ความคิดเห็นที่ 1 |
ดวงจันทร์เคยผ่องพรรณแสงนวลตา
เด่นประดับท้องนภาดวงเฉิดฉาย
มีหมู่ดาววาววับระยับพราย
ลอยเรียงรายล้อมรอบทั่วขอบฟ้า
แต่คืนนี้ฟ้าไร้จันทร์ดั่งวันก่อน
ศศิธรซ่อนเร้นไม่เห็นหน้า
คืนข้างแรมไร้จันทร์แจ่มแซมนภา
แสงนวลตาเคยปรากฎถูกบดบัง
เช่นดวงใจของคนทุกชนชั้น
ในบางวันมากมีด้วยความหวัง
ในบางคราวเหลืออดหมดกำลัง
ราวภิณฑ์พังหมดหวังชั่วชีวี
ดวงจันทร์กับดวงใจจึงคล้ายกัน
ย่อมมีวันแจ่มจรัสมากรัศมี
ความเที่ยงตรงไม่คงทนและคงที่
ในบางทีจึงยอกย้อนชวนอ่อนล้า
คืนข้างแรมไร้จันทร์แซมแจ่มกระจ่าง
ยามอ้างว้างช่างเหมือนใจดูไร้ค่า
หากคืนแรมรอจันทร์เพ็ญเด่นนภา
ดวงใจคงรอเวลาลุกขึ้นยืน
คืนหนึ่งคืนนั้นคืนจันทร์แรม
อาจคิดถึงจันทร์ดวงแจ่มเกินจะฝืน
คงหมายความว่ายามช้ำสุดกล้ำกลืน
รอพลิกฟื้นยืนขึ้นใหม่ได้อีกคราว
คุณสุนันยา เขียนกลอนไพเราะขึ้นทุกวัน แต่ความเศร้าไม่สร่างซาสักทีนะครับ
แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 23:27:05
แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 01:11:41
| จากคุณ |
:
สนิทใจ  
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 ก.ค. 52 01:06:31
|
|
|
|
