Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  
 


นิยายรักของผม  

    .
             ปึ้ง!!

             เสียงพี่ฉ่ายเจ้าของสำนักพิมพ์โยน ต้นฉบับนิยายรักเรื่องใหม่คืนให้ผม หลังจากที่แกอ่านนิยายของผมไปได้เพียงแค่หนึ่งบทเท่านั้น

             พี่ฉ่ายเป็นชายวัยห้าสิบตอนต้นเจ้าของสำนักพิมพ์หยดย้อย ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ที่เป็นผู้นำทางด้านนิยายแนวหวานกุ๊กกิ๊กต่างๆ มานานนับสิบปี ผมเองก็ส่งผลงานนิยายแนวหวานเลี่ยนตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์แกมาหลายเรื่องแล้ว

             “ชาย เรื่องนี้พี่ให้ตีพิมพ์ไม่ได้จริงๆ ว่ะ มันไม่ตรงกลุ่มเป้าหมายของสำนักพิมพ์พี่” พี่ฉ่ายพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

             “พี่ฉ่าย จะไม่ลองอ่านให้จบเรื่องก่อนหรือครับตอนหลังๆ มีกุ๊กกิ๊กกันแน่นอนครับพี่” ผมพูดเป็นเชิงอ้อนวอนพี่ฉ่าย

             “แค่พระเอกนางเอกมันก็ไม่น่าสนใจแล้วว่ะชาย” พี่ฉ่ายเอนหลังพิงเก้าอี้ หยิบบุหรี่จากกระเป๋าเสื้อขึ้นมาจุดตัวนึง อัดมะเร็งเข้าปอดเฮื๊อกใหญ่ก่อนจะพ่นกลุ่มควันมะเร็งขนาดใหญ่กระจายไปทั่วห้อง ทั้งๆที่หน้าประตูทางเข้าสำนักพิมพ์ก็ติดป้าย NO SMOKING ตัวเบอเริ่มเทิ่มแท้ๆ

             “อยากอัดมะเร็งเข้าปอดแล้วพ่นควันออกมาทำไมว่ะ” ผมคิดในใจแต่พอดีคิดดังไปหน่อยเลยกลายเป็นเสียงบ่นอุบอิบอยู่ในลำคอ

             “เมื่อกี๊บ่นอะไรว่ะชาย พี่ไม่ค่อยได้ยิน” พี่ฉ่ายหันมาพูดกับผม ก่อนอัดมะเร็งเข้าปอดแล้วพ่นใส่หน้าผมอีกชุดใหญ่

             “ไม่มีอะไรครับพี่ พอดีเสลดมันพันคอน่ะครับ” ผมพูดยิ้มๆกับพี่ฉ่าย เสือกหูดีอีก ผมคิดในใจแต่คราวนี้ระวังไม่ให้เกิดเสียงอุบอิบขึ้นมาอีก

             “ลัคกี้ ลัคกี้ มาหาพ่อซิลูกมา” เสียงพี่ฉ่ายเรียกสุนัขพันธุ์ซิสุตัวอ้วนขนสีขาวที่เดินเล่นอยู่หลังห้อง พอมันได้ยินเสียงพี่ฉ่ายเท่านั้นมันก็วิ่งแจ้นเข้าไปกระโดดเกาะขาพี่ฉ่ายทันที พี่ฉ่ายเอื้อมมือไปอุ้มเจ้าลัคกี้มานั่งตักด้วย

             ผมถอนหายใจเล็กๆ อย่างเซ็งๆ หน้าสำนักพิมพ์มีป้าย NO PET แท้ๆ แปะติดคู่กับป้าย NO SMOKING เลยด้วย สรุปว่าไอ้พี่ฉ่ายมันจะระเมิดกฎทุกข้อของสำนักพิมพ์เลยหรือไงว่ะเนี่ย ผมคิดในใจ

             “เออพี่ฉ่ายครับ พี่ฉ่ายจะไม่ลองอ่านให้จบก่อนหรือครับผมว่าเรื่องนี้ต้องปฏิวัติวงการนิยายรักกุ๊กกิ๊กแน่นอนเลยครับพี่” ผมพูดวกเข้าเรื่องนิยายของผมต่อ

             “ปฎิวัติแน่ ชาย” พี่ฉ่ายหันมาพูดกับผม “ก็นางเอกนิยายรักกุ๊กกิ๊กเรื่องนี้ของแก เป็นสาวสลัมรูปชั่วตัวดำมีอาชีพเก็บขวดพลาสติกขาย ส่วนพระเอกเป็นชายร่างผอมตัวเตี้ยหลังโก่งดั้งหักกรามใหญ่ มีอาชีพขายส้มตำลาบน้ำตก” พี่ฉ่ายพูดไปมือก็ลูบหัวเจ้าลัคกี้ไปด้วย

             “ก็ผมเบื่อนิยายรักสูตรสำเร็จนี่ครับพี่ เขียนออกมากี่เรื่องกี่เรื่องก็เหมือนกันหมดวางขายกันเกลื่อนแผง พระเอกหล่อรวยมีเสน่ห์สาวๆรุมตอม กับนางเอกน่ารักเรียบร้อยลูกคุณหนู หรือไม่ก็แนวติงต๋องบ้านจน แต่กลับมีหนุ่มไฮโซอย่างพระเอกกับตัวรองมาชอบซะงั้น ผมอยากฉีกแนวเดิมที่เคยมีการเขียนกันมาด้วยการเขียนนิยายรักของคนธรรมดา ที่พระเอกไม่จำเป็นต้องหล่อรวย และนางเอกต้องสวยน่ารัก แต่เป็นความรักของคนธรรมดาอย่างสาวสลัมเก็บขวดขาย กับชายหนุ่มขายลาบน้ำตก ที่ไม่จำเป็นต้องหล่อสวยแต่พวกเขาก็มีเรื่องราวความรักที่หน้าประทับใจและหวานกุ๊กกิ๊กได้”

             พี่ฉ่ายนิ่ง เอื้อมมือไปขยี้ดับบุหรี่ก่อนวางทิ้งไว้ที่จานเขี่ยบุหรี่ อุ้มเจ้าลัคกี้วางลงพื้น ขยับเก้าอี้นั่งตัวตรงวางมือทั้งสองข้างประสานไว้เหนือโต๊ะ

             “ชาย พี่จะพูดให้ฟังนะ กลุ่มลูกค้าของนิยายหวานกุ๊กกิ๊กเป็นผู้หญิงเสียส่วนใหญ่ และแน่นอนคงไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากจินตนาการพระเอกของพวกเธอเป็นหนุ่มผอมเตี้ยหลังโก่ง และตัวเธอเป็นสาวสลัมรูปชั่วตัวดำหรอก เราต้องมอบในสิ่งที่พวกเธอต้องการสิ่งที่ผู้หญิงอยากเป็น คือนางเอกแสนสวยที่มีหนุ่มรูปหล่อมาหลงรัก พาพวกเธอเข้าไปในโลกของนิยาย ซึ่งในนั้นเธอจะได้เป็นนางเอกอย่างที่เธอต้องการ และให้เธอได้จินตนาการพระเอกในฝันของพวกเธอเอง โดยมีเรื่องราวเหตุการประทับใจต่างๆ ที่จะพาเธอและพระเอกของเธอไปยังจุดจบของเรื่องที่ แฮปปี้เอนดิ้ง”

             .

             .

             .

             เย็นวันนั้นผมกลับมานอนคิดที่บ้าน จริงอย่างที่พี่ฉ่ายพูด เราต้องพาคนอ่านไปสู่โลกแห่งจินตนาการอย่างที่พวกเธอต้องการ ไม่ใช่โลกแห่งความจริงที่สัมผัสอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันและพบเห็นได้ในชีวิตของคนทั่วไป ผมหยิบต้นฉบับนิยายของผมขึ้นมาดูอีกครั้งนึง ที่หน้าปกพิมพ์ชื่อนิยายเป็นตัวหนาว่า “สาวสลัมกับหนุ่มลาบเลือด” ก่อนเดินเอาไปเก็บในตู้ที่ใช้เก็บงานเขียนส่วนตัวของผม และเดินมานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ลงมือพิมพ์นิยายรักเรื่องใหม่ ที่มีพระเอกหล่อรวย กับนางเอกสาวติงต๊องน่ารักบ้านจน อย่างที่ตลาดต้องการต่อไป



             จบแล้วครับ



             (มือใหม่หัดเขียนอ่านจบช่วยแนะนำติชมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ)



             งานเขียนก่อนหน้านี้

             ในวันที่ผมจะได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งนึง - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8052716/W8052716.html
             ยินดีต้อนรับสู่กรีนแลนด์                       - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8040660/W8040660.html
             เรื่องหมูหมู                                       - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8036761/W8036761.html
             ความเป็นไป                                     - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8028529/W8028529.html
             มีดที่ 13                                          - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8023437/W8023437.html

จากคุณ : Kengmanny
เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 15:16:15

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com