ชีวิตชายแดนปาดังเบซาร์- บอร์ดเดอร์ (ตอนจบ)

ชีวิตชายแดนปาดังเบซาร - บอร์เดอร์ (ตอบจบ)

หลังจากเปิดปั้มน้ำมันตราหอยแล้ว ยอดขายขายดีมาก
น้ำมันส่งมาเท่าไรก็ขายหมด
แต่ไม่มีเงินสดเข้ามาหมุนเวียนกิจการ
เพราะมีแต่คนขอเครดิตค่าน้ำมันไปใช้ก่อน
บอร์ดเดอร์ก็เข้ามาขอผ่านเช็คค่าน้ำมันตราหอย
โดยให้เหตุผลว่า เช็คค่าน้ำมันถ้าถูกเด้ง(ปฏิเสธการจ่ายเงิน) แล้ว
ทางบริษัทตราหอยจะเรียกเก็บค่าปรับจำนวนหนึ่ง
และการซื้อน้ำมันครั้งต่อไปต้องนำเงินสดไปซื้อเท่านั้น
หรือเช็คที่ธนาคารรับรองการจ่ายเงินจึงจะซื้อน้ำมันได้
พร้อมรับปากว่าจะเคลียร์เงินค่าผ่านเช็คให้ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์
แต่ผู้จัดการธนาคารไม่กล้าอนุมัติอีกแล้ว
เลยต้องปล่อยให้เช็คเด้งออกไป
เหมือนกับนักเขียนเรื่อง ทอม ซอเยอร์ ที่ชอบพูดว่า
นายธนาคารชอบกางร่มให้กับลูกค้าเวลาแดดออก
แต่จะดึงร่มกลับเข้าหาตนเองทันที เมื่อฝนตก ปล่อยให้ลูกค้าเปียก

ที่ปาดังเบซาร์สมัยนั้น  ถ้าเช็คเด้งแล้ว
จะเป็นอะไรที่ดังมากในปาดังฯ
ชาวบ้านร้านช่องที่ทำการค้าจะรู้กันอย่างรวดเร็ว
ทำให้เสียเครดิตการค้าไปส่วนหนึ่ง
แต่ก็มีคนบางคนที่
เหล้าขาวเคยด่าว่า
เช็คของมัน ต่อให้รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง
เซ็นต์สลักหลังก็ไม่กล้ารับของมันแม้แต่ใบเดียว
หมายความว่า เครดิตไม่มีเหลืออีกแล้ว
(การเซ็นต์สลักหลังคือ การค้ำประกันการจ่ายเงินตามเช็ค
ส่วนการเซ็นต์หน้าเช็ค คือ การอาวัล/รับรองการจ่ายเงินตามเช็ค
มีผลผูกพันตามกฎหมายเวลาฟ้องร้องเรียกเงินตามเช็ค)

บอร์ดเดอร์เครียดมากกับเรื่องเช็คเด้งครั้งนี้
เลยวิ่งเต้นขายที่ดินสวนยางพารากว่าสองร้อยไร่เศษ
ที่มีอยู่แต่เดิมในเขตปาดังเบซาร์
ได้เงินสดมาก้อนหนึ่งก็เคลียร์ค่าน้ำมันกับบริษัทตราหอย
และเหลือเงินสดก้อนหนึ่งไว้หมุนเวียนกิจการ
พร้อม ๆ กับพฤติกรรมเริ่มเปลี่ยนแปลงไปมาก
จากเดิมที่รักครอบครัวและลูก ๆ ที่มีอยู่
ก็เริ่มออกเที่ยวเตร่ใช้เงินทองสุรุ่ยสุร่าย
จีบนักร้องค่าเฟ่ในปาดังเบซาร์
กินดื่มสุรายาเมาหนักกว่านักเที่ยวทั่วไป
เพราะได้เงินสดจากการขายสวนยางพารา
และคงเพราะเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจที่
คำพูดตามประสานักเลงโบราณแบบคนจีน
คำไหนคำนั้น รับปากกับใคร ต้องทำตามสัญญาที่พูดไว้
เมื่อไม่ได้รับการยอมรับจากนายธนาคารส่วนหนึ่ง
กับการเสียหน้าเรื่องเช็คถูกเด้งจากธนาคาร
และการต้องซื้อน้ำมันจากบริษัทตราหอยเป็นเงินสดตลอด

มีครั้งหนึ่งบอร์ดเดอร์ถึงกับชกต่อยกับ
ลูกชายของตนเองคนหนึ่ง
เพราะสาเหตุจากการแย่งจีบนักร้องคนเดียวกัน
เป็นที่ขบขันและเยาะเย้ยของคนในปาดังฯมาก
ความเหลวไหลของบอร์ดเดอร์เริ่มมากขึ้น ๆ
จนกระทั่งพี่น้องและพี่เขยต้องมาปราม
เพื่อแก้ไขพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไปมาก
พร้อมกับพาบอร์ดเดอร์ไปดูแลธุรกิจเทปที่ห้างออน...ที่กรุงเทพฯ
ส่วนปั้มน้ำมันก็ยกให้ลูกชายดูแลไป
โรงแรมสุดท้ายก็ขายให้กับโกอ่างไป (ถ้าจำไม่ผิด)
เคยพบบอร์ดเดอร์หลายปีก่อนที่หาดใหญ่
ก็ทราบว่าบอร์ดเดอร์ไปทำงานที่กรุงเทพฯกับพี่เขยที่ห้างออน..
ที่เจอกันที่โรงแรมยงดีหาดใหญ่ครั้งนั้นเพราะกลับมาเช็งเม้งที่บ้านเกิด
หลังจากนั้นก็ไม่พบเจอบอร์ดเดอร์อีกเลย
ปิดตำนานนักเลงจีนโบราณของปาดังเบซาร์

พวกเราไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมาย

แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 52 13:12:14

จากคุณ	: ravio
เขียนเมื่อ	: 25 ก.ค. 52 16:22:35