ความคิดเห็นที่ 1 |
 |
"เดี๋ยวๆๆ ไอ้ตรงนี้มันเหมือนจะคุ้นๆนาไอ้วัตร" ธีขัดขึ้นพร้อมเกาหัวแกรกๆ
"มันเหมือน...เหมือนกับ ฟอเวิร์ดเมลของฝรั่งที่ข้าเคยอ่านเลยนี่ ที่เขียนเสียดสีคนไทยนั่นไง เอ็งลอกเขามานี่หว่า"
"เปล่า! ไม่ได้ลอก" วัตรพูดสวนขึ้นทันควัน
"ของข้าเขาเรียกว่าเอามาเป็นแรงบันดาลใจเว้ย..เอามาแค่นิดเดียวเอง"ตอนนี้วัตรเริ่มหงุดหงิดเต็มทีแล้ว
ธีทำหน้าตาเหมือนไม่อยากจะเชื่อเพื่อน แต่เมื่อเห็นว่าเพื่อนเริ่มหงุดหงิด จึงบอกเพื่อนไปว่า
"เออๆ...แรงบันดาลใจก็แรงบันดาลใจ งั้นเล่าต่อเถอะ ข้าอยากรู้แล้วว่าจะเป็นไงต่อไป"
วัตรค้อนเพื่อนอีกเป็นรอบที่สอง แล้วจึงเล่าต่อ...
และแล้ววันหนึ่งประชาชนที่อยู่ประเทศอื่นๆนั้นทนไม่ไหว ได้รวมตัวกัน จัดตั้งกลุ่มผู้นำขึ้นมา
โดยใช้ชื่อว่า "กลุ่มแสวงหาความป็นธรรม หรือ กคธ." ได้ขึ้นไปหาพระเจ้าและพร้อมกับต่อว่าแกมขอร้องพระเจ้าว่า
"ท่านช่างไม่ยุติธรรมเลย ทำไมท่านจึงได้สร้างประเทศแสนสุขนั้นขึ้นมา โดยที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมเช่นนี้
จนประเทศแสนสุขนั้นมีทั้งความสุขและความเจริญก้าวหน้าไปมากกว่าประเทศ
ของพวกเรา ท่านจะช่วยทำอะไรสักอย่างได้หรือไม่"
เมื่อเห็นว่าพระเจ้านิ่งคิดไปนาน พวกเขาจึงเริ่มข่มขู่พระเจ้าว่า ถ้าไม่ทำตามที่ขอร้อง
พวกเขาจะตั้งม๊อบชุมนุมประท้วง ด้วยการปิดทางขึ้นลงสวรรค์ !
เอาล่ะสิ...พระเจ้าได้ยินดังนั้นก็เริ่มเกิดความวิตกกังวล
จึงได้ขอเวลาไปประชุมกับคณะรัฐมนตรีกระทรวงการสร้างประเทศก่อนว่าจะทำอย่างไรกันดี
แล้วอีกสามวันค่อยให้กลุ่มกคธ.มาฟังผล ได้ยินดังนั้นกลุ่มกคธ.ก็พากันแยกย้ายกลับประเทศของตัวเองไปอย่างสงบ
สามวันผ่านไปไวเหมือนโกหก กลุ่มกคธ.ก็ได้ขึ้นมาบนสวรรค์อีกครั้งเพื่อฟังผล
ผลที่ออกมานั้นสร้างความพึงพอใจให้แก่พวกเขาเป็นอย่างมาก นั่นคือ
"เหล่าคณะรัฐมนตรีกระทรวงการสร้างประเทศได้มีมติในที่ประชุมว่า
เนื่องจากความผิดพลาดของพระเจ้า ในขณะที่สร้างประเทศแสนสุขนั้น
ได้ก่อให้เกิดความเดือดร้อนและความน้อยเนื้อต่ำใจ ให้แก่ประเทศอื่นๆเป็นอย่างมาก
จึงมีมติให้รัฐสวรรค์ต้องสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นมาถ่วงดุลไว้ นั่นก็คือทางรัฐสวรรค์จะส่งเหล่าผู้บริหารประเทศกลุ่มหนึ่ง
ไปบริหารประเทศแสนสุขนี้ โดยให้ชื่อว่า "กลุ่มนักการเมือง" หลักการบริหารงานก็คือ
1.ออกนโยบายขายฝันให้กับประชาชน เพื่อที่ประชาชนจะได้อยู่แต่กับความฝัน
ไม่ต้องออกไปทำมาหากิน โดยใช้เงินกองทุนที่เหล่านักการเมืองใจดีที่มาเป็นรัฐบาลให้กู้แทน
2.ทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเอื้อประโยชน์แก่ธุรกิจของเหล่านักการเมือง
เมื่อเหล่านักการเมืองรวยแล้วก็นำเงินไปออกนโยบายตามข้อ.1
แล้วเงินก็จะวนมาเข้ากระเป๋าเหล่านักการเมืองอีกรอบ
3.ไม่ต้องให้ความสำคัญกับการศึกษาของประชากรมากนัก
จะได้ไม่มีประชากรฉลาดๆหน้าไหน มาขัดขวางการทำงาน
4.ลดมาตรฐานสิ่งปลูกสร้างทุกอย่าง แล้วเอาเงินส่วนต่างเข้ากระเป๋า
สิ่งปลูกสร้างทั้งหลายจะได้เสียแล้วต้องซ่อมบ่อยๆ พอซ่อมบ่อยเงินก็เข้ากระเป๋าอีกรอบ ประเทศจะได้พัฒนาไปอย่างช้าๆ
5.อะไรที่สามารถขายให้ต่างประเทศได้ ก็จะนำออกขายทันที
เพราะถ้ายังเป็นของตัวเองอยู่ ประชาชนจะสบายเกินไป ขายให้ต่างชาติประชาชนจะได้สำนึกว่านี่เป็นของคนอื่นนะ
อย่าใช้ให้มันมากนักเพราะเงินมันไหลออกนอกประเทศและเข้ากระเป๋าคนอื่น
ห้าหัวข้อที่เป็นมติออกมานี้ เป็นเพียงข้อพื้นฐาน
ระดับความสามารถในการถ่วงดุลการพัฒนาประเทศของนักการเมืองเหล่านี้
จะเก่งขึ้น เขี้ยวขึ้น ความสามารถและวิธีการจะซับซ้อนขึ้นตามอายุของการทำงาน
ทางคณะรัฐมนตรีกระทรวงการสร้างประเทศ มีความหวังว่าประชาชนที่อยู่ประเทศอื่นๆและกลุ่มกคธ.
จะพอใจกับมติที่ออกมาในครั้งนี้ และอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขต่อไป"
หลังจากที่มีมตินี้ออกไปและเหล่านักการเมืองที่ได้รับการแต่งตั้งเข้ามาบริหารงานแล้ว
(ซึ่งการบริหารเป็นไปอย่างน่าพอใจและขยันขันแข็งกันดีมาก)
ประเทศแสนสุขนั้น ก็เริ่มที่จะชะงักการขยายตัว มีปัญหาเกิดขึ้นทุกหย่อมหญ้า
ประชาชนเริ่มเป็นหนี้เพราะใช้จ่ายฟุ้งเฟ้อเกินกำลังทรัพย์ที่หามาได้
เครื่องอุปโภคบริโภคทุกอย่างแพงขึ้น แต่สวัสดิการต่างๆแย่ลงลง ชีวิตเริ่มไม่มีความปลอดภัย
มีการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายทะเลาะกันเองอยู่ตลอดเวลาและในนโยบายข้อ3.เยาวชนเริ่มอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้
บางคนอยู่การศึกษาภาคบังคับแล้วก็ยังอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้เลย อีกทั้งภาษาที่ใช้พูดและเขียนก็แปลกประหลาดขึ้นทุกวัน
แล้วอนาคตของชาติที่น่ารักเหล่านี้จะเอาสติปัญญาที่ไหนไปช่วยประเทศชาติกัน(วะ)
นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องเลวร้ายอื่นๆตามมาอีกมากมาย...
คราวนี้ก็ถึงคราวที่ประชาชนของประเทศแสนสุขเดือดร้อนกันบ้าง
แต่ด้วยเหตุที่ว่าประชาชนของที่นี่เก่งเรื่องไสยศาสตร์ มนต์ดำ และมีแม่มด หมอผีอยู่เต็มไปหมด
คนกลุ่มนี้จึงได้ประกอบพิธีกรรมสาปแช่งขึ้น โดยที่ไม่ต้องขึ้นไปถึงสวรรค์ให้ลำบากพระเจ้าเลยแม้แต่น้อย
และแน่นอนกลุ่มที่จะถูกสาปนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเหล่านักการเมืองที่ลงมาจากสวรรค์
เพื่อมาบริหารประเทศแสนสุขอยู่แล้ว คำสาปที่ว่าก็คือ...
"โอม ด้วยอำนาจเวทมนต์แห่งข้า เหล่านักการเมืองในประเทศแสนสุขนี้
บริหารบ้านเมืองด้วยความมิชอบ โกงกินบ้านเมืองจนประเทศชาติล่มจม เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
โกงกินทุกอย่างที่ขวางหน้าจนร่ำรวย มีความเป็นอยู่อย่างสุขสบาย แต่ประชาชนตาดำๆเดือดร้อน ข้าจึงขอสาปแช่ง
ให้พวกมันเหล่านี้ เมื่อตายไปก็ขอให้ไปเกิดเป็นสัตว์ปีก ที่คนนิยมเอาตับมากินเป็นอาหารเลิศรส
และตอนที่มันเป็นสัตว์ปีกนั้น มันจะต้องกิน กิน กิน และกินเข้าไป ให้เหมือนตอนที่มันมีชีวิตเป็นนักการเมือง
ที่มันโกงกินทุกอย่าง และนั่นยังไม่พอ ข้าขอให้มันได้อยู่ในที่อันคับแคบ
ให้สมกับตอนที่มันยังมีชีวิตมันได้โกงเงิน โกงภาษีมาสร้างบ้านหลังโตมีความเป็นอยู่อย่างสุขสบาย
จะได้สาสมกับความชั่วร้ายของมัน ข้าขอให้มันทุกข์ทรมานอย่างที่สุด
และตราบเท่าที่ยังมีพวกโกงกินนี้อยู่ เมื่อมันตายแล้ว ก็ขอให้มันเกิดเป็นสัตว์ปีกแบบนี้ทุกชาติไป..."
หลังจากที่ทำพิธีกรรมสาปแช่งไปแล้วนั้น
ทุกครั้งที่มีนักการเมืองทุจริตตายลง พวกเขาเหล่านนั้น
ก็จะมาเกิดเป็นสัตว์ปีกตามที่ถูกสาปไว้ทุกชาติ
ส่วนผู้ที่ค้นพบตับห่านหรือเป็ดที่แสนพิเศษกว่าตับทั่วไปเป็นคนแรกก็คือ
ประชากรผู้หนึ่งจากประเทศที่อยู่ฟากตรงกันข้ามกับประเทศแสนสุข
การค้นพบครั้งนั้นเป็นการค้นพบโดยบังเอิญ เมื่อเขาได้กินแล้วรู้สึกถึงรสชาติที่สุดแสนเอร็ดอร่อยของมัน
เขาจึงคิดที่จะเลี้ยงเพื่อเป็นการค้า แล้วยังคิดค้นวิธีที่จะทำให้ได้ตับที่ใหญ่กว่าตับห่านหรือเป็ดทั่วไป
ด้วยการเลี้ยงมันไว้ในกรงที่เล็ก แคบ ให้มันกินอยู่ตลอดเวลา และแล้วในที่สุดตับของมันก็ใหญ่กว่าตับเป็ดหรือห่านทั่วไป
จากนั้นเขาจึงได้ตั้งชื่อสิ่งที่เขาค้นพบว่า "ฟัวกราส์ (foie gras)หรือที่แปลว่าตับอ้วนๆ"
ตามภาษาของประเทศเขานั่นเอง...
"จบและ...เป็นไงไอ้ธี นั่งฟังเหงือกแห้งหน้าเหี่ยวเลยนะเอ็ง"วัตรเล่ามาจนเหนื่อย เลยต้องยกน้ำขึ้นจิบก่อนแล้วค่อยพูดต่อไปว่า
"ทีนี้เอ็งจะเลิกค่อนขอดข้าได้ยัง ไอ้พวกตับห่าน ตับเป็ดเนี่ย มันเป็นพวกนักการเมืองขี้โกงกลับชาติมาเกิด
ฉะนั้นกินๆไปเหอะ ถือว่าเป็นการแก้แค้นให้ประชาชนจากประเทศแสนสุขไง"
วัตรพูดพร้อมกับแกล้งจิ้มชิ้นฟัวกราส์แล้วยื่นไปที่ปากของเพื่อนเหมือนจะป้อนให้
ธีส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา และก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตากินอาหารตรงหน้าต่อไป
เขาจึงจบการสนทนาด้วยเสียงเอื่อยๆว่า
"นิทานของเอ็ง ก็สนุกสนานดีนะ เป็นเรื่องเป็นราวดี แต่ตอนนี้แกลืมไปหรือเปล่าว่า..."ธีค้างคำพูดไว้แค่นั้น
"ว่าอะไร" วัตรรีบถามขึ้นมาทันที
"เปล๊า...ไม่ว่าอะไรหรอก" ธีตอบเสียงสูงแล้วซ่อนยิ้ม
"ข้าก็แค่หวังไว้ว่า ฟัวกราส์ที่ข้าอาจจะกินในอนาคตคงจะไม่ใช่ของเอ็งก็เท่านั้น!"
-จบ-
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 52 14:56:44
| จากคุณ |
:
จุหลัน  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ส.ค. 52 14:55:37
|
|
|
|
