Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
คืนวันว่าง  

นั่งนับดาวดึกดื่นคืนว่างว่าง                              ก็อ้างว้างเหลือใจบอกใครได้
แอบหลบลี้หนีหน้ามาเดียวดาย                          แล้วใจง่ายอ่อนแอแพ้ตนเอง
    น้ำหยดลงหินทุกวันมันยังกร่อน                   ใจอ่อนอ่อนไม่อยากให้ใครข่มเหง
กลัวแหลกยับสับสนอลเวง                                 บอกตัวเองทุกคราอย่ารักใคร
    มาวันนี้เหตุไฉนใจซื่อซื่อ                              จึงดึงดื้อดึงดันจนหวั่นไหว
ยิ่งห้ามปรามเหมือนยิ่งยุดูหรือใจ                       ยิ่งหนีห่างเพียงไรยิ่งใกล้กัน
    แอบไปมองแล้วมาห้ามความคิดถึง                แอบไปซึ้งแล้วมาห้ามความคิดฝัน
เขามองเราหรือเล่า? เปล่าทั้งนั้น!                       แค่ความฝันยังยอกเหน็บจนเจ็บทรวง
    จึงหนีห่างมานั่งหาวนับดาวเล่น                    ไม่อยากเห็นหัวใจตกในห้วง
ขอลองลิ้มอิ่มอาบเพียงภาพลวง                          วันคืนล่วงลับเลือนคงเลือนลืม
    ยังมีดาวเป็นร้อยคอยให้นับ                            แพรวระยับวับวาบคงปลาบปลื้ม
ถ้ามีเหลือมากพออยากขอยืม                               ไว้ดื่มด่ำยามดึกดื่นอย่างคืนนี้

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เป็นกลอนที่เราอ่านแล้วเพราะมากๆ   แต่จำไม่ได้แล้วว่าคัดออกมาจากหนังสือเล่มไหน
เพราะมันนานมากแล้วด้วย   ต้องขอบคุณคนเขียนบทกลอนนี้  ที่เขียนได้จับใจเรามาก
พอดีไปค้นสมุดเก่าๆของเราที่เคยเขียนกลอนไว้  ก็เลยเจอแล้วอยากนำมาให้อ่านกันคะ

แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 52 12:13:29

 
 

จากคุณ : B. LOVE
เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 12:12:19




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com