาลายาตอบ "ไม่รู้" ๏ ฉันคือใครตอบหง้าย*        ฤๅไฉน ฉันเกิดมาทำไม                   ไม่รู้ เกิดมาเพื่อสิ่งใด                  แสวงสิ่ง  ใดฤๅ มืดบอดปัญญาถู้**              นกรู้โปรดเฉลย ๚ะ๛ *หง้าย = ง่าย **ถู้ = ทู่ จากคุณ : ศาลายา - [ 9 ก.ค. 52 20:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอบท่าน ศาลายา # 30 1. เราเกิดมาทำไม ----------> ตอบ ... เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์มนุษย์ 2. เราเกิดมาเพื่อใคร --------> ตอบ ... เพื่อคู่สร้างคู่(ผ)สม(พันธุ์) 3. เราเกิดมาแสวงหาอะไร ---> ตอบ ... แสวงหาทางอยู่รอด ----------------------------------------------------------------------------- 00.43 น. ๏ เกิดมา เพื่อไม่ให้ .......... สูญพันธุ์ มนุษย์เวย เพื่อคู่สืบพันธุ์ สวรรค์ ........ รับรู้ แสวงหาละเมอฝัน ............ วันอยู่ รอดแล วิสัชนา นี้ผู้ ..................... คิดค้านโปรดประทาน-คำวิจารณ์แลนา บารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 00.51 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 10 ก.ค. 52 00:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คนเราเกิดเพื่อสร้าง              เผ่าพันธุ์ เกิดเพื่อช่วยเหลือกัน            ทุกผู้ เกิดเพื่อคิดสร้างสรรค์           ให้อยู่ สุขแฮ เกิดเพื่อร่วมต่อสู้                  สิ่งร้ายในใจ จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 10 ก.ค. 52 09:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 33 .....วัน  เวลาเคลื่อนคล้อยลอยทอดห่าง .....ฝัน  มิจางในดวงจิตคิดทอดถอน .....จาร  ใจเจ้าสู่นิมิตรนิรันดร .....โคลง  บทกลอนวอนเว้าเฝ้ารอคอย **************************** อิอิ...มาร่วมขวนการค่ะ จากคุณ : ปานสายน้ำไหล - [ 10 ก.ค. 52 11:58:11 ]

ความคิดเห็นที่ 34 สะสมอะไร ---------------------------- ในภพชาติอันนับไม่ถ้วนที่ผ่านมา เราแต่ละคนได้สะสมอะไรไว้มากมาย เราคว้าทุกอย่างมาเก็บไว้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เราชอบ หรือไม่ชอบ ดีก็เก็บไว้ ชั่วก็เก็บไว้ แม้แต่ "ความเบาใจโล่งใจ เบิกบาน" เราก็เก็บไว้ฯ วันนี้ก่อนนอนลองนับดูซิ เก็บอะไรไว้บ้าง ------------------------------------ ดูกาย, กายลับเร้น ไม่เห็นกาย ดูใจใจก็หายสู่บางหน เพ่งจ้อง เพ่งจดอย่างอดทน การค้นหาตัวตนยากจริงจริงฯ ที่พบที่เห็นเป็น "ของนอก" แยกใจเราออกจากความนิ่ง โลกภายนอกใดใดไม่อาจอิง ใจยึดใจยิ่ง ใจโง่งมฯ ดูใจเพื่อเห็นความเป็นใจ ทราบชัดอุปนิสัยที่หมักหมม ที่เก็บที่ออมตามอารมณ์ ที่สะสมเหล่านั้น "มันอะไร" ฯ ๒๕๕๒๐๗๑๐-๑ จากคุณ : RpSriAsrom (Ar@p) - [ 10 ก.ค. 52 15:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ...                  ๏ ในใจไม่มีอะไรทั้งสิ้น                   สมมุติเพื่อแดดิ้นตามวิถี                   คิดว่าไม่หรือไม่คิดว่ามี                   แท้แท้นี้ที่แท้ก็แค่ใจ                   ๏ คิดว่ามีในใจในใจคิด                   ในใจติดสมมุติยุดให้ไหว                    คิดว่าไม่ก็ไม่มีอะไร                    แท้ก็ไม่มีใจไม่มีจริงฯ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ มีอะไร ไม่มีอะไร มีใจ ไม่มีใจ จากคุณ : นายทิวา - [ 10 ก.ค. 52 15:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 36 งานสุมรุมเร่าร้อน          หฤทัย เหินห่างงานโคลงไป      เนิ่นช้า ทูเดย์ม่วนดวงใจ           วันว่าง จึงมุ่งจารโคลงค้า          วาดรุ้งอักษร ตอบถ้อยดังนี้แล... "เราเกิดมาทำไม" เราเกิดมาเพื่อม้วย          มรณัง "เราเกิดมาเพื่อใคร" มาเพื่อยังตัวยัง             อยู่ได้ "เราเกิดมาแสวงหาอะไร" แสงหาสัจธรรมขลัง       โอภาส พร่างแฮ หมายมุ่งวางว่างไร้         ทอดทิ้งอาตมัน จากคุณ : เทพกร - [ 10 ก.ค. 52 17:29:22 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขออภิปรายความเห็นท่าน เทพกร #36 07.28 น. ๏ หากเรา ไม่รู้ว่า ....... เกิดมา ทำไมเวย ฤๅจะรู้อัตตา ............. น่าถี้ ----->(น่าถี้ เอกโทต่างก็โทษ โทเอก หน้าที่) หากคิดว่ารอ'เวลา....... มรณะ' แล้วจะ'ดิ้นรน'ป่นปี้ ..... เช่นนี้ทำไม-แลนาบารนี  ๚ะ๛ 07.34 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 11 ก.ค. 52 07:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กราบสวัสดีมิตรรักทั่นพี่พ่อผมทุกๆคน ร่วมวง.....ด้วยครับ ๏วัน วัยวุ่นผ่านพ้น          สังขาร ฝัน ใฝ่สวยตระการ        ไขว่คว้า จาร รอยแก่เฒ่าพาล        จิตอับ โคลง ขับหายเหนื่อยล้า   ทุกข์ลี้ลืมสมัย๚ มาบ้านสนุกแบบชาวเรานะคับ..... ชาวเขาก็เขียนโคลงได้อะนะ คิดอะไรไม่ค่อยออกแต่ก็อยากเขียนโคลงสักนิดนะคับ ความสุขในวิถี....ใจ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 52 10:00:36 จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) - [ 11 ก.ค. 52 09:59:27 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ฟู-ฟุบ ---------------------------------- ใจฟู ใจฟุบ ยุบพอง กาย-ใจเราพร่องอยู่เสมอ แปรเปลี่ยนเหมือนกันทั้งฉันเธอ สัจจะนี้ให้พบเจอความแท้จริง จะหลงแต่กายใจอย่างไรได้ ทุกอย่างรอสลายไม่อยู่นิ่ง ที่ฝันไว้ คิดไว้จะได้อิง ยิ่งยึดใจยิ่งทรมานฯ 3900900522387 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 07:04:34 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 07:03:54 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 52 11:41:12 จากคุณ : Ar@p - [ 11 ก.ค. 52 10:48:20 ]

ความคิดเห็นที่ 40 .. จากคุณ : กรวี - [ 11 ก.ค. 52 18:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 41 17.32 น. (พลบค่ำย้ำตอกกลอน*พบค้อนย้อนตอกกรรม) ๏ ไร้หวัดหมู-รู-หวัดใหม่-หนี้ไม่มี ที่เป็นสุข-ทุกข์-เป็นซี่-มีอาหาร แค่เพียงรู้-ครู-เพียงแล-แต่โบราณ ราตรีกาล-ลาน-ตีกา-นกบ้าขัน ๏ เชื้อไวรัส-ชัด-ไวเหลือ-เชื้อแบ่งตัว ชัวร์ไม่เก่ง-เฉ่ง-ไม่กลัว-มั่วไหมนั่น เมาเลือดเข็ด-เม็ด-เลือดขาว-เราฆ่ามัน ภูมิคุ้มกัน-พรั่น-คันกลุ้ม-ภูมิผวนผัน ๏ เซียนอยู่รู-สู-อยู่เรียน-เขียนอ่านรู้ กูอยู่รอด-god-อยู่รู-ดูน่าขัน หมูอยู่ตึก-หมึก-อยู่ตู-ปลายพู่กัน นกเขาปั่น-นั่น-เขาปก-ป้องนกใคร ๏ บ้าตามเขา-เบา-ตามข้า-น่าเลือกข้าง วางจั่วเสา-เว้า-จั่วสาง-ห่าข้างไหน เสาหามจั่ว-สัว-หามเจ่า-ไม่เข้าใจ ชั่วใจใส่-ใช่-ใจสั่ว-ชั่วสิ้นดี 18.25 น. ----------------------------------------------------------- รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา*รักดีหามเจ่า รักชั่วหามสัว ----------------------------------------------------------- เจ่า-สัว ... อะไรชั่ว อะไรดี ... มีเกณฑ์มาตรฐานใดวัดได้ ----------------------------------------------------------- ปล้าร้าปลาเจ่า ... คนชอบกินก็ว่าดี คนไม่ชอบกินก็ว่าไม่ดี เจ้าสัว ... เจ้าสัวดีกับเรา เราชอบ เจ้าสัวไม่ดีกับเรา เรากลียด ----------------------------------------------------------- รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา*รักดีหามเจ้า รักชั่วหามสั่ว ----------------------------------------------------------- เจ้า-สั่ว ... อะไรชั่ว อะไรดี ... เรายังพอพิจารณาแยกแยะได้ ----------------------------------------------------------- คนไทยทุกคนเรารักดีจึงต้องสมควรหามเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน หากจะเลือกรักชั่วก็จงหามคนสั่วๆ ไปกันเถิดนะคร้าบบ ----------------------------------------------------------- ไม่เข้าใจเลยที่คนกลุ่มหนึ่งมาผูกขาดการจงรักภักดีต่อในหลวง จากคุณ : นกโก๊ก - [ 11 ก.ค. 52 18:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อภิปราย คคห. #31 ๏ หากมนุษย์เกิดแค่ต้อง            ดำรง   พันธุ์ฤๅ จับคู่สืบพันธุ์พงศ์                      เพศแล้ แสวงความอยู่รอดหลง              เป็นมนุษย์   สามสิ่งสัตว์โลกแท้                   อยู่ถ้วนนิรันดร์สมัย ๚ะ ๏ ราคะ  เสกมนุษย์ได้              ดำรง  จริงฤๅ โทสะ  เบียนล้างวงศ์                บ่เว้น โมหะ กล่อมใจหลง                  มนุษย์ฆ่า   มนุษย์เวย วัฏฏะ โยงใยเต้น                     เกิดแล้วเวียนสลาย ๚ะ ๏ ราคะ  เริงมนุษย์ซ้อง             สืบพันธุ์   จริงฤๅ โทสะ  เพศเกิดกระสัน              ร่วมสิ้น โมหะ  ย่อมหฤหรรษ์                แสวงสุข  มนุษย์เวย วัฏฏะ มัดแดดิ้น                       สุขแล้วทุกข์เสมอ ๚ะ ๏ ราคะ  พาชีพพ้น                   ภัยหมาย  จริงฤๅ โทสะ  ท่วมทำลาย                   ชีพไหม้ โมหะ  กร่อนชีพวาย                 ใครรอด  มนุษย์เวย วัฏฏะ  อยู่รอดไซร้                   มนุษย์ม้วยมรณ์เสมอ ๚ะ ๏ มนุษย์มืดบอดด้วย                ตัณหา ราคะ โทสะ โมหะ พา               ชีพเต้น มัวเมาอับปัญญา                      เป็นนิจ เวียนวัฏฏ์บ่วายเว้น                    อย่างนั้นอนันตกาล ๚ะ ๏ คำถามจึงตั้งอยู่                     ทุกสมัย เกิด แก่ ตาย หมุนไป                 อย่างนั้น เกิด อยู่ เสาะหา อะไร                มืดบอด ชีวิตที่แสนสั้น                          ฝากไว้เพียงธุลี ๚ะ ๏ สิ่งใดตั้งอยู่ได้                       ยืนยาว   ฮะฮา ซากมนุษย์ธุลีขาว                      ฝุ่นหล้า แค่เสี้ยวกระพริบแห่งดาว             เกิดดับ   สูญนา ยังอยู่คือจิตจ้า                          จดแจ้งนิรันดร์สมัย ๚ะ ๏ พิจารณาจิตแท้                      ทางลัด มนุษย์ต่างจากสัตว์                    จุดนี้ เกิดดับว่องไวจัด                        เจนจิต วิมุติวิโมกข์ชี้                            จิตแท้สว่างไสว ๚ะ ๏ กายในกายเพ่งให้                   เห็นกัน เวทนาตามทัน                          ดับได้ จิตในจิตอัศจรรย์                      แจงแจก ธรรมย่อมธรรมวิเศษไซร้            เกลศสิ้นสลายหลง ๚ะ ๏ สติสัมปชัญญะตั้ง                  อย่าประมาท พระศาสดาประกาศ                   ศาสน์เกื้อ ตามทันจิตมิขาด                       ครองสติ วิมุติวิโมกข์หมดเชื้อ                  จบสิ้นแสวงหา ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 12 ก.ค. 52 02:10:38 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สัตว์ร้ายในใจ -------------------------------------- มีสัตว์ร้ายอยู่ในใจ มันมาจากไหน ฉันไม่รู้ เหมือนๆ จะมีเป็นฝูง แต่ที่เห็นยุ่งๆ มีอยู่สามหมู่ หมู่หนึ่งเร้นลับไม่แสดงตัว ที่เห็นอยู่โดยทั่วจึงมีสอง หนึ่งในสองนั้นมันเอาแต่ได้ ละโมบกระหายไม่เคยพอ อีกหนึ่งอำมหิตจิตโหด เกรี้ยวกราดก่อโทษทุรทุกข์ ใครรู้ทันมันเคารพ น้อมนบอภิวันท์สรรเสริญ ใครเผลอมันโขกสับเสียยับเยิน เผชิญทุกข์อันเกินจะทนทานฯ *คุณศาลายาร่ายยาวแบบนี้ต้องถวายกัณฑ์เทศน์ อิๆ *ครูบาอาจารย์พูดกรอกหูซ้ายทะลุออกเลยไปหูขวาแล้วลับหาย แต่ก็พอจับความได้ว่า "สัตว์ร้ายพวกนี้ฝึกให้เชื่องแล้วจะเป็นคุณ" จากคุณ : Ar@p - [ 12 ก.ค. 52 07:25:33 ]

ความคิดเห็นที่ 44 16.23 น. ๏ สัตว์โลก สูงต่ำ ชั้น ............. ต่างกัน ต่างที่โครงสร้าง อัน .............. ซับซ้อน องค์ประกอบ 'จิต' มัน ........... เป็นรูป-ธรรมฤๅ 'จิตแห่งสัตว์โลก' ย้อน .......... ยุคย้ำ'อมตะ'มี ๏ ใช่กายนี้ ต้องดับ ............... 'มรณะ'ไป 'จิต' จุติกายใด ..................... สัตว์น้อย 'สัตว์ประเสริฐ' ชั้นไหน ........... สัตว์โลก-มนุษย์เวย กายแก่ 'ชราภาพ' ห้อย .......... เหี่ยวแห้งจิตโหย ๏ โดยธรรมชาติ เกิดแล้ว ....... ต้องตาย 'สัตว์ประเสริฐ' เกิดขวัญหาย ... เห่าฟ้า กินอยู่ ยิ่งสุขสบาย ............... ไม่อยาก ตายเวย นอนอยู่ 'ไอซียู' อ้า .............. อิ่มน้ำยาสวรรค์ ๏ ปัจจุบัน คนแก่ล้น ............. โลกแล เด็กเกิดใหม่ แมะแหม ........... มากล้น คุมกำเนิด กันแน .................. ห้ามเกิด ได้ฤๅ ห้ามเกิดไม่ได้ ด้น ................ ผิดด้าน'สมดุลย์' ๏ คุณหมอ ผวนใบ้บอก ......... คอหมุน คุณธรรม ที่ดุน .................... ผิดด้าน ช่วยเฒ่าไม่ตาย คุณ ............. เสียเด็ก เด็กฆ่าตัวตาย ค้าน .............. นกต้องอภิปราย-ประเด็นนี้ด้วยนา บารนี ๚ะ๛ 17.14 น. แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 17:23:12 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 17:19:45 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 12 ก.ค. 52 17:16:04 ]

ความคิดเห็นที่ 45 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 19:38:08 จากคุณ : กรวี - [ 12 ก.ค. 52 19:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีขอรับทั่นศาลายาและมิตรรัก พี่ๆน้องๆ...นักโคลง...ของกระผม ยามเยนก็ได้อ่านโคลงพี่ๆทั่น....ปลอบปลุกใจฮึก..... นึกคิด....คำโคลง...จรรโลงสุขไว้สักนิดครับ ๏วัน เร้าเราเร่งรู้ ศึกษา ฝัน สำเร็จสมอุรา กิจเกื้อ จาร จำกระวาดหา คำปราชญ์ โคลง ข่มคลายทุกข์เอื้อ ออดอ้อนอักษร๚ กระทู้นี้...ธรรมรส...มากมาย.....น่าศึกษาจากทุกๆทั่นนะคับ ขอติดตามอ่าน.... น้อมศึกษาคับ...โดยเฉพาะท่านพี่ อาร์พี.... แง่มุมจิตใจหลากหลายมากเลย แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 52 04:33:48 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 20:06:18 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 20:05:42 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 52 20:03:09 จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) - [ 12 ก.ค. 52 20:02:28 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ยามอารมณ์โกรธเกรี้ยว              หุนหัน อย่าเพิ่งส่งสาส์นอัน                   ด่าถ้อย ควรเซฟเก็บไว้วัน                      ผันผ่าน จิตสงบจึงเรียงร้อย                    แต่งแต้มกระทงความ ยามอารมณ์สุขล้น                     พิศมัย อย่าเพิ่งลงชื่อไป                       เกี่ยวข้อง เพราะจิตที่ผ่องใส                      โอนอ่อน อาจถูกเอาเปรียบต้อง                 โศกเศร้าภายหลัง ยามอารมณ์ขุ่นข้อง                    หมองหมาง แนะอ่านโคลงไปพลาง                ยั่วยิ้ม โคลงดีเด่นเพื่อนวาง                   ให้อ่าน โคลงตลกรอเพื่อนจิ้ม                  แต่งแต้มวางเสมอ จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 13 ก.ค. 52 10:10:44 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอที่ว่างให้ใจได้พักผ่อน ----------------------------------------- ขอพื้นที่ให้ใจได้พักผ่อน หลบร้อน หลบโลกที่เชี่ยวกล้า ดุจกงจักรผันบั่นบีฑา ไม่รู้วันเวลาจะหยุดเลยฯ เธอและเพื่อนเพื่อนคงเหมือนฉัน สุข-ทุกข์บีบคั้นจนด้านเฉย เหนื่อยหนัก รัก-ชังอยู่อย่างเคย ใจกร้านเกรียมจนเกินเลยความร่มเย็นฯ เอาแต่ฝัน เอาแต่คว้าสาระพัด ดี-ชั่วสัมผัสอยู่เห็นเห็น เวียนเกิด เวียนตาย ใน "มี-เป็น" จนเงาทุกข์ซ่อนเร้นรุกรานใจฯ ขอพื้นที่ให้ใจได้หยุดพัก "ตื่นรู้" ตระหนักรับวันใหม่ วันที่ "ผู้รู้" อยู่ด้านใน คุ้มครองทั้งใจให้เบิกบานฯ *ขอความร่มเย็นจงมีแก่มิตรสหายทุกท่านครับ :) จากคุณ : Ar@p - [ 13 ก.ค. 52 12:18:46 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ในใจไร้ห้องว่าง              ให้พัก มอบแด่สาวคนรัก            หนึ่งห้อง อีกสองลูกขอสมัคร          เข้าอยู่ แล้วเฮย อีกหนึ่งขอปกป้อง            ว่างไว้เผื่อตน แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 14:46:57 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 14:18:15 จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 13 ก.ค. 52 14:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไปกราบหลวงปู่แหวนที่วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ มีธรรมะมาฝาก จากคุณ : ศาลายา - [ 13 ก.ค. 52 16:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แต่จิตที่วิ่งวุ่นดิ้นไปเจอะโคลงบทหนึ่ง เห็นว่าต้องมีที่ใดผิดพลาดแน่ๆ อยากให้สมาชิก ได้ช่วยกันปรับปรุง ขอรับ จากคุณ : ศาลายา - [ 13 ก.ค. 52 17:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 52 บรรทัดสุดท้ายตั้งแต่ตัวแรกเรยอ่า... วู้ส์ๆๆๆๆๆ หะ-หลำชั่ว...ด่าวดิ้น...สู่ห้วงอบายภูมิ ไปปีนต้นงิ้วอะจิ  จึ๋ย.!!! แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 18:05:58 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 18:04:22 จากคุณ : กรวี - [ 13 ก.ค. 52 17:58:59 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ใดใดในโลกล้วน                     อนิจจัง บาทแรกถูกต้องแล้วครับ ทุกสิ่งย่อมผุพัง                        เสื่อมสิ้น บาทที่สองก็ถูกต้องนะครับ ทำดีพอมีหวัง                           เป็นที่พึ่งนา บาทที่สาม ผิด เอก และการแยกสร้อย วรรคหลัง อาจแก้เป็น ทำดีย่อมมีหวัง            เป็นที่ พึ่งนา บาทสุดท้าย ช๊อตเด็ด Hum ชั่วดาวดิ้นสู่                           ห้วงอบายภูมิ ผิดตำแหน่งคู่โท ในวรรคแรก และผิดตำแหน่งเอกโท วรรคหลัง ควรแก้เป็น (ขอไม่เปลี่ยนคำแรกนะ เพราะไม่ผิดฉันทลักษณ์นะ หุหุ) Humชั่วย่อมด่าวดิ้น              สู่ห้วงอบายภูมิ จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 13 ก.ค. 52 19:17:46 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ท่านศาลายามาแนวทะลึ่งอ่าส์คร่ะ  คุณครู ระวังโดนไม้เรียวเน้อท่าน  กิกิกิ  (หัวเราะปวดแก้มหมดแระ  แบบว่าหัวเราะมะมีเสียงอ่าส์เป็นงี้ปราจำ  หญิงไทยต้องรักษามารยาทอ่ะคร่ะ) แซวเสร็จ  ไปนั่งสมาธิดีก่า  ไปแระค่ะ.. จากคุณ : กรวี - [ 14 ก.ค. 52 00:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 55 Hum มิอาจชั่วช้า               ด้วยตัว เองนอ ใจฝักใฝ่เมามัว                  ชั่วร้าย จิตจึงสั่งผ่านหัว                 ให้ก่อ กรรมนา กายและHumยักย้าย          จึ่งต้องใช้กรรม จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 14 ก.ค. 52 09:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 56 11.36 น. ๏ จิตเพ้อ เจ้อพิษไข้ ........... ใจกาย จิตเครียด เจียดคิด คลาย ..... จิตบ้าง กายดับ กลับ die ตาย ......... เจ็บแก่ เกิดนา ใจดับ จับใด สร้าง ............... จิตเศร้าศรีหมอง ๏ จ้องคิด จิตข้องอยู่ ........... ทำไม เฒ่านี่ ที่เน่าไย ................... คิดเศร้า ที่คิด ทิดคลี่ไข ................... คำเพื่อ คิดแล เพื่อ kid ผลิตเครือ เจ้า ......... สถิตหมั้นนิรันดร ๚ะ๛ 12.30 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 14 ก.ค. 52 12:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 57 แวะมาอ่านจ้า จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 15 ก.ค. 52 20:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ที่ฉันทำได้บ้าง ก็เพียงตามดูบุญกุศล ที่ปรากฏในใจ เป็นครั้งคราว ส่วนมันจะเพิ่มลด หรือมากน้อยอย่างไร คงแล้วแต่โมหะที่บั่นทอน และแรงบุญในขันธสันดาน การตั้งเป้าที่จะเป็นนักบุญ ไม่ใช่จุดหมายของฉันหรอก  เพราะฉันอ่อนแอเกินไป ฉันรู้สึกเช่นนี้ แต่ฉันบอกตัวเองว่า "ตื่นไว้นะ" ประคองกุศลไว้นะ อย่าปล่อยให้เสื่อมไปต่อหน้าต่อตา จงตามรักษากุศลแม้มีอยู่น้อยนิด เพราะมันคือ มรดกที่มีค่ามาก หาทางเพิ่มกุศลใหม่ๆ ลดละบาปที่เก็บออมไว้ด้วยความขลาดเขลาในอดีต หมั่นลด หมั่นละ อย่าเลิก ฯลฯ เธอมีแผนการบ้างหรือยัง ที่จะจัดการกับ "กุศล" และ "อกุศล" ของเธอเอง ? ************************************* ขอทุกดวงใจจงกล้าหาญ ------------------------ อย่าเอาแต่รัก-ชังประทังชีพ เร่งรีบดูใจไว้เพื่อนเอ๋ย สุข-ทุกข์อันรุกเราจนเคย ใจลึกด้านเฉยไปแสนนานฯ ปลุกใจให้ตื่น แม้ฝืนทน ล้มลุกกี่หน ใจจงหาญ กำลังบุญใดใดฤาจะทาน "การตื่นรู้" อันเบิกบานจากด้านใน. แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 52 20:12:41 จากคุณ : Ar@p - [ 16 ก.ค. 52 13:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สวัสดีทุกท่านที่เข้ามาทักทายอาศรมฯ อย่างอบอุ่น ทั้งท่านแดงน้อย (Little Red) ท่านกรวี ท่านนกโก๊ก ท่านปานสายน้ำไหล ท่าน RpSriAsrom (Ar@p) ท่านนายทิวา ท่านเทพกร ท่านจันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) และท่าน pee_lee (จิตเดิม) ขอบคุณท่าน แดงตัวน้อย (Little Red) (#53) ที่ช่วยแก้ไขโคลงได้ยอดเยี่ยมมากครับ สอดแค่ "ย่อม" เข้าไปคำเดียวเอง ๏  ใดใดในโลกล้วน                    อนิจจัง ทุกสิ่งย่อมผุพัง                          เสื่อมสิ้น ทำดีย่อมมีหวัง                           เป็นที่ พึ่งนา Humชั่วย่อมด่าวดิ้น                   สู่ห้วงอบายภูมิ ๚ะ๛ เห็นท่านกรวี (#54 ) แซวว่าศาลายามาแนวทะลึ่ง ขออภัยเป็นอย่างสูง ไม่มีเจตนาขอรับ จริง ๆ แล้วเปลี่ยน Hum เป็น ทำ ก็น่าจะหายทะลึ่งนะขอรับ คงผิดพลาด ในการคัดลอดจากกระดาษใส่กระดานนะขอรับ ทำชั่วย่อมด่าวดิ้น              สู่ห้วงอบายภูมิ ขออภัยท่านนกโก๊ก ที่ศาลาร่ายยาวใน คคห.42 จริง ๆ แล้วคำตอบก็ยังคงเดิมคือ "ไม่รู้" ขอรับ ๏ เพราะไม่รู้สิ่งรู้คือไม่รู้ ได้แต่สู้ทำดีอย่างที่ฝัน เหมือนตาบอดคลำทางแม้กลางวัน จึงเชื่อมั่นไม้เท้าเป็นสรณะ ๚ะ๛ ======================== ศาลายาชีพจรลงเท้า สัปดาห์ก่อนไปตะรอนแถวๆ เชียงใหม่ เชียงราย สัปดาห์ที่ผ่านมาตระเวนรอบภาคอีสาณ ไล่ตั้งแต่ โคราช บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ อุบลฯ อำนาจเจริญ มุกดาหาร นครพนม หนองคาย เลย แล้วกลับ กทม. กลางวันไหว้พระตามวัดต่าง ๆ และชมธรรมชาติริมฝั่งโขง (ไม่กล้าโชว์รูป ห่วยมาก  แหะๆ) กลางคืนลื่นไถลไปตามแหล่งอโคจร หวลนึกถึง "คาวราตรี" ของท่าน นายทิวา ที่ยังขาดเนื้อหาเนื้อสดจากลาวขายปลีกและส่ง ราคา ขึ้นกับระยะห่างจากแม่ของ จากอุบลถึงเลยลึกถึงอุดร ขากลับยังแอบมองตามเส้นทางในหนังสือนั้น แนวรบยืนยันยังไม่เปลี่ยนแปลง ๏ นักล่าง่าเงื้อง่าม                   อาวุธ อวดศาสตราวิสุทธิ์                   วิเศษหล้า เหยื่อไม่พรั่นไม่หยุด                 ตระครุบหยื่อ ล่อหลอกต่างหลอกค้า              ต่างค้าเหยื่อไฉน ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 19 ก.ค. 52 21:14:33 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ท่านศาลายา  มะมีไรท่านแซวเล่นเฉยๆอะคร่ะ  แหะๆๆ   อย่างน้อยมันก้อทำให้หลายคนขำได้อะแหละท่าน กรวีก้อสนุกสนาน  ขำๆเจ้าค่ะ ... .............. อืมม  การที่เราจะเขียนถึงอะไรสักอย่างต้องมีความเข้าใจก่อนเนอะท่าน การเข้าใจก้อเริ่มต้นมาจากการสัมผัสด้วยตัวเอง  ไม่แปลกเลยเนอะ  ที่จะเห็นนักเขียนหลายท่าน  "ลงภาคสนาม"  เพื่อจะให้ได้ความเข้าใจที่แท้จริง  เพื่อจะสร้างสรรค์งานเขียนดีดี  สักหนึ่งชิ้น อย่างงานวิจัยสักเรื่อง การลงสนามสำคัญอย่างยิ่งยวดเลยทีเดียว  เห็นจากคุณลุงที่ทำ   รศ.โห..ต้องคลุกวงในอยู่เป็นแรมปี  เพื่อให้ได้ข้อมูลที่แท้จริงมา.. แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 52 21:35:33 จากคุณ : กรวี - [ 20 ก.ค. 52 21:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ๒๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๒ ๏ "สวัสดี" คำนี้เปล่ง                     เป็นหมาย เอื้อนเอ่ยมาทักทาย                      ทั่วหน้า ผองท่านอยู่สุขสบาย                     สนุกอยู่   ดีฤๅ แล้วคาดหน้ากากผ้า                      สกัดไข้หวัดไหม ๚ะ ๏ สวัสดีรุ่งเช้าที่เหงาเงียบ อาศรมฯ เรียบร้อยดีเป็นที่หนึ่ง ต่างคนวางโคลงการแสนหวานซึ้ง เป็นที่พึ่งพักร้อนให้ผ่อนคลาย เช้านี้ฝนหล่นเล่นไม่เว้นช่วง มาดึงดวงเสี่ยงหวัดระบาดหลาย แพร่ทั่วโลกยังผลให้คนตาย ไทยก็หลายศพเซ่นให้เห็นกัน ปวงนักปราชญ์เคยแถลงชี้แจงเหตุ จักอาเภทเพราะโลกร้อนไม่ผ่อนผัน เหตุมนุษย์พิฆาตธรรมชาตินั้น ด้วยโลภโมโทสันไม่บรรเทา ความไม่รู้ดูอะไรก็ไม่รู้ ยินด้วยหูสดับแต่ในแง่เขลา สัมผัสเห็นลางเลือนเสมือนเงา คิดแต่เข้าข้างตัวไม่กลัวกรรม หวังให้ร้อนผ่อนคลายสลายสร่าง แต่กลับสร้างขยะไปไม่เคยหนำ ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมทะยานนำ ทุ่มกระหน่ำเพลิดเพลินทาสเงินตรา วิ่งตามยิ่งสิ่งวิเศษกิเลสสรร กี่โลกฝันไม่เคยเต็มปรารถนา ถึงหมื่นโลกจักรวาลจักคว้านมา เติมอัตตาเต็มได้นั้นไม่มี ตัวอัตตาอยู่ไหนสงสัยนัก อยากรู้จักรู้เช่นหรือเป็นผี สิงตัวเราเมามั่วในชั่วดี คงถึงทีทัศนากายาตน ดูกายาตาเล็งแล้วเพ่งพิศ ยังมีจิตเล็งใจให้สับสน อ้าวนี่กลอนพาไปเลยว่ายวน ยอมจำนนขอแช่ไว้แค่นี้ ๚ะ ๏ "สวัสดี" คำนี้เปลี่ยน                  เป็นหมาย เอื้อนเอ่ยอำลาปลาย                    เรื่องนั้น ขอท่านอยู่สุขสบาย                      สนุกอยู่    ดีเทอญ โปรดคาดหน้ากากกั้น                    สกัดไข้หวัดหมู ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 21 ก.ค. 52 09:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ไอจามยามป่วยไข้          กรุณา คาดปากปิดทวารา           นั่นไซร้ เป็นการหยุดโรคา            ทางหนึ่ง เดินห่างจงอย่าใกล้          ห่างได้เป็นดี :Q จากคุณ : เทพกร - [ 21 ก.ค. 52 18:34:54 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ฟ้าทลายโจรช่วยแคล้ว...........หากเป็น ทั้งยาเขียวช่วยเข็ญ..............ห่างไข้ สมุนไพรไทยที่เห็น...............เห็นอยู่ ช่วยผ่อนโรคนี้ให้..................ห่างร้ายหายหัน แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 52 20:27:57 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 52 19:46:00 จากคุณ : กรวี - [ 21 ก.ค. 52 19:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ปฎิชีวนะหากใช้..................มากไป เชื้ออาจดื้อยาไว.................ชอกช้ำ กลายพันธุ์อีกยาวไกล..........ต้องร่วม  อยู่เฮย นานกว่าสองปีย้ำ..................กว่าค้นทางหาย แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 52 20:28:51 จากคุณ : กรวี - [ 21 ก.ค. 52 19:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ดูแลอีกร่วมด้วย.................ช่วยกัน จักห่างภัยมหันต์...............โรคร้าย ฝนฝึกจิตสงบพลัน...............ห่างจาก  โรคเฮย ไม่ตื่นตระหนกคล้าย.............จิตรั้นขวัญเสีย สติจงครองมั่นแม้น..................ในตน จักผ่านพ้นผ่านหน.................ผ่านได้ เกิดอะไรไม่กังวล.................อย่าตื่น ครองสติให้คงไว้...................เมื่อร้ายฮึกเหิม ***หลานชายบอกว่าใยเราไม่สกัดฟ้าทลายโจรมาเป็นวัคซีนป้องกัน  หรือยารักษาโรค  เพราะอาจจะช่วยได้.. แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 52 20:52:36 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 52 20:30:43 จากคุณ : กรวี - [ 21 ก.ค. 52 20:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ๏ ราหูจับจดจ้อง.....................ครองเกณฑ์ บังบดพระสุริเยนทร์.................ยั่วฟ้า โหราประดาเถน......................ทายทัก เคราะห์ตะคุ่มคลุมครอบหล้า......เร่งให้ใจหาย๚ ๏ สุริยาตร์มาตรนำทำนาย รุ้งแวงแบ่งกาย ขายความเชื่อของหมู่ชน ๏ ราหูดูขำดำกล การพลีมีมนตร์ สระสรวงบำบวงบูชา ๏ จันเทาเงามืดเวหา ครอบแสงสุริยา ให้มืดให้มิดบิดแรง ๏ เหล่าโหรามาแจกแจง แนะนำสำแดง แปลงดวงปวงดาวดำเนิน ๏ กล่าวความยามร้ายเผชิญ มิใช่บังเอิญ ล้วนคราสอำนาจชี้นำ ๏ จึงชวนหมู่ชนพลีกรรม เซ่นสรวงบวงบำ -เรอพระเคราะห์ไท้เทวา๚ ๏ สุริยาตร์อาทิตย์จร ชาวนาครนักศึกษา ผู้แจ้งแห่งดารา ก็จับตาปัญญาไว ๏ รุ้งแวงพิลิปดา เงาจันทราเคลื่อนอาศัย เชิญกลุ่มประชุมใน ค้นคว้าคราสโอกาสนี้ ๏ เงามัวและเงามืด ไม่อาดอืดให้เสียที เตรียมกล้องส่องสุรีย์ พินิจถ้วนทุกมุมมอง ๏ ศึกษาองศาแสง อันผาดแผลงจนตาพอง ความรู้สู้ใฝ่ปอง ประดับค่าปัญญาควร ๏ เทหวัตถุฟ้า โคจรมาให้ชักชวน เรียนรู้ทุกหมู่มวล มนัสแย้มยิ่งยินดี ๏ จึงนักดาราศาสตร์ จับพระคราสทุกนาที เพรียกชนทั้งธานี พร้อมรู้จักตระหนักทัน๚ ๏ ราหูคุมกุมเคราะห์วิเคราะห์เถิด อุบัติการณ์ก่อเกิดฟ้าสวรรค์ ล้วนวนมาเวียนไปในเดือนวัน ทุกประเทศเขตขันธ์ทั่วกันไป เกินจะห้ามหัวใจคนให้เชื่อ ขอแค่เผื่อความพินิจคิดสงสัย พระคราสเงาเข้าทับดับอุทัย เราเปิดไฟส่องสว่างอยู่ทั้งปี ชะตาใช่เพียงโชคโฉลกเคราะห์ สองมือยังกุมเหมาะถนัดถนี่ สองขายังก้าวเดินดำเนินดี สมองตั้งสติมีที่พึ่งตน๚ ๏ พระจันทร์จับคราสห้วง...........สุริยา อุบัติการณ์ธรรมดา..................เกิดหง้าย นักวิทยาศาสตร์ศึกษา..............มากอยู่ ใช่เครื่องชี้ดีร้าย......................เท่าน้ำคำคน๚ จากคุณ : โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) - [ 22 ก.ค. 52 06:37:37 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ..สวัสดีครับ ขอบคุณท่านเทพกร ท่านกรวี ที่ช่วยกันแนะนำวิธีป้องกันและรับมือไข้หวัดหมู ขอบคุณท่านโกฏิดารา (เทราสเฟียร์) เรียงร้อยด้วยกาพย์ กลอน ห่อด้วยโคลง อ่านมันส์พะยะคะ ๏ สุริยะคราสแย้ม             เยือนโลก หวาดหวั่นวันวิปโยค          เขย่าหล้า หวัดหมูระบาดไทยโศก      แสนสลด เช้าเจ็ดโมงเมฆฟ้า            ปิดแล้วไม่เห็น อะไรนา บารนี๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 22 ก.ค. 52 07:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ๏ เชิญขวัญวันโศกร้าย.................ทินศรี อาทิตย์ลับดับวิถี........................ซ่อนฟ้า เมฆาขับแสงรวี.........................เลือนสว่าง ชนส่องทะลุหล้า.......................บ่ฮู้บ่หัน  ๚ะ๛ อ่า เข้ามาแจม พบท่านโกฏิดารา (เทราสเฟียร์) และ คุณ : ศาลายา     เลยมองฟ้ามันอึมครึมสีเทา ไม่เห็นแสงอัคนีเลยนิ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 ก.ค. 52 11:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 69 สวัสดีครับท่าน tiki_ทิกิ เมื่อวานนี้อยู่กรุงเทพ-สมุทรปราการ ไม่มีโอกาสเห็นสุริยคราสเลย ขณะที่คนเชียงใหม่ เชียงราย มีโอกาสได้เห็น เลยต้องก็อปเขามา ขอบคุณห้องหว้ากอ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X8109982/X8109982.html ๏ วัน ... สุริยคราสครึ้ม              ฟ้าฝน ฝัน ... เรื่องราวดีดล                 สุขถ้วน จาร ... สุขแผ่กุศล                   แด่หมู่   ชนแล โคลง ... ฝากจากใจล้วน           ฝากให้ใจฝัน ๚๛ ๏ วัน ... หนึ่งอาทิตย์เสี้ยว         ยังเห็น ฝัน ... ย่อมแหว่งหายเป็น          อยู่บ้าง จาร ... โลกผ่านทุกข์เข็ญ          ในสุข โคลง ... แหว่งหายอาจอ้าง       ที่แท้อนิจจัง ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 23 ก.ค. 52 09:44:28 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ๏ ดวงตาวันดับใต้        ดวงจันทร์ ดาวดื่นดับอาถรรพ์       ท่ามฟ้า สาดแสงส่องกลางวัน    เพียงรุ่ง ยามสุริยากลับจ้า         จะรู้คุณไหม ฯ จากคุณ : CrazyHOrse - [ 23 ก.ค. 52 14:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ผ้าปิดปากป้องโรค               ก็ดี แต่กลิ่นผ้าที่มี                     ช่างร้าย โดยเฉพาะเมื่อเอ่ยวจี            แทบสลบ เอ่อ..กลิ่นดูคลับคล้าย          กลิ่นมื้อเที่ยงวัน แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 11:53:14 จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 24 ก.ค. 52 09:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 72 สวัสดีครับท่านCrazyHourse "ยามสุริยากลับจ้า         จะรู้คุณไหมฯ" ทำให้นึกถึงคาถา "โมรปริตร" คาถาแคล้วคลาดจากภัยพิบัติทั้งปวง                         โมรปริตร                     คาถานกยูงทอง           แคล้วคลาดจากภัยพิบัติทั้งปวง    ๑. อุเทตะยัญจักขุมา เอกราชา    หะริสสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส    ตัง ตัง นะมัสสามิ หะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง    ตะยัชชะ คุตตา วิหะเรมุ ทิวะสัง    ๒. เย พรัห์มะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม    เต เม นะโม เต จะ มัง ปาละยันตุ    นะมัตถุ พุทธานัง มะมัตถุ โพธิยา    นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา    อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา โมโร จะระติ เอสะนา    ๓ . อะเปตะยัญจักขุมา เอกราชา    หะริสสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส    ตัง ตัง นะมัสสามิ หะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง    ตะยัชชะ คุตตา วิหะเรมุ รัตติง    ๔ . เย พรัห์มะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม    เต เม นะโม เต จะ มัง ปาละยันตุ    นะมัตถุ พุทธานัง มะมัตถุ โพธิยา    นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา    อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา โมโร วาสะมะกัปปะยีติ ฯ    คำแปล โมระปริตร ว่าด้วยคาถาของนกยูงทอง    ๑. พระอาทิตย์ เป็นดวงตาของโลก ป็นเอกราชา มีสีดั่งสีทอง    ยังพื้นปฐพีให้สว่างอุทัยขึ้นมา เพราะเหตุนั้น    ข้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้นซึ่งมีสีดั่งสีทอง ยังพื้นปฐพีให้สว่าง    ข้าพเจ้าทั้งหลายอันท่านปกครองแล้วในวันนี้    พึงอยู่เป็นสุขตลอดวัน    ๒. พราหมณ์ทั้งหลายเหล่าใด ผู้ถึงเวทในธรรมทั้งปวง    พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรับความนอบน้อมของข้าฯ    อนึ่ง พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรักษาข้าพเจ้า    ความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย จงมีแด่พระโพธิญาณ    ความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ผู้พ้นแล้วทั้งหลาย    ความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรม    นกยูงนั้นได้กระทำพระปริตรบทนี้แล้ว จึงเที่ยวไปเพื่อแสวงหาอาหาร    ๓ . พระอาทิตย์ เป็นดวงตาของโลก ป็นเอกราชา มีสี ดั่งสีทอง    ยังพื้นปฐพีให้สว่าง ย่อมอัสดงคตไป เพราะเหตุนั้น    ข้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้นซึ่งมีสีดั่งสีทอง ยังพื้นปฐพีให้สว่าง    ข้าพเจ้าทั้งหลายอันท่านปกครองแล้วในวันนี้    พึงอยู่เป็นสุขตลอดคืน   ๔ . พราหมณ์ทั้งหลายเหล่าใด ผู้ถึงเวทในธรรมทั้งปวง    พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรับความนอบน้อมของข้าพเจ้า    อนึ่ง พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรักษาข้าพเจ้า    ความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย จงมีแด่พระโพธิญาณ    ความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ผู้พ้นแล้วทั้งหลาย    ความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรม    นกยูงนั้นได้กระทำพระปริตรบทนี้แล้ว จึงสำเร็จความอยู่แลฯ พระโพธิสัตว์เสวยชาติเป็นนกยูงทอง ได้เจริญมนต์ทุกเช้าทุกเย็น จึงอยุ่เป็นสุขปราศจากอันตราย แคล้วคลาดไม่ติดบ่วงนายพราน ===================== ๏ ดวงตาวันดับด้วย       ดวงจันทร์ ดาวดื่นหมื่นแสนพลัน     ผ่องฟ้า หมู่นกกลับรังฝัน            เป็นหมู่ เพียงครู่ตาวันจ้า            แจ่มฟื้นโลกสวย ๚ะ จากคุณ : ศาลายา - [ 24 ก.ค. 52 09:03:35 ]

ความคิดเห็นที่ 73 สวัสดีครับท่านแดงตัวน้อย (Little Red) 555+  ขำอ่ะ ๏ หน้ากากปิดปากป้อง         โรคา กลิ่นอบอวลบีฑา                จมูกด้วย กลิ่นตุตุนี้หนา                     กลิ่นปาก  ตะเองพ่อ แปรงเมื่อวานนี้ฉ้วย              ไม่ได้กระไรเลย ๚ะ๛ ฉงฉัยลืมแปรงฟัน อิอิ จากคุณ : ศาลายา - [ 24 ก.ค. 52 09:10:14 ]

ความคิดเห็นที่ 74 คคห  72  สาธุ..ท่านศาลายา.. จากคุณ : กรวี - [ 25 ก.ค. 52 22:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ฟังข่าวไข้หวัดแล้ว.....................ใจหาย เชื้อนั่นแพร่กระจาย.....................ไม่ยั้ง แม่สู่ลูกยังกลาย.........................ได้อีก ต่อแต่นี้อย่าพลั้ง........................พลาดแล้วดูแล ทุกวันนี้ไข้หวัด  2009  ยังเข้ามาแบบชิลๆๆๆ ของจริงกะลังตามมา(มันจะกลายพันธ์) อีกระรอก  ยาฝรั่งจะเอาไม่อยู่   นอกจากยาสมุนไพรเท่านั้น .. ดูแลตัวเองน่ะค่ะ  อยู่ในศีล-ธรรม  ฝึกสมาธิ    ฝึกสติระรึกรู้อยู่เสมอ  ฯลฯ ขอพระคุ้มครองทุกคนเจ้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 23:00:12 จากคุณ : กรวี - [ 25 ก.ค. 52 22:59:01 ]

ความคิดเห็นที่ 76 สวัสดีครับท่านกรวี ยินดีที่เข้ามาเติมสีสันในอาศรมอย่างสม่ำเสมอ เรื่องไข้หวัดหมู คงต้องดูกันไป ยึดหลัก ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ไปก่อนก็แล้วกัน ช่วงนี้มือโคลงเข้ามากันน้อย สงสัยขยาดกันเหมือนขยาดไข้หวัด ขออนุญาตคัดโคลงเก่า ๆ มาเป็นกระสายยาไปพลาง ๆ ก็แล้วกัน มือโคลงนั้น ไม่ใช่จำกัดอยู่แค่คนอายุมาก แต่ส่วนมากจะมีแววตั้งแต่วัยรุ่น อย่างศรีปราชญ์ เล่ากันว่า 7 ขวบก็ต่อโคลงได้ลึกซึ้งแล้ว ๏ อันใดย้ำแก้มแม่              หมองหมาย ยุงเหลือบฤๅริ้นพราย           ลอบกล้ำ ผิวชนแต่จักกราย                ยังยาก ใครจักอาจให้ช้ำ                 ชอกเนื้อเรียมสงวน ๚ะ๛ ลองอ่านทำนองเสนาะดัง ๆ จะเห็นว่าแจ่มมาก.. "สองกุมารสยาม" ที่ไม่ใช่ "รัฐบาลเด็กสองคน" ก็ร้อนแรงตั้งแต่วัยหนุ่ม ด้วยวัย 20-21 ปี สามารถรังสรรค์โคลงระดับสะท้านยุทธจักร (อาจแปลกตาบ้างสำหรับคนที่ยังไม่รู้จักโคลงโบราณ สินธุมาลี-สินธุมาลา) ๏ รักเจ้า บ่ แม้นรัก              นารี ที่รักรักโฉมศรี                    สุจริต ผิดเจ้าผิดสตรี                    อื่นอื่น ใจมิสามารถคิด                  คู่น้ำใจใคร ๚ะ๛ (ผักบุ้งโหรงเหรง - สุจิตต์ วงศ์เทศ) ๏ หนึ่งชาติหนึ่งเสน่ห์ด้วย      ดอกบัว  เดียวเอย ใครสดับใครใคร่หัว              ใคร่เถิด เหยียดหยันเยาะเย้ยทั่ว          สามโลก  ก็ดี พี่จักเชิดหน้าท้า                  โลกสาม ๚ะ๛ (ขาวกลีบบัว - ขรรค์ชัย บุญปาน) แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 52 00:49:28 จากคุณ : ศาลายา - [ 26 ก.ค. 52 00:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ไอจามปิดโอษฐ์เจ้า              ด้วยมือ ใดฤๅ ผินพักตร์นวลเนตรปรือ           ฮัดเฉ้ย สูดนาสิกเล่นหรือ                 โรยเสน่ห์ พักตร์ชาดงามยิ่งเย้ย              พิษไข้รุมสุม เสียงทุ้มฟังแหบซึ้ง                ส่งสาร เวียนหลอดลมกังวาน              แว่วก้อง รอโรคลุกลามราน                  ลงปอด บวมแนบหัวใจน้อง                 ส่งเจ้าไปสวรรค์ จากคุณ : KAVINT - [ 26 ก.ค. 52 11:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ๏ อรกรายกรกรีดกั้น             กันจาม นาสิกพะเยิบพะยาบยาม        ฮัดเช้ย อึ๋มอวดอกอรหลาม              ล้นเกาะ  อกเอย ตรวจพบหวัดหมูเฮ้ย             นรกแล้วซิเราเอ๋ย ๚ะ๛ ๏ ผู้คนต่างใส่หน้า-                กากหรู ถามไถ่กันหวัดหมู                 ใช่มั้ย ส่ายหัว ไม่ใช่ หนู                  ไม่หวั่น  หวัดพี่ แต่เพื่อไมเคิลงั้ย                   ต่างไว้อาลัย ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 26 ก.ค. 52 21:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อ่านโคลงคุณศาลายาแล้วเล่นต่อได้อีก 555 เสนาะเสียงสังคีตขึ้น                แด๊นซ์กระจาย ศศิยุรยาตรลวดลาย                  เลิศล้ำ เสพโอสถหทัยวาย                   โลกระทด ระทวยพ่อ กำสรดกำสรวลซ้ำ                    โศกซึ้งแจ๊คสัน ราชันเพลงเพริศหล้า                 มหานิยม เขียนแต่งขอบเนตรคม             คู่นั้น วีอาร์เดอะเวิร์ลระทม                ฤทัยยิ่ง รำลึกนามแจ๊คสั้น                    จรัสฟ้าแสนยาว หมายเหตุคำศัพท์ยาก ศศิยุรยาตร = moonwalk ราชันเพลงเพริศหล้ามหานิยม = king of pop จากคุณ : KAVINT - [ 27 ก.ค. 52 01:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 80 โห..สุดยอด เลยครับท่าน KAVINT ศศิยุรยาตร = moonwalk ราชันเพลงเพริศหล้ามหานิยม = king of pop จับฝรั่งบวชจนได้ อิอิ ๏ ไมเคิลแจ๊คสั้นด่วน           จรจาก  โลกแฮ ยังชื่อลือเลื่องฝาก              โลกนั้น ลูบเป้าย่ำเดือนฉาก              เต้นสุด  ฮิตพ่อ คนเก่งอายุสั้น                    เกียจคร้านอายุยาว ๚ะ ๏ คราวนี้ฉันจักล้ม               เลิกขยัน ฮะฮา งานอื่นไม่ฝืนมัน                 เมื่อยตุ้ม คงกินถ่ายนอนฝัน               อิสระ  ฮะฮา ฝันทุกเรื่องให้คุ้ม                ชีพย้วยยืนยาว  ดีไหม แม่เอย ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 52 08:54:46 จากคุณ : ศาลายา - [ 27 ก.ค. 52 08:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ..                     กวีตายแล้ว ๑ ๏ กวีตายแล้วจึ่ง             เป็นกวี  ฤฤๅ กวีบทใดไม่ดี                   ดับดิ้น บทใดเปี่ยมวิถี                  ทางปราชญ์ ย่อมอยู่จนจวบสิ้น             โลกหล้าฟ้าสลาย ๚ะ ๒ ๏ หมายกวีดีอยู่ได้           ยืนยาว กำซาบดินถึงดาว               ด่ำฟ้า สยามบัดนี้หนาว                กวีหมด ตายสดตายซากหล้า           มอดม้วยทั้งเป็น ๚ะ ๓ ๏ เห็นตายสดเกลื่อนแกล้ง  กวีสยาม  ประณามเทอญ ขาดที่เหมาะกวีงาม             งอกได้ ขาดที่ประลองสนาม            ประลองยุทธ์ ขาดเหล่าผู้คลั่งไคล้            เสพซึ้งรสกวี ๚ะ ๔ ๏ บทกวีตายซากซ้ำ         ตำรา   เรียนนา เรียนไม่รู้ภาษา                  เอ่ยเอื้อน เขียนแต่รูปแปลกตา            น่าเบื่อ  คนเบื่อ เห็นแค่เศษหมึกเปื้อน          เปรอะหน้าหนังสือ  ๚ะ ๕ ๏ นับถือใครแต่งแต้ม       กลอนกานต์ กลับขาดไร้วิญญาณ           ต่อสู้ ฉันทลักษณ์ทับทรมาน        คนแต่ง ลุ่มลึกภาษารู้                    แต่ตื้นตีนเขิน ๚ะ ๖ ๏ เพลินผ่านพาลไม่ซึ้ง      สิ่งเห็น กวีจึ่งตายทั้งเป็น                ป่นปี้ สังคมกล่นทุกข์เข็ญ            ควานสุข  พ่อเอย กวีตื่นรู้แลชี้                      ส่องให้เห็นไหม ๚ะ ๗ ๏ ในยุคสารสื่อพร้อม       พริบตา กานต์ผ่านกาลเวลา            ร่นเข้า ฉับไวย่อมภาษา                ยุคใหม่ ใครจักเป็นรุ่งเช้า               ชุบฟื้นฟูกวี ๚ะ ๘ ๏ โอม รุจีรัตน์ชั้น           สวรรค์ปวง   กวีเอย พรมพร่างมนตราสรวง        สู่หล้า โปรยกวีเด่นดาวดวง           ดารดาษ ทั้งบัดนี้บัดหน้า                 อย่าแล้งแหล่งสยาม  ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 27 ก.ค. 52 13:21:44 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เคยคุยกันในอาศรมฯ (ถ้าจำไม่ผิด) แสดงความเห็นกันไปต่างๆ นานาว่า "บทกวี" ตายแล้ว (รวมทั้งกวีด้วย) (มั๊ง) ฝ่ายหนึ่งมองว่า ตายแล้วแหละ เพราะที่เห็นๆ เป็นมังคุดซะมาก (ไม่เป็นสับประรด) ประเทศไทยเสียกรุงอีกครั้งสองครั้งละมั๊งถึงจะมี "บทกวีของแท้" อีก อีกฝ่ายมองว่า ยังไม่ตายหรอก แค่สลบไปเท่านั้น บทกวีมันเป็นธรรมธาตุ ที่ถึงใครจะฆ่าก็ไม่ตาย มันเกิดดับและดำเนินไปด้วยตัวของมันเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับมนุษย์มะนาเลย อาร์พีจำไม่ได้ว่า อยู่ฝ่ายไหน อิๆ ที่จำได้ก็มีแค่ทั้งสองฝ่ายเทเหล้าเข้าปากไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งฝ่ายไป และคืนหนึ่งก็ผ่านไป ต่างฝ่ายต่างก็ลืมประเด็นนี้ไปเสียแล้ว ขอทักทายมิตรสหายทุกท่าน อย่าลืม "ตามดูใจ" นะ บางทีเราต่างไม่ได้ต้องการอะไรเลย แม้แต่การมีอยู่ของบทกวี และกวีด้วยซ้ำ  อิๆ จากคุณ : Ar@p - [ 27 ก.ค. 52 16:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 83 กวีแก่แล้ว ------------------------------------------------- บทกวีอันเอ่ยเอื้อน                 ตามวัย กะ ขะ ก กาไข                       สิ่งเร้น เสียงจากปากกวีใน                  เปลผูก แสดงออกอารมณ์เน้น              หนักเคล้าเบาความ ตามคำคือศัพท์ไร้                    ภาษา ครวญคร่ำไร้มารยา                  ห่อหุ้ม หากสัมผัสใจพา                      ใจผูก พันเอย เพียงเอ่ยอ้อแอ้อุ้ม                   สื่อได้ทันใด --------- เรียนรู้ในโลกกว้าง                  เกินคำ แปลศัพท์กำหนดจำ                 ค่าไว้ อ่านเขียนเช่นปราชญ์ชำ-          นาญศาสตร์ หยิบศัพท์นำมาใช้                   เลือกร้อยเรียงกรอง กลับต้องมีกรอบกั้น                 เกณฑ์เสียง ฉันทลักษณ์หลักการเรียง          รอบล้อม กวีเอกหลบซ่อนเพียง               สร้อยผิด คงแต่คำคัดย้อม                      คลับคล้ายคำครู *** กวีน้อยหนูหลบหน้า                    ใครหนอ แสงสว่างทางฝันทอ                   เจิดจ้า ก ข กับ ค ง                             เป็นเพื่อน กันเอย ชวนเล่นมอญซ่อนผ้า                  ซ่อนไว้ข้างหลัง ***** หวังวัยรุ่นรักร้อน                         ใจหนาว ใครจักเขียนเพลงยาว                   อ่านบ้าง รักเธอผ่านหูสาว                         เผด็จศึก สั้น-ง่ายใครจักสร้าง                     สิ่งไว้จดจำ ทำงานงานหนักเน้น                     โอที ช่างเถอะบทกะวงกวี                    แกว่งเท้า ขืนด่ารัฐบาลมิดี                         มิร้ายจับ ขังเอย ล้อมกรอบซ้อนกรอบเฝ้า              สัตว์ร้ายใจกวี จนบัดนี้เข้าสู่                             วัยเกษียณ หลายบทชีวิตเรียน                      เริ่มไว้ คำศัพท์กี่ร้อยเกวียน                    เก็บสะ สมแฮ เอาชนะฉันทลักษณ์ได้                 ดั่งผู้กล้าหาญ ประสบการณ์ผ่านโลกร้อย              เรียงมา กองก่อเป็นปรัชญา                       เอกอ้าง ความสุขมิปรารถนา                       วัตถุ ความรักคู่ความร้าง                        เรื่องล้วนอนิจจัง จึงฟังได้ว่าได้                              มหากวี ผู้เสกสรรค์วรรณคดี                      ชื่อก้อง ปราดเปรื่องทุกวิถี                         ทางปราชญ์ ซึ่งโลกควรแซ่ซ้อง                        อ่านซึ้งสรรเสริญ เดินทางจนเกือบสิ้น                     สุดทาง จึงว่างพอปล่อยวาง                      จิตนั้น ขีดเขียนรักในพราง                      เพลงศัพท์ กลับกร่อยร่อยเชิงชั้น                   เชื่องช้าคำฉัน สีสันชีวิตครั้ง                                 วัยเยาว์ ก็ซีดจางทึมเทา                             จืดแท้ กลอนสดศัพท์เหี่ยวเฉา                   กาลดูด กลืนเอย แรงผลักเพียงแผ่วแพ้                     ศพใต้คำสวย ----------- กวีชราและเพื่อนพ้อง                        กวีชรา เขียนบทกวีเฮฮา                              ค่ำนี้ ใครเจ็บป่วยใครมา                            ร่วมอ่าน กวีเอย ตายก็เพื่อนช่วยชี้                              จะได้ไปเผา ----------------------------- จากคุณ : KAVINT - [ 27 ก.ค. 52 22:09:07 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ยามรักเมื่อป่วยไข้          ไถ่ถาม คอยบีบนวดเมื่อยาม        เมื่อยล้า ยามชังคัดจมูกจาม          แพ้ฝุ่น เจ้าไล่ไปไกลหน้า           บอกห้ามมาเจอ ยามรัก ---> หลายปีก่อน ยามชัง ---> ปี ค.ศ 2009 ควรชังไหมเนี่ย จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 28 ก.ค. 52 11:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ยามร้านทองแย่แล้ว           ครับผม คนเลือกซื้อเลือกชม           ปิดหน้า เพราะเป็นหวัดยอดนิยม       อยากเปิด ไหมนอ โจรก็อ้างเอาผ้า                 ปิดหน้าปลอมปน จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 28 ก.ค. 52 15:54:50 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เห็น โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) เขียนเรื่อง ราหูอมตะวัน ในความเห็น ๖๖ อ่านแล้ว ชอบเหลือใจ แหะ แหะ เลยเอามาแปะไว้ด้วย ประมาณว่า อ่านแล้วก็ผ่าน ๆ ไป แล้วกันเน้อ                          ...มนุษยคราส...                       ๏ ฟ้าปิดแผ่นดินเปลี่ยน                       วัฏฏะเวียนตามคืนวัน                       อาทิตย์ถูกลงทัณฑ์                       เงาทอดทับดับรอยไท                       ๏ เกิดคราสในหลายครั้ง                       หวาดที่หวังระวังไว                       เพราะเชื่อจึงชอนไช                       ชำเราชื่ออย่างคุ้นชิน                       ๏ อาถรรณ์บันดาลถม                       โหราข่มรอยราคิน                       ฟ้าดับลวงแผ่นดิน                       อ้างเอาเดือดโลกประดัง                       ๏ เล่ห์นึกคำทำนาย                       บังอบายอ้างฟ้าบัง                       ขายเชื่อเพื่อชิงชัง                       ระบายชาติประชาชี                       ๏ ฟ้าปิดแผ่นดินป่น                       แท้เพราะคนทำราคี                       เกิดดับกับชั่วดี                       ระริกดิ้นโดยสันดาน                       ๏ เกิดคราสดับที่คน                       รู้ยินยลเต็มพยาน                       ถูก-ผิด-บัณฑิต-พาล                       ประจักษ์ภาพประจานภูมิ !.                     ................................. เสร็จแล้ว ก็.. ไปล่ะ แหะ แหะ เฮ้อ... จากคุณ : นายทิวา - [ 28 ก.ค. 52 19:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 87 #82 ท่าน Ar@p ครับ "กวีตายแล้ว" กับ "กวียังไม่ตาย" ต่างก็เป็น "อารมณ์กวี" ซึ่งจะเหือดหาย หากพยายามนิยามมัน ๏ กวี ตายแล้วตื่น             กวีตาย  ฤฤๅ ยัง อยู่ดีฤๅสหาย              เก่ากี้ ไม่ สว่างไม่นอนหมาย       ยกจอก ตาย ตับแข็งชาตินี้            ชาติหน้าตื่นกวี ๚ะ๛ #83 ท่าน KAVINT อ่านเต็มอิ่ม อิ่มใจขอรับ ชอบกวีอ้อแอ้จนถึงกวีชราเลย อิอิ ๏ อ้อแอ้เอื้อนเอ่ยอุ้ม           อวดสาร ความสื่อซื่อใสตาม             อรรถอ้าง ทารกจวบชรางาม               พิลาส  สวาทเอย กวีบทธรรมชาติสร้าง           สื่อซึ้งภาษา ๚ะ๛ #84, 85 ท่าน Little Red ๏ หลายหลากบริบทใบ้        หวัดหมู คนรักผลักใสดู                  ห่างหน้า ปิดปากอาจอดสู                โจรแอบ  แฝงนา ท้ายสุดต้องเปิดหน้า           สุดแท้แต่กรรม แม่เอย ๚ะ๛ #86 ท่านนายทิวา ผมชอบลีลาการเล่นกับคำกับเสียงของท่านจริงๆ แต่งบทกวีเหมือนมีจังหวะดนตรีในหัวใจ กาพย์นี้กาพย์สามช่า อิอิ ๏ เกิดคราสทุกคราวครา ยินโหราทำนายแรง ดับสูรย์บดบังแสง จักผันร้ายบ่ภิรมย์ วิชาธรรมชาติ แถลงคราสกระจ่างคมน์ เห็นโง่ที่งายงม เชื่อคำขายทำลายคน ๚ะ ๏ เกิดคราสในทุกครั้ง             คนกลัว โหรแต่งฟันธงชัวร์                 กระหน่ำซ้ำ ดาราศาสตร์แถลงรัว              เรืองสัจจ์ เราโง่จึงอาจช้ำ                    เชื่อน้ำคำโหร ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 00:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 88 วังเวงวิเวกว้า                     อาศรม เงียบขนาดแอบผายลม       แผ่วพริ้ว เสียงดังดั่งได้ดม               ใต้จมูก กระทู้เคลื่อนแบบนับนิ้ว       เชื่องช้าเนิ่นนาน จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 17:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ..อรุณสวัสดิ์ขอรับ #88 ท่าน Little Red ง่า... ๏ คืบคลานเข้าสู่ห้อง            อาศรม สัมผัสใครฝากลม                 วิเวกไว้ เสียงดังดับกลิ่นฉม               เสียงเงียบ  เหม็นแฮ แดงท่านมีเสียงไซร้              กลิ่นน้อยลอยวน ๚ะ ๏ ฝนมาได้กลิ่นฟุ้ง                ฝนหอม บุร่ำบุราณดอม                     กลิ่นกล้า คำภีร์ท่านถ้ำมอง                  แล้วจาก บ่ฝากโคลงเลยจ้า                 ปล่อยข้าวคอยฝน ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 30 ก.ค. 52 06:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 90 โคลงห้าพัฒนา คาวกลางคืน จิตร ภูมิศักดิ์ ๏ กรุงเทพ ฯ คลุ้ง    คาวหืน ควันกามกลืน          กลบไหม้ คาวกลางคืน           คลุมทาบ เมืองร้องไห้            เหือดขวัญ ๚ ๏ น้ำฟ้าฟาด          ฟองหาว คือกามฉาว           ชุ่มฟ้า กลิ่นสาปสาว         กำซาบ กามย้อมหล้า         แหล่งสยาม ๚ ............................................ ศาลายาไปอ่านมาแล้วรู้สึกดีกับโคลงนี้จริง ๆ เนื้อหาก็ยังเป็นปัจจุบันอยู่ (ถึงรัฐบาลจะห้ามเด็กนั่งดริ๊งในเกะ คาวเละเทะก็คงไม่หาย) อยากลองบ้าง อย่างไร ๏ ดอกไม้ป่า        เปื้อนตม แปลงร่างฉม        กลิ่นกล้า ขายกามถม          กรุงเทพ ดาวแก้ผ้า            อวดพรหม ๚ ๏ ขมน้ำขอด        โขงหนาว โขลงสาวลาว        แล่นข้าม เสียมท่วมหาว       กามเกลื่อน เผือห้ามค้า           หื่นไหว ๚ จากคุณ : ศาลายา - [ 30 ก.ค. 52 07:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 91 08.42 น. ๏ วัน - วารกาลก่อนเข้า ....... ถึงกวี ใดเวย ฝัน --- แห่ง 'จินตกวี' มี ....... ลึกล้ำ จาร -- จารึก กวีศรี ............. สยามรุ่ง เรืองแล โคลง - ขัดกลอน ซ้อนซ้ำ .... กวิเพี้ยนเพราะอะไร-แลนา บารนี ๚ะ๛ 08.50 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน ๏ [ ๒๑] ...เรื่อง..ผี ผี...  ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8119118/W8119118.html ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 64     07.49 น. ๏ กุศล กล-สุ-สร้าง ........... คำพลาด เพี้ยนฤๅ อากุ อุกาบาต .................. จากฟ้า อากลสุ อกุศล ปราชญ์ ....... พิฆาต 'ลากข้าง'เวย คำว่า-ค่า-ฆ่า-ข้า ............... ใช่พ้องเพียง'ภาษา'         ๏ ข้าพเจ้า เข้า-พระ-จ้า ....... เพียงใจ ค่าพระ คะ ผ้าไตร .............. ห่มคล้อง คะพร่า ฆ่าพะ ไผ ............... เผลอฆ่า พระนา คีย์เพ็ชร เคล็ดผี ต้อง .......... คิดเข้าใจผวน ๏ ผีป่วน ผวนปี่ ให้ .............. พระอภัย มณีเอย ปี่ภู่ ปู่ผี ไข ........................ ปี่ฟ้า --->(ภู่ สื่อถึง สุนทรภู่) ปี่พา ป่าผี ไป ..................... ป่านรก ไหนแล ผีฆ่า ผ่าคีย์ บ้า ................... คลอดบี้คีย์บอร์ด ๏ ปลอดหนี้ ปี not กู้ ............ มีไหม เผื่องี่ ผี เหงื่อไหล ................ ใคร่ย้อย เพลินเหงื่อ เพื่อเงิน ไฉน ........ ท่านไม่ เพลินนอ พาลเหงื่อ เพื่องาน ห้อย ......... สูทเข้าห้องแอร์ ๏ แพ้เหงื่อ เพื่อแง่ ชี้ ............. เหตุผี บ้าฤๅ เชื่อ'งอบ' ชอบเหงื่อ see ........ รากหญ้า ล้ายาก รากหญ้า มี ................ ผีช่วย ไหมแล แล้วกาก รากแก้ว บ้า ............. ดักแร้วกินหรือ ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 08.25 น. แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 52 08:33:35     จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 52 08:29:10 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 30 ก.ค. 52 08:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 92 คัมภีร์ฯลงชื่อให้                โหยหา มีชื่อแต่กายา                   กลับเร้น เปรียบลมต่ำพัดพา            แผ่วแผ่ว โชยกลิ่นบ่ว่างเว้น              แต่ไร้ตัวตน แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 52 11:45:43 จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 30 ก.ค. 52 09:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 93 #  พี่แดงน้อย  92 ป๋าคำมาโชยกลิ่นไรค่ะ?... จากคุณ : กรวี - [ 30 ก.ค. 52 16:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 94 # กรวี 93 เป็นคำเปรียบเปรยครับ เห็นแต่ชื่อ ไม่เห็นตัว เหมือนกับบางสิ่ง ที่เราได้รับกลิ่น แต่บ่ได้เห็นก้อนของมันนะครับ แฮะๆ (อาจจะเหมือนที่กล่าวไว้ใน คคห.88 กระมัง ) จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 30 ก.ค. 52 17:28:46 ]

ความคิดเห็นที่ 95 คนตายหาใช่ฟื้น              สมประสงค์ ไม้ซากยากดำรง              กิ่งก้าน บทกวีที่บรรจง                 เรียงร่าย  ประพันธ์นอ ฤาจักตายหากคร้าน          แต่งถ้อยคำกวี ฯ หายไปนานมากครับ   สวัสดีทุกท่าน จากคุณ : จิ้งจอกเวหา (the darkknight) - [ 30 ก.ค. 52 21:07:27 ]

ความคิดเห็นที่ 96 นึกอยู่พอดีคะ...กิกิกิ งานนี้ป๋าต้องสำลักแน่เลยอ่ะ.. จากคุณ : กรวี - [ 30 ก.ค. 52 21:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ผิวพรรณอันนิ่มเนื้อ      นวลลออ งามดั่งจันทร์เพ็ญพอ    เยี่ยมฟ้า รูปโฉมดั่งพิษณุขอ-     เนรมิต จนเทพทั่วแหล่งหล้า    พร่ำเพ้อละเมอถึง ฯ มองภาพ  96  นะครับ  ( อิอิ  มั่ง ) มาย่องแอบแก้ไข  เนื่องจากเขียนยามง่วง กลัวคนอื่นเห็น  เดี๋ยวจะมีผู้มาชำแหละโคลงของเรา  อิอิ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 52 12:48:13 จากคุณ : จิ้งจอกเวหา (the darkknight) - [ 30 ก.ค. 52 21:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ๏ กวีวนยลเยี่ยมแล้ว       แลลับ ปานประหนึ่งตามสดับ      ด่วนหน้า รางเลือนพร่าพราวระยับ      ยำซิ่ง ยำแซบกลายจืดกล้า            แก่แล้วกมลกานท์ ฯ เห็นแถวนี้รำพึงรำพันกวีแก่ เลยฝากด้วยอีกบท ขอบคุณอาศรมยังมีที่ให้เขียนค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 52 22:56:23 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ก.ค. 52 22:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 99 #91 ท่านนกโก๊ก - จอมยุทธ์โคลงผวน แรงดีไม่มีตก เดี๋ยวจะเอาไปแปะที่กระทู้โคลงผวนด้วยครับ ๏ วัน ... เก่าเล่าผ่านแก้ว         กวีศรี ฝัน ... เฟื่องเรื่องดีดี               ด่ำซึ้ง จาร ... จำฉ่ำวจีมี                   มากเลิศ  ประเสริฐเอย โคลง ... เก่าเขาอึ้งบึ้ง             บ่เดิ้ร์นเพลินสมัย ๚ะ ๏  ข้า ... ดูครูด่าข้า                ดีคืน ฆ่า ...โง่โคงาขืน                   เง่าคล้อย ค่า ... มีขี่ม้าขึ้น                     เมืองเขื่อง  มาเขื่อง ข้า ... ฝึกคึกฝ่าข้อย                เฝื่อนข้ามฝันขำ ๚ะ ๏ ผีชวนผวนชี้แต่ง                  โคลงผวน ผวนยากผากยวนกวน               เก่ากี้ กลบทกฏบนสรวล                   พึงยก  ไว้พ่อ หัวเราะเหาะรัวรี้                       กระดี่กระยิ้มกระย่องหวาน ๚ะ๛ ----------------------------------- #92 ท่านแดงน้อย - แต่อาวุโสมาก อิอิ ท่านคัมภีร์ฯ จามไม่หยุดแน่ ๏ คัมภีร์โคลงคลี่พร้อม            ภาพสวย ภีรุรักษ์สำรวย                        เรขแต้ม โบสีสดผูกสวย                       กว่าเชือก ราณกิ่งเจ้าชู้แย้ม                     หยุดร้อนนอนเย็น ๚ะ๛ ----------------------------------- #95 ท่าน the darkknight - กลับมาแล้ว ยังคมกริบขอรับ ๏ "กวีตายแล้ว" แค่                 อุปมา ฤฤๅ ครู่หนึ่งซึ้งภาษา                     เกิดแก้ว เกิดคือเกิดจินตนา-                 การภาพ  วิเศษรา กวีบทจดลงแล้ว                     ภาพนั้นพลันสลาย ๚ะ๛ ----------------------------------- #96 ท่านกรวี - คนสวย ภาพสวย ๏ อรชรกรเกี่ยวแก้ว                 โกสุม ชมชื่นรื่นรสรุม                        ราคข้า แพรลุ่ยอวดหลังคลุม                คลายอก เผยบาทงามยวนฟ้า                  ยั่วฟ้าดินใด ๚ะ๛ ----------------------------------- #98 ท่าน tiki_ทิกิ - คำว่า "แก่" เป็นคำแสลงสำหรับห้องนี้ อิอิ ๏ โคชราหญ้าอ่อนแก้               สังขาร กวีแก่แหย่คำหวาน                   ขวบน้อย ขิงแก่รสจัดจาร                        เลิศรส ขิงอ่อนกินสดถ้อย                    อร่อยล้ำคำเฉลย ๚ะ๛ .. จากคุณ : ศาลายา - [ 31 ก.ค. 52 10:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 100 หนึ่งคำก็แก่เลี้ยว               เฒ่าชรา ถึงแก่แต่วังชา                   แก่กล้า คนว่าแก่นั้นหนา                 ก็แก่ นาพ่อ เห็นแก่กระทู้เคลื่อนช้า         แก่บ้าแต่งโคลง จำได้สมัยก่อน มีคนแซวพี่เล็กว่าแก่ มีเพื่อนนาม Web cruiser (ไม่รู้ไปอยู่ไหนแล้ว) มาแต่งโคลงแบบ แก่-7 โท-4 คือ ตำแหน่งเอกใช้คำว่า แก่ ทั้งหมด (ตำแหน่งอื่น ห้ามแก่นะ) ก็เลยมาขอลองเล่นสักหน่อยนะครับ จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 31 ก.ค. 52 12:21:02 ]

ความคิดเห็นที่ 101 สวัสดี ขอรับ เพื่อนพ้องน้องพี่ วันนี้ไม่มีโคลง มีแต่ข่าวดี มาเพื่อแสดงความยินดี กับอีกหนึ่งคุณภาพของ "อาศรมชาวโคลง" โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) กับรางวัลชมเชยบทกวี "พานแว่นฟ้า" http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Id=538768754&Ntype=4   ส่วนจะชิ้นไหน อย่างไร รอเจ้าตัวมาขยายความเอาเน้อ แหะ แหะ จากคุณ : นายทิวา - [ 31 ก.ค. 52 15:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 102 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 52 20:08:30 จากคุณ : กรวี - [ 31 ก.ค. 52 20:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 103 08.57 น. กลบทโคลงผวน "ตลบมุ้ง" ๏ วัน-- พานแว่นฟ้า ผูก ........... พันวาร ฝัน---- ใหม่ โคลงบันดาล ........ ใฝ่หมั้น จาร --- พจน์ จดตำนาน ........... จรดผ่าน กวีแล โคลง - ป่วน ปั่นจิต ขั้น ........... ข่วนโป้งกวีหนี-ขวัญจินตกวีหายหมดแลนา บารนี ๚ะ๛ 09.04 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน ๏ [ ๒๑] ...เรื่อง..ผี ผี... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8119118/W8119118.html#90 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 87     มาต่อยอด กลบท "พยัคฆ์ลำพอง" หน่อยค่ะ ก) ลักษณะการผวนระหว่าง บาท ผวน 3 คู่ในแนวตั้ง ของ 1.1) บาทที่ 1 ผวนคู่กับบาทที่ 2                                1.2) บาทที่ 3 ผวนคู่กับบาทที่ 4 ข) ลักษณะการผวน  ระหว่างคำ ในแต่ละบาท จากข้อ 1.1) และ 1.2)   ผวนคำที่ 1-2  , 3-4 , 6-7 (ผวน 3 คู่ในแนวตั้ง) เข้าทรง มนต์เสก ท้า...............พรายลอง คงเส่า เมฆสน  มอง................พร่องร้าย พริบดี แม่นาก หมอง...............ตายหมัด ผีดิบ มากแน คล้าย.................ตัดไม้ ข่มนาม ผลีผลาม  ชวนร่าย ร้าง............ขิงทา พราหมณ์พี่  ฉายรวน หลา........ฆ่าทิ้ง ผีสาง นางไม้  พา...................ใจหล่ม พรางซี่ นายหมาง กลิ้ง............จ่มไร้ กลัวจาง ขางซน เผาหล่น  ร้อน.............สางรอน คนสร่าง ผลเรา หลอน.............ส่อนร้าง ชุมพราย ดี่พัง พอน................งูเห่า ชายพุ่ม ดังผี คว้าง..................เง่าฮู้ เฮ็จหยัง ไขคลัง  ใครท่อง โบ้ย.............พิมพ์ยี ขลังใคร่ ครองไถ สี................พี่ยิ้ม ผีพราย ข่มหมอ ผี..................ลานกรด ผายพี่  คอหมม ลิ้ม.................รสกร้าน  คมขำ หมอผี ทำกร่าง คว้า................หนังควาย มีพ่อ ถางกรำ กลาย...............หน่ายค้ำ พรายสาว ถ่ายหนำ  คลาย.......ควายขวิด พราวส่าย ทำนาย ย้ำ..............คิดไขว้  เวทมนตร์ ใจคน  จมปลัก แท้................ไสยเวท จนใคร่ จักปม  เหตุ.................เศษไหว้ พรายหนี คนกลาย เปรต..........วายเช่น ผีหน่าย คลายกล  คล้าย..........เซ่นไหว้  ใจคน แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 52 11:58:12     จากคุณ : ploythana     เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 52 11:45:42   ถูกใจ : เสกคาถา, tudong, black in black, y@mie, นกโก๊ก, D_AkIrA, สิริชน, อาลีอา *** ความคิดเห็นที่ 92     07.50 น. กลบทโคลงผวน "พยัคฆ์ลำพอง" ๏ คำผี บอกเล่า ใบ้ ............ ใครเห็น คลี่พร่ำ เบ้าหลอก เถร ........ เข่นให้ พรื้อชวน ขัดใจ เข็น ........... ข้องจิต เราแล ผวนชื่อ ไขจัด ได้ .............. คิดจ้องดูผล ๏ กักพยนต์ ลองพร่ำ ล้อ ..... คิวพลอย-ธนาน้อง กลพยัคฆ์ ลำพอง ลอย ....... ค่อยพลิ้ว ผีสวน หมัดดี คอย .............. ป้องนก ขมิ้นแล   ผวนซี่ หมีดัด นิ้ว ................ ปกน้องประคองนวล ๏ ม้วนได้ ไหว้ขัด เจ้า .......... เข้าวัด ไม่ด่วน ไข้หวัด อัด ............. ขัดเว้า คลั่งอยู่ ฤทธิ์คู้ ขัด .............. รั้งเพื่อน คู่หยั่ง รู้คิด เฝ้า .................. เลื่อนพลั้งพรายเตือน ๏ เพื่อนรู้ คู่ต่าง ขั้ว ............. ฆ่าโกรธ ผู้เลื่อน ข้างตู่ โทษ .............. โคตรม้า ชาติพยัคฆ์ ย่างรู้ โหด .......... ล่าจับ เหยื่อฮา ชักพยาธิ อยู่ร่าง บ้า ............ รับจ้าเหยื่อหลง-ผีหลอกแลนา บารนี ๚ะ๛ 08.34 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ห้องราชฯ (กวีการเมือง) เขียนไปเรื่อยเปื่อย (ตอน "รักสามเศร้า") ... ของ คุณ: กวนจังแก http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8150640/P8150640.html#9 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 9     06.46 น. ๏ ผวนไปเรื่อย เปื่อยไหล ไปตามชื่อ ตามคำลือ คือรำ ตามพ่อขุน รามคำแหง แรงคำหาม ห้ามใจหมุน รักจริงคุณ จุน king อิงสถาบัน ๏ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ อภิสะ เวชชาชีวิต สะสมคิด สิทธิ์คม คารมฝัน สระมักกะสัน มันกะศัก-ดินานั้น เวช-wait done one เดช เทเวศน์ใด ๏ อะผิดซิ อะพิษสิ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวิต เวชชิดชีวา wait ตาใส ลูกเล่นตื๊อ ลื้อเต้น เล่นตามใคร ประชาธิปไตย ชัย-ธิ-ปะตา-อมาตย์เกย์ ๏ ชัย-ไหนคะ นะใคร ชัย ชิดชอบ ชิดชิน เนวอบ ชิดชอบ เนวิน ชินคอร์ปฯ เห่ ธิ-บังแป๊ะ แบ๊ะปัง หวังฮาเฮ ระวังเซ way ซัง-กะตายแล ๏ สนธิ ลิ้มทองกุล สนทุน ลิ้มทองกิ กะทิเน่า เฒ่านิ-ธิ-กองแน่ สุเทพ เสพ-ทุ-ทุรชนแท้ ผวนดูแน ทันฑ์สุเบื๊อก เทือกสุบรรณ ๏ ทักษิณ ชินวัตร ทักสัตว์ ชัดนะ win นกขมิ้น kill ม้า นกอาถรรพ์ ทักษิณ thin ศักดิ์ ถิ่นซัก done รอคอยวัน ชัดนะ win*ชินวัตร ๚ะ๛ 07.36 น. จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 07:43:16 A:110.49.95.238 X:     จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 08:41:54 ----------------------------------------------------------------------------------- แง่ม แง่ม ... มาแก้ไขคำผวนพลาด คู่ท้ายบาท 1-2 กลบทโคลงผวน บทที่ 4 คร้า ขอแก้ไขจาก โคตรม้า เป็น โคตรกล้า ... จาก การผวนคำ ...ฆ่าโกรธ*โคตรกล้า ดังนี้ขอรับ ... แห่ะ แห่ะ ๏ เพื่อนรู้ คู่ต่าง ขั้ว ............. ฆ่าโกรธ ผู้เลื่อน ข้างตู่ โทษ .............. โคตรกล้า ชาติพยัคฆ์ ย่างรู้ โหด .......... ล่าจับ เหยื่อฮา ชักพยาธิ อยู่ร่าง บ้า ............ รับจ้าเหยื่อหลง-ผีหลอกแลนา บารนี ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 52 11:18:26 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 2 ส.ค. 52 09:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ... สวัสดีค่ะท่านศาลายา ... พลอยมาเยี่ยมกระทู้ค่ะท่าน และไหนๆ ก็มาแล้ว ขอแจม โคลง ด้วย ช่วยแนะนำด้วยนะคะ “พยัคฆ์ลำพอง” เพลงปัน รายชื่อ ข้อย .ของหนาว ผันเปล่ง ลือชาย  ฉาว............ข่าวน้อง ซอยเหลือ แม่พราย พราว.......หวนหลัก เสือร่อย หมายแพร  พร้อง......ฮักล้วน  แฮงหลาย ยันสาย แสงผ่อน คล้าย........ตาฟาง ยายสั่น  ศรแผลง พลาง.........ต่างฟ้า จันทร์ไหว ร่วนจันทร์ จาง........เวียนผ่อง ใจหวั่น  รัญจวน จ้า...............ว่องเพี้ยน เวียงพราว คลายหนาว คว้าห่ม ผ้า..........นายรุม คราวหน่าย ขมหา หลุม..........หนุ่มร้าย ฝังใย ผ่อฝืน คลุม................คลายตื่น ไฟหยั่ง ฟืนพอ คล้าย............คลื่นใต้ น้ำวน จิตคน ควรปลด  ป้าน............ปลายมา จนคิด  ขดปรวน  หา.............ป่าไม้ จิตครวญ ขดมุม หลา............ใจหลับ จวนคิด  คลุมหมด ได้...........จับร้าย เงาหลอน แสงรอน ผีตาก ผ้า-..............อ้อมสวม ซอนแหล่ง พรากตี หลวม.......อ่วมซ้อม โอ้โลม  กร่อยสำ รวม............ของเปลี่ยว โอมโร่  กรรมซอย ล้อม.........เคี่ยวป้อง คืนเฮา เพลงครวญ จากคล่ำ น้ำ.........ลาวแคว ผวนเคร่ง จำคราก แห............แหล่ข้าว เฮือนพัก  แม่ของ แล............หนาวสุ่ม ฮักเพื่อน  มองแข น้าว...........หนุ่มเศร้า สาวครวญ ...ขออนุญาตนำโคลงผวนมาแจมค่ะ ... แต่งเพื่อกระทู้นี้ ของท่านค่ะ ... ...ถ้าพอจะมีเครดิตบ้าง ยกให้อาจารย์ของพลอยค่ะ ท่าน"คนสาธารณะ" ค่ะ   ที่เป็นผู้ชักนำพลอยมาเขียนโคลงสักเกือบสองเดือนที่ผ่านมา พลอยไม่เคย  เขียนโคลงมาก่อนเลยค่ะ ... รบกวนท่านแนะนำพลอยด้วยค่ะ .. แจมรูปแม่น้ำโขง ฝีมือพลอยเองค่ะ.. ***กลับมาแก้ไข "ยามสาย" เป็น "ยันสาย" และขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ ขอบพระคุณคุณ แดงตัวน้อย (Little Red) มากค่ะ ที่กรุณาแจ้งให้ทราบค่ะ ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ จาก พลอยค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 16:45:01 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 52 18:27:03 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 52 16:36:29 จากคุณ : ploythana - [ 2 ส.ค. 52 16:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 105 #100 ท่าน Little Red ๏ พี่เล็กไม่แก่แล้ว          ลาลับ  ไหนเอย เห็นแก่โคลงโปรดกลับ    แก่น้อง คนลาวแก่เกวียนขยับ      เกวียนแก่  แย่ยัน หนุ่มแก่ขับเพลงก้อง       แก่ผู้ฟังเขา ๚ะ๛ #101 ท่านนายทิวา - รอท่านโกฎิดารามาเฉลยด้วยขอรับ #102 ท่านกรวี - แอบมาดูอีกแย้ว จากคุณ : ศาลายา - [ 3 ส.ค. 52 01:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 106 แต่งโคลงอาจง่ายแม้น          ฝึกฝน กลบทสู้อดทน                    ฝึกได้ โคลงผวนซิยากจน               ปวดขมับ ท่านนกฯเล่นเหมือนไร้          เปลือกกล้วยเชียวหรือ น้องพลอยคือศิษย์บ้าน         โคลงผวน เยือนเยี่ยมบ่เรรวน                รับเจ้า โคลงผวนบทสองชวน            ผวนผิด ยายสั่นผวนไม่เข้า                 ชื่อต้นยามสาย นายแดงแต่งชอบเน้น             เนื้อความ เคยนั่งลองพยายาม               แต่งบ้าง ผวนเตลิดบ่งดงาม                 เลยขยาด หวนกลับลำแล้วอ้าง               ยากไร้เวลา แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 13:19:32 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 13:18:41 จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 3 ส.ค. 52 13:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 107 #103 ท่านนกโก๊ก - ชวนผวนอีกแล้วขอรับ (๒ กล) กลบทโคลงผวน "ตลบมุ้ง" (คล้ายกลบทครอบจักรวาล ต่างแต่เป็นสองพยางค์ และผวน) ๏ วัน ผ่าน เดือนเปลี่ยนด้วย      วารผัน     ฝัน กรุ่น จรรโลงฝัน                 ฝุ่นกั้น จาร ผิด ฝากคืนวัน                  จิตผ่าน โคลง แง่ กระวีคั้น                   แค่โง้ง งงกล  ๚ะ๛ กลบทโคลงผวน "พยัคฆ์ลำพอง" (นอกจากผวนแล้วต้องอ่านลงอีก คล้ายโคลงกระทู้ ๒๐ แหม ช่างคิดๆ ) ๏ เพื่อนคิด มาเสก ซึ้ง              สำคัญ พิศเคลื่อน เมฆซา ผัน              สั่นค้ำ ผวนสี ผ่านสี สัน                     สีนิ่ง ผีส่วน ผี สารซ้ำ                      สิ่งนี้ มีกระสวน  ๚ะ๛ ----------------------------------------------------------- #104 ploythana - ยินดีต้อนรับน้องใหม่ ขอรับ ไปเริ่มที่โคลงผวนที่หนักหน่อยนะครับ บางทีก็ ผวนหลุด ผุดรวน ได้ง่าย ๆ อิอิ ดูเหมือนว่าจะมีภาษาถิ่นปนอยู่มาก นับว่ายากขึ้นไปอีก กลบทโคลงผวน "พยัคฆ์ลำพอง" ๏ รับต้อน น้องใหม่ น้อง          นามพลอย ร้อนตับ ไหนหมอง ลอย           หน่อยพล้ำ สายฝน สะพรั่ง ฝอย                เย็นฝาก สนฝ่าย สั่งพระ  ย้ำ                 ยากเฟ้น เป็นธรรม ๚ะ ๏ แสงอ่อน ซ่านทาบ น้ำ          ใสเห็น ซ่อนแอ่ง ซาบธาร เย็น             เซ่นให้ นำเรือ  จับปลา เป็น                 เปรออิ่ม เหนือร่ำ จะปรับ ไว้                  ปริ้มเอ้อ เอ่อโขง ๚ะ๛ ----------------------------------------------------------- โคลงผวน   เป็นกลบทที่น่าสนใจเมื่อท่านคนสาธารณะ และท่านนกโก๊ก นำมาเล่นเป็นสีสัน บนถนนนักเขียนนี้  อย่างที่ไม่เคยปรากฏในตำราใดมาก่อน การเล่นกลบท เป็นแบบฝึกหัดที่ดี ทำให้รุ่มรวยคำ และท้าทายให้ค้นคิด แต่ก็มีจุดอ่อนอยู่นิด ๆ ให้ระวัง  คือ ความไม่เดิน  เพราะต้องบังคับ ให้อยู่ในรูปกล  นอกจากนั้นคำผวน จำเป็นต้องใช้อักษรต่างกัน แต่สลับสระ ทำให้มีสัมผัสสระมากจนเฝือ ขณะที่ต้องทิ้งสัมผัสอักษรไปมาก ทำให้โคลงขาดรสเสียงอันเป็นเสน่ห์เฉพาะของโคลงไป อย่างไรก็ตาม โคลงผวน ประสบความสำเร็จในระดับที่น่าสนใจ มีมิตรหน้าใหม่ ๆ หันมาแต่งตามมากมาย คงอยากทำลายกำแพงความจำเจ หากครูในโรงเรียน สอนให้นักเรียนสนุกกับการแต่งโคลงได้อย่างนี้ ก็คงจะดี นะขอรับ จากคุณ : ศาลายา - [ 3 ส.ค. 52 21:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 108 #106 ๏ ท่านแดงแต่งง่ายได้           ความครบ เรียบง่ายร่ายรำสยบ               ซับซ้อน กลบทจดจำจบ                     เพียงรูป แต่งคั่นปั่นโคลงป้อน             ประดับไว้แก้เซ็ง ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 3 ส.ค. 52 22:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 109 สวัสดีค่ะ พี่ศาลายา (ขอบคุณค่ะ ที่อนุญาตให้เรียกว่าพี่ได้) - พลอยไม่เคยเขียนโคลงนะคะ ลองหัดก็เป็นโคลงผวนเลยค่ะ  และขอบคุณสำหรับการเปิดกว้าง สำหรับคนหน้าใหม่ๆ อย่างพลอยค่ะ   ... ขอบคุณมากค่ะ ของงามไหลเอื่อยอ้อม..............ลาวแล ลมผ่าวโลมเลียแผล..................แผ่วร้าว ยามแลงหย่อนใจแจ.................จองเขื่อน ซอยฮักคนงามเว้า....................ฮับต้อนขอบใจหลาย - พลอย เป็นคนกรุงเทพฯนะคะ เพียงแต่ ชอบ บรรยากาศ ลาว เท่านั้นค่ะ  ภาษาที่ใช้ ก็อาศัยครูพักลักจำ อาจใช้ผิดบ้าง ก็ขออภัยค่ะทุกท่าน ... - ภาพจากแม่น้ำโขงอีกภาพค่ะ ฝีมือพลอยเองค่ะ ***กลับมาแก้ไข บาทที่ 4 ของทุกบทค่ะ ขอขอบพระคุณ ท่านอาจารย์คนสาธารณะค่ะ ที่แนะนำพลอย เรื่อง การเว้นวรรคค่ะ***   แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 52 10:05:10 จากคุณ : ploythana - [ 3 ส.ค. 52 22:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 110 จากคุณ : วฤก - [ 4 ส.ค. 52 06:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ในวันที่เธอและฉันหนักอก หนักใจ...อะไรก็มืดมิด ภาวนาเข้าไว้ " Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be, Let it be,.... LET IT BE When I find myself in times of trouble, mother Mary comes to me, speaking words of wisdom, let it be. And in my hour of darkness she is standing right in front of me, speaking words of wisdom, let it be. Let it be, let it be, let it be, let it be. Whisper words of wisdom, let it be. And when the broken hearted people living in the world agree, there will be an answer, let it be. For though they may be parted there is still a chance that they will see, there will be an answer. let it be. Let it be, let it be, ..... And when the night is cloudy, there is still a light, that shines on me, shine until tomorrow, let it be. I wake up to the sound of music, mother Mary comes to me, speaking words of wisdom, let it be. Let it be, let it be, ..... แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 10:18:11 จากคุณ : Ar@p (Ar@p) - [ 4 ส.ค. 52 10:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 112 สวัสดีค่ะ พี่ศาลายา วันนี้พลอยคิดกลบทโคลงผวนได้ใหม่ค่ะ ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลย ขออนุญาตเอามาแปะให้พี่อ่านนะคะ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8119118/W8119118.html แพรดาว พราวแด่ ฟ้า........พราวแด พรายฉ่อง พองฉาย แพร...พ่ายช้อง เพลินดาว ผ่าวเดิน  แปร....แดเปิ่น ฝันเด่น เพ็ญดัน น้อง........ผ่องนั้น  เผยนาย วันกลาย วายกลั่น ฟ้อง.....กรองฝัน วันหย่อน วอนยัน  หัน.......หวั่นย้อน วันเปลี่ยน เวียนปัน  พลัน...เวียนปั่น วันพลาด หวาดผัน ป้อน.....ว่อนปั้น   วายปราณ วันพาล วานพรั่น พร้อม......หวานพลัน ไหวสั่น วันใส สรรค์..........หวั่นไซร้ วนหลับ วับรน  ปัน............รันป่น เพียงว่าง พรางเวียง ไร้......ใฝ่เลี้ยง พรรณราย ณ สาย นายสั่น   หว้า........ณ สวรรค์ วันสร่าง วางสันต์ พลัน.......หวั่นสร้าง วอนหลาย ว่ายหลอน ทัน...วายหล่อน วอนเลี่ยง เวียงรอน ร้าง......หว่างร้อน  วางรอน เดือนหลอน ดอนเลื่อน ด้าว...ดอนเลือน ดังเหล่า เดารัง เยือน.........ดั่งเร้า โดมชวน ด่วนโฉม  เลือน...เชือนหล่ม ดินซ่อน ดอนสิน  เศร้า......ด่าวสิ้น  เดือนสรวง จันทร์ลวง จวงหลั่น  ฟ้อง..ลองฝัน จอดหล่อ จอรอด จันทร์....จอดล้อ จรลาก จากรอน  หลัน......จากหล่อน จอมกอด จอดกล่อม พ้อ...จ่อพร้อม  จันทร์เพ็ญ จากคุณ : ploythana     เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 16:52:14 จากคุณ : ploythana - [ 4 ส.ค. 52 19:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 113 โฉมงามฉากม่วงเน้น            วงพักตร์ ดูสว่างสดใสนัก                   เหม่อจ้อง สุขภาพทรุดโทรมหนัก          เพราะเพ่ง เธอนา เหตุเพราะถูกเมียบ้อง            ตบข้าฯคมำหงาย จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 5 ส.ค. 52 09:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 114 สายหมอกบังภาพไว้          เลือนราง เหมือนภาพฝันบางบาง       เพริศแพร้ว บางสิ่งปล่อยหมอกขวาง     ดูเด่น ดีแฮ บางสิ่งหมอกบังแล้ว          อาจต้องหมองมัว จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 5 ส.ค. 52 09:19:53 ]