ความคิดเห็นที่ 1 |
ไม่มีอีกแล้วใครคนนั้น
ที่เพ้อฝันทุกวันให้หวั่นไหว
เปลี่ยนเป็นฉันที่เข้มแข็งหมดทั้งใจ
ฉันอยู่ได้ .. ถึงแม้ ไม่มีเธอ
พ่อหนุ่มคนกะล่อน
วัน - วันก็ปลิ้นปล้อนอยู่เสมอ
จุก เจ็บ จำ แล้วล่ะเธอ
บ๊าย บายล่ะเออ คนหลายใจ
ไม่มีอีกแล้วนะคนขี้แย
คนขี้แพ้ในวันที่เธอผลักไส
ไม่จำเป็นต้องมีเธอแล้ว ไปไกล-ไกล
ฉันไม่เป็นไร สบายใจ...กว่าที่เคย (มีเธอ...)
++++++++++++++++
ขอออกตัวไว้ก่อนนะคะว่า
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขียนแจมๆ คุณคนเบื้องหลังมานี่
ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์หรือความรู้สึก ณ ขณะเขียน
แต่เพราะอารมณ์กลอนของคุณพาไปต่างหาก
ไม่ได้ร้อนตัว แต่แค่อยากแถลงไข
เพราะพักหลังๆ เขียนออกแนวนี้บ่อยเหลือเกิน กลัวว่า ท่านพี่ทั้งหลายมาอ่านเจอ
แล้วคิดว่าน้องน้อยกะลังถูกใครทำให้เศร้ามาหรือเปล่า (เหมือนที่เมื่อก่อนเคยเป็น ) อิอิ
อ่ะ แก้ชื่อที่เขียนผิดไม่ได้อ่ะ
++++++++++
แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 52 15:33:26
| จากคุณ |
:
หนูลิ ... ฏ็อารมณ์กลอนมันพาไป (ละมุนใจ)   
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ส.ค. 52 15:32:05
|
|
|
|
