สัญญาบนผืนทราย

บทนำ


พ.ศ.2519
หาดสุรินทร์, ภูเก็ต

ดวงตะวันลับผืนน้ำไปแล้ว ทว่ายังคงเหลือแสงอาบไล้ท้องฟ้าสีทองอำไพ  เกลียวคลื่นกระทบหาดทรายสีขาวละเอียดดังแว่วสู่โสตประสาทเป็นจังหวะแข่งกับเสียงร้องของจักจั่นทะเลบนยอดสนอันเรียงรายทอดยาวเลียบชายหาด  สองร่างใต้ร่มไม้ต้นหูกวางเหม่อมองแสงสุดท้ายของวันกำลังจางลงช้าๆ เผยให้เห็นดวงเดือนวันเพ็ญส่องแสงนวลผ่องแอร่มตา  

“พระจันทร์วันนี้สวยจัง”

ร่างบอบบางในอ้อมอกกำยำกล่าวอย่างเขินอาย เธอไม่เคยตกอยู่ภายใต้อ้อมกอดชายใดมาก่อนเพราะมีคำว่ากุลสตรีขวางกั้น แต่วันนี้กำแพงนั้นถูกทำลายลงด้วย...คำมั่นสัญญา

“ไปอยู่กับพี่นะ พี่สัญญาว่าจะรักน้องคนเดียวตลอดไป เราจะสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยหยาดเหงื่อแรงกายของพี่เอง”

ครานั้น หญิงสาวไม่อาจเชื่อในสิ่งที่ได้ยินหากไม่ใช่เพราะแหวนดอกหญ้าบนนิ้วนางข้างซ้ายโดยเขาเป็นผู้บรรจงสวมให้ด้วยความทะนุถนอมพร้อมทั้งก้มลงจูบหลังเท้าอันเปล่าเปลือยของหล่อนโดยไม่มีทีท่ารังเกียจแม้แต่น้อย

“จ๊ะ นงค์จะไปอยู่กับพี่ อยู่เคียงข้างจนกว่าตายจากกัน”

หยาดน้ำเอ่อท้นดวงตาก่อนไหลรินอาบแก้ม จ้องมองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าตื้นตัน  

เหตุการณ์ครั้งนี้จะตราตรึงในหัวใจไม่ลืมเลือน


ความมืดเข้าครอบคลุมทั่วบริเวณ  เปลี่ยนแผ่นน้ำสีครามกลายเป็นสีดำสนิท  เสียงคลื่นปะทะฝั่งเบาลงจนเกือบนิ่งสนิท แทนที่ด้วยสำเนียงหวีดหวิวของลมพัดพลิ้วจากยอดเขา พร้อมหอบเอากระแสเย็นเยียบบาดผิวมาด้วย

ยังดีที่ได้แสงจากจันทร์เต็มดวงช่วยส่องสว่างหากไม่พอให้มองเห็นอะไรได้มากนัก ชายหนุ่มจึงจุดตะเกียงเจ้าพายุที่เตรียมไว้ แสงจากเปลวไฟภายในครอบแก้วช่วยเพิ่มความกระจ่างได้มากทีเดียว

เขาวางดวงตะเกียงไว้ข้างกายก่อนก้มมองร่างในอ้อมอกด้วยแววตารักใคร่  
 
“แต่ก็ไม่เท่าความสวยของน้องหรอกจ๊ะ”

ชายหนุ่มกระซิบคำหวานแผ่วเบาข้างหูปลุกเธอให้ตื่นจากภวังค์

ร่างหญิงสาวสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้  เธอได้ยินคำพร่ำรักเพียงไม่กี่ครั้ง จากไม่กี่คนในชีวิต และไม่มีครั้งใดทำให้หัวใจร้อนผะผ่าวเหมือนครั้งนี้

นวลอนงค์เหลือบตาประสานดวงตาที่จ้องมองก่อนแล้วของชายหนุ่ม รอยแย้มริมฝีปากบนใบหน้าคมสันเหมือนมีมนตร์สะกดให้หล่อนคลี่ยิ้มตามไปด้วย  ดวงตาวาวโรจน์อันเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นมีพลังให้หญิงสาวอบอุ่นขึ้นมากะทันหัน  แม้อากาศยามค่ำหนาวเหน็บจนขนตั้งชัน

“หนาวไหม”

“ไม่เลยจ๊ะ พี่พรต” นวลอนงค์ตอบเสียงใส “แค่มีพี่ให้กอดแม้อยู่ในถ้ำน้ำแข็งนงค์ก็ไม่มีวันหนาว”

“ถ้าอย่างนั้น น้องก็กอดพี่อย่างนี้ตลอดไปเลยสิ”

“สัญญานะ” นวลอนงค์ถามแผ่วเบา หัวใจไม่เคยเต้นเร็วขนาดนี้มาก่อน

“พี่สัญญา”

พรตรับคำหนักแน่นพร้อมกับกุมมือเธอแนบอก  หญิงสาวรู้สึกแรงสั่นระรัวของหัวใจ หัวใจดวงน้อยที่คอยอาสาปกป้องหัวใจอีกดวงด้วยความรัก ความซื่อสัตย์ภักดีไม่เสื่อมคลาย

ขอมีเธอโอบกอดยามหนาวใจ
ขอแค่ได้อุ่นไอไม่แห้งหาย
ขอมีเธอให้พักพิงยามเหนื่อยกาย
ถึงเหนื่อยใจก็หายในเร็วพลัน


-----โปรดติดตามตอนต่อไป-----

แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 21:31:01

แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 21:25:22

จากคุณ	: เจ้าสมุทร
เขียนเมื่อ	: 24 ก.ค. 52 21:23:51