ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ใชกลอนครับ ที่คุณเขียน เขาเรียกว่า คำคม อุปมาเหมือนเอาลิงซิมแปนซีมาแต่งตัวแบบคน แล้วบอกคนอื่นว่า คนนะครับ ดูด้วยตาไกล ๆ อาจคล้าย จึงอาจมีบางคน เชื่อ แต่ ลึก ๆ ในใจคนทำแล้ว ย่อมรู้ว่า มันไม่ใช่ กลอน และบทกวี ทุกอย่าง มีบทบัญญัติไว้ เรียกว่า ฉันทลักษณ์ คนที่แต่ง แม้จะไม่ได้ทำตามฉันทลักษณ์ทั้งหมด แต่ตั้งใจว่าจะทำตาม ก็ ถือว่า เจตนาทำ กลอน จริง ๆ แล้ว กลอน หรือบทกวี ไม่ไดมีไว้บังคับใคร แต่ เป็นเสน่ห์ของภาษา ที่แค่หยิบเอาคำที่ใช้พูด ใช้เขียน ใช้นึกคิด มาวางตรงตำแหน่งที่คล้องจอง แล้ว ภาษานั้น กลับดู หรูขึ้น สง่าขึ้น นั่นแหละกลอน เพราะรักรวมหลงไหลไล่ลำนำ จึงจดจำจารึกมาฝึกฝน ขีดเขียนคำเข้าคู่ดูวกวน ไต่เต้าตนตั้งต้นจนเชี่ยวชาญ ก็กล้ากรอกกลอนกรองประลองเล่น และเปรียบเป็นประหนึ่งมิตรสนิทสถาน ร่วมเล่นร้องเริงร่วนล้วนกลอนกานท์ หมายมาตรแม้นเหมือนสราญงานร้อยกรอง เมื่อมิกล้า เริ่มดำริ ชำนิชำนาญ อาขยาน อาขยับ สดับสนอง ต่อกวี ตีเพลง ประเลงประลอง เล่นทำนอง ร้องทำเนา ประเล้าประโลม ประหนึ่งเป็น เช่นครู ผู้สอนสั่ง ประหนึ่งดัง ตราสาส์น  ให้หาญโหม ประหนึ่งแรง แกร่งเกรียว มาเหนี่ยวโน้ม ประหนึ่งโคม ประทีปทอง ส่องเส้นทาง จึงรักจะ ประดิษฐ์ จะคิดเล่น เมื่อฉุกเห็น ประเด็น หรือเว้นว่าง ตัดสินใจ ก้าวไป ในเส้นทาง ครูท่านวาง แบบอย่าง สร้างสรรค์ไว้ เผดียงเผื่อ เพื่อบอก เพื่อตอกย้ำ ท่วงลำนำ ทำนอง ลองหลั่งไหล มาขับกล่อม เกลาสะกิด ทุกจิตใจ รับรู้ไว้ ว่ากวี นี้งดงาม . .๚ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 52 11:53:50 จากคุณ : greeny pony เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 11:52:41

ความคิดเห็นที่ 2 ยังไม่มีเวลาค้นละเอียด ผมตอบคุณตั้มคร่าวๆ ก่อนนะครับ สิ่งที่คุณตั้มเขียนเป็นตัวอย่างมา สามารถเรียกว่า "บทกวี" ได้ครับ แต่ถ้าพูดถึงคำว่า "กลอน" ผมขออธิบายให้เข้าใจเบื้องต้นก่อนคือ คำว่า "กลอน" เนี่ย โดยทั่วไปจะมีความหมายกว้างๆ ได้ 3 แบบครับ (1) แบบตรงเป๊ะ หมายถึงคำประพันธ์ร้อยกรองประเภทหนึ่ง ที่มีบังคับชัดเจน คือจำนวนคำในวรรค จำนวนวรรคในบท และสัมผัสระหว่างวรรค ซึ่งเป็นสัมผัสสระ "กลอน" ที่นิยมแต่งกันในปัจจุบัน ก็จะมีกลอนสี่ กลอนหก กลอนแปด (หรือกลอนสุภาพ) (2) แบบกว้างขึ้นมาหน่อย คนไทยใช้คำว่า "กลอน" เป็นคำกลางๆ หมายถึง "ร้อยกรอง" ใดๆ นั่นคือบทกวีที่มีฉันทลักษณ์ คือบังคับต่างๆ อาจจะเป็น กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ หรือกระทั่ง ร่าย ในภาษาปากก็สามารถเรียกรวมๆ กันว่ากลอน (ลองเปิดดูพจนานุกรม ฉบับมติชน จะเห็นคำศัพท์หลายคำที่ขึ้นต้นว่ากลอน แต่ที่จริงหมายถึงร้อยกรองประเภท อื่น เช่นกาพย์หรือร่าย)  ที่ใช้กันแบบนี้ เพราะในภาษาพูด เรามักไม่นิยมใช้คำที่เป็นศัพท์ แสงเทคนิคมาก ความหมายของ "กลอน" ก็เลยถูกเอามาขยายรวมร้อยกรองประเภทอื่น ด้วยครับ (3) แบบกว้างที่สุด คำว่ากลอนถูกใช้หมายรวมถึงบทกวีที่ไม่มีฉันทลักษณ์ หรือมีน้อยมาก แค่นิดๆ หน่อยๆ พอได้จังหวะและอารมณ์  ซึ่งถ้าจะว่าไป บทกวีแบบนี้ไม่เข้าข่าย "ร้อยกรอง" ด้วยซ้ำ  ถ้าเรียกกันเต็มๆ ก็เรียกกันว่า "กลอนเปล่า" คือเป็นบทกวีที่ปราศจากฉันทลักษณ์ นั่นเอง  ในพจนานุกรมฉบับมติชนก็บรรจุคำนี้ไว้ด้วย  พอมาเป็นภาษาปาก คนที่พูดถึง "กลอนเปล่า" ก็มีจำนวนไม่น้อยที่เรียกรวมๆ ไปว่าเป็น "กลอน" ในความหมายว่า มันเป็น "บทกวี" ครับ ในเว็บที่คุณตั้มให้มา ผมไม่ได้ดูละเอียด แต่เห็นหน้ารวมเขาประกาศว่า รับทั้งกลอนสี่ กลอนแปด และกลอนเปล่า บางทีบทที่คุณตั้มเห็นว่าไม่มีสัมผัสอะไร อาจจะเป็นกลอนเปล่า ก็ได้ครับ มาถึงงานของคุณตั้ม ผมดูแล้ว เรียกว่า "บทกวี" ได้แน่ๆ ครับ แต่ถ้าจะเรียกว่ากลอน ก็คง อยู่ได้ในความหมายของ "กลอนเปล่า" เท่านั้น และอาจจะใช้ในการพูดคุยทั่วๆ ไปได้ (ซึ่ง ใช้ภาษาพูดอยู่แล้ว รวมถึงการคุยเอ็ม คุยกับเพื่อนในบล็อก ฯลฯ)  แต่ถ้าจะพูดถึงอย่าง เป็นทางการซักนิด ก็อาจจะเลี่ยงไปใช้คำว่า "บทกวี" หรือ "กลอนเปล่า" เท่านั้นเองครับ และขอสนับสนุนให้เขียนครับ การมีแรงบันดาลใจและอารมณ์เขียนนั้น ไม่ใช่เกิดกับทุกคนได้ ในทุกเวลา เป็นจังหวะชีวิตที่มีค่ามากๆ อย่าปล่อยให้คำนิยามมาปิดกั้นตัวเองครับ  ไม่แน่นะ เขียนไปซักพัก พอมีเพื่อนมาอ่าน และคุณตั้มได้อ่านงานของเพื่อน คุณตั้มอาจจะนึกอยาก หัดเขียน "กลอน" แบบมีฉันทลักษณ์ขึ้นมาบ้างก็ได้ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 12:59:39

ความคิดเห็นที่ 3 มาเก็บความรู้ค่ะ   ขอบคุณค่ะ จากคุณ : like 2 hear from u เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 13:44:14

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ greeny pony หายไปไหนมาคะ บอกแล้วไง อย่าหายไปนาน คิดถึงค่ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 13:48:36

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณมากครับ ทั้งสองท่านที่ช่วยตอบ ความจริงเจตนาในการถามของผมก็ตรงกับคำแนะนำของพีทคุง แหละครับ คือผมไม่ได้ตั้งใจว่ามันจะต้องเป็นกลอน ผมแค่ต้องการระบายความรู้สึก ความจริงผมน่าจะตั้งหัวข้อกระทู้ใหม่ว่า "แบบนี้ เค้าทำกันมั๊ย" มากกว่า แต่ถึงแม้คุณพีทคุงจะสนับสนุน ผมก็ยังกล้าๆกลัวๆอยู่ เกรงว่าคนอื่นจะคิดว่าผมมีเจตนาเอาลิงมาแต่งคนอย่างที่คุณ green pony ยกตัวอย่าง ทั้งๆที่จริงแล้ว ผมอยากให้ทุกคนเห็นอยางที่มันเป็น อาจจะเป็นลิงฉลาด ลิงมีเจ้าของ หรืออะไรก็ว่าไป ตกลงคนเค้าทำกันหรือเปล่าครับเนี่ย แบบนี้ จากคุณ : ตั้ม เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 15:29:34 A:58.8.119.145 X: TicketID:174566

ความคิดเห็นที่ 6 ทำครับคุณตั้ม ไม่ต้องตกใจ ไม่ต้องกังวลไป ยุคนี้ในตลาดหนังสืออาจจะไม่ค่อยเห็น แต่ยุคหนึ่งในอดีต กลอนเปล่า และกลอนเปล่าประกอบภาพถ่าย (หรือภาพวาด) เคยเฟื่องฟูเหมือนกันนะ ถ้ายังเกรงๆ อยู่ ก็อย่าไปพูดถึงคำว่า "กลอน" เลยครับ เรียกมันว่างานเขียน บทรำพึง หรืออะไรก็ได้  หัวใจของการเขียน คือการสื่อความหมายข้างในนั้นครับ จะเป็นความคิด ความรู้สึก ความฝัน อารมณ์ หรือความประทับใจก็ตาม และขอให้สนุกกับการเขียนนะครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 16:36:34

ความคิดเห็นที่ 7   "บทรำพึง" ดีครับ ผมชอบคำนี้ ฟังดูถ่อมตน บทกวีฟังดูหรูไปหน่อย ขอบคุณครับ ผมอยากตั้งคำถามเพิ่มเติม ข้างล่างนี้เป็นผลงานของ อ.นวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เค้าใช้คำว่า บทกวี ไม่ได้เจาะจงว่าเป็นกลอน และก็เห็นเน้น เป็นคำๆ ศิลปะๆๆๆ ส่องๆๆๆ แล้วก็ โลกๆๆๆ สัมผัสอื่นผมจับไม่ได้ เพราะอย่างที่ว่าคืนครูไปหมดแล้ว อันนี้เป็นกลอนหรือเป็นอะไรครับ มีชื่อเรียกเฉพาะของรูปแบบนี้หรือเปล่า บทกวี "ศิลปะส่องโลก" ศิลปะ ปรากฎที่กลางใจ ศิลปะ เป็นใหญ่อย่างเป็นอยู่ ศิลปะ จากใจสู่ใจรู้ ศิลปะ เชิดชูความเป็นคน ส่องทิพยธาตุจักรวาล ส่องสารติสุขสรรพสิ่งกุศล ส่องศิลธรรมเป็นสากล ส่องหนทางให้กันแลกัน โลกกายยาวาหนาคืบนี้ โลกมีจิตมีกำหนดมั่ม โลกงามความดีเป็นนิรันดร์ โลกสร้างศิลป์สรรค์อมรรตัย จากคุณ : ตั้ม เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 17:06:48 A:58.8.119.145 X: TicketID:174566

ความคิดเห็นที่ 8 บทนี้เป็นกลอนสุภาพหรือกลอนแปดครับ ลองนับดูจะได้วรรคละประมาณ 7 - 9 พยางค์ เวลาอ่านจะแบ่งจังหวะเป็นสามท่อน ท่อนละประมาณ 3 - 2 - 3 เช่น ศิลปะ - ปรากฏ - ที่กลางใจ ศิลปะ - เป็นใหญ่ - อย่างเป็นอยู่ และสัมผัสระหว่างวรรคก็เป็นไปตามบังคับกลอนแปดทุกประการครับ เช่น กลางใจ - เสียงไอ สัมผัสกับ ใหญ่ เป็นอยู่ - เสียงอู สัมผัสกับ รู้, เชิดชู เป็นคน - เสียงอน สัมผัสระหว่างบทกับ กุศล เป็นต้น ส่วนการใช้คำเดียวกันขึ้นต้นทุกวรรคในแต่ละบท เช่น ศิลปะ, ส่อง, โลก นี่ต้องใช้ฝีมือขั้นสูงขึ้นไปอีกครับ เรียกว่า "กลบท"  คือกลอนปกติบังคับ จำนวนคำกับสัมผัสแล้ว กลบทแต่ละชนิดยังเพิ่มบังคับต่างๆ ให้เขียนยากขึ้นอีก และเขียนให้เพราะก็ยิ่งยากขึ้นด้วยครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 18:40:29

ความคิดเห็นที่ 9   ขอบคุณ คุณพีทคุง อีกครั้งครับ ที่ตามตอบตลอด ตอนนี้ความจำชักเริ่มกลับมาบ้างบางส่วนแล้วครับ หลักสูตรปัจจุุบันเป็นอย่างไงไม่รู้ แต่ผมคิดว่าในสมัยผม หลายอย่างมันมาเร็วเกินไป ตอนเด็กๆ ให้เราเรียนพวกภาษา ประวัติศาสตร์ ผมไม่เคยสนใจ พอโตขึ้นเริ่มสนใจ ก็ลืมหมดแล้ว น่าเสียดาย จากคุณ : ตั้ม เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 22:11:52 A:58.8.126.50 X: TicketID:174566

ความคิดเห็นที่ 10   อ่านคำแนะนำของคุณพีท "...และขอสนับสนุนให้เขียนครับ การมีแรงบันดาลใจและอารมณ์เขียนนั้น ไม่ใช่เกิดกับทุกคนได้ ในทุกเวลา เป็นจังหวะชีวิตที่มีค่ามากๆ อย่าปล่อยให้คำนิยามมาปิดกั้นตัวเองครับ...." ชื่นใจค่ะ ที่มีคนใจกว้างมาให้คำตอบแบบนี้ และเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้เขียนงานมาให้อ่านกันบ่อยๆนะคะ จากคุณ : เตติญญ่า เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 08:35:56 A:125.24.132.167 X: TicketID:153756

ความคิดเห็นที่ 11 ด้วยความยินดีครับ พอดีเป็นเรื่องที่ผมพอรู้อยู่บ้างเลยคุยกันได้ ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่รู้ ผมก็คงไม่สามารถเหมือนกันครับ ผมก็เป็นเหมือนกันเลยครับ มีอะไรหลายอย่างที่ตอนเด็กๆ ไม่สนใจ แล้วเพิ่งมาสนใจตอนโต อาจเป็นเพราะตอนนั้นยังไม่รู้จักตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกันครับ หลายอย่าง ผมก็เพิ่งมาหาอ่านเพิ่มเอาตอนโตแล้วนี่แหละครับ เรื่องโคลงกลอนก็เหมือนกันครับ ตอนเด็กๆ แค่หัดท่องหัดแต่ง ทำได้แค่ส่งสัมผัสให้ถูกแค่นั้นเอง แต่การเลือกเฟ้นคำที่ตรงใจ การใส่จังหวะ ทำนอง ผมก็ได้เรียนรู้จากงานของครูกลอนหลายท่าน ที่ผมชอบมากๆ ก็เช่น อ.เนาวรัตน์ คุณจิระนันท์   พอเรารู้ว่าเราชอบแบบไหน มันก็จะพยายามฝึกฝน ไปในแบบนั้นครับ ป.ล. อ้าว โหม่งคุณต้า ขอบคุณมากครับ  หายไปไหนมาน้านนาน คิดถึงจัง ไปเยี่ยมที่ศาลาฯ มั่งน้า แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 52 08:53:44 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 08:48:24

ความคิดเห็นที่ 12 มาชื่นใจด้วยคนค่ะ ชอบงานเขียนคุงพีทนะคะ จากคุณ : like 2 hear from u เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 09:34:21

ความคิดเห็นที่ 13 ลุยเลยคุณ . . . คณะพรรคพร้อมเอาใจช่วย เยอะแยะ จะรออ่าน นะ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 21:52:29

ความคิดเห็นที่ 14 คนที่เขียน บทกลอน บทกวี ยิ่งมีน้อยอยู่แล้วในสังคม ทำไมไม่ช่วยกันสืบสาน...สร้างคนรุ่นใหม่ๆล่ะคะ อันนี้บ่นไปตามเรื่อง ในฐานะแอดมิน เว็บกวีเว็บหนึ่ง ไม่ว่าจะ กลอน กลอนเปล่า บทรำพึง รำพัน บทกวีหรืออะไร...ก็แล้วแต่ ...เขียนไปเถอะค่ะคุณ... หากคุณชอบมันจริงๆ มันจะพัฒนาคุณไปเองโดยอัตโนมัติ หากไม่ใช่ ก็กลับมาสู่สิ่งที่ใช่....ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง เป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้... ขอบคุณค่ะ ที่อ่าน ...^ ^ ป.ล.ห่างหายจากศาลา แต่ว่ายังคิดถึงนะคะ ^ ^ จากคุณ : v-nefertali เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 52 18:37:33

ความคิดเห็นที่ 15 กลอนไม่มีฉันทลักษณ์ เรียก "กลอนเปล่า" แต่กลอนเปล่า จะไพเราะได้ ต้องเลือกสรรคำที่วิจิตรมากๆ มีความหมายลึกซึ้ง อาจไม่สัมผัสสระ แต่สัมผัสอักษรได้ จากคุณ : ปทุมฉัตรสหัสรังษี เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 12:47:43