ความคิดเห็นที่ 1   อิอิ ล้อเล่นน้า เสียงเมื่อตะกี้คือเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของข้าพเจ้า มันคือมือถือยี่ห้อพันทิปดอทคอม เป็นยี่ห้อใหม่ที่ทางเว็ปมาสเตอร์ได้ทำขึ้น อิอิ บอกแล้วนะว่าไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์จริงแต่ประการใดทั้งสิ้น ใครโทรมาหว่า? ถ้าเป็นแฟนผม ผมไม่มีทางรับสายแน่ๆ ฉันไม่มีวันที่จะรับสายเธออีก จะหลีกหนีไปให้ไกลสุดสายตา จึงฝากเพลงนี้ให้เธอได้ฟังและย้ำให้เธอเข้าใจว่า อย่างโทรมารบกวนอีกเลย เสียงรอสายเพลงใหม่ล่าสุดของรุจเดอะดาวกำลังดังขึ้น เพื่อให้คนที่โทรมาวางสายซะ อิอิ (เพลงใหม่ล่าสุด ????) “อ้าว!!!!!!!!!!! เฮ้ย !!!!!!! เบอร์นั้นมันเป็นเบอร์ของผู้จัดการส่วนตัวของผมนี่น่า ซวยล่ะ รีบรับดีกว่า” จริงๆแล้วผมเป็นนักร้องนักแสดงผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง มากๆ ไม่มีใครไม่รู้จักผมนอกจากคุณผู้อ่าน ??? ชื่อเสียงผมโด่งดังซะจนขนาดมนุษย์ในดาวไซย่า ดาวนาแมก หรือแม้แต่ดาวของท่านเจ้าพิภพยังรู้จักผม ผมชื่อ เอ ทศนิยม วงศ์หนี้สิน <<<< ชื่อบ้านนอกมากๆ -*- เป็นผู้ชนะการประกวดเวที เดอะดาว ปีที่ 6 !!! <<< ถึงแล้วเหรอ ไม่เชื่อลองไป search ชื่อผมดูใน google ได้ รับรอง ไม่เจอ!! “สวัสดีครับ พี่บี พี่บีโทรมามีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ” “เอ เดี๋ยวพี่จะไปรับ วันนี้มีคิวด่วน ทางผู้บริหารค่าย เอ็กแมท และ ซึเนริโอต เรียกเอไปพบ บอกว่าจะมีงานอะไรก็ไม่รู้แหละ อาบน้ำ แต่งตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า แปรงฟัน สระผม ให้เรียบร้อยล่ะ เที่ยงตรง พี่จะไปรับ” “คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ” ฟิ้ววววววววววว ถึงเที่ยงแล้ว พี่บีมารับ ไปตึก GMM Gramma ตอนนี้ผมเข้าไปพบคุณบอย ถกุลเกลียด ผู้บริหารค่ายยักษ์ใหญ่ เอ็กแมท และ ซึเนริโอต ผู้บริหารค่าย : “ที่ผมเรียกคุณมาพบในวันนี้ เพราะผมมีงานใหญ่จะมาบอกคุณ” ผู้บริหารค่าย : “ปลายปี 2600 ที่ใกล้จะถึงนี้ จะมีคอนเสิร์ตใหญ่ ชื่อว่า the dawn war concert 2 ผมจะให้คุณเอเข้าร่วมด้วย ฐานะที่คุณเป็นนักร้องคุณภาพที่1ของเดอะดาว6” เอ : “ปลายปี 2600 -*- แล้วรีบมาบอกทำไมล่ะครับ” ผู้บริหารค่าย : “ล้อเล่นน่า ปลายปีนี้แหละ” เอ : “ขอบคุณครับ ที่เลือกผม” จากคุณ : เอ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 12:31:33 A:203.144.180.65 X: TicketID:229890

ความคิดเห็นที่ 2   และผมก็ได้เข้าไปพบกับศิลปินรุ่นพี่ท่านอื่น พี่ศล พี่มิ๋ว พี่เต็ม พี่มิค พี่อาร์น พี่กัมเบ้อ พี่แก้น พี่มุจ พี่สิงเล็ก และพี่หิว และเพื่อนผม ผู้ที่ได้ตำแหน่งรองแชมป์ในปีที่6 ซี เศษส่วน วงศ์สองพายอาร์ >>>>>> ชื่อบ้านนอกกว่าผมอีก แต่ละคนตัวใหญ่กันทั้งนั้น (แต่ไอ้นั่นไม่ใหญ่นะ) <<<<<< ลูกตาอ่ะ .. และทุกคนก็ได้ทำความรู้จักกัน วันนี้ยังไม่มีการซ้อมใดๆ หลังจากได้มาทำความรู้จักกันแล้ว ทุกๆคนก็แยกย้ายกันปั่นจักรยานกลับบ้าน มีผมคนเดียวที่นั่งรถเบนซ์ป้ายแดงของพี่บีกลับบ้าน ระหว่างทางกลับบ้านมีไฟแดงเยอะแยะมากมาย อากาศก็ร้อน รถก็ติด เด็กขายพวงมาลัยเต็มถนนร้องเพลงพร้อมๆกันว่า ก็อยากให้ไฟแดงนานกว่านี้หน่อย เผื่อว่าจะได้ขายมาลัยให้หมด ถ้าหากว่าวันนี้มีไฟเขียวบ่อย ก็คงขาดทุน ไม่มีใครอยากซื้อมะลิบานบาน เป็นเพลงใหม่ล่าสุด (อีกแล้ว -_-) ของวงอะไรจำไม่ได้ ใครจำได้ช่วยบอกที ถามพี่บีแล้ว พี่บีก็จำไม่ได้ เอ : อ้าว? ทำไมร้อนขึ้นเรื่อยๆ แอร์เสียเหริพี่ ทำไมไม่ไปซ่อมมาก่อนล่ะครับ บี : แหะๆ โทษที พี่ไม่มีตังค์อ่ะ รอเงินเดือนพี่ออกก่อนแล้วกันนะเอ อดทนเอาหน่อย เอ : พี่ได้รับเงินจากค่ายไม่ใช่เหรอครับ ไม่ได้รับมาเป็นเงินซักหน่อย บี : .อิอิ จริงๆคือเผลอไปเล่นพนันจนหมดตัวน่ะ เอ : ซะงั้น แล้วพี่เล่นพนันอะไรล่ะครับ บี : พี่เล่นพนันกับเพื่อนพี่ว่า เอกับซี ใครจะได้เป็นเดอะดาว6 น่ะ เอ : แล้วทำไมพี่เสียล่ะ บี : แหะๆ พี่พนันไปว่า ซี จะได้เป็นน่ะ กร๊ากกกกกกกกกกก เอ : ง่ะ - -* พี่รักผมมากเลย บี : อิอิ โทษทีน้า พี่ชอบคนหล่ออ่ะ ซีหล่อกว่าเอตั้งเยอะ คริคริ เอ : ตามใจพี่เถอะ พักซักครู่ เดี๋ยวตอนดึกๆ มาเขียนต่อในกระทู้นี้แหละ ขณะนี้ผู้แต่งมีเรียนพิเศษ ขอไปเรียนก่อน โปรดติดตามตอนต่อไป ย้ำอีกครั้งว่า เรื่องราวต่างๆ ที่เขียนขึ้น ไม่ว่าจะเป็น สถานที่ คน สัตว์ สิ่งของ และอะไรก็ตาม เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อให้รกห้อง ??? ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล หรือเหตุการณ์จริงแต่ประการใดทั้งสิ้น จากคุณ : เอ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 12:33:05 A:203.144.180.65 X: TicketID:229890

ความคิดเห็นที่ 3   ต่อครับ และแล้วก็ถึงบ้านของผม พี่บีพาผมมาส่งบ้านแล้วก็ขอตัวกลับไปก่อน เพราะมีงานต่อ ผมเลยเข้าไปในบ้านคนเดียว ตอนนี้ผมอยู่ในห้องแล้ว ไม่รู้จะทำอะไรดี เลยหยิบ notebook (สมุด) ขึ้นมาเขียนเล่น ผมเขียนไดอารี่บันทึกประจำวันขึ้นมา และวันที่ก็ได้บันทึกข้อความลงไปว่า 22 ส.ค. 2552 12.00น. พี่บีพาผมไปตึก GMN Gramma เพื่อไปรับงานใหม่ และวันนี้ผมก็ดีใจที่สุดในชีวิต จะได้ไปขึ้นคอนเสิร์ตเวทีเดียวกับคุณภาพคุณภาพรุ่นพี่จากเวทีเดียวกันมากมาย และถ้าได้เงินค่าตัวจากคอนเสิร์ตครั้งนี้แยะล่ะก็ ผมจะได้เอาไปผ่าตัดตาให้น้องสาวของผม น้องสาวของผมเมื่ออายุประมาณ 13 ปี เธอชอบทุกอย่างที่เป็นวิทยาศาสตร์ และอนาคตเธอฝันไว้ว่าอยากจะเป็นนักดาราศาสตร์ แล้วอยู่มาวันหนึ่งมีปรากฏการณ์สุริยุปราคา เธอแหงนขึ้นไปมองมันด้วยตาเปล่า ทันใดนั้นเอง เธอก็แสบตามากๆ ผมรีบพาเธอไปโรงพยาบาล หมอบอกว่า เธอตาบอดสนิททั้ง2ข้าง เพราะไปมองดวงอาทิตย์ด้วยตาเปล่านั่นแหละ เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้เธอต้องเสียใจไปตลอดชีวิต ตาเธอบอด เธอไม่สามารถไปโรงเรียนได้ เธอจึงต้องลาออกจากโรงเรียน น่าเสียดายแทนน้องสาวผม เธอเป็นคนที่เรียนเก่งด้วย ได้ผลการเรียนดีมาตลอด กลับต้องมาจบอนาคตด้วยเหตุการณ์เพียงเสี้ยววินาที แล้วบ้านผมก็จนมากๆ ไม่มีเงินมาผ่าตัดตาหรอก พ่อกับแม่ก็ไปอยู่เมืองนอก (ไหนบอกว่ายากจนไง) และมีอยู่วันหนึ่ง ผมได้รู้ว่ามีโครงการประกวดร้องเพลงเดอะดาวเปิดรับสมัคร ผู้ชนะเลิศจะได้เซ็นสัญญาเป็นนักร้องในสังกัด GMN Gramma ผมคิดว่าถ้าผมได้ที่1 (หวังสูง) ผมก็จะมีเงินมาผ่าตัดน้องสาวของผมได้ แล้วในวันนี้ผมก็ได้เป็นนักร้องเต็มตัวมีชื่อเสียงโด่งดัง กำลังจะหาเงินมาผ่าตัดตาให้น้องสาวของผม ผมนั่งเขียน+อ่านไดอารี่ตอนเก่าๆ พร้อมด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นมาจาก2ตา ดวงน้อยๆของผม ซักวันหนึ่งเถอะ ผมจะต้องได้ดี แล้วไปผ่าตัดตาน้องผมให้ได้ มีคนโทรมาอีกแล้ว แต่เอ๊ะ! เบอร์นั้นมันมาจากไหน ทำไมขึ้นต้นว่า 00 ล่ะ โทรมาจากที่ไหน หรือว่าเป็นเบอร์ของบริษัท ผม2จิต2ใจ ว่าจะรับหรือวางสายดี เพราะอาจจะเป็นมิจฉาชีพโทรมาแล้วกดระเบิดอะไรซักอย่างนี่แหละ ที่เคยเป็นข่าวดัง ผมตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาในมือแล้วปุ่มที่ผมกดคือ ปุ่มสีแดง ผมกดวางสายทิ้งไป แล้วซักพักมันก็หน้าด้านโทรเข้ามาอีก ผมปิดเครื่องโทรศัพท์ลงอย่างรวดเร็ว . มีต่อ จากคุณ : พู่กันลายหมอก เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 17:31:55

ความคิดเห็นที่ 4   หกโมงแล้วเหรอเนี่ย วันเวลามันช่างมันไปเร็วซะเหลือเกิน ปกติเวลานี้ผมจะโทรศัพท์ไปคุยกับแฟน แต่วันนี้คงโทรไปไม่ได้แล้วแหละ เหตุผลก็อย่างที่บอกไปข้างบนว่า ทะเลาะกับแฟนมา ฉันไม่มีวันที่จะรับสายเธออีก แต่ตอนนี้ชักอยากจะโทรไปหาซะแล้วสิ แบบว่าอยู่คนเดียวไม่เป็นอ่ะ ช่างเถอะ วันพรุ่งนี้ยังมีงานรออยู่อีกเพียบ รีบๆอาบน้ำแล้วเข้านอนดีกว่า ผมวางสมุดบันทึกประจำวันลง แล้วเข้าห้องอาบน้ำไปทำความสะอาดร่างกาย เออ!! ใช่ ลืมกินข้าวไป ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อเช้า -*- ผมอาบน้ำเสร็จรู้สึกว่ากระเพาะมันว่างเปล่า เลยขับรถกระบะวีโต้รุ่นใหม่ล่าสุดป้ายแดงออกไปกินหมูกระทะหน้าปากซอย อ้าว? ซวยแล้ว น้ำมันหมด ลืมเติมไว้ ไม่เป็นไรปั่นจักรยานออกไปก็ได้ ช่วยชาติประหยัดน้ำมัน แถมได้ออกกำลังกายอีกด้วย ผมเป็นลูกค้าประจำที่ร้านนี้ อิ่มละ 19 บาท (ทำไมถูกจัง) ผมนั่งกินอยู่คนเดียว ระหว่างนั้น อิน (แฟนของผมที่เพิ่งทะเลาะกัน) เดินเข้ามาในร้านพอดี ผมแกล้งมองไปทางอื่น เสแสร้งทำเป็นไม่เห็น แต่เธอก็เดินเข้ามาหา อิน : คุณเอคะ ลืมอินไปแล้วเหรอคะ ตั้งแต่วันนั้นมาคุณไม่เคยแม้แต่จะโทรมาหาอินบ้างเลย เอ : ป๊าวววววววววว ผมไม่ว่าง งานยุ่งอยู่ อิน : แล้วทำไมต้องทำเสียงสูงด้วยล่ะ เอ : ช่างเถอะ มานั่งกินด้วยกันสิ ว่าแล้วเธอก็มานั่งข้างๆผม ผมเลยถือโอกาสนั้นขอโทษอิน เอ : คุณอินครับ เรื่องวันนั้นน่ะ อิน : ไม่เป็นไรหรอกคะ อินเข้าใจ เอ : คือผมอยากจะขอโทษคุณนะครับ เอ : คุณอิน เรามาคืนดีกันเถอะครับ ผมคงต้องขาดใจ หากคุณจะเดินจากไป <<<<<< เน่าป่ะ อิน : คิดยังไงถึงอยากจะมาคืนดีล่ะคะ เรื่องราวระหว่างเรา2คนน่ะ มันจบลงตั้งแต่วันนั้นแล้วนะคะ อินพูดพร้อมกับเดินจากไปอีกครั้ง หมูกระทะก็เหลือทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ ผมรีบวิ่งตามไป สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้า ไม่! ไม่จริง นี่ต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่ๆ อินเดินเขาไปหาผู้ชายคนนั้น อินมีแฟนใหม่แล้วเหรอนี่ รับไม่ได้ . ผมนั่งลงไปกองกับพื้นทรายในสนามเด็กเล่นน้ำตาเช็ดหัวเข่า อยู่เป็นเวลานาน ก่อนที่จะตั้งสติได้ แล้วก็ต้องทำใจยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นในวันนี้ เราไม่มีเค้าแล้ว ชีวิตเราจะเป็นอย่างไรต่อไป เดี๋ยวพรุ่งนี้เย็นๆมาต่อ จากคุณ : เอ (พู่กัน) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 21:51:14 A:203.144.180.65 X: TicketID:229890

ความคิดเห็นที่ 5   ผมเดินกลับบ้านไปด้วยสีหน้าซีดๆ อ้าว! ลืมไปว่าผมเอาจักรยานมาด้วย งั้นปั่นจักรยานกลับบ้านดีกว่า ผมเข้าบ้านไปแล้วล้มพับบนที่นอนนุ่มๆ น้ำตาช่างหลั่งริน สูญสิ้นหมดทุกอย่าง ที่พ่ายแพ้ความจริง เหมือนคนไร้ค่า พายุพัดพาชีวิต แหลกสลายลงในพริบตา ผมพร้อมที่จะลาหลับใหลชั่วนิรันดร์ ผมนั่งฟังเสียงเพลง หัวใจ ของพี่แด๊ก Big ass ที่ถูกเปิดผ่านโทรศัพท์มือถือยี่ห้อพันทิปดอทคอมเครื่องละ3แสนของผม (ตอนซื้อมันติดป้ายราคาเอาไว้ว่า 3,000.00) ผมชอบท่อนฮุคของเพลงนี้จริงๆ อย่างน้อยก็เหลือหัวใจที่มันยังคงเต้นอยู่ บอกให้รู้และเตือนว่าเธอยังไม่ตาย หกล้มก็ลุกขึ้นยืน เจ็บปวดก็ทนเอาไว้ แม้ว่าเธอไม่เหลืออะไร เหลือเพียงหัวใจดวงนี้ก็เพียงพอแล้ว ผมลุกขึ้นนั่งด้วยความรู้สึกที่เหมือนมีกำลังใจมากขึ้น ได้ข้อคิดดีๆว่า ขาดเขาแต่หัวใจเรายังอยู่ เราต้องอยู่ให้ได้ ตอนนี้ผมทำใจได้แล้ว ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำ แล้วเข้านอน สู้ๆ พรุ่งนี้มีงานรออีกเพียบ แฟนคลับเราก็มี กลัวอะไรล่ะ วันรุ่งขึ้น เวลา 06.00น. มีโทรศัพท์โทรหาผม เบอร์นั่น ไม่จริงน่า เบอร์ของแฟนผมที่เลิกกันไปแล้ว เธอยังจะโทรมาหาผมทำไม ก็เมื่อวานเธอบอกเองนี่ว่าจะเลิกกับผม ผมรับโทรศัพท์ อิน : เอใช่ไหมค่ะ ออกมาหาอินตอนนี้ได้ไหมคะ (เธอพูดด้วยเสียงสะอึกสะอื้น) เอ : อิน อินเป็นอะไรไปเหรอครับ เอ : ได้ ได้ เดี๋ยวผมจะออกไปหา ว่าแต่ว่า ไปหาที่ไหนล่ะครับ อิน : มาที่ห้องอินตอนนี้เลยค่ะ แล้วผมก็ไปหาอิน ในห้องของอินรกไปหมด อินนั่งอยู่บนเตียงในชุดเกาะอก กระโปรงสั้นๆ น้ำตานองหน้า สภาพน่าสงสารอะไรเช่นนี้ เอ : อิน ใครทำอะไรกับอินแบบนี้ (ผมพูดพร้อมวิ่งเข้าไปหา) อิน : พี่เอคะ เมื่อวานแฟนอินมาส่งอินที่ห้อง เขาปล้ำอินค่ะ (เธอพูดพร้อมเข้ามากอดผม) ผมนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง .. อะไรกัน อิน อินของผมทำไมต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายขนาดนี้ อิน : อินจะไปแจ้งความค่ะ พี่เอช่วยไปเป็นเพื่อนอินหน่อยได้ไหมคะ เอ : โอเคครับ คุณต้องไปแจ้งความ ปล่อยมันไว้ไม่ได้แล้วครับ เอ : คุณไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนแล้วกันนะครับ ผมจะลงไปรออยู่ข้างล่าง จากคุณ : พู่กันลายหมอก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 10:30:09

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาอ่านค่ะ จากคุณ : รัศมีจันทร์ดารา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:51:16

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : วังเหนือ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:41:52