ลีซาน..จอมบัลลังก์พลิกแผ่นดิน

นั่งฟังเพลง  “ YakSok – Promise – คำสัญญา”  ซึ่งเป็นเพลงประกอบละคร “ลีซาน...จอมบัลลังก์พลิกแผ่นดิน”   ไม่รู้เหมือนกันว่ากี่สิบรอบแล้ว     และแม้จะเป็นเพลงในภาษาเกาหลีที่เราฟังไม่ออก   แต่เสียงร้องที่หวนไห้และท่วงทำนองที่ทอดครวญชวนให้เกิดความรู้สึกเศร้าสร้อยอย่างไม่อาจบรรยาย    

ยิ่งรู้คำแปลก็ยิ่งรู้สึกเศร้าแทนนางเอกและพระเอกของเราเข้าไปอีก      เนื้อความกล่าวถึง...คนที่รอคอยคนรัก  ถึงแม้จะอยู่อย่างเงียบเหงาและห่างไกลกัน  หากแต่ในหัวใจก็ยังคงมีแต่ความคิดถึงมิมีสิ้นสุด   ขอเพียงอย่าได้ลืมความรักของเรา    ยามเมื่อเธอรวดร้าวใจ...ฉันเองที่จะคอยอยู่เคียงข้างและปกป้องเธอ   ฟังมาได้เท่านี้ก็น้ำตาซึม    นึกถึงความรักที่เต็มไปด้วยอุปสรรคของพระเอกกับนางเอกแล้ว    สงสารทั้งคู่เหลือเกิน....ทำไมคนเขียนถึงได้ใจร้ายหักหาญจิตใจคนดูได้ถึงเพียงนี้

ละครใกล้จบเต็มที   นับวันเรายิ่งไม่อยากให้จบเลยจริงๆ   อาทิตย์ที่แล้วแค่ฉากพระสนมซอง-นางเอกของเรื่องป่วยจนสิ้นใจไปในอ้อมกอดของพระเอกก็ทำเอาคนดูแทบขาดใจด้วยความสงสาร    ไม่แปลกใจเลยที่เว็บต่างๆจะมีคนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้มากมาย   ส่วนใหญ่จะเป็นไปในทางชื่นชมตัวแสดงและเนื้อเรื่อง   บ่งชัดถึงความฮ็อตฮิตของละครเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี    แม้ว่าเนื้อเรื่องจะยาวนานและไม่มีฉากหวือหวาให้ติดตามก็ทีเถอะ

พระเอก-นางเอกไม่ได้หล่อหรือสวยจนเกินไป   แต่  “ลีซอจิน”  กับ “ฮันจีมิน”  เป็นตัวละครที่สวมบทบาทได้สมจริงจนเราเชื่อสนิทใจว่าเขาเป็น “องค์ชายลีซาน”  และ  “ซองซงยอน”  ตัวจริงต่างหากที่ทำให้คนดู “อิน”  กับเรื่องนี้อย่างไม่ต้องสงสัย  

“องค์ชาย”  กับ   “สาวชาวบ้าน”  ที่ความรักไม่มีวันจะเป็นจริงได้    “ซงยอน” จึงได้แต่เก็บความรักไว้ในใจตลอดเวลานานนับสิบปี     ความรักที่มีแต่ความเสียสละ       ขอเพียงได้เห็นคนที่ตนรักมีแต่ความสุขตลอดไป      แล้ว “องค์ชายลีซาน”  เล่า   ก็ไม่เคยคิดหักหาญน้ำใจ “ซงยอน”  เลย     มีแต่คอยเอาใจใส่และให้กำลังใจในสิ่งที่นางเอกใฝ่ฝันอยากจะเป็น        ความรักที่ตนไม่มีวันจะได้ครอบครองขอได้เพียงแต่เฝ้ามองว่าเธอยังมีความสุขดีก็เพียงพอแล้ว   นี่ละมัง...ความหมายของ “ความรัก”  ที่แท้      ยังหาได้หรือในสังคมปัจจุบัน   ช่างเป็นพระเอกในอุดมคติเสียจริงๆ    อ้อ...ลืมไปเสียแล้วว่าท่านเป็นถึงพระราชาแห่งโชซอน    ข้าน้อยขอคารวะ...นับถือ  นับถือในน้ำใจรักของท่านยิ่งนัก

เรื่องนี้เขียนขึ้นจากพระราชประวัติของพระเจ้าจองโจ (พ.ศ.2295 – 2343)    พระราชาลำดับที่ 22 แห่งราชวงศ์โชซอน   ครองราชย์นาน 24 ปี  และสิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุได้เพียง  48  ชันษาเท่านั้น     นับว่าเป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่งในระยะเวลากว่า  500  ปีของราชวงศ์       ทรงเป็นกษัตริย์นักรบและนักปกครอง   ทรงปรีชาและมีพระวิสัยทัศน์กว้างไกลในการพัฒนาประเทศ    ที่สำคัญทรงเป็นพระราชาที่รักประชาชนเหลือเกิน     นั่นทำให้ราษฎรเองก็จงรักภักดีต่อพระเจ้าจองโจยิ่งนัก    
 
ตัวละครเด่นในเรื่องล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลที่มีตัวตนจริง  ไม่ว่าจะเป็น ซองซงยอน , ปาร์คเทซู , พระมเหสีโยอึย , ฮงกุกยอม ฯลฯ    ทุกคนล้วนแล้วแต่มีชีวิตอยู่ในเมืองหลวงฮันยางในรัชสมัยพระเจ้าจองโจทั้งสิ้น    โดยเนื้อเรื่องเขียนขึ้นในมุมมองที่ค่อนข้างอิงกับความเป็นจริงเสียด้วยซ้ำ       ไม่น่าเชื่อว่า..เวลาเกาหลีเขาทำละครวีรบุรุษ   เขาสร้างกันอย่างจริงจังแทบไม่มีที่ติด้วยซ้ำ   และหนังเองก็ประสบความสำเร็จเสียด้วย

ผู้กำกับ “ลี  บยอง ฮุน”  ผู้กำกับคนเดียวกับเรื่อง “แด จัง กึม”  อาจเป็นคนสำคัญที่ทำให้เราเห็นภาพของ “พระเจ้าจองโจ”  หรือ “องค์ชายลีซาน”  ในความแข็งแกร่งของการเป็นพระราชาในขณะเดียวกันกับที่มีความอ่อนโยนในเรื่องของความรักที่มีต่อ “ซงยอน” ได้ชัดเจน      ต้องนับว่าเป็นความสามารถของผู้กำกับที่ทำให้ตัวเอกของเรื่องถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้โดยไม่หลุดจากภาพหรือความรู้สึกนึกคิดในสมัยโชซอนเลยแม้แต่ฉากเดียว     เพราะไม่ว่าจะมองไปที่ตัวละครตัวใดก็ตาม   ทุกตัวมีคาแรกเตอร์ที่ชัดเจน   มีความเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์และพฤติกรรมที่สมจริง     อาจเนื่องด้วยการแคสติ้งตัวละครที่เหมาะสมกับตัวละครแต่ละตัวก็เป็นได้     โดยความคิดเห็นส่วนตัว...เราถือว่าการคัดเลือกตัวแสดงที่ตรงกับบุคลิกตัวละครเป็นคุณสมบัติต้นๆของการเป็นผู้กำกับเลยทีเดียว  

อย่าง “องค์ชายลีซาน”   เอง    ทำไมไม่คัดเลือกคนที่หน้าตาดีกว่านี้มาเล่น    ทำไมเป็น “ลีซอจิน”  ?    พระราชาที่เป็นนักรบคงจะมีหุ่นอ้อนแอ้นราวกับผู้หญิงไม่ได้     ยามที่พี่ลีซอจินมองตรงไปข้างหน้านิ่งๆ   จะดูเป็นคนมีความคิดอยู่ตลอดเวลา    แต่พอยิ้มเท่านั้น..โลกสดใสทันตา     นัยนุ์ตานั่นอีก    ที่ทำให้หัวใจคนถูกมองรับรู้ได้ถึงความอบอุ่น     แล้วทำไมนางเอกเป็น “ ฮันจีมิน”   นางเอกสวยกว่านี้มีมั้ย ?   มี...แต่ไม่เลือก   เราแค่อยากได้ผู้หญิงหน้าตาหน้าตาเรียบๆดูน่ารัก    แต่ความเด่นจะไปอยู่ที่ความรู้จักอดทน ,  รู้จักอดกลั้นของนางเอกต่างหาก    ที่เป็นความดีที่องค์ชายรักนางเหลือเกิน     และเป็นคนดีที่เอาชนะใจใครๆทั้งหลายได้หมดใจ  

นับเป็นละครอีกเรื่องหนึ่งที่เข้าไปอยู่ในใจเราเต็มๆ     ถ้าจะให้ดี...ช่อง 3 ลองเชิญทีมนักแสดงมาให้แฟนคลับได้เจอตัวจริง  ก็จะรู้เองว่าเรตติ้งในเมืองไทยนั้นขนาดไหน   หนึ่งในนั้นก็น่าจะมีเราไปแสดงเรตติ้งด้วยเช่นกัน  

หมดเรื่องจะพร่ำความน่าชมของละครแล้ว    ขอเวลาเปิดเพลง “Yaksok – Promise”  ฟังไปทำใจไปก่อน...ฟังจนจะร้องได้อยู่แล้วเพลงนี้   เสาร์หน้าจะถึงตอนอวสาน   พระเอกตายตอนจบ...ดูรึ   ใจร้ายอะไรขนาดนั้น   นางเอกตายจากไปไม่ทันไร....กรรม    ทำไมชีวิตเศร้าแล้วยังเศร้าได้อีก    นี่ยังไม่รู้เลยว่าเราจะต้องเสียน้ำตาอีกซักกี่ปี๊ป    โธ่...ลีซาน !!!

จากคุณ	: สร้อยสยาม
เขียนเมื่อ	: วันเข้าพรรษา 17:08:20