PANTIP.COM : W8041465 เรื่องเล่าสยองของข้าพเจ้า ตอน ขอข้าวอีก! [งานประพันธ์อื่นๆ]

เรื่องเล่าสยองของข้าพเจ้า ตอน ขอข้าวอีก!

สามารถติดตามอ่านเรื่องเล่าสยองของข้าพเจ้า
และนิยายเรื่อง นักล่าแห่งรัตติกาล ตอนต้นๆได้ที่ blog ของมูนนี่ค่ะ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=moonyforever
ขอบพระคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆค่ะ^/|\^

ตอน ผีโพรงที่ลำตะคอง (หลอนครั้งแรก)
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7555350/W7555350.html
ตอน ผีโพรงที่ลำตะคอง (ฝูงผีบุก)
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7561061/W7561061.html
ตอน ผีทวงสมอง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7569912/W7569912.html
ตอน ช่วยด้วย
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7575674/W7575674.html
ตอน หัวใคร ในทะเล
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7581096/W7581096.html
ตอน ทำไมพี่ถึงไม่ช่วยผม!
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7589318/W7589318.html
ตอน กลิ่น
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7650035/W7650035.html
ตอน เขามาเตือน
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7630569/W7630569.html
ตอน วิญญาณป่าที่เขาใหญ่
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7613807/W7613807.html
ตอน เขามานำทาง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7664958/W7664958.html
ตอน เหงามั้ยจ๊ะ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7689756/W7689756.html
ตอน ผีถ้วยแก้ว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7703708/W7703708.html
ตอน ผีที่อินเดีย ตอนแรก
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7732635/W7732635.html
ตอน เขา....มาเกาะที่ไหล่
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7754283/W7754283.html
ตอน ท่อนแขนใครบนหาดทราย
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7784939/W7784939.html
ตอน ผีที่อินเดีย(ภาคสองเสียงในความมืด)
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7813860/W7813860.html
ตอน ความอัศจรรย์บนนากาก็อต
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7840255/W7840255.html
ตอน พรายทะเล
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7865143/W7865143.html
ตอน มือสีขาว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7889933/W7889933.html
ตอน ผีที่ดินเดีย ภาคเจอผีที่เนปาล
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7918007/W7918007.html
ตอน ผมเป็นทหารช่าง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7943005/W7943005.html
ตอน ผีอำ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7964564/W7964564.html
ตอน เส้นทางสนธยา
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7989526/W7989526.html
ตอน เงาดำที่ศรีลังกา
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8017201/W8017201.html

เรื่องที่ 26 ขอข้าวอีก

หลายคนคงเคยเผลอทำข้าวหรืออาหารตกพื้น ส่วนใหญ่แล้วคงจะบ่นในความซุ่มซ่ามของตัวเองก่อนจะกวาดทิ้ง แต่เคยคิดบ้างไหมว่าบางครั้งการที่ของกินหล่นลงไปนั้น อาจจะมาจากการกระทำของอะไรบางอย่าง ดังเรื่องที่พี่ได้ฟังมาจากป้าคนหนึ่ง

ป้าอาภรณ์ เป็นคนรู้จักของคุณแม่ที่จัดอยู่ในขั้นสนิทสนมพอสมควร ท่านและครอบครัวมักจะไปพักผ่อนตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆและเก็บเรื่องราวมาเล่าให้แม่ฟังอยู่เสมอ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮามากกว่า มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นที่ท่านเล่าอย่างจริงจัง

เพราะมันเป็นเรื่องสยองน่าขนลุก

ป้าอาภรณ์เล่าว่ามีครั้งหนึ่งท่านและครอบครัวอันมีน้องชายและอรซึ่งเป็นหลานห่างๆได้ไปพักผ่อนที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งแถวระยอง หลังจากขนข้าวของเข้าห้องพักซึ่งเป็นเรือนชั้นเดียวริมทะเลแล้ว ทุกคนจึงแยกย้ายกันไปนอนพักจนกระทั่งถึงเวลาอาหารเย็นซึ่งมื้อนั้นป้าได้สั่งอาหารของทางรีสอร์ทมาทาน ป้าอาภรณ์เล่าว่ามีสองครั้งที่อยู่ๆข้าวในช้อนก็ร่วงลงพื้น ซึ่งตัวป้าเองก็ไม่ได้คิดอะไร หลังอิ่มหนำสำราญกันแล้วทุกคนจึงไปนั่งชมพระอาทิตย์ยามเย็นโดยปล่อยให้อรเป็นผู้จัดเก็บถ้วยชามไปล้างด้านหลัง

อรได้เล่าให้ฟังว่า ตอนที่กำลังเทเศษอาหารลงถุงขยะอยู่นั้น มีเสียงแว่วๆดังมาจากพื้นว่า

ขอข้าวอีก

อรนึกว่าหูคงฝาดหรือลุงกับป้าที่อยู่ด้านในเป็นคนพูด จึงไม่ได้ใส่ใจอะรนักนอกจากคิดว่าเดี๋ยวจัดการตรงนี้เสร็จจะไปเตรียมผลไม้ให้ เสียงเดิมร้องขึ้นอีกครั้งแต่ดังและห้วนกว่าเก่า

บอกว่าขอข้าวอีก!

อรสะดุ้งและมองรอบตัว ตอนนั้นก็เริ่มใจคอไม่ดีเหมือนกันแต่ก็กลั้นใจล้างถ้วยชามจนเสร็จและเข้าไปนั่งคุยกับป้าแต่ก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เพราะคิดว่าตัวเองหูฝาดไป เหตุการณ์จากนั้นก็ไม่มีอะไรจนกระทั่งถึงเวลานอน

ป้าอาภรณ์เล่าว่าห้องนอนของที่นี่จะมีไฟดวงเล็กๆเหนือเตียง พอจะนอนก็ปิดไฟดวงนี้แล้วเปิดไฟที่ห้องน้ำเอาไว้ ป้านอนฟังเสียงคลื่นจนหลับไป มาตื่นสะดุ้งอีกครั้งในตอนดึกเพราะรู้สึกเหมือนมีคนเรียก ป้าบอกว่าแสงในห้องน่ะสว่างพอจะมองเห็นอะไรได้แม้ไม่ชัดนัก ก็กวาดตามองแล้วเห็นว่าทุกคนหลับสนิทเลยคิดว่าตัวเองหูแว่ว ก็จัดแจงดึงผ้าห่มเตรียมจะนอนต่อ ตอนนั้นเองที่ตาเหลือบขึ้นไปมองดวงไฟเหนือเตียงและได้พบกับ

หัวคน

ป้าบอกว่าเป็นหัวคนที่ดูเหมือนงอกออกมาจากผนัง มันจ้องป้าอาภรณ์เขม็งและทำปากขมุบขมิบว่า

ขอข้าวอีก

ป้าอาภรณ์พยายามบอกตัวเองว่าตาฝาดและคิดมากไปจึงหลับตาลงทิ้งระยะห่างพอสมควรแล้วลืมขึ้นอีกครั้ง ปรากฏว่าเจ้าหัวสยองมันยังอยู่ที่เดิม แถมร้องเสียงดังกว่าเก่า

บอกว่าขอข้าวอีก!

คราวนี้แน่ใจได้เลยว่าตาไม่ฝาด ป้าอาภรณ์ดึงผ้าคลุมหัวแล้วนอนคว่ำทันที มีเสียงบ่นพึมพำอยู่นานจนกระทั่งหายไป ส่วนตัวป้าหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มาตื่นอีกทีก็ตอนเช้า เลยรีบเล่าให้ทุกคนฟัง นั่นแหละเจ้าอรถึงได้บอกเรื่องเสียงที่ตัวเองได้ยิน

มาถึงตอนนี้แม่บอกว่าที่เสียงที่ได้ยินคือพวกสัมภเวสีหรือวิญญาณที่อยู่แถวนั้น พวกนี้จะไม่มีคนทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้จึงอาศัยเก็บข้าวหรืออาหารที่คนทำตกหล่นบนพื้นประทังความหิวโหย บางครั้งรอให้ตกเองไม่ไหวก็ปัดให้มันร่วง แม่บอกว่าต่อไปนี้เวลาทำข้าวหรือของกินตกให้ปล่อยไปและพูดว่า เอ้ากินกันตามสบายนะ ทิ้งไว้สักพักค่อยเก็บ หรือบางครั้งแบ่งอาหารบางส่วนในถ้วยเล็กๆไปวางไว้ที่มุม วิญญาณเหล่านี้จะได้ไม่มากวนเรา

มิน่า ก็ว่าบางทีทำไมขนมในมือถืออยู่ดีๆถึงตก

เป็นเพราะผีปัดมือนี่เอง

*/*/*/*/*

อ่ะ..น่าเสียดาย
น่าจะชวนพูดคุยด้วย เล่าเรื่องวังที่พักอาศัยก็ยังดี
จากคุณ : โก้ (เซโก้4)
-เอ่อ...คงไม่ไหวมั้งคะ เล่นยืนจ้องหน้าแบบนั้น

^^" นึกภาพตาม น่ากลัวนะเนี่ย
จากคุณ : KTH (KTHc)
-ตอนแม่เล่า สยองเลยล่ะค่ะ T.T

หงะ ไม่เห็นอะไรนี่ดีจัง
จากคุณ : scottie
-บางทีไม่เห็น แต่ได้กลิ่นก็ขนลุกแล้ว

ถ้ามายืนจ้องผมนี่ชวนคุยไปแล้วนะนี่
กลบความกลัว
จากคุณ : shusei
-ว่าแต่ จะพูดกันรู้เรื่องเหรอคะ = ="

ไม่เจอ แหละเป็นดีที่สุดอ่ะเนอะ
จากคุณ : ZoXigEn_TonG_x_Zhi
-ถูกต้องแล้วค่า ระยะหลังมูนนี่ทำงานหนัก เขียนนิยายดึกดื่นเลยไม่มีเวลาสวดมนต์ทำสมาธิ เลยไม่ค่อยเจออะไรแล้ว

ถ้าเตือนแบบไม่เบาะ สงสัยคนถูกเตือนหัวโกร๋นไปเลยมั้งคะ
จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin)
-ได้ยินมาว่าโดนโยนจากเตียงค่ะ

แค่เตือนนะคนเจอยังขนหัวลุกเลย ถ้าเอาจริง บรื๊ออออออออออ
จากคุณ : beautystone
-ไม่อยากนึกภาพเหมือนกัน - -

จึ๋ย เตือนทั้งคืนเลย แหะๆ
จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร)
-ไม่ต้องหลับต้องนอนกันเลยล่ะค่ะ

เป็นหนูก็คงนอนไม่หลับค่ะ เล่นมายืนจ้องกัน แต่ว่าเวลาไปนอนบ้านคนอื่นก็จะนอนไม่ค่อยหลับทุกทีเลย
จากคุณ : หริชา (หริชา)
-เวลาพี่ไปนอนที่อื่น ใช้วิธีนึกหน้าตัวการ์ตูนที่ชอบให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ เอาให้หลับคาหน้าหล่อๆไปเลย

น่ากลัวแบบเงียบๆนะคะเนี่ย
อ่านแบบนี้เหมือนจะธรรมดา
แต่ถ้าเจอเองก็คง ...
จากคุณ : Coffee Maker
-เผ่น

ขอบคุณทุกท่านเช่นเคยค่ะ
แถมโฆษณาอีกนิด นักล่าแห่งรัตติกาลตีพิมพ์กับสถาพร วางจำหน่างวันที่ 8 กรกฏาคมนี้นะคะ ตอนนี้กำลังแก้ไขปก เสร็จแล้วมูนนี่จะนำมาลงให้ทุกท่านชมค่ะ

จากคุณ : Moony_Lupin - [ 3 ก.ค. 52 13:13:50 ]