ความคิดเห็นที่ 1 |
 |
(ต่อ...)
มีเรื่องอะไรกันมาร์ค อเล็กซ์ถามขึ้นอีกครั้ง พลางเดินเข้ามาใกล้บุคคลทั้งสาม หากสายตากลับมองตรงไปยังหญิงสาวผมสั้นในเสื้อกันหนาวสีฟ้าผู้เดียวตลอด เขาจำได้ว่าเธอมีอาการแพ้ และบัดนี้ใบหน้าของสาวเจ้าก็ช่างซีดเซียวนัก
นิดหน่อยน่ะ บังเอิญลูกลิงหน้าย่นมันขี้โมโห ช่างภาพหนุ่มยังไม่วายยั่วประสาทศิร์กานต์
นายน่ะสิหน้าย่น อยู่ดีไม่ว่าดีมาหาเรื่องชาวบ้าน สาวหมวยหันขวับสวนขึ้นทันควัน
ก็ไม่อยากจะหาเรื่องหรอกนะ แต่เพราะเสียงที่เธอทำมันรบกวนคนอื่น แล้วไม้ที่เธอถือน่ะ มันฟาดเข้าท้องฉันอีกต่างหาก มาร์คทำหน้าเบื่อหน่าย แล้วก้มลงมาพูดในระดับเดียวกับหน้าของคนตัวเล็ก
หาข้ออ้างล่ะสิไม่ว่า ศิร์กานต์จ้องตากับหนุ่มผมบลอนด์อย่างเข่นเขี้ยว
พอเถอะกานต์ อันติกาเอ่ยอย่างเหนื่อยอ่อนเต็มที ด้วยอาการปวดท้องชักจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และผื่นแดงตามตัวยังไม่มีทีท่าว่าจะซาหายไป เธอจึงอยากกลับไปกินยาแก้ปวดแก้แพ้ซึ่งเก็บไว้ในรถเหลือเกิน
อัน จะให้กานต์ยอมนายนี่เหรอ นายคนนี้ว่ากานต์เป็นลิงเหลือง เรื่องอะไรกานต์ต้องยอมลงให้ก่อนด้วย เพราะสาวหมวยไม่ได้หันไปมองหน้าเพื่อนสนิท เธอจึงไม่ทันได้เห็นสีหน้าของอีกฝ่าย ทำให้สาวเจ้าหน้างอนหงิกด้วยคิดว่าเพื่อนไม่เข้าข้าง
สาวร่างสูงถอนหายใจ อย่าเรียกว่ายอมดีกว่า อันรู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากจบเรื่องแล้วกลับไวๆ
คำของอันติกา เรียกศิร์กานต์ให้หันมามองอย่างรวดเร็วด้วยความเป็นห่วง และเมื่อพบรอยแดงบนใบหน้าที่ข่มความเจ็บปวดไว้ เธอก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
อัน! ปวดท้องเหรอ ปวดมากไหม ศิร์กานต์ถาม เมื่ออาการที่ห่างหายไปนาน เพราะการระมัดระวังตัวของเพื่อนรัก กลับมาให้เธอเห็นอีกครั้ง เจ้าตัวถึงกับยอมตัดใจปล่อยคู่กรณีไป เพราะห่วงผู้ที่เป็นทั้งเพื่อนและพี่น้องบุญธรรมมากกว่า
วันนี้ฉันปล่อยนายไปก่อนก็ได้ แต่เพราะเพื่อนฉันขอหรอกนะ ไม่งั้นฉันจะทำให้นายเสียใจที่เกิดมาเป็นคนเลยคอยดู ว่าแล้วสาวร่างเล็กก็กุมมือเพื่อนสาว เดินออกไปโดยไม่สนเสียงทักท้วงที่ดังมาจากหนุ่มผมบลอนด์ด้านหลัง ซึ่งกำลังหาว่าเธอหาเรื่องหนี
อเล็กซ์มองตามหลังร่างบางเดินจากไปพร้อมกับเพื่อนของเธอ มือหนากำขึ้นจดจำสัมผัสนุ่มเพียงชั่วครู่เมื่อจับมือบางประคองเธอไม่ให้ล้มได้ สัมผัสนั้นแม้จะนุ่มนวล แผ่วเบา และสั้นนัก หากชายหนุ่มยังคงสัมผัสชัดถึงความเย็นและสั่นของมือน้อยนั้นได้ชัดเจน
แววตาสีมรกตที่ใครหลายคน โดยเฉพาะคู่แข่งทางธุรกิจ ต่างพากันหวาดกลัว ได้ฉายแววหมายมาดถึงร่างสูงโปร่งของหญิงสาวในห้วงคำนึง ริมฝีปากหยักลึกขยับเรียกชื่อน้องชาย
มาร์ค
อะไร
ตามสองคนนั่นไป
ตาม? ทำไม? มาร์คหันกลับมามองพี่ชายตนด้วยความแปลกใจ
ทำยังไงก็ได้ ถ่วงสองคนนั่นไว้
ทำไมต้องถ่วง ฉันไม่อยากยุ่งกับยัยลิงตัวเล็กนั่นอีกแล้วนะ หนุ่มผมบลอนด์พูดพร้อมทำหน้าสังกะตาย แหย่แม่ลิงน้อยน่ะสนุกอยู่หรอก แต่เปลืองพลังงานเอาการอยู่เหมือนกัน
ผู้หญิงคนนั้นไม่สบาย ปล่อยให้กลับกันเองไม่ได้ จะใช้วิธีไหนตามใจนาย
ผู้หญิงคนนั้น? นายหมายถึงคนไหน? ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ ไม่อยากยุ่งกับยัยผู้หญิงปากจัด เตี้ย หุ่นเป็นไม้กระดานอย่างนั้นน่ะ
มาร์คพูดแล้วมองพี่ชายตัวเองด้วยความสงสัย แค่บึ่งรถมาหลังจากพูดคุยกับคุณลุงคู่ค้าที่มาด้วยกัน เมื่อลงจากเครื่องแล้วเช็คอินเสร็จ ก็ทำให้เขาแปลกใจมากพออยู่แล้ว นี่ยังให้ตามไปตอแยกับผู้หญิงสองคนที่ไม่รู้จักกัน ยิ่งน่าสงสัยเข้าไปใหญ่ เพราะแต่ไหนแต่ไรมา พี่ชายไม่เคยตามผู้หญิงคนไหน มีแต่วิ่งมาเสนอถึงที่มากกว่า
ชายหนุ่มคิดไปเรื่อย จนกระทั่งเจอเข้ากับสายตาวาวโรจน์ของผู้เป็นพี่ ที่เพิ่งละจากทิศทางซึ่งสองสาวเดินจากไปมาจับจ้องยังเขาแทน แววตาอันฉายชัดถึงความเอาจริง เด็ดขาด ราวกับกำลังประชุมลงมติสำคัญของบริษัท ทำให้มาร์คถึงกับลอบกลืนน้ำลาย ก่อนจะขนลุกด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบยิ่งกว่าก้อนน้ำแข็งยักษ์ที่ตามมา
ทำหรือไม่ทำ เลือกเอาเอง
หลังผละพ้นจากเหตุการณ์อันวุ่นวายออกมาได้ สองสาวจึงพยายามเดินอย่างประคับประคองกันและกัน โดยคนตัวเล็กเป็นฝ่ายออกแรงพยุงเพื่อนสาวซึ่งแทบจะไม่มีแรงไว้ ก้าวลงมาตามขั้นบันไดนาคทีละขั้น อย่างค่อยเป็นค่อยไปและระมัดระวัง จนมาถึงเชิงทางขึ้นที่ได้ก้าวผ่านมาเมื่อเช้า
อัน ไหวรึเปล่า ปวดมากเหรอ ศิร์กานต์อดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
ไหว อันติกาตอบ แต่สีหน้านั้นแสดงถึงความเหนื่อยอ่อนและซีดเซียวเด่นชัด เธอคิดว่าคงเป็นเพราะตกใจมาก บวกกับภูมิแพ้ไม่ได้กำเริบมานานมากแล้ว จึงทำให้ครั้งนี้มีอาการแสดงออกมามาก
งั้นเดี๋ยววันนี้กานต์ไปนอนเป็นเพื่อนนะ จะได้คอยดูแลอันด้วย ปวดท้องแบบนี้คงทำอะไรไม่สะดวก สาวหมวยอาสา เดิมเธอก็อยากให้เพื่อนสาวย้ายมาอยู่ด้วยกันใจจะขาด แต่ติดที่เจ้าตัวไม่ยอมมาสักที
ไม่ต้องหรอก วันนี้คุณลุงให้พวกเราไปนอนที่โรงแรม... เห็นว่าจะแนะนำแขกคนสำคัญให้รู้จัก แล้วนั่งคุยกันนานๆ น่ะ นี่ก็เปิดห้องไว้แล้ว แต่อันไม่ไปหรอกนะ มีผื่นขึ้นเต็มตัวแบบนี้ อยากกลับไปนอนที่หอมากกว่า ไม่อยากเจอใครเลย ฝากกานต์บอกคุณลุงด้วยละกัน สาวร่างสูงปฏิเสธ ด้วยอยากเก็บตัวพักเงียบๆ มากกว่า
ได้ไง ยิ่งเป็นแบบนี้แหละยิ่งต้องไป อันนอนพักที่ห้อง ไม่ต้องลงไปเจอแขกของคุณป๋าก็ได้ แต่ต้องไปด้วยกัน กานต์ไม่ยอมปล่อยให้อยู่คนเดียวหรอก และห้ามปฏิเสธนะ ไม่งั้นจะฟ้องคุณป๋าว่าอันดื้อ คนตัวเล็กเอ่ยรวบรัดทำปากยื่น เป็นเชิงบอกว่ายังไงเธอก็ไม่ยอมแน่
เมื่อทั้งสองเดินมาถึงรถฮอนด้าแจ๊ซในบริเวณที่จอดรถ ศิร์กานต์จึงเอ่ยปากจะขอขับรถขาลงแทน เนื่องจากไม่แน่ใจว่าเพื่อนของเธอจะขับไหว แม้จะหวั่นๆ การขับลงดอยอยู่บ้างก็ตาม แต่อันติกาส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะรู้ดีว่าคนตัวเล็กยังขับรถไม่แข็ง และไม่ชอบความสูง ขาขึ้นไม่เท่าไหร่ แต่ขาลงนี่แหละ อันตรายสำหรับสาวหมวยนัก
และในระหว่างที่สองสาวกำลังตกลงกันว่าจะนั่งพักที่นี่ให้อาการของอันติกาดีขึ้นแล้วค่อยกลับ หรือว่า จะนั่งรถสองแถวสีแดงกลับกันไปก่อน แล้วค่อยให้คนของศดิศขึ้นมาเอารถ เสียงกวนประสาทก็ดังขึ้นอีกครั้ง โดยไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ของวัน
จะหนีไปไหนยัยตัวแสบ
ศิร์กานต์หันขวับ ตาเรียวถลึงใส่เมื่อเห็นว่าเป็นใคร นาย! นี่นายตามมาเหรอ อยากหาเรื่องอีกรึไง
ปล๊าว ฉันแค่อยากมาดูหน้าคนที่เถียงสู้ไม่ได้ แล้วเดินหนีเอาดื้อๆ ต่างหาก มาร์คเอามือไขว้หลัง ลอยหน้าลอยตาแหย่
ใคร! ใครว่าฉันเถียงนายไม่ได้! แค่ผู้ชายหน้าตาไม่เป็นสับปะรดอย่างนาย ฉันไม่แพ้หรอกย่ะ แต่ฉันเห็นแก่เพื่อนฉันที่ไม่สบาย เลยไม่สับนายมาจิ้มพริกน้ำตาลกินเท่านั้นเอง พอได้ต่อปากต่อคำ อารมณ์คนตัวเล็กก็เริ่มพุ่งขึ้นอีกครั้ง
เธอ! ตาถั่วเท่ารูเข็มรึไง ฉันออกจะหน้าตาดี หน้าอย่างนี้ แบรด พิทท์ ชิดซ้าย ออร์แลนโด ชิดขวาเลยนะ ช่างภาพหนุ่มโต้อย่างรวดเร็วพลางลอบมองหน้าผู้หญิงอีกคน ซึ่งตอนนี้ใบหน้าเจ้าของหล่อนบ่งบอกถึงความเจ็บปวด และมีรอยแดงเต็มไปหมด นึกไม่ถึงเลยว่า พี่ชายเขาจะสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้อย่างรวดเร็วทั้งๆ ที่ไม่เคยจะแสดงความใส่ใจในตัวผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ หรือมากไปกว่าการคบหาเพียงผิวเผิน
บางทีการมาพักผ่อนคราวนี้ อาจมีเรื่องน่าสนใจมากกว่าที่คิด
แหวะ หลงตัวเอง ไม่คิดเลยว่านอกจากปากสุนัข ใบหน้าไม่รับประทาน หัวน้ำเหลือง ขนยาวเป็นลิงแล้ว สมองจะไม่มีรอยหยักอีกต่างหาก กล้าดียังไง เอาตัวเองไปเปรียบกับเทพบุตรบนดินอย่างสองคนนั้น เสียงแหลมใสโต้ตอบอย่างไม่ยอมน้อยหน้า เรียกให้ต่อมวิ่งเต้นของหนุ่มผมบลอนด์ทำงานอีกครั้ง
ชายหนุ่มหยุดครุ่นคิดถึงพฤติกรรมพี่ชาย แล้วหันมาเล่นงานคนตัวเล็กทันที เรื่องไหนอยากว่าก็ว่าไปเขาไม่สน เว้นแต่เรื่องหน้าตา กับสีผมสุดเพอร์เฟ็กต์เท่านั้น ที่เขายอมไม่ได้ คนในตระกูลทุกคนนอกจากย่าของเขาแล้ว ล้วนมีผมสีน้ำตาล หรือดำสนิท มีเพียงเขาคนเดียวที่ได้รับผมสีบลอนด์ตกทอดมา แถมใบหน้ายังถอดแบบท่านมาเต็มๆ อีก ทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มหน้าสวยคนหนึ่งเลยทีเดียว ถ้าใครกล้าว่าเรื่องนี้ ก็เท่ากับว่าคุณย่าผู้ใจดีของเขาด้วย
มันจะมากไปแล้วนะ! ยัยลิงวอกเตี้ย หน้าหลังเท่ากัน
หน้าหลังเท่ากัน! ตาบ้า! ดูยังไงยะเท่ากัน บอกแล้วว่าเนี่ยคัพบี! ถ้าหากมาร์คไม่ยอมให้ใครว่ากระทบหน้าตากับสีผมของเขา ด้านศิร์กานต์เอง ก็ไม่ยอมให้ใครว่ากระทบรูปร่างของเธอเช่นกัน เพราะสัดส่วนของเธอนั้น คุณนายวีรปริยา หมวยใหญ่สุดสวยประจำบ้านให้มาเต็มๆ กล้าดียังไงมาสบประมาทกัน
บีเหรอ? เฮอะ ฉันว่าอย่างมากก็แค่เจ็ดสิบเอ ช่างภาพหนุ่มทำเสียงขึ้นจมูกเย้ย
สาวหมวยของขึ้นควันออกหู นายหัวเหลือง! ของๆ ฉัน ฉันเห็นทุกวัน นายจะรู้ดีกว่าฉันได้ไง
ของๆ เธอ? มีกับเขาด้วยเหรอ ดูยังไงก็ไม้ฝาชัดๆ แล้วบอกแล้วไง ว่าผมฉันสีบลอนด์ไม่ใช่สีเหลือง!
บ้า! ผู้ชายทุเรศ! วันนี้ถ้าฉันไม่เอาเลือดนายออกจากปาก ฉันไม่ขอใช้ชื่อ ศิร์กานต์ อภิรัตนรัตน์ แน่!
อันติกามองการทะเลาะกันของทั้งสองคนแล้วนึกอายขึ้นมา ช่างไม่เป็นเรื่องเลยโดยแท้ เพื่อนเธอก็เป็นไปกับเขาด้วย มีอย่างที่ไหนกัน เถียงกับคนแปลกหน้าในเรื่องสัดส่วนของตัวเอง
หญิงสาวยืนพิงกับประตูรถอย่างเหนื่อยอ่อน วันนี้เธอต้องลุกขึ้นมาตากอากาศเย็นๆ ฟังเสียงแมวสองตัวล้งเล้งใส่กัน ตั้งแต่แมวโข่งสาวกับเจ้าตัวขนปุย จนถึงแมวโข่งทั้งหนุ่มทั้งสาว ไหนจะต้องคอยหลบกลุ่มแฟนคลับผู้ภักดี นำทีมโดยน้องหวาน และยังจะพลาดโดนตัวผู้ชาย ทำให้อาการแพ้กำเริบจนต้องมาทนปวดท้องอยู่แบบนี้อีก นับว่าเหนื่อยกว่าอ่านหนังสือสอบจริงๆ
คิดแล้วเธอจึงสูดหายใจดันตัวขึ้น หันกลับไปเปิดประตูรถ ตั้งใจจะทานยาแก้แพ้ แล้วนั่งพักหนีเสียงรบกวนจากเพื่อนรักและคู่กรณีเสีย
แต่ทว่า ด้วยอาการปวดท้องที่กำเริบขึ้นอย่างรุนแรง ทำให้ร่างบางทรงตัวไม่อยู่ โอนเอนจนเซล้มลงทันที และเธอคงได้ลงไปกองกับพื้นเป็นแน่แล้ว หากไม่มีมือหนาแข็งแรงมาช่วยโอบประคองไว้เสียก่อน
| จากคุณ |
:
มาตลักษณ์
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ค. 52 21:28:35
A:124.121.36.112 X: TicketID:225616
|
|
|
|
