ความคิดเห็นที่ 1 ...              รุ่งเช้าน้องสาวได้ชุดจากครูคหกรรม แม้ไม่สวยอย่างชุดเก่า แต่มันก็ใช้ทดแทนได้  แล้วทุกอย่างในบ้านก็กลับไปเหมือนเดิม น้องสาวบอกใครๆ ว่า ทุกอย่างเป็นความผิดของตัวเอง เพราะร้องให้เสียงดังมากไปจึงทำให้เจ้าหญิงตกใจแล้วพลอยโมโหจนรุนแรงใส่พี่ชาย ส่วนพี่ชายก็ได้แต่หัวเราะแหะแหะ บอกใครๆ ว่าตัวเองสมควรโดนทำโทษหนักกว่านั้น และขอร้องให้เจ้าหญิงยกโทษให้ ทั้งๆ ที่ พ่อแม่บอกว่าเจ้าหญิงควรจะเป็นคนขอโทษทุกคนด้วยซ้ำไป แต่ก็ไม่มีใครใส่ใจ ครอบครัวลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น               แต่...ไม่มีใครรู้...ว่า...เจ้าหญิงไม่ลืม...             เจ้าหญิงเห็นความกระดำกระด่างในหัวใจตัวเอง และสงสัยว่าตัวเองเป็นคนเลว ไม่คุณค่ากับครอบครัวแห่งความรัก เธอเลือกที่จะทำโทษตัวเองตลอดมาตั้งแต่วันนั้น เธอเป็นคนลงมือตัดหญ้าที่สนามหลังบ้านเอง เดิมตัดแค่เดือนละครั้ง แล้วก็เปลี่ยนเป็นสัปดาห์ละครั้ง และ..ในที่สุด ก็...ตัด...มันทุกวัน               ยามว่างทั้งหมดเจ้าหญิงใช้ไปกับการตัดหญ้าสนามหลังบ้าน ไม่สนใจเล่นแบดมินตันกับพี่น้อง ไม่ดูรายการทีวี ไม่อยากไปไหนมาไหนกับครอบครัว หรือญาติอีกเลย โลกส่วนตัวของเจ้าหญิงยิ่งใหญ่ขึ้น               พอๆ กับที่เจ้าหญิงเริ่มสงสัยหนักว่าตัวเองเกิดมาทำไม              มีเพื่อนที่โรงเรียนมากมาย... แต่เจ้าหญิงไม่สนิทกับใครมากพอ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 14:59:06

ความคิดเห็นที่ 2 .              ทุกเช้าเจ้าหญิงฟังข่าวความรุนแรงของผู้ใหญ่ด้วยความพรั่นพรึง หน้าชั้นเรียนครูสอนให้นักเรียนมอบมิตรภาพ และให้อภัยแก่กัน พร้อมทั้งบอกว่ามันคือหนทางการขจัดความรุนแรง เจ้าหญิงฟังด้วยความสงบแต่สงสัยอย่างหนักด้วยความเจ็บปวด เพราะบ่อยครั้งที่เจ้าหญิงรู้สึกว่าตัวเองไม่ให้อภัยผู้อื่น เธอตบหน้าพี่ชาย เธอโกรธพ่อที่ไม่ตำหนิพี่ชาย เด็กที่แย่งลัดคิวตอนเข้าแถวซื้อขนมก็ทำให้เธอโกรธเช่นกัน            เจ้าหญิงไม่กล้าบอกใครๆ ว่าเธอเป็นเด็กไม่ให้อภัยคนอื่น และกลัวคนรู้ว่าเธอเป็นคนไม่ดี ตอนที่เจ้าหญิงได้รับรางวัลสำหรับนักเรียนนิสัยดี มารยาทงาม ขวัญใจอาจารย์ทั้งโรงเรียน เจ้าหญิงไม่กล้าขึ้นไปรับรางวัล จึงขอร้องให้หัวหน้าห้องขึ้นไปรับแทน... แค่อยากให้ใครๆ รู้ ว่าเธอไม่คู่ควรกับรางวัลนั้น แต่มันกลับกลายเป็นเรื่องชวนประทับใจของอาจารย์และนักเรียนในโรงเรียนยิ่งขึ้น             “เจ้าหญิงเป็นเด็กถ่อมตัว นิสัยดีจริงๆ” รุ่นน้องแอบชื่นชมให้เธอได้ยิน จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:00:26

ความคิดเห็นที่ 3 .             เจ้าหญิงอยากหายไปจากโลกใบนี้ ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นคนที่จิตใจเต็มไปด้วยความขึ้งโกรธ กลับถึงบ้าน แม่เปิดของรางวัลในกล่องที่อาจารย์ให้มาด้วยความภูมิใจ พี่น้องทุกคนปลาบปลื้มพอกัน คุณปู่คุณย่าบอกให้หลานๆ บ้านอื่นเอาเจ้าหญิงเป็นเยี่ยงอย่าง                แต่เจ้าหญิงกลับแอบไปนั่งอายคนเดียวที่สนามหญ้าหลังบ้าน เสียดายที่มันโล่งเตียนจนกรรไกรเล็มไม่ได้อีก เธอนั่งคิดเรื่องตัวเองเคยอยากมีเพื่อนสนิท แต่ต้องล้มเลิกเมื่อนึกได้ว่าตัวเองไม่ใช่เด็กดี จึงไม่เคยกล้าพอที่จะพาเพื่อนคนไหนมาที่บ้าน เธอนั่งโดดเดี่ยวลงริมบันไดที่ยื่นลงไปในคลอง แกว่งกรรไกรตัดหญ้าเล่นในน้ำ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:01:30

ความคิดเห็นที่ 4 .             “...ตัดหญ้าหมด แล้วจะตัดน้ำด้วยรึ”              มีเสียงห้าวๆ ทักมาจากอีกฟากของคลองซึ่งเป็นสนามฟุตบอล เป็นผู้ชายที่ยืนอุ้มลูกฟุตบอล เจ้าหญิงไม่ตอบ แม้จำได้ดีว่าเขาคือรุ่นพี่ในหมู่บ้านที่เธอเห็นมาตั้งแต่เริ่มจำความได้ เขาเป็นเพื่อนพี่ชายชอบเตะฟุตบอลและลูกบอลเขาหล่นมาตอนที่เธอตัดหญ้าอยู่เป็นประจำ มันเกิดขึ้นทุกครั้งที่เธอมานั่งตัดหญ้า และมีแต่เขาเท่านั้นที่เตะพลาดอยู่เรื่อย              เขาไม่สนใจว่าเธอไม่คุยด้วย ยิ้มแบบเดิมๆ ส่งมา              “ก็ไปตัดมันทุกวัน มันจะงอกทันได้ไงล่ะ”              เจ้าหญิงคุยกับคนอื่นไม่ค่อยเป็น ไม่รู้จะตอบเขายังไง จึงได้แต่เงียบ              “อยู่ ม.ไหน แล้วล่ะ” “ม.6”              “อือ จะเข้ามหาลัยแล้วล่ะสิ แล้วคนนี้หรือเปล่า ที่ว่าได้รางวัลขวัญใจอาจารย์น่ะ”            เมื่อเจ้าหญิงไม่ตอบ เขาจึงสรุปว่าใช่ “งั้นคงใช่แน่นอน เพราะได้ข่าวว่าเจ้าหญิงนิสัยดี และเป็นคนถ่อมตัวด้วย” เขาพูดจริงจังจนเธอแปลกใจ และเห็นว่าเขาไม่น่าจะเกี่ยวกับครอบครัวและเพื่อนที่โรงเรียน เธอจึงกล้าบอกความจริงเขา          “...ที่จริง... ไม่ได้เป็นคนดีหรอก คิดร้าย คิดชั่วตลอดเวลา แต่ไม่มีใครรู้”            เขาฟังคำเธอพูดแล้วหัวเราะแล้วนั่งลงกับพื้นหญ้า ในมือยังอุ้มลูกบอล “เราก็ต้องเป็นเช่นนั้นกันทุกคนแหละ มนุษย์เกิดมาชั่วทั้งนั้น” เป็นประโยคแรกจากคนบนโลกใบนี้ที่ทำให้เจ้าหญิงอยากคุยด้วย              “...จริงเหรอ...” เจ้าหญิงเริ่มมองหน้าเขาอย่างมีความหวัง                 “จริงสิ แต่ช่างมันเถอะ อย่าไปสนใจเรื่องดีๆ ชั่วๆ เลย เจ้าหญิงจะเรียนต่ออะไรล่ะ... ไปเรียนช่างยนต์มั้ยล่ะ ผมจะจบแล้วล่ะ เดี๋ยวจะเปิดอู่ซ่อมรถ หรือไม่ก็รับล้างรถ ผมไม่ชอบเห็นรถสกปรก... คันไหนสกปรกมากจะล้างให้ฟรีเลย ฮ่าฮ่าฮ่า”               เขาพูดยาวเหยียดเหมือนรู้จักเธอมานาน แล้วหัวเราะเรื่องของตัวเอง แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 52 15:04:39 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:02:56

ความคิดเห็นที่ 5 .              เจ้าหญิงอยากคุยเรื่องที่เขาคิดว่ามนุษย์ชั่วทุกคนอีกสักนิด แต่เพื่อนๆ ทีมฟุตบอลมาแล้ว เย้วๆ กันมาแต่ไกล เขาจึงลุกจากไป               “ไปก่อนนะ เจ้าหญิง”                 จึงจำต้องกลับบ้านด้วยความเบื่อหน่าย ไปร่วมอาหารค่ำมื้อใหญ่ที่บ้านคุณปู่ ทุกคนพร่ำชมเธอ มากกว่าที่จะชมพี่ชายกำลังจะจบปริญญาตรีเสียอีก ลูกพี่ลูกน้องอายุน้อยๆ ก็ปากจ้อสัญญากับพ่อแม่ “โตขึ้นหนูจะเก่งและนิสัยดีเหมือนเจ้าหญิง”              เธอจากโต๊ะอาหารมาก่อนใครๆ ก่อนที่เธอจะทนไม่ได้ แต่เสียงชื่นชมตามหลังยังไม่วายก้องอยู่ในหู  “นี่ เด็กๆ คนอื่นกลับห้องกันได้แล้ว เห็นมั้ยเจ้าหญิง เรียนเก่งขนาดนี้ยังต้องอ่านหนังสืออย่างสม่ำเสมอ”              เจ้าหญิงอ่านหนังสือจริงๆ แต่เมื่อถึงเวลานอนความทุกข์ก็ถาโถม เพราะความรู้สึกที่เกลียดตัวเองมากขึ้นทุกครั้งที่มีคนชื่นชม พวกเขาไม่รู้ว่าเธอคิดร้ายอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าส่วนไหนของจิตใจก็ไม่ควรค่าแก่การมีชีวิตเพื่อฟังคำชื่นชมจากใครๆ                เจ้าหญิงตัดสินใจฆ่าตัวตาย                หลังจากเข้าเรียนบัญชีในมหาวิทยาลัยมีชื่อที่สุดในประเทศแห่งหนึ่งได้แค่ปีแรก                เจ้าหญิงฉลาดพอที่จะเฟ้นหายานอนหลับ ในกระปุกยาบ้านคุณปู่ซึ่งเป็นโรคนอนไม่หลับ และตู้ยาบ้านน้าสาวซึ่งน้าเขยเป็นเภสัชกร มียานอนหลับที่เธอพอจะชินๆ คุ้นๆ ตาว่ากล่องไหนอย่างแรงอย่างอ่อน เธอรวบมันมาทั้งสองแบบ ต่อให้น้าเขยเก็บอย่างดี เธอก็มีวิธีสำรองที่จะซื้อหายานอนหลับเองได้ไม่ยาก แผนเกิดขึ้นอย่างเงียบเชียบ รอวันที่ไม่มีใครอยู่บ้าน จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:06:57

ความคิดเห็นที่ 6 .              วันที่ทุกคนไม่อยู่ก็มาถึง พี่ชายเรียนจบ เป็นหลานคนแรกของคุณปู่ที่จบระดับปริญญาตรี ปู่จึงให้พ่อจองภัตตาคารในโรงแรมหรูหราราคาแพงอย่างดีสำหรับจัดเลี้ยง แม้เจ้าหญิงจะเคยตบหน้าพี่ชายด้วยความโกรธ แต่เธอก็รักพี่ชายเหมือนๆ คนอื่น รู้สึกผิดที่เลือกวันดีของพี่เป็นวันสนองความอยากตายของตัวเอง เธอขอไม่ไปร่วมรับประทานอาหารตามเคย แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไร เพราะเธอไม่ค่อยชอบอาหารนอกบ้านอยู่แล้ว                "ไปเถอะน่า... เจ้าหญิง พี่อยากให้เจ้าหญิงไป โรงแรมติดเจ้าพระยานะ วิวสวย”             พี่ชายพยายามชวน แต่เธอปฏิเสธ พร้อมสร้างความแปลกใจให้พี่ชายโดยการให้ของขวัญก่อนใครๆ เจ้าหญิงไม่รู้ว่าการให้ของขวัญคือสิ่งที่ทำให้แผนการตัวตายดำเนินไม่สำเร็จ เธอน่าจะรู้ตั้งแต่พี่ชายที่มองด้วยสายตาแปลกๆ แต่เขาก็แค่พึมพำว่า           “โหย ของขวัญค่อยให้วันรับปริญญานู่นก็ได้”               ทุกคนออกจากบ้านไป เจ้าหญิงรีบฉีกยานอนหลับจากซอง ขวด และแผงใส่รวมกันในจานเล็กๆ เธอทำอย่างเงียบเชียบไม่ตื่นเต้น ไม่จำเป็นต้องระวังเรื่องที่เธอทิ้งถุงทิ้งกล่องยาไว้บนโต๊ะ เพราะกว่าพวกเขาจะกลับก็อาจจะ 3 ชั่วโมงเลยทีเดียว ตอนนั้นเธอคงจากไปแล้ว               เธอคว้าขวดน้ำ พร้อมยาทั้งหมดขึ้นห้องนอน นั่งลงบนเตียงกลืนมันทีละเม็ดๆ สลับด้วยการดูดน้ำจากหลอดกาแฟสีขาวอย่างสงบ ก่อนล้มตัวลงนอน ได้ยินเสียงโทรศัพท์แว่วๆ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:08:50

ความคิดเห็นที่ 7 .            “แม่ ...เราน่าจะชวนเจ้าหญิงมาด้วยให้ได้ ไม่น่าปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียวเลย”                 บัณฑิตจบใหม่กระวนกระวายใจทันทีที่รถพ้นหมู่บ้านมา แต่คนอื่นกลับไม่รู้สึกอะไรนัก คุณปู่หัวเราะเริงร่าภูมิใจที่หลานสาวคนโปรดเห็นการกินอาหารราคาแพงนอกบ้านเป็นเรื่องไร้สาระ แต่หลานชายคนโตกลับไม่คิดเช่นนั้น เขาเริ่มโทรกลับบ้าน... แต่เจ้าหญิงไม่ยอมรับโทรศัพท์ จึงโทรไปบ้านน้าสาว แต่น้าสาวคงติดธุระหรือดูละครอยู่ห้องใดห้องหนึ่ง ทำให้เขานั่งไม่ติด สีหน้าเริ่มหวั่นวิตกอย่างหนักทำให้คนอื่นพลอยรู้สึกไม่ดี                พ่อโทรศัพท์เข้าบ้านทันตแพทย์บ้านตรงกันข้าม ซึ่งมีเพียงสาวใช้คนเดียว “หนูไปเรียกเจ้าหญิงหน่อยได้มั้ย” ครู่เดียวสาวใช้คนเดิมวิ่งมาบอกว่าไม่มีใครเปิดประตู เจ้าหญิงไม่ใช่คนนอนเร็ว ไม่ชอบคุยโทรศัพท์มือถือ ไม่ติดละครทีวี แต่...ทำไมถึงไม่ยอมลงมาเปิดประตูบ้าน หรือรับโทรศัพท์เสียที           รถใกล้ถึงโรงแรม แต่ทุกคนในรถเริ่มไม่สนุก ในที่สุดน้าสาวก็รับโทรศัพท์ นางไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงห่วงเจ้าหญิงนักแต่ก็ยอมวิ่งไปอีกบ้านเพื่อดูว่าเจ้าหญิงสบายดีหรือไม่          “เจ้าหญิงไม่อยู่ข้างล่าง แถมล๊อกประตูบ้านด้วย อะไรกัน เพิ่ง 6 โมง เอง” เสียงบอกทุกคนด้วยความแปลกใจ แต่นางก็ควานหากุญแจสำรองจนเจอ “สงสัยหลับอยู่ ล๊อกกลอนข้างในทำไม เจ้าหญิง เจ้าหญิง ออกมาก่อน” เสียที่น้าสาวเคาะประตูน้องสาวรัวสนั่นไม่มีเสียงตอบนั้น ทำพี่ชายร้องขอให้พ่อเลี้ยงรถกลับบ้านทันที เขาโทรเรียกเพื่อนสนิทในหมู่บ้าน “ไอ้....มรึงไปบ้านกุเดี๋ยวนี้ เจ้าหญิงกำลังฆ่าตัวตาย มรึงไปพังประตูพาน้องกุไปโรงพยาบาลด้วย”            ไม่มีใครรู้ว่าอีกฝ่ายตอบว่าอย่างไร แต่เขาวางโทรศัพท์ลงอย่างเหนื่อยอ่อนตกใจ พ่อแม่เริ่มเข้าใจว่ามันร้ายแรง ถามลูกชายอย่างหวาดๆ “ทำไมลูกแน่ใจนักล่ะ ว่าเจ้าหญิงจะ...”            “ที่การ์ดหน้ากล่องของขวัญ ที่เจ้าหญิงให้เมื่อกี้ บอกว่าให้ผมโชคดี มันไม่ปกติแน่นอนครับแม่... เจ้าหญิงไม่น่าจะเขียนแบบนี้ ผมไม่ได้ไปไหน เจ้าหญิงก็ไม่ได้ไปไหน...ทำไมต้องโชคดี... จริงมั้ยแม่...”               ทุกคนกลับถึงบ้าน ตอนที่เจ้าหญิงถูกหามไปโรงพยาบาลแล้ว มีเจ้าหน้าที่อาสาสมัครของมูลนิธิกู้ภัยยืนอยู่สองสามคน พร้อมกับตำรวจและยามประจำหมู่บ้าน ...............เจ้าหญิงยังไม่ตาย.................              เจ้าหญิงตื่นขึ้นมาพร้อมศรีษะหนักอึ้ง ไร้เรี่ยวแรง แสบคอจนยากแม้แต่จะกลืนน้ำลาย กว่าจะปรับสายตาพร่ามัวให้เห็นภาพในห้องได้ สมาชิกในครอบครัวทุกคนก็รายล้อมรอบเตียง               “เจ้าหญิงของแม่”                แม่พูดเท่านั้นแล้วก็ซบลงข้างแก้มลูกสาวไม่มีใครพูดอะไร น้องชายคนสุดท้องกอดขาเจ้าหญิงแน่น พี่สาวและน้องสาวร้องให้ ส่วนพี่ชายมีแต่สายตาแห่งคำถามและรู้สึกผิด พ่อกับคุณปู่ คุณยายมองด้วยความสงสัยพร้อมคาดหวังว่าเจ้าหญิงจะช่วยยืนยันว่าสิ่งที่หมอและตำรวจบอกนั้นเป็นการเข้าใจผิด              เจ้าหญิงจะฆ่าตัวตายด้วยสาเหตุใด เจ้าหญิงเป็นเด็กดี เป็นขวัญใจอาจารย์ รักครอบครัว ไม่เคยทำตัวเหลวไหล ไม่มีเพื่อนชายหรือใครที่จะทำให้เจ้าหญิงเสียใจได้พอที่จะปลิดชีพตัวเอง             จิตแพทย์ให้คำปรึกษาสำหรับครอบครัวแค่มาให้คำปรึกษาเล็กน้อยเท่านั้น เพราะไม่มีเรื่องเล่าจากปากใครที่พอจะชี้นำสาเหตุความอยากฆ่าตัวตายของเจ้าหญิงได้ โดยเฉพาะประเด็นการเรียกร้องความสนใจ ดูเจ้าหญิงจะตั้งใจตายเอามาก เลือกเวลาที่มั่นใจว่าไม่มีใครอยู่จริง               ............อ่านต่อตอนจบคราวหน้าค่ะ.................. จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:16:10

ความคิดเห็นที่ 8   มาต่อโดยด่วน จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 15:30:50

ความคิดเห็นที่ 9 กระโดดเกาะจอ รออ่านตอนจบจร้า จากคุณ : หริชา (หริชา) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 17:00:52

ความคิดเห็นที่ 10 โหยยยยยยยยย......... จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 17:28:22

ความคิดเห็นที่ 11 สนุกดีฮะ เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากๆ ตั้งแต่ชื่อเลย อ่านแล้วคิดถึงที่เคยมีคนบอกว่า "คนดีจะรู้สึกว่าตัวเองชั่วเป็นพิเศษกว่าคนอื่น" ไม่ก็...เรามองตัวเองเลวร้ายกว่าที่คนอื่นมองเราเสมอ หรือเปล่านะ บางทีคงต้องยอมรับให้ได้ว่าโลกเป็นสีเทา ตัวเราทุกคนก็เป็นสีเทากระมัง แอบหวังว่าเจ้าหญิงจะไม่ตายจริงๆ ในครั้งที่สองนะครับ จากคุณ : Anithin (Anithin) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 17:57:05

ความคิดเห็นที่ 12 เกาะจอรออ่านต่อ... จากคุณ : Bangkokian เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:26:49

ความคิดเห็นที่ 13 เจ้าหญิงจ๋า ทำไมเจ้าหญิงไม่มองอีกมุม ทำไมไม่คิดว่าแล้วน้องเล็กดันเอาชุดออกมาข้างนอกทำไม ของสำคัญจะต้องใช้ ก็เก็บรักษาของตัวเองให้ดี พ่อแม่ ผู้ใหญ่น่าจะพบผู้เชี่ยวชาญนะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:49:14

ความคิดเห็นที่ 14 บางครั้งการที่ใครต่อใครรอบตัวเรา คาดหวังกับเราว่าเราเป็นคนดี ไม่มีที่ติ   ก็อาจทำให้เจ้าหญิงเก็บกดความรู้สึกที่จะแสดงออกแบบมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดาที่มีรักโลภโกรธหลง  ต้องทำตัวให้เป็นคนดีตลอดเวลา จึงจมอยู่กับความคิดของตัวเองมากจนเกินไปละมัง ซีเรียสไปมะนี่ ทั้งๆที่คนเขียนบอกว่า เป็นเรื่องโกหก แต่ก็เป็นเรื่องโกหกที่มีอยู่จริงในสังคมล่ะนะ เชื่ออย่างนี้ค่ะ จากคุณ : กันย์นลิน เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 20:50:04

ความคิดเห็นที่ 16 ขอเปลี่ยนแปลงเมนท์ใน คห .15 นะคะ เป็นแบบนี้ค่ะ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 09:23:56

ความคิดเห็นที่ 17 คุณgarnet19th --- ต่อเร็วๆ ไม่ได้หรอก ต้องดูกระแสก่อน หุหุหุ คุณหริชา   --- วันจันทร์ๆๆๆๆ คุณAnithin   --- ค่ะ เจ้าหญิงจะต้องไม่ตาย เป็นเจ้าหญิงก็ต้องรอพบเจ้าชายก่อน อิอิอิ คุณBangkokian --- อยู่ห่างจอ 1 ฟุต เดี๋ยวตาจะเสีย (แล้วยายต้องเป็นซิงเกิลมัม) คุณ scottie   --- คุณสกอทตี้ เมนท์เหมือนอยู่ชานเรือนเลย 555 คือ ตอนฟาดหน้าพี่ชาย เจ้าหญิงยังเป็นเด็กอยู่เลยค่ะ และน้องสาวก็แค่ ป.6 เด็ก ป.6 ก็หอบชุดสวยๆ ไปมาทั่วบ้านอย่างนี้แหละ อิอิอิ ส่วนพี่ชายก็เตะบอลไปมา ทั่วบ้านอย่างนั้นเหมือนกัน เจ้าหญิงเลยอยากจัดระเบียบมั้ง จะว่าไปคนแบบเจ้าหญิงนี่เยอะนะคะ เดี๋ยวตอนหลังพ่อแม่ก็พบไปผู้เชี่ยวชาญค่ะ คุณ กันย์นลิน --- ค่ะ ก็น่าเครียดอยู่ ถ้ามองกันในฐานะคนเป็นพ่อแม่นี่ยิ่งเครียดเลยค่ะ เลี้ยงลูกให้โตไม่ป่วยตาย ก็ลำบาก แล้วยังต้องฝึกให้ใจเข้มแข็งอย่างเหมาะสมด้วย แล้วคนฆ่าตัวตายเยอะมากขึ้นทู้กวัน ที่เขียนจั่วไว้ว่าโกหกเนี่ย กันตัวเองไว้ก่อนค่ะ เพราะเคยไปเห็นคนทำร้ายตัวเองมามาก เดี๋ยวเกิดวันหน้าดังขึ้นมา แล้วใครจะมาหาว่าคนเขียนพาดพิงเขา (555+ คิดมากไปเหมือนกัน) คุณแมวเหมียวพุงป่อง --- ขอบคุณที่ชมค่ะ และแจ้งข้อมูลวิธีการฆ่าตัวตาย อิอิอิ แต่พี่ต้องขอแจ้งลบนะคะน้อง เอ่อ มันเหมือนการุณยพิฆาตยังไงไม่รู้ เอาเป็นว่าพี่จะจดไว้เพื่อความรู้ แต่ ณ ตรงนี้ขอปกปิดตัวเลขบางส่วน พี่ต้องขอโทษน้องแมวเหมียวพุงป่องด้วย คือ พี่เขียนเรื่องนี้ขึ้นไม่ได้จงใจทำขึ้นเพื่อเผยแพร่วิธีการฆ่าตัวตายค่ะ แต่ดีใจจังที่เห็นเด็กรุ่นใหม่มีความรู้หลากหลายแบบน้อง ขอชื่นชมค่ะ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 09:34:58

ความคิดเห็นที่ 18 นึกว่านิทาน แต่พอเข้ามาอ่านก็ไม่ผิดหวังครับ ^___^..... จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 10:16:19

ความคิดเห็นที่ 19 อันนี้คิดเหมือนกันเลยค่ะตอนอ่าน เห็นใครๆก็เขียนว่ากินยานอนหลับฆ่าตัวตาย เป็นความเข้าใจผิดๆ มันจะไม่ตายน่ะสิคะ แต่เครื่องในพังอย่างที่ว่านั่นแล รูมเมทเราเคยกินล่ะ ช็อกไปเลยเหมือนกันเรา ดีที่มีคนมาช่วยทัน สวรรค์ทรงโปรด จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 10:54:17

ความคิดเห็นที่ 20 คุณ Psycho man   --- ขอบคุณค่ะ อย่าลืมอ่านตอนจบด้วยนะคะ คุณ Mnemosyne --- อือ อือ กินยานอนหลับฆ่าตัวตาย ตายหรือเปล่าไม่รู้ แต่อ่านแล้วดูมีเกรดกว่าน้ำยาล้างห้องน้ำหน่อยนึงไง เคยเห็นคนกินน้ำยาล้างห้องน้ำด้วย แต่ไม่ตาย อีกคนกินยาฆ่าหญ้า ไปตายอย่างทรมานที่ รพ. อย่างช้าๆ หมอช่วยอะไรไม่ได้แย้ว  แต่หนักสุดคือ เห็นคนกินยาแก้ปวด รายนี้เห็นตอนหมอกับพยาบาลแยงสายท่ออะไรไม่รู้ยาวๆ เข้าไป น่ากลัวมาก แต่ที่ว่าหนักคือ สงสารพ่อแม่เขาอ่ะ กรี๊ด นี่เราถกเรื่องฆ่าตัวตายมากไปแล้ววววว จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 11:20:27

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาเพราะสะดุดชื่อเรื่อง เล่าเรื่องเนิบๆแต่บีบคั้นจัง รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : ทินา เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 17:55:05

ความคิดเห็นที่ 22 น่าสงสัยว่าอะไรที่ทำให้เจ้าหญิงรู้สึกแยกตัวรู้สึกว่าจะหมกมุ่นกับตัวเองมากไป ทำให้จมอยู่กับการหาคำตอบอะไรหลายๆอย่างที่แปลก เหมือนเวลาที่คนเราคิดเรื่อยเปื่อยว่า คนเราเกิดมาเพื่ออะไร อะไรทำนองนี้ เนื่องจากเป็นคำถามเชิงนามธรรมมากๆก็เลยมีคำตอบที่แต่ต่างกันออกไป คำตอบที่ได้มักมาจากพวกความเชื่อ ประสบการณ์ ทัศนคติ  คำตอบสำหรับบางคนเป็นคำตอบที่เป็นด้านบวกอันนี้ไม่เป็นไรมีความสุขกับชีวิตต่อไป  แต่สำหรับบางคนคำตอบเป็นด้านลบ กรณีของเจ้าหญิงคิดลบแถมหมกมุ่นด้วย เพราะงั้นเลยถามว่าอะไรที่ทำให้เจ้าหญิงรู้สึกแยกตัว  น่าสงสัยจริงๆ รออ่านครึ่งหลังจ้า จากคุณ : septer เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 22:22:42

ความคิดเห็นที่ 23   ก็... พอจะเข้าใจเจ้าหญิง แต่หนมจีนก็ยังหวังว่า คนลึกลับ จะเดินไปจูงมือเจ้าหญิงออกจากสนามหญ้าได้ รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : หนมจีน เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:54:22 A:125.25.105.167 X: TicketID:063710

ความคิดเห็นที่ 24 คุณทินา   --- ขอบคุณค่ะ คุณ septer ---ค่ะ  ความคิดต้องห้ามคือ "คิดว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร" ใครคิดเรื่องนี้แล้วมึนทุกราย คุณหนมจีน   --- 555 เกือบใช่เลยค่ะ แต่เจ้าหญิงยังกินหญ้า เอ๊ย ตัดหญ้าจนแก่นั่นแหละค่ะ คนลึกลับ ก็ไม่ใช่คนลึกลับ ไปอ่านตอนจบเลยค่ะ ตอนจบมาแล้วค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8238662/W8238662.html จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 11:38:13