เก็บมาฝาก : คำสู่ขวัญ วัว ควาย ที่น่าประทับใจ

. . . ผู้ข้าก็มาล่ำเปิงดู
ยังบุญคุณเจ้าทั้งสอง
ที่ได้กระทำการไถนา
แล้วเลี้ยงผู้ข้า . . .

กลัวเปนวจีกรรมด้วยปาก
ตี้ได้ใช้ท่านไถนา
เปล่งวาจาแลเฆี่ยนด่า
ค่าที่ได้ใช้กิ๋นแฮง . . .

ผู้ข้า ก็ขอสุมายกโทษ
เจ้าสองตัวผาเสริฐ คือวัวแลควาย

ขอท่านมีความเมตตา
ขุณาตู๋ข้า
ถ้าได้ใช้กิ๋นแฮง
ผู้ข้าก็ฮักแปงเพียงตัวผู้ข้า . . .

ตั้งแต่นี้ไปภายหน้า
ผู้ข้าก็บ่ฮื้อเจ้า
ได้ทุกข์โศกเศร้า
ทุกข์ยากในทางกิ๋น

ผู้ข้าจักฮื้อเจ้า
ได้พ้นจากไถแผ่นดิน
อันอิดหิวลำบาก
อดทุกข์ยากมานาน

ผู้ข้าก็จักแก้เสีย
ยังการมัดแลผูกแอก วางคอ . . .


. . . ผู้ข้าก็นำมา
ยังบุปผาราชาดอกไม้
ข้าวตอกไต้เทียนงาม

ขอสุมาตาม
แต่โทษยามเมื่อได้ใช้

การโขดราวี
ได้ด่าแลบุบตี๋
เชือกฟาดยีด่าหย้อ

หื้อเจ้าโก๋ทาสะหึงสา
ขอละลดปลดเสียยังโทษโทสา

ขออย่าได้อาฆาต
เป๋นกรรมเวรกันไปมา
ทั้งชาตินี้แลชาติหน้า . . .


ที่มา : ประเพณีเมืองเหนือ
        อ. สงวน โชติสุขรัตน์
        ค้นคว้า และ เรียบเรียง
       
. . . . . . .


แรงบันดาลใจ ที่ เก็บมาฝาก :

กระผม นายพจนารถ
มิใช่ชาวเหนือดอก ขอรับ

เพียงแต่เคยได้ยินได้ฟัง
คำขับลำสู่ขวัญ

ในทำนองประมาณนี้
และจำได้ว่า

ประทับใจ มาก
น้ำตาซึมเลยแหละฮะ

เมื่อ นานมาแล้ว . . .



แล้วในเวลาต่อมา

นาน อีกเหมือนกัน

จึงได้มาพบ
ลายลักษณ์อักษร
ดังคล้ายที่เคยได้ฟังมา

จึงขออนุญาต
มาเล่าสู่กันทราบ

ดังนี้ ขอรับ.

. . . . .


* กราบขออภัย
  ท่านผู้ทรงคุณวุฒิ ทั้งปวง
 
  หากกระผมได้ถ่ายทอดผิดพลาด ไปบ้าง

   กระผมขอกราบอภัย
   ท่านผู้ใหญ่ทุกท่านด้วย


ดังนี้ ขอรับ.

จากคุณ	: พจนารถ๓๒๒
เขียนเมื่อ	: 17 ก.ค. 52 16:44:49