นิราศลพบุรี (ที่ . . . เขาเตียน) # ๕
|
|
น้อง น้องแสดง จนจบ ปรบมือเกรียว
คราวนี้เชียว ถึงละคร ของผู้ใหญ่
เตรียมการมา ซัก ห้าปี นี่กระไร
ก็ . . . พออาศรัย . . . คนดู . . . พอ รู้เรื่องนิ . . .
เป็นเรื่องราว การพัฒนา มาร้อยเรียง
เรื่องเศรษฐกิจ พอเพียง ตามพระราชดำริ
นักแสดง ทุ่มวิญญาณ์ สมาธิ
และก็มิ ได้หวังผล แม้คนชื่นชม . . .
ท้ายละคร เป็นงาน ตระการตา
เพราะ โคมลอย เต็มท้องฟ้า สวยสุดสม
เด็กผู้ใหญ่ มองโคมลอย ปล่อยตามลม
ต่างชื่นชม ร้องอื้อฮือ ปรบมือดัง . . .
. . . . .
. . . พอเสร็จงาน กองไฟ ยังไม่ดับ
พวกเรากลับ จัดปาร์ตี้ มีเบื้องหลัง
สรุปผล กันใหญ่โต . . . เซโรงัง
หลาย หลายลัง ขนทะยอย ค่อย ค่อยมา
แล้วยังมี ดนตรีกล่อม พร้อมเสียด้วย
มีชื่อวง ว่า " โชว์ห่วย " แปลกหนักหนา
เป็นโฟล์คซอง เพื่อน เพื่อนกัน สร้างสรรค์มา
มีกีต้าร์ หนึ่งสอง พร้อมบองโก
มีนักร้อง มายมาก อยากจะร้อง
เพื่อนฝูงต้อง ช่วยกันห้าม กลัวโดนโห่
พวกเราพร้อม สังสันทน์กัน พระจันทร์ดวงโต
โชว์ห่วย โชว์ . . . ประทับใจ . . . ไม่ลืมเลือน . . .
( ยังมีต่อ วันกลับบ้าน . . . อีกวันนึง ฮะ )
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่ . . .
* ขออภัย ขอรับ
พลาดอย่างแรง (เพิ่งมาเห็น)
ด้วยสัมผัสระหว่างบท
บทที่ ๕ กับ บทที่ ๖
มิได้ เชื่อมต่อกัน
จึงได้ แก้ไขไปแล้ว
โดยประมาณนั้น.
ดังนี้ ขอรับ.
โฮ . . . (ไม่ แฮ่ . . . ขายหน้าขายตาจัง . . .)
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 16:00:10
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ก.ค. 52 16:53:42
|
|
|
| 
