ความคิดเห็นที่ 1 |
(2. ต่อนะคับ)
-รักเด็ก-
อันนี้แน่นอน ถ้าทำใจให้รักเด็กไม่ได้อย่าแหยม อย่าโผล่มาให้เห็นบนเวทีนางงามเป็นอันขาด ทำใจให้แกล้งรักเด็กให้ได้ ถึงแม้ว่าในชีวิตจริงคุณผู้หญิงจะโคตรเกลียดเด็กเหมือนผมก็เถอะ ก่อนประกวดพยายามทำตัวคุ้นเคย โดยการกินตับเด็กกับบ้องหัวกะโหลกเด็กทุกวัน
แล้วจะรู้สึกดีกับเด็กมากขึ้น
เพราะการรักเด็กจะถือเป็นไม้เด็ดในการตอบคำถามพูดตบท้ายไว้มัดใจกรรมการ หรือหากเคยมีประวัติพัวพันกับเด็กโดยตรงยิ่งดีใหญ่เช่น
อยู่แก็งค์ลักเด็กเรียกค่าไถ่ ลักเด็กส่งขายเขมร เวลาพูดบนเวทีจะได้พูดได้เต็มปากไม่ตะขิดตะขวงใจต่อคำถามที่ว่า
ถ้ามีความรักให้คุณแบ่งเป็น 3 ส่วนคุณจะแบ่งให้ใครบ้าง
ค่ะ ดิชั้นขอตอบแบบจริงใจเลยนะคะว่า ความรัก 3 ส่วนดิชั้นจะแบ่งส่วนแรกให้กับ พ่อ แม่ครอบครัว ค่ะ ส่วนที่สองจะแบ่งให้กับเพื่อนฝูงของดิชั้นค่ะ แล้วส่วนสุดท้ายแน่นอนที่สุดค่ะ คือดิชั้นจะแบ่งให้เด็กทุกคนค่ะ
เพราะดิชั้นต้องทำงานคลุกคลีกับเด็กจึงทำให้ดิชั้นลักเด็ก (ไปเรียกค่าไถ่) เป็นชีวิตจิตใจค่า มีเด็กคนไหนอยากให้ดิชั้นลักมั่งคะ
เพียงเท่านี้ก็จะเรียกเสียงปรบมือจากผู้ชมได้กึกก้อง และคะแนนจากคณะกรรมการก็หลั่งไหลมาให้คุณอย่างท่วมท้น ทีนี้ตำแหน่งจะไปไหนเสีย
-ความสามารถพิเศษ-
บางเวทีจำต้องมีการแสดงความสามารถพิเศษต่อหน้าคณะกรรมการ และฝูงชน ซึ่งต้องเป็นความสามารถที่พิเศษจริงๆ ที่คนทั่วไปทำกันไม่ค่อยได้ ไอ้ประเภทจะมาหลับตาข้างเดียวกินข้าว ท้องผูกได้ติดต่อกันนาน 5 วัน... สับหมูได้เร็ว สับรางรถไฟไม่ให้ชนกัน สับสนทางเพศ
ไม่ต้องมาบอก เก็บไว้ภาคภูมิใจคนเดียวเถอะ
โดยทั่วไปที่แสดงกันก็พวก ร้อง เล่น เต้น รำ ตามๆ กันไป เล่นกลก็ได้นะ อันนี้ก็เห็นกันอยู่บ่อยๆ หรืออาจมีควงคทา ควงกระบองไฟ แต่ถ้าคุณไม่อยากแสดงควงอะไรซ้ำซากเหมือนเค้า ก็ให้แสดงการควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้ามันซะเลย กิ๊กเก่า กิ๊กใหม่ กิ๊กชาวบ้านควงมันให้หมด
ตกรอบแต่สะใจคนประกวดชนะใจคนดู
-มาดมั่น สู้กล้อง-
ฝึกสายตาไว้ เจอกล้องช่างภาพนักข่าวช่องไหนอย่าอายวิ่งหนีไปแอบหลังเสามาประกวด อย่าตื่นๆ เราไม่ได้ทำอะไรผิด วันนี้มาประกวดไม่ได้มาลักขโมยเด็ก มั่นใจเข้าไว้มองจิกจ้องกล้องเข้าไป สู้กล้องไว้อย่ายอมแพ้พยายามหันหน้าในมุมเด่นให้เค้าถ่ายจะได้ขึ้นกล้อง
บางคนเด่นที่หน้าซีกซ้าย บางคนซีกขวา บางคนด้านซ้ายแต่ต้องเอียงคอ 45 องศา แต่ถ้าทั้งหน้าไม่มีมุมเด่นเลย ก็หันหลังให้เค้าถ่ายแทนซะหมดเรื่อง (ถ้าในกรณีของตากล้องที่ถ่ายไม่ออกมาหลายวัน ถือว่าท้องผูกไปซื้อยามาสวนทวารซะ)
ให้เค้ารู้ว่าเราประกวดแผ่นหลังโชว์หลังไม่โชว์หน้า อ้อ ต้องสามารถยิ้มได้แบบไม่มีเหตุผลด้วย ทุกครั้งที่มองกล้อง ต้องไม่ลืมแสยะยิ้มให้ด้วย
บางทีกล้องเยอะเราอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่ากล้องไหนกำลังถ่ายเราอยู่
ให้ยิ้มรอไว้เลย ถ้าประกวดตอนเย็นวันนี้ 6 โมง ก็ให้ยิ้มรอไว้ตั้งแต่เช้ามืด
ตี 5 ไปเลย ยิ้มรอให้เหงือกบานกันไปข้าง หยุดหายใจทางจมูกชั่วคราวให้คิดซะว่าเป็นปลาหายใจทางเหงือกแทนไปก่อน
-เดิน-
ทันทีที่เราออกมาหน้าเวทีเราจะต้องดูดี ดูเด่นสง่าในทุกอย่างก้าวอยู่เสมอ จะมาเดินหลังค่อมไม่ได้ เดินช้าไปก็ดูน่าง่วงนอน จะเดินเร็วเหมือนคนจะรีบไปทำธุระก็ไม่งามอีก ต้องรักษาสเต็ปการเดินให้อยู่ในระดับกลางๆ
เข้าไว้ โอ๊ย...ทำไมเรื่องมากจริงเลย อ้าวๆ อย่าบ่นๆ ยังไม่จบนะเนี่ย มันยังมีรายละเอียดอีก ไม่ใช่สักแต่เดินให้จบๆ ไปนะจ๊ะ
วิธีการเดินที่ถูกเนี่ย เราต้องเดินไปหน้าเชิด อกตั้ง
(เอ่อ มันตั้งของมันอยู่แล้วนี่นา) ให้เราฝึกเดินหน้าตั้งด้วยการหาหนังสือ
มาวางไว้บนหัวแล้วเดินอย่าให้หนังสือหล่น ถ้าเดินแล้วไม่หล่นถือว่าใช้ได้ ถ้าช่วงฝึกซ้อมเนี่ยมีเวลาเหลือเยอะ อาจแวะรับจ๊อบเสริมโดยการเอากระจาดใส่พวงมาลัยเทินไว้บนหัวไปขายตาม 4 แยก ที่รถติดๆ
เห็นมะได้ผล 2 เด้งเลย
ได้ฝีกเดินแถมยังได้ตังค์มาผ่อนรถผ่อนบ้านอีก (ขายพวงมาลัยเนี่ยนะ)
เอาล่ะพอเดินหน้าเชิดได้แล้วก็มาถึงลีลาในการเดินมั่ง เราจะต้องเดินเยื้อย่างให้น่ามอง จะมาทำเดินขาถ่างตามอำเภอใจไม่ได้แบบนี้จบเห่กันพอดี เราต้องวาดลวดลายด้วยการเดินวางขาแบบสลับฟันปลา นึกออกมั้ยครับ ถ้านึกไม่ออกให้ลองดูจากเวลาที่พวกนางแบบเค้าเดินแบบนั่นแหละครับ
เดินให้ขาขวามาวางแหมะไว้ที่ด้านซ้าย ขาซ้ายไปวางที่ด้านขวา
เดินแบบนี้แล้วก้นจะบิดๆ หน่อย ซ้าย ขวา ซ้าย โอ้ มันยอดมั่กๆ เลยจอร์จ.......
หมั่นฝึกเข้าไว้ แรกๆ ที่ยังไม่ชิน อาจมีขาพันกันมั่ง หรือปวดแก้มก้นเป็นระยะๆ มั่งก็อย่า ท้อแท้หรือนึกน้อยใจในบุญวาสนาล่ะ อดทนฝึกเข้าไว้แล้วเราจะได้ก้นที่กระชับได้สัดส่วน เอ้ย ม่ายช่ายยยย.....ยยย เราจะได้การเดินเยื้อย่างที่ดูเด่นสง่าเสียนี่กระไร
(ติดตามตอน 3 ต่อครับ)...
| จากคุณ |
:
ครีมโซดาซ่า  
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 ส.ค. 52 21:16:31
|
|
|
|
