ความโกรธสู่ความเกลียด
(แด่...ตัวเล็กคนที่ฉันทำให้เธอเกลียด ตาอ้วนขอโทษนะ)
เมื่อฉันได้ทำผิดเพราะวันนั้นมีความโกรธ
ผลพวงก็เลยเกิดให้ฉันนั้นเจ็บเลื่อยมา
หลายอย่างได้ผันผ่านมีแต่ทางที่มืดมน
ฉันนั้นอยากหมุ่นวนกลับไปสู่เวลาเดิม
แต่มันไม่ได้เกิดผลเพราะเวลาได้ผ่านไป
ชีวิตยังมุ่งไหลไม่อาจย้อนคืนกลับมา
ชีวิตในความโกรธนั้นมีโทษที่มากหลาย
เกิดขึ้นเพียงชั่วคราวแต่ให้ผลเป็นอนันต์
ตัวฉันนั้นเป็นทุกข์ไม่มีสุขจากที่ทำ
ตัวเราได้แต่หวังให้เค้านั้นให้อภัย
ได้โปรดอย่าได้เกลียดในหลายสิ่งที่ทำไป
มันไม่มีสดใสมีแต่ความขุ่นหมองมัว
เวลาเราเดินผ่านมีแต่ความทุกข์ระทม
เพราะเรานั้นแต่จมอยู่ในสิ่งที่เราทำ
ให้อภัยให้กันเถอะให้ทุกข์สิ่งให้ผ่านไป
ให้ใจดวงใสใสให้ทุกอย่างอยู่ในธรรม
น.วินเลียนลม
๕ กรกฎาคม ๒๕๕๒
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 16:50:40
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 16:49:55
แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 20:39:29
แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 20:38:26
ความโกรธสู่ความเกียจ
