 |
ความคิดเห็นที่ 5 |
ตอน: พบนางเอก
ตึ๊งงง ! เสียงลิฟท์ดังบอกชั้นเป้าหมาย เด็กหนุ่มเดินออกมาด้วยจิตใจห่อเหี่ยว และ ความขี้เกียจบวกกับความอ่อนเพลียเมื่อยล้า ที่ไม่อยากทำงานจนแทบอยากจะนอนหลับฟุบกลางอากาศ โฮ่ยย อยากนอนแช่น้ำอุ่นๆ ฟองนุ่มๆ หลั่นนล้า หลั่นนล้าจังว้อยย เด็กหนุ่มเดินไปหาซีเนียร์ ซึ่งเป็นชายวัยกลางคน หุ่นสันทัดดูกระฉับกระเฉง มนุษย์สัมพันธ์ดี และกวนติงสุดๆ ซีเนียร์: (กวักมือหยอยๆ บอกน้องจะไปชายแดน) มานี่ๆ เด็กหนุ่ม: เรียกเป็นแมวเลยนะ !! ซีเนียร์: ทำไมกินข้าวช้า ? เด็กหนุ่ม: ค่อยๆกิน กินทีละเม็ดกินเร็วๆ กลัวย่อยไม่ทัน ซีเนียร์: อย่าได้กวนตรีนพี่เพลานี้ บัดเด๋วนี้ ได้มี ไพล่พลคนใหม่ เข้ามาประจำเมืองเวียงของเรา ขอให้น้องรักอย่าได้รอช้า จงรีบไปรับหน้าโดยพลัน ช้าการจะเสียที ดีไม่ดีหัวสะบั้น !!!! เด็กหนุ่ม: โอ้จริงรึศิษย์พี่ !! หากรอช้า คงจะเสียทีพวกต้าซ้องเป็นแน่ อย่างไรแล้วท่านพี่รีบส่งพิราบสาร แจ้งข่าวนี้ให้ท่านเมเนเจอร์ทราบ(น้องเมย์) แล้วข้าจะรีบรุดไป คาดว่า ทางไม่กี่ลี้ ข้าคงใช้เวลาเพียงลัดนิ้ว ไม่กี่ชั่วยามงานคงสำเร็จ ซีเนียร์: งั้นเจ้าจงรีบไปเถิด อย่าได้เถลไถล หากพลาดพลั้งอย่างไรแล้ว จักแจ้งข้าให้รู้ความ จักได้คิดอ่านการณ์อื่นได้ เด็กหนุ่ม: ข้าทราบแล้วศิษย์พี่ งั้นข้าขอลา ซีเนียร์: เจ้าขอลา... แล้วข้าจะเหลืออะไร ? ข้ามีลาอยู่ตัวเดียวววววว บ้าทั้งคู่!!! ระหว่างทาง มีโฆษณาขั้นเวลาดังนี้ เพื่อนร่วมแผนกหมายเลขหนึ่ง: นี่ๆ จะไปไหนอ่ะ..ตัวเอง เด็กหนุ่ม: ไปไตหาหัวจาม ไปตามหาหัวใจ เพื่อนร่วมงานหมายเลขสอง: แหวะ... แล้ววันนี้ออกมาได้ไง เจ้าของปล่อยมาเดินเล่นเหรอ เพื่อนร่วมงานหมายเลขหนึ่ง: นี่ๆ แล้วตัวเองได้รับจากเค้าแล้วรึยังอ่ะ ? เด็กหนุ่ม: อะไร ได้รับอะไร งง ?? เพื่อนร่วมงานสองสาวพลังดับเบิ้ล: ก็พวกเรากรวดน้ำไปให้แล้วไง ไม่ได้รับเหรอ เด็กหนุ่ม: อ๋อ ได้รับแล้ว แต่เราคงใช้ไม่หมดหรอก เราเลยเผื่อแผ่ให้สัมพเวสีข้างทางด้วย มิน่าพวกเธอถึงสีหน้าดูอิ่มเอิบเหมือนได้บุญ เพื่อนร่วมงานสองสาวพลังดับเบิ้ล: ว๊าย !! นี่แกว่าพวกชั้นเหรอ จะไปไหนก็ไปเลยนะ ชั้นบอกเธอแล้วใช่มะอย่าไปทักมัน กร๊ากๆๆๆ.... ถึงปากพี่หมา แต่หน้าตาพี่ก็น่ารัก หากคนสวยรู้จัก แล้วจะรักพี่มากกว่านี้ เมื่อไหร่จะยอมเป็นเมียพี่หล่ะจ๊ะ เพื่อนร่วมงานสองสาวพลังดับเบิ้ล: เป็นเมียแกชั้นยอมปล่อยให้สนิมขึ้นดีกว่าย่ะ เด็กหนุ่ม: เชอะ.. ขาดชั้นแล้วเธอจะรู้สึก พวกไม่รู้จักเพชรในตม ตอนเห็นเป็นหินไม่เห็นค่า เจียระไนเสร็จแล้วจะมามองตาละห้อย ทีนี้ละรูดอีออนก็ซื้อไม่ได้
พอมาถึงก็มาเจอ HR สาวหมวยหน้าตาดี อายุหน้าสิบหก ขนาดหน้าอกสามแปด แขนเรียว ขายาว ผมยาวดำขลับ ยังกะสาวดัชชี่ ที่พูดมาไม่มีส่วนไหนเหมือนเธอเลย... ราตรีสวัสครับพี่... HR: แกจะบ้าเหรอ งานการยังไม่ทันได้ทำแกจะหนีไปนอนแล้วเหรอ นี่น้องคนนี้เค้าชื่อน้อง ลูกหมี(นามสมมุติ) เค้าเพิ่งมาทำงานใหม่ โอ้... แม่เจ้าข้าวผัดกุ้ง สวยว่ะ หมวย ขาว อวบ ปากนิด จมูกหน่อย ผมยาวประบ่า หน้าเด้งเลย แต่ทำไมแต่งตัวป้าจังฟะ เด็กหนุ่ม: หวัดดีครับ ชื่อแล่งใต้นะครับ จะมาเซ็ตเครื่องให้อ่ะครับ น้องลูกหมี: ชำเลืองงง... แล้วพยักหน้า พร้อมกระเถิบออกไปเหมือนบ้านน้ำท่วมแล้วปลวกขึ้นบ้าน แล่งใต้: เอ่อ.. คือเครื่องฟอร์แมตมารึยังครับ น้องลูกหมี: ไม่รู้ค่ะ เป็น Engineer ก็ดูเอาสิคะ แล่งใต้: อ่าวนังนี่.. แต่ไม่เป็นไรความสวยบังตา เสื้อผ้าบังนม ผมอภัยได้ ขออนุญาตเปิดเครื่องนะครับ น้องลูกหมี: กระเถิบออกไป (เพราะว่าเราห่างงงง ไกลกันเหลือเกินน) แล่งใต้: เอ่อ.. เขยิบเข้ามาก็ได้ครับไม่กัด จะให้ดูว่าจะเอาอะไรไว้บ้าง (เขยิ๊บ เขยิ๊บ เข้ามาซิ กระแซะ กระแซะ กระแซะๆ เข้ามาสิ) น้องลูกหมี: ไม่เป็นไรค่ะตรงนี้ก็เห็น ด้ายยยย... ไม่ยอมเข้ามาไกล้ กระเถิบเข้าไปหาก็ได้ กระดึ๊บ กระดึ๊บบบ ขอเช็คเต้านม เฮ้ย !! เช็คเต้าเสียบปลั๊กหน่อยนะครับ รู้สึกแบตมันจะไม่ติด โหยเต้าแบบนี้เสียบไปไฟจะช็อตมั๊ยน๊อ ได้มาตรฐานมอก. มั๊ยเนี่ย ทำมาใหญ่เกินขนาด ดู๊ๆๆๆๆ แหมแค่เห็นตัวเต้ายังไม่เห็นตัวเสียบยังขนาดนี้ ลายลูกไม้ซะด้วย เดี๋ยวนี้เค้าพัฒนารู้จักทำลวดทำลาย มิน่าของเค้าถึงขายดี
พี่เพ้อเจ้ออะไรอ่ะคะ จะเสียบมั๊ย หนูเอี้ยวตัวอยู่ หนูเมื่อย แน๊..ท้าอะไรไม่ท้า ท้าเสียบ แบบนี้ต้องจัดไป... อ่ะจ๊ากก เสียบปลั๊กเรียบร้อยแล้วครับ แบตปกติดีนะครับ ไฟชาร์จละ
และแล้วผมก็ทำให้เธอจนเสร็จ เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังขอต่อ.. เฮ้ย !! ทำเครื่องนะครับ ความจริงแล้วผู้ชายหน้าตาดีอย่างผม จะไปหลงกลเสน่ห์ง่อยๆ ของผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไงจริงมั๊ยครับ สาวๆ ในสต๊อกผมหน่ะมีเป็นแข่ง อย่างเก่งผู้หญิงคนนี้ก็แค่ทำให้ผม ตื่นเต้นได้แค่ชั่วประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้นแหล่ะ จะมาเป็นตัวจริงของผมเหรอครับ เข้าเฝ้าพระอินทร์อีกสิบรอบยังไม่ได้เลย
แล้วความซวยของผมก็บังเกิด...
บ่ายแล้วๆๆๆๆ พวกเรามาเป็นชาวเหนือกันเถอะ เพื่อนร่วมงานA: อะไรของแกชาวหนง ชาวเหนือ แล่งใต้: ชาวเหนือไง ชาวเหนือ อู้กันแต๊ก่ะ ได้เวลาอู้กันแต๊ แต๊ ละก่ะ ป่ะ ไปหากาแฟกินกัน อยากดูดหรี่ด้วยเนี่ย เพื่อนร่วมงานB: เฮ้ย แล่ง ได้ข่าวว่าพนักงานมาใหม่สวยเหรอ จีบยังฟะ แล่งใต้: มองยังไงวะสวย อวบไปว่ะ ตูชอบเพียวๆ เรียวๆ สลิมๆ เพื่อนร่วมงานB: อ่าวเค้าว่าอวบอึ๋มน่ารักเลยนะเว้ย ทำไมไม่จีบหล่ะ ปกติเห็นไม่ปล่อยนี่ แล่งใต้: ไม่ชอบหวะ คนนี้ไม่โดน หยิ่งไป กวนประสาทด้วย ไปข้างล่างกันเหอะ เดี๋ยวน้องเมย์มาจะซวย
ร้านกาแฟ: พี่ๆ คาปูชิโน่ 1 เอสเปรสโซ่ 1 ไม่ใส่น้ำตาล เพื่อนร่วมงานA: เฮ้ยกินได้ไง ไม่ใส่น้ำตาล ขมตายห่ะ แล่งใต้: เอออยากกินแต่กลัวอ้วน เนี่ย ตอนแรกไม่อยากมาซื้อหรอก กลัวแดดเผาผิวเสีย ปีหน้าต้องถ่ายละครอีกหลายเรื่อง เพื่อนร่วมงานB: นับวันเอ็งมันจะแรดเกินไปแล้วนะ จัดได้ว่าแรดทีเดียวนะเนี่ย แล่งใต้: บ้า เค้าก็มีจริตของเค้านะตะเอง เพื่อนร่วมงานฺB: เฮ้ยๆๆ นั่นไงๆ น้องเค้ามาแล้ว น้องคนนั้นป่ะ ที่เค้าเข้ามาทำงานใหม่ เพื่อนร่วมงานA: ไหนๆ เออนั่นไง ใช่ๆ แต่ทำไมดูหยิ่งจังวะ ดูดิเดินเชิดเลย ไม่คุยกับใครเลยอ่ะ แล่งใต้: ก็บอกแล้ว นังน้องนี่อ่ะ นิสัยไม่ดีหรอก หน้าตาก็งั้นๆ จีบไปก็เสียเวลาเปล่า เอาเวลาไปคิดว่าจะกินเหล้าที่ไหนดีกว่า เพื่อนร่วมงานB: เฮ้ยเค้าเดินมาทางนี้แล้ว สงสัยจะมาสั่งกาแฟกินเหมือนกัน เพื่อนร่วมงานA: ชวนเค้ากินกาแฟมะ แล่งใต้: อย่าไร้สาระหน่ะ กินๆ แล้วขึ้นเหอะ
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ ผมก็หันตัวช้าๆ ด้วยท่าสโลวว์โมชั่นเพื่อก้าวขาเท่ห์ๆ แบบพี่หลิวเต้อหัวในเรื่อง ผู้หญิงข้าใครอย่าแขวะ ตึ๊ง ตึง ตึง ตึ่ง ตึ๊ง ตึง ตึ่ง ตึง ตึ๊งงงง โพล๊ะ !!! เฮ้ยยย น้องลูกหมี:อุ๊ยขอโทษ... พอตาสบตา สายตาละก็จ้องมองกัน รู้สึกเสียวซ่านน หัวจัย (เก็บเพลงนี้เอาไว้ก่อน) แล่งใต้: อะไรของเธอเนี่ย !! น้องลูกหมี: ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ พอดีกำลังเดิน พี่เองก็หันมาพอดี แล่งใต้: โหกาแฟหกเต็มเสื้อเลย น้องทำได้แค่ขอโทษเหรอ น้องลูกหมี: ก็หนูขอโทษแล้วไงคะ พี่จะเอายังไงอีก แล่งใต้: เฮ้ย.. น้องที่บ้านสอนมายังไงเนี่ย ขอโทษแต่ทำกริยาหน้าตาแบบนี้เหรอ น้องลูกหมี: แล้วพี่จะให้หนูทำยังไงคะ กราบเท้าพี่เลยมั๊ย แล่งใต้: ทำได้ก็ดี (ไม่รู้ทำไมผมถึงโกรธเธอมากมายขนาดนั้น ผมพูดทิ้งท้ายไว้แบบนั้นแล้วผมก็เดินจากไป) เฮ้ยไปเหอะ หมดอารมณ์กินแล้ว ไม่กินแล้วกาแฟ เซ็ง เพื่อนร่วมงานAB: เฮ้ยแล่งใจเย็นดิว้า น้องเค้าไม่ได้ตั้งใจ, เออเอ็งเองก็รีบหันไปก็เลยชนน้องเค้าไม่ใช่เหรอ แล่ง: เอ็งว่าข้าผิดเหรอ ? เพื่อนร่วมงานAB: เออๆ เอ็งไม่ผิดๆ ไปเหอะๆ ไม่ต้องกินแล้ว, ป่ะๆ ดูดบุหรี่กันดีกว่า
จากคุณ |
:
แล่งใต้ดีเหลืออู้เหนือหวานนัก
|
เขียนเมื่อ |
:
5 ส.ค. 52 14:14:04
|
|
|
|
 |