ถึงพี่สาว.....ผู้เป็นรักแรกของคนเป็นแม่

ถึงพี่สาว.......

เรื่องที่เกิดขึ้นในบ้านเรา มันอาจเริ่มต้นไม่ดีนัก พ่อแม่ มีเรามา ก็หวังว่าจะเห็นอนาคตดีๆของลูก แม้ว่าวันนี้ เราจะไม่ได้เป็นอย่างที่เขาหวัง แต่ก็ขอให้เขาเสียใจกับตัวเราให้น้อยที่สุด และถึงวันนี้ เราจะพลาดอีกครั้ง แต่ก็ขอให้รู้เสมอ ว่าแม่รักเรามาก

คนเป็นแม่ รัก และอยากดูแล  อยากอยู่ใกล้ จนกว่าชีวิตจะหมดลมหายใจ ถึงเรื่องราววุ่นวายที่เกิด เกิดทั้งตัวเรา แม่ และคนนอก ซึ่งก็คือพี่เขย น้องเองไม่ใช่คนดี ที่สามารถจะพูดพร่ำสอนอะไรใครได้ ในขณะที่ตัวเองไม่ได้มีประสบการณ์ อย่างคนที่มีครอบครัว แต่น้องพูดอย่างที่น้องเห็น ว่าเหตุการณ์ต่างๆมันเริ่มต้นมายังไง

พี่สาว และพี่เขย อาจจะยอมรับ ว่าจุดเริ่มต้น เริ่มด้วยไม่ดี จะด้วยตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจ จะมีสติ หรือไม่มี ในขณะนั้น ก็แล้วแต่ แต่มันทำให้คนคนหนึ่ง จดจำและฝังใจ และไม่อยากให้ลูกที่ตัวเองเลี้ยงดูและฟูมฟักมา ต้องร้องไห้ มีน้ำตา อยู่ร่ำไป

เมื่อมาถึงวันนี้ วันที่คุณทั้งสอง ให้กำเนิดลูก เป็นของตัวเอง วันนี้คุณถนอมเขาอย่างไร ขอให้นึกย้อนในวัยเยาว์ ว่าก่อนนั้น พ่อแม่ เอาใจใส่เราอย่างไร แล้วถ้าวันหนึ่ง ลูกเดินออกจากอ้อมอก คนเป็นพ่อแม่ จะรู้สึกอย่างไร และถ้าวันนั้น ลูกของคุณ ทำคุณเสียใจ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม หรืออาจจะเป็นการย้อนรอยเดิม อย่างที่คุณทั้งสองทำไว้

เมื่อนั้น คุณอาจจะคิดได้ ว่าหนทาง ในคำตอบ ที่วันนี้ คุณบอกว่า “แล้วจะให้ทำอย่างไร ในเมื่อคนเป็นแม่ ไม่ให้คำตอบที่ชัดเจนแก่คุณ” จริงๆคำตอบมันมีอยู่ในคำพูด ที่แม่พร่ำบ่นอยู่แล้ว แม่ไม่ได้ว่าที่ตัวลูก แต่คนเป็นแม่ ว่า คนนอก คนที่มักทำให้ลูกของเขาเสียน้ำตา คนเป็นแม่ ย่อมไม่อยากเห็นลูกตัวเอง เสียน้ำตา ตลอดชีวิตของการมีครอบครัว

ถึงคนนอก จะไม่ใช่ลูกของแม่ แต่แม่ก็เอ็นดู แม้คนคนนั้น จะไม่เคยขอโทษ เวลาที่เขาทำผิดต่อลูกสาวของแม่ หรือแม้แต่กับคนเป็นแม่เองก็ตาม แม่ก็ พยายามนิ่งเฉย แม่อาจจะดูเป็นคนวุ่นวาย เข้าไปยุ่งในเรื่องที่เป็นส่วนของคุณทั้งสอง  แต่เพราะสิ่งนั้น แม่เรียกว่า “ความหวังดี” ไม่อยากให้ลูกทะเลาะกัน ยิ่งตอนนี้ คุณทั้งสองเป็นพ่อแม่คน ยิ่งต้องใช้สติ ควบคุมอารมณ์ให้ได้มากกว่าเมื่อครั้งคุณยังไม่ต้องดูแลใคร ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ยิ่งต้องมีเหตุผล ดับอารมณ์ร้อน เพราะคุณคือผู้นำครอบครัว การจะนำครอบครัวไปให้ถึงจุดหมายได้นั้น คุณต้องเข้มแข็ง มีสติ อย่าใช้อารมณ์ตัวเองเป็นหลัก ระบบความคิดคุณ ต้องเป็นผู้ใหญ่พอ รับฟังคนรอบข้าง เพราะชีวิตคุณ ถึงจะมีคำว่า “ครอบครัว” อยู่ในใจ แต่ชีวิตคุณทั้งสอง ไม่ได้เดินเพียงลำพัง

ขึ้นชื่อว่าผู้หญิง ถึงจะอ่อนแอ บอบบาง แต่ก็ต้องมีสติ  มีจิตใจที่เข้มแข็ง ปัญหาอุปสรรค ในชีวิตครอบครัว คนเราล้วนแต่ต้องเจอกันทั้งนั้น ขึ้นกับว่า จะประคับประคองกันไปได้อย่างไร มีวิธีแก้ปัญหาอย่างไร  อาจจะเป็นฝ่ายยอมให้เรื่องจบง่ายและเร็ว ในยามที่มีปากเสียง แต่ถ้าผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายยอมทุกครั้งเพื่อให้เรื่องมันจบ ด้วยเหตุนี้ อาจทำให้ชีวิตคุณไปได้ไม่สวยงามนัก เพราะเมื่อฝ่ายชายได้ใจ บวกกับนิสัยที่เอาแต่ใจ ตัวเองเป็นใหญ่ในด้านความคิด คุณจึงมักเป็นฝ่ายที่โดนข่มเหง รังแกทางคำพูด สุดท้าย คนที่เสียน้ำตา ก็คือ ผู้หญิง

เหตุนี้ ยามเมื่อคุณทั้งสอง ทะเลาะเบาะแว้งกัน ทั้งต่อหน้าและลับหลัง คนเป็นแม่ คุณทั้งสองจะรู้ไหม ว่ามีหัวใจของใครคนหนึ่ง ร้องไห้ไปกับคุณ ผู้เป็นทั้งลูกสาว และลูกเขย หัวใจของคนคนนั้นปวดร้าวแค่ไหน ที่ต้องเห็นลูกตัวเอง เจ็บทั้งกาย เจ็บทั้งใจ แต่ยอมที่จะเป็นฝ่ายเสียใจ ยอมที่จะไม่แก้ปัญหาในระยะยาว คุณหวังเพียงแค่วันนี้ ให้เรื่องมันจบๆไป แต่ในอนาคต คุณก็ไม่สามารถรับรองได้อีกว่า เรื่องราวซ้ำๆเดิมๆจะไม่เกิดขึ้นอีก เหตุผลของการเป็นครอบครัว “หนักนิดเบาหน่อย ก็ให้อภัยกัน” คำพูดเหล่านี้ คุณทั้งสอง เคยคิดบ้างหรือไม่ เรื่องกระทบกระทั่ง มีเป็นธรรมดา น้องไม่เถียง แต่ในบางครั้ง คุณทั้งสองคิดถึงคนที่ยืนอยู่ข้างหลังคุณบ้างหรือไม่ คนที่คอยช่วยเหลือ จุนเจือยามเมื่อคุณลำบากหรือไม่

วันนี้ คุณมอบคำถามให้แก่คนเป็นแม่ว่า “ลำบากใจ อึดอัดใจไหม ที่ลูกอยู่บ้านเดียวกับคนเป็นแม่” แม่ไม่เคยอึดอัดใจ แต่กลับยิ่งรู้สึกดีใจ ที่เห็นคุณกลับมาบ้าน ที่คนเป็นแม่ รอคอยว่าจะได้อยู่ใกล้ลูกอีกครั้ง  ได้อยู่ใกล้หลาน ผู้เป็นที่รักยิ่งกว่าดวงใจ แต่คุณลองย้อนถามตัวเองบ้างหรือไม่ ว่าสิ่งที่คนเป็นแม่เสียใจ คืออะไร

น้องขอตอบให้   คนเป็นแม่มักเสียใจ เวลาที่เห็นลูกทั้งสองทะเลาะกัน
คนเป็นแม่มักเสียใจ เวลาที่เห็นลูกสาวร้องไห้มีน้ำตา
คนเป็นแม่มักเสียใจ เวลาที่เห็นลูกเจ็บทางกาย
คนเป็นแม่มักเสียใจ เวลาที่เห็นลูกถูกคนนอก ข่มเหงทางวาจา
คุณจะเข้าใจ ความเป็นแม่คนบ้างไหม ในเมื่อตอนนี้คุณเองก็เป็นแม่คนแล้วเช่นกัน

วันนี้ คุณเดินออกจากบ้านของแม่ไป   คนเป็นแม่เสียใจแค่ไหน คุณรู้บ้างไหม....................
วันนี้ คุณเลือกสามีแทนแม่ แม่ไม่ว่าคุณ เพราะนั่นคือครอบครัวคุณ  แต่คำพูดที่แทงใจ คือแม่ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า ไม่สามารถอยู่กับคุณไปได้ตลอดชีวิต ที่คุณเลือกสามี น้องเข้าใจว่านั่นคือครอบครัวพี่สาว แต่การแก้ปัญหา ไม่ได้อยู่ที่คุณจะเลือกใคร เพราะคุณสามารถเลือกได้ทั้งสองคน ขึ้นกับว่าคุณ จะแก้ปัญหาที่เกิดได้อย่างไร

ถ้าวันหนึ่ง ดวงตาคุณมีหยดน้ำใสๆออกมา คุณคงต้องใช้ผ้าขาวซับมันไว้ เพราะคำร้องขอจาก คนเป็นแม่บอกไว้ว่า “ อย่าเสียน้ำตาให้กับการจากไปของแม่ เพราะลูกเสียน้ำตามามากพอแล้ว”


น้องสาว.......

จากคุณ	: นกหวาน
เขียนเมื่อ	: 10 ส.ค. 52 14:55:30