ความคิดเห็นที่ 1 |
สวัสดีค่ะ พี่สุนันยา พลอยมาแจมแล้วค่ะ
"ฝนสีเทา ... ฉันขอโทษ"
... วันรุ้งแวง แผลงศร ซ่อนบนฟ้า
ดอกดาหลา มิรู้ว่า ฟ้าฉาบสี
จะมองดิน ปิ่นขวัญ มั่นราตรี
รู้อีกที....ที่ฟ้าหม่น จนกันแสง !!....
... พระพิรุณ รุนสวาท หยดหยาดฝน
ไหลฉ่ำล้น หม่นไข ใจกำแหง
เธอเคร่งคร่ำ ล่ำสัน ดั่งกำแพง
ในอ่อนแย้ง จึ่งแฝงฝน จนหนักหนา...
... "ฝนสีเทา" ... เหงาไหม ? ... ใคร่ขอโทษ !!
อย่าพิโรธ โกรธเคือง เปลืองโทสา
แค่อยากบอก ว่ามิได้ "เจตนา"
ใยแฝงฟ้า พลางตัว เหนือบัวดิน !?! ...
... ฟ้าหม่นรื้น คืนฉ่ำ ชด "คืนให้"
ขอหยด "ใส" ไอฝน คืนยลถิ่น
ฝนสี "เทา" เข้าตา แทบหลั่งริน
บดบังสิ้น ดินฟ้า รวมหน้าเธอ ...
... รอวันใหม่ ใจแจ้ง แวงรุ้งบ้าง
ตกบางบาง เพื่อชะล้าง ว่างเสมอ
ตกเบาเบา เข้าเลี้ยงใจ ไม่เผลอเรอ
อย่าล้นเอ่อ เพ้อกระหน่ำ เหมือนวันนั้น !! ...
... ฉันสัญญา หมั่นเยี่ยมหา มองฟ้าบ้าง
หวังสะสาง ถางทุกข์ ที่จุกกั้น ?
"เพียงสิ่งเดียว" ที่ให้ได้ ... เป็นรางวัล
ไถ่โทษทัณฑ์ วันหมิ่นมาด บาดใจเธอ !!! ...
ซึ้งไหมคะพี่ ... เดือนนี้ กิฟท์ พลอยหมดนะคะ เลยไม่มีแจกพี่สุเลยค่ะ
แต่มอบเป็นกลอนซึ้ง ๆ ให้แทนค่ะ หวังว่าพี่สุคงชอบ ขอบคุณมากค่ะพี่
| จากคุณ |
:
ploythana   
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ก.ค. 52 21:10:15
|
|
|
|
