ความคิดเห็นที่ 1   ปฐพีกวาดสายตาคมกริบของตนไปทั่วงานอย่างพินิจพิจารณา ไม่นานเขาก็หันไปพยักหน้าให้ลูกน้องจับตาดูทุกคนรวมทั้งแขกที่มาร่วมงานต่อไป ส่วนตัวเองเดินกลับไปที่รถ เพื่อหยิบรายงานการตรวจสอบที่เกิดเหตุ ภาพถ่าย รวมถึงผลการสอบปากคำของผู้ที่เกี่ยวข้องขึ้นมาอ่านอีกครั้งอย่างละเอียด และเขาก็มาสะดุดกับถ้อยคำของดรณ์ ‘ผมไม่ได้หมายความว่าเธอเป็นโรคจิต แต่เธอมีการแสดงออกที่ไม่ค่อยปกตินัก เธอมักวางตัวเหนือผู้อื่น ตัดสินอะไรโดยการใช้อารมณ์เหนือเหตุผล เธอมักพยายามกดคนอื่นให้ต่ำกว่าตัวเอง...ผมไม่ได้จะชี้นำเพื่อให้ประเด็นของคุณถูกเบี่ยงออกไป แต่ผมอยากให้ข้อมูลของเธอในฐานะที่คุ้นเคยกับเธอพอสมควรและคิดว่าสิ่งที่ผมพูด คุณจะไม่ได้ยินจากปากคนที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่แน่นอน’ ชายหนุ่มพลิกอ่านประวัติของชายหนุ่มผมยาวอย่างสนใจ เรียบร้อยแล้วก็หยิบแฟ้มที่เป็นของวรพล ซึ่งเขาจำได้ว่า อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กขึ้นมาร่วมพิจารณา จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:24:21

ความคิดเห็นที่ 2   วันรุ่งขึ้น ปฐพีกับทีมสอบสวนกลับเข้าไปที่ระฟ้าอีกครั้ง เพื่อสอบปากคำทุกคนเพิ่มเติมอีก เพียงแต่คราวนี้ แต่ละคำถามที่เขาสั่งให้ทีมงานยิงออกไป นำความอึดอัดมาสู่ทุกคนในบ้านยิ่งนัก โดยเฉพาะคุณนีรภาและพริสรเอง ที่แสดงความหงุดหงิดออกมาอย่างชัดเจน “คุณมาหาหลักฐานเพิ่มไม่ใช่เหรอ ก็ไปหาสิ เรื่องอะไรมาให้ฉันเล่าเรื่องในครอบครัวให้ฟังด้วยล่ะ เสียเวลาน่า” คุณนีรภาระเบิดเสียงใส่ “เอาเวลาไปหาหลักฐานมัดตัวยายนวลไม่ดีกว่าเรอะ”   “ผมถึงต้องมาหาข้อมูลเพิ่มเติมนี่ไงครับ ว่าทั้งที่ผู้ตายเป็นคนดี แต่ทำไมคุณนวลถึงฆ่า” ปฐพีอธิบายอย่างใจเย็น “ผมขอความร่วมมือด้วยนะครับ” “เธอเป็นคนดุและเอาแต่ใจ ทำทุกอย่างที่ตัวเองต้องการเสมอ และพวกเราก็ต้องทำตามที่เธอสั่งด้วย” คุณประพัทธ์ให้ข้อมูลแบบตรงไปตรงมาผ่านสีหน้าเหนื่อยและอ่อนเพลียจากการดูแลงานตลอดหลายวันที่ผ่านมา “ผมไม่ค่อยชอบเธอ เรามักจะงัดข้อกันบ่อยๆ แต่สิบปีหลังมานี้ ผมเบื่อที่จะต่อกรกับเธอ อยากใช้ชีวิตสงบๆ บ้าง” “คุณป้าเป็นคนกำหนดและวางแผนว่า ใครจะต้องทำอะไรบ้างค่ะ” พริสรที่ข่มความหงุดหงิดได้แล้ว อธิบายกับเจ้าพนักงานสอบสวนด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องทำงาน หรือเรื่องอื่นๆ” “อ้อ แล้วคุณก็ยอมทำตามโดยไม่มีข้อแม้งั้นหรือครับ” “เราไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธหรอกค่ะ เอ้อ ฉันหมายความว่า คุณป้าคิดดีแล้ว ตัดสินใจดีแล้วว่า สิ่งที่ท่านแนะนำนั้นดีต่อเรา เหมาะสมกับเรา แล้วมีเหตุผลอะไรที่เราจะไม่ทำตามล่ะคะ” ส่วนเจ้าหน้าที่ที่เหลือก็สอบปากคำคนใช้ทุกคนในบ้าน รวมถึงให้ทุกคนเล่าเรื่องก่อนวันเกิดสองวันให้ฟัง ตอนนี้เอง ที่พวกเขาได้ยินชื่อ น้ำตาล เพิ่มมาอีกชื่อหนึ่ง จึงพยายามติดต่อไปตามหมายเลขโทรศัพท์ที่ให้อารีไส้ แต่ปรากฏว่า น้ำตาลปิดเครื่อง โทรฯ สอบถามไปทางต้นสังกัดก็ได้ความว่า พยาบาลสาวไปเยี่ยมแม่ที่ต่างจังหวัด “คุณน้ำตาลเป็นคนดี ขยันและอดทนมากค่ะ เธอไม่เคยบ่นเรื่องที่คุณนภาลัยอาละวาดแม้แต่ครั้งเดียว” อารีให้ข้อมูลน้ำตาลด้วยดวงตาแดงๆ จากความเสียใจและใจหาย ถึงอย่างไรก็อยู่ผู้ตายมานานพอที่จะสร้างความผูกพันให้ก่อเกิด “แล้วทำไมจู่ๆ คนขยันถึงลาพักร้อนแบบปัจจุบันทันด่วนล่ะน้า ทำไมไม่ทำงานของตัวเองให้เสร็จ จะได้ได้เงินเยอะๆ” “เอ่อ คุณผู้หญิงเป็นคนให้คุณน้ำตาลไปพักเองค่ะ เพราะเธอบอกว่า ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว...ใจจริงคุณผู้หญิงอยากให้คุณน้ำตาลกลับไปทำงานที่โรงพยาบาลตามปกติเสียด้วยซ้ำ แต่เธอก็เห็นใจน่ะค่ะ เมื่อรู้ว่า คุณแม่คุณน้ำตาลไม่ค่อยสบาย ต้องใช้เงินจำนวนมากในการรักษา เลยยอมให้อยู่ที่นี่ต่อน่ะค่ะ” ปฐพีจึงสั่งให้ร้อยเวรรีบประสานงานกับตำรวจท้องที่บ้านเกิดของน้ำตาลให้ช่วยสอบปากคำและรายงานกลับมาที่เขาภายในวันนี้ด้วย จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:41:34

ความคิดเห็นที่ 3   หลังจากกระบวนการสอบปากคำจบสิ้นลง ทีมงานทุกคนยังไม่ได้กลับเข้าโรงพัก แต่มานั่งสรุปงานกันในห้องนั่งเล่นของบ้าน ซึ่งมีประตูกระจกเชื่อมออกไปยังสวนหย่อมข้างบ้าน “ตามปกติไม่มีใครเข้ามาใช้ห้องนี้หรอกค่ะ เพราะคุณผู้หญิงเธอหวงมาก จะใช้ก็ต่อเมื่อมีคนสนิทหรือคนที่เธอรักใคร่ชอบพอมาที่บ้านเท่านั้นค่ะ” อารีซึ่งมีหน้าที่อำนวยความสะดวกกล่าวขึ้น ขณะเดินไปรูดม่านออก เพื่อให้ทุกคนได้มองเห็นวิวด้านนอกได้ “แต่วันนี้ จำเป็นต้องให้ใช้ห้องนี้แล้วล่ะค่ะ เพราะห้องอื่นๆ รกไปด้วยข้าวของของคุณผู้หญิง...เอ๊ะ?” ตอนท้ายสาวใหญ่อุทานด้วยความแปลกใจจนทุกคนต้องหันมามอง “มีอะไรหรือครับน้า” ปฐพีเป็นคนเอ่ยถามและมองไปอย่างสนใจ “เอ่อ ประตูกระจกนี่สิคะ มันแง้มอยู่ สงสัยดิฉันจะลืมปิดเมื่อคราวที่...” แล้วหล่อนก็เงียบไปด้วยท่าทีครุ่นคิด “เมื่อคราวที่อะไรครับ” ปฐพีเดินเข้าไปใกล้ด้วยความสงสัยเต็มเปี่ยม “เมื่อคราวที่ครอบครัวเพื่อนสนิทคุณผู้หญิงมาทานข้าวที่นี่น่ะค่ะ...ซึ่งก็หลายเดือนแล้วเหมือนกัน ดิฉันหลงลืมปล่อยให้รอดหูรอดตาไปได้ยังไง” ตอนท้ายอารีบ่นกับตัวเองด้วยความงุนงงเล็กน้อย ก่อนจะจัดการเลื่อนประตูเข้าหากันให้สนิท แล้วก็เดินออกไป ปล่อยให้เจ้าหน้าที่ทำงานกันต่อ     “ภาพภายนอกที่ทุกคนมองเข้ามา บ้านหลังนี้คือครอบครัวตัวอย่างครอบครัวหนึ่ง พวกเขาดูรักใคร่กันดี แต่จริงๆ แล้วข้างในเต็มไปด้วยความขัดแย้งและความอึดอัด ผู้ตายกับนายวรพลน้องชายคนเล็กเป็นคู่หนึ่งที่ขัดแย้งกันรุนแรง ชัดเจน จนวรพลต้องย้ายออกไปอยู่อีกหลังและไม่ยอมไปทำงานที่บริษัทด้วย ในขณะที่นางนีรภากับนางสาวพริสรนั้น ยอมทำตามคำสั่งของผู้ตายทุกอย่าง ไม่ว่าจะสั่งอะไร ส่วนนายประพัทธ์น้องเขย เป็นอีกคนที่มีปัญหากับผู้ตายบ่อยๆ เนื่องจากผู้ตายมักพูดจาดูถูกเหยียดหยามเรื่องในอดีตของเขา แต่ช่วงหลายปีหลังมานี้ เขาพยายามเลี่ยงการเผชิญหน้า เลี่ยงการทะเลาะ และใช้ชีวิตแบบเงียบๆ ของตน” เจ้าหน้าที่สาวหนึ่งเดียวของทีมเอ่ยสรุปการทำงานของทุกคนให้ฟัง หลังจากพักดื่มกาแฟกันไปสักครู่แล้ว (เนตมีแนวโน้มเดี้ยงอย่างรุนแรง ถ้าหายไปก็อย่าแปลกใจนะคะ เน็ตดีเมื่อไรจะรีบกลับมา--) จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:55:02

ความคิดเห็นที่ 4   ปฐพีกุมศีรษะ สีหน้าเครียดจัด ข้อมูลที่ได้มาไม่ได้ช่วยให้เขามองเห็นเบาะแสหรือช่องทางอะไรเพิ่มขึ้นมาเลย เขามองไปที่แฟ้มที่กองๆ อยู่ตรงหน้า สักพักก็เอ่ยถามว่า “จ่าทศ คุณวรพลเนี่ย ช่วงนี้ เค้ามีปัญหาทางธุรกิจอะไรหรือเปล่า” “ไม่มีครับ กิจการของเขากำลังไปได้ดี ที่เป็นปัญหาสำหรับเขาในช่วงที่ผ่านมาคือ เรื่องของลูกสาวที่ไม่ค่อยสบายกับเรื่องคนรักที่ผู้ตายไม่เห็นด้วย จนถึงขั้นไล่ออกจากบ้านไปครั้งหนึ่ง ก่อนจะเรียกกลับเข้ามาอีกครั้ง โดยให้เขาเข้ามาดูแลบ้าน เพราะผู้ตายอ้างว่า กำลังมีคนปองร้าย แต่เขาบอกว่า คุณทอนวลบอกว่า ตอนมีปากเสียงกับเธอ ผู้ตายยอมบอกว่า ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องโกหกเพื่อดึงตัวเขาเข้ามาอยู่ในบ้าน เพราะต้องการแกล้งคนรักของเขา ซึ่งคำให้การนี้ ตรงกันกับที่คุณทอนวลพูด” “ดูเหมือนผู้ตายจะชอบวางแผนและสร้างเรื่องโกหกบ่อยๆ นะ” ทีมงานคนหนึ่งเปรยขึ้น “เคยวางแผนกันคุณทอนวลออกจากผู้ชายที่หมายตาจะให้แต่งงานกับคุณพริสร...วางแผนดึงตัวคุณทอนวลกลับเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยการแกล้งป่วยหนัก แล้วยังหลอกว่า มีคนปองร้ายอีก” “ถ้าเราตัดเรื่องที่ว่าเธอชอบโกหกออกไป แล้วลองเดินตามคำพูดที่ว่า มีคนปองร้ายเธอดู เราจะเห็นหรือเปล่าว่า น่าจะเป็นใคร” ปฐพีเสนอแนวทาง “ถ้าเป็นอย่างหมวดว่า ก็ตัดคุณทอนวลกับคุณวรพลออกไปได้เลยครับ เพราะระหว่างนั้น สองคนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่...ผู้ต้องสงสัยก็จะเหลือคุณประพัทธ์ คุณนีรภา คุณพริสรและทุกคนในบ้านหลังนี้”   ปฐพีพยักหน้า ยกกาแฟขึ้นจิบแล้วถามต่อไปว่า “แล้วคุณประพัทธ์กับคุณนีรภาล่ะ มีปัญหาเรื่องเงินหรือเรื่องอะไรหรือเปล่า เช่น ติดการพนัน เป็นต้น” “ไม่มีรายงานว่าพวกเขาเล่นการพนันเลยครับ คุณนีรภาที่ไม่ได้ทำงานแต่ออกจากบ้านทุกวัน ก็ไปตามสมาคมหรือไม่ก็ช็อปปิ้งตามปกติครับ ส่วนคุณประพัทธ์ที่มีกิจการอู่ล้างรถส่วนตัว ซึ่งเป็นของครอบครัวเขามาแต่เดิม ก็อยู่ตัวแล้วครับ รายได้ก็พอเลี้ยงพนักงานที่นั่นได้” “ไม่มีใครในบ้านมีปัญหาบัตรเครดิตหรือหนี้นอกระบบอะไรใช่มั้ย” “ไม่มีครับ” “ต่อที่คุณพริสร” “รายนี้ก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องงานหรือเรื่องเงินเหมือนกันครับ ช่วงที่ผ่านมาเรื่องที่ทำให้เธอหงุดหงิดมีแต่เรื่องที่โดนบังคับให้แต่งงานเท่านั้นเอง” “ทุกอย่างของบ้านนี้มันดูสมบูรณ์แบบไปหรือเปล่าวะ” เขาบ่นด้วยความหงุดหงิดปนโมโห อึดอัด สมองตื้อตัน ทุกอย่างมืดมนเหมือนกำลังเดินอยู่ในอุโมงค์ใหญ่ “บ้าอะไรวะ ไม่มีใครมีปัญหาอะไรเลย ไม่มีใครเกลียดผู้ตายเลย ทั้งที่พูดตรงกันว่าเธอบ้าอำนาจ เจ้ากี้เจ้าการเรื่องคนนั้นคนนี้ไปซะทุกอย่าง เป็นผมนะ ใครมาสั่งๆ ให้ทำทุกอย่างแบบนี้ มันต้องมีต่อต้านมีขบถกันบ้างล่ะวะ อย่างนี้ ประเด็นการฆ่าจากความกดดัน ความเกลียดชังก็ตกไปน่ะสิ...เราเดินมาผิดทางอีกแล้วกระมัง” “เรื่องมรดกก็ดูเหมือนจะไม่ใช่ประเด็นเหมือนกันนะครับ” เจ้าหน้าที่อีกคนเอ่ยขึ้น “จากรายงานบอกว่า ผู้ตายได้ทำพินัยกรรมไว้ก่อนหน้านี้แล้ว และไม่มีการเปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด” “เป็นไปได้มั้ยว่า มีใครบางคนล่วงรู้ว่า ในพินัยกรรมนั้น ตัวเองสูญเสียผลประโยชน์ จึงได้พยายามต่อรอง เมื่อผู้ตายไม่ยอม จึงได้วางแผนฆ่าซะ” “รดาติดต่อคุณทนายประจำตระกูลแล้วค่ะ ผู้กอง ให้เขาแฟกซ์สำเนาพินัยกรรมฉบับสมบูรณ์ที่สุดมาให้ ไม่นานประเด็นนี้เราจะได้คำตอบค่ะ”   ทุกคนพยักหน้ารับทราบ ส่วนปฐพีนั้น ทอดสายตามองไปยังสวนหย่อมนอกบ้านอย่างครุ่นคิด สักพักก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อยว่า “จ่าชัย คุณไปตามแม่บ้านมาพบผมหน่อย ตอนนี้เลย...ส่วนจ่าทศ พวกคุณออกไปเดินดูรอบๆ บริเวณสวนหย่อมนี่หน่อยเถอะ ผมว่า ประตูบานนี้อาจจะนำพวกเราไปพบความจริงได้ ส่วนรดา จัดการเก็บหลักฐานบนกระจกนั่นด้วย” “ครับ/ค่ะ” ทั้งหมดรับคำแล้วแยกย้ายกันไปทำตามหน้าที่ จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:59:56

ความคิดเห็นที่ 5   ส่วนปฐพีเองหยิบแฟ้มคำให้การของบรรดาผู้ต้องสงสัยทั้งหมดขึ้นมาอ่านอีกครั้ง โดยเริ่มที่วรพล “ช่วงเวลาที่ผู้ตายถูกฆ่า นายวรพลกับลูกสาวอยู่ที่บ้านของนางสาวนีรัมพร เพื่อนสนิท ซึ่งวันนั้นมีการจัดงานเลี้ยงระหว่างครอบครัวนี้กับครอบครัวเพื่อนๆ นางสาวนีรัมพร” จากนั้นก็พลิกอ่านของทอนวล “นางสาวทอนวลอ้างว่า เมื่อออกจากบ้านผู้ตายแล้ว ตนอยู่กับนายดรณ์ สีหราช เพื่อนสนิทตลอดเวลา พอหายตกใจก็เลยพยายามโทรฯ หานายวรพลเพื่อเล่าเรื่องให้ฟัง แต่นายวรพลไม่รับสาย เพราะหลับอยู่ นายดรณ์จึงโทรฯ หานางสาวนีรัมพร ซึ่งขณะนั้นออกไปส่งเพื่อนๆ แทน เพื่อให้นำสิ่งที่เกิดขึ้นไปบอกนายวรพล”   ขณะนั้นเอง เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น แล้วจ่าชัยก็เดินเข้ามา ตามหลังด้วยอารี ที่มีสีหน้างงันค่อนไปทางไม่สบายใจ “ต้องการสอบปากคำดิฉันเพิ่มอีกหรือคะ คุณ ดิฉันพูดไปหมดทุกอย่างแล้วนะคะ” “เปล่าหรอกครับ ผมแค่อยากทราบตารางการทำงานของน้าในแต่ละวันเท่านั้นเอง เอาตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้าจนถึงเข้านอนเลยนะครับ...” ครู่ใหญ่ต่อมา ปฐพีก็ปล่อยให้อารีกลับออกไป เป็นจังหวะเดียวกับที่จ่าทศและลูกน้องเดินเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นเต้น เพราะทีมของเขาพบเยื่อผ้าที่เกี่ยวขาดติดอยู่กับกิ่งของต้นไม้พุ่มเตี้ยสูงประมาณ 2 - 3 เมตร ซึ่งให้ดอกสีเหลืองอ่อนกลิ่นไม่แรงนักหากแต่กลิ่นลึกล้ำ ซึ่งปฐพีทราบตอนหลังว่าชื่อดอกพุดน้ำบุษย์ซึ่งถูกปลูกไว้ริมทางเดินบริเวณสวนหย่อมที่ทอดออกไปสู่สนามหญ้า “เป็นแค่เศษเยื่อผ้าบางๆ ครับ ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นชิ้นส่วนของอะไร แต่จากลักษณะและรูปการแล้ว ผมเดาว่าเป็นเศษเยื่อของเสื้อ แล้วก็เป็นเสื้อผ้าฝ้ายด้วยครับ...และฆาตกรก็ต้องเป็นคนสูงพอสมควร เพราะเยื่อผ้าที่ว่านี่ติดอยู่กับกิ่งกลางๆ ลำต้นครับ”   “ดีมาก จ่า รีบส่งหลักฐานชิ้นนี้ไปที่กองพิสูจน์หลักฐานด่วนเลย...แล้วจ่าพบอะไรอื่นอีกมั้ย” “ผมกำลังให้คนตรวจสอบบริเวณสวนหย่อม รวมถึงเส้นทางที่คาดว่าคนร้ายจะใช้ในการหลบหนีจากสวนหย่อมไปยังประตูรั้วครับ”   และเย็นนั้นเอง ปฐพีก็ได้ทราบว่า ผู้เข้าข่ายผู้ต้องสงสัยได้แก่ใครบ้าง โดยครั้งนี้ เขาเริ่มต้นตรงเรื่องส่วนสูงของผู้ร้ายอย่างที่จ่าทศตั้งข้อสังเกตเอาไว้ “จ่า พรุ่งนี้เตรียมตัวนะ เราจะไปเยี่ยมชมบ้านหลังเล็กของนายวรพลกันดูสักหน่อย ผมคิดว่างานนี้ เราคงได้เจอนักปรุงอาหารตัวจริงแล้วละ” จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:08:01

ความคิดเห็นที่ 6   ถึงแม้จะมีสีหน้าแปลกใจ เพราะแน่ใจว่า ตัวเองได้พูดความจริงทุกอย่างไปหมดแล้ว แต่วรพลก็ให้การต้อนรับปฐพีอย่างดี และไม่ได้มีสีหน้าไม่พอใจแต่อย่างใด เมื่อเห็นนายตำรวจหนุ่มกวาดสายตาไปรอบๆ บ้านอย่างพิจารณาและสังเกตสังกาขณะที่คุยกัน “ผมขอพูดตรงๆ เลยนะ คุณวรพล” ปฐพีเอ่ยเสียงจริงจัง หลังจากไถ่ถามถึงเรื่องบ้านและเรื่องลูกสาวของเขาไปบ้างแล้ว “ผมขออ้างถึงรายงานการให้ปากคำของคุณว่า คุณอยู่ที่บ้านของคนรักของคุณในช่วงเวลาที่ผู้ตายถูกฆ่า...ใช่มั้ยครับ” “ผมจำเวลาไม่ได้แน่หรอกคุณ แต่คืนนั้นผมนอนที่นั่นจริงๆ” “ครับ พยานของคุณก็คือ คุณนีรัมพรคนรักของคุณ ถูกต้องมั้ยครับ แต่จากคำให้การของคุณทอนวล เธอบอกว่า หลังจากติดต่อคุณไม่ได้ คุณดรณ์จึงทำหน้าที่โทรฯ หาคุณนีรัมพรแทน แล้วก็พบว่า ช่วงเวลานั้น คุณนีรัมพรอยู่ข้างนอก เพราะออกไปส่งเพื่อนบางคนที่ไม่มีรถ” ผมต้องบอกว่า ผมไม่รู้ว่า อิ๊ปออกไป เพราะตอนนั้นผมหลับไปแล้ว เป็นปาร์ตี้สำหรับเด็กก็จริง แต่ผมก็ดื่มไปเยอะ เพราะเป็นวันที่ผมมีความสุข...ลูกสาวผมปิดตัวเองมานานถึงสองปี วันที่เห็นเธอสามารถพูดคุยกับคนอื่นได้เกือบปกติ ผมจึงสบายใจและมีความสุขมาก” “แล้วคุณไม่ได้นึกถึงเรื่องของการกลับมานอนบ้านเลยหรือยังไงครับ ถึงได้ดื่มหนักขนาดนั้น” “ผมตั้งใจจะค้างที่นั่นอยู่แล้วครับ” “งั้นหรือครับ ทั้งที่ตอนเช้าคุณมีประชุมด่วน แต่คุณก็ยังไปนอนที่อื่นโดยไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าไปเปลี่ยน?” “งั้นหรือครับ ทั้งที่ตอนเช้าคุณมีประชุมด่วน แต่คุณก็ยังไปนอนที่อื่นโดยไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าไปเปลี่ยน?” มาถึงตรงนี้วรพลหัวเราะออกมาขำๆ มองหน้าชายหนุ่มอ่อนวัยกว่าด้วยท่าทีเพ่งพินิจ “ผมเดาเอาว่า คุณยังไม่มีแฟนใช่มั้ย ผู้กอง เพราะถ้ามี คุณจะไม่ถามผมแบบนี้ และวัยของผมก็ไม่ใช่เรื่องประหลาดแล้วที่ผมจะมีเสื้อผ้าอยู่ที่บ้านของแฟน” นายตำรวจหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่งเพื่อทำความเข้าใจประโยคนั้น สักพักเขาก็พยักหน้า “อ้อ แล้วมีใครพอจะเป็นพยานได้อีกหรือเปล่าว่า เวลานั้นคุณอยู่ที่นั่นแน่ๆ” “นี่คุณสงสัยผมจริงๆ หรือ คุณตำรวจ คุณเจอหลักฐานหรือเหตุจูงใจอะไรงั้นหรือ” วรพลย้อนถามตรงๆ “ผมมีเหตุผลอะไรที่ต้องฆ่าพี่สาวตัวเองอย่างนั้นหรือ” “คุณโดนไล่ออกจากบ้านเพราะถูกขัดขวางเรื่องความรักไม่ใช่หรือ ความโกรธครั้งนี้รวมกับความไม่ลงรอยเก่าๆ ระหว่างคุณกับพี่สาวคุณ ก็อาจเป็นแรงจูงใจให้คุณลงมือก็ได้” “นี่เป็นการจับแพะชนแกะมากไปหรือเปล่า” วรพลยังคงใจเย็น “จริงอยู่ พี่ฟ้าไล่ผมออกจากบ้าน ตอนนั้นผมอาจจะโมโหที่เธอเอาแต่ใจ แต่พอหายโมโห ก็ต้องยอมรับว่า ผมพอใจที่มันเป็นอย่างนั้น เพราะผมเองก็ไม่ต้องการให้คนรักของผมต้องมาพบเจอความกดดันอยู่ที่นี่ จวบจนพี่ฟ้าไม่สบาย เอ้อ ต้องบอกว่า ตอนที่เธอหลอกทุกคนว่าไม่สบายหนัก ผมจึงตัดสินใจกลับเข้ามาที่นี่อีกครั้ง”   “แต่ผมได้ข่าวว่า ช่วงหลังๆ นี่คุณมีปากเสียงกับคนรักของคุณบ่อยไม่ใช่หรือครับ...ไม่ว่าจะเป็นการทะเลาะที่บ้านหลังนี้หรือที่ร้านอาหารของคนรักของคุณ” คำพูดของปฐพีทำให้วรพลรู้ว่า นายตำรวจตรงหน้าทำงานมาอย่างดีมาก! จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:12:36

ความคิดเห็นที่ 7   “เราเข้าใจไม่ตรงกันเรื่องที่ผมย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่นั่นแหละครับ แต่นั่นมันก่อนที่ผมจะบอกให้เธอรู้ว่า พี่ฟ้าบอกผมว่ามีคนปองร้ายเธอ หลังจากนั้น เธอก็เข้าใจซ้ำยังมีน้ำใจช่วยผมดูแลพี่สาวผมอีกด้วย...ว่าแต่คุณเถอะ อะไรทำให้คุณสงสัยในตัวผมอย่างนั้นรึ” “คนของผมพบว่าประตูห้องนั่งเล่นที่ติดกับสวนหย่อมถูกเปิดไว้ก่อนที่พวกผมจะเข้าไปใช้มัน...ซึ่งนั่นก็ทำให้มั่นใจว่ามีการเตรียมการสำหรับฆาตกรรมครั้งนี้” ถึงคราวที่วรพลจะอึ้งไปด้วยความตื่นเต้นใคร่รู้มากกว่าจะตกใจที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับต้นๆ แทนทอนวลไปเสียแล้ว “ตามปกติ อารีจะต้องดูแลทุกห้อง ทุกซอกทุกมุมให้เหมือนเดิมทุกวัน เพราะถ้ามีอะไรเปลี่ยนหรือแปลกไปจากเดิมโดยที่ไม่ได้สั่ง พี่ฟ้าจะโมโหมาก” นายตำรวจหนุ่มพยักหน้าและต่อประโยคให้สมบูรณ์ว่า   “และคนที่สามารถเปิดประตูห้องนั่งเล่นนั้นไว้ได้ ก็ต้องเป็นคนคุ้นเคยหรือเข้านอกออกในบ้านหลังนี้ได้อย่างไม่มีใครสงสัย” “แต่บ้านของเราเป็นบ้านปิด ไม่ค่อยมีคนนอกเข้านอกออกในหรอกครับ ช่วงหลังนี้ มีสองคนที่เข้ามาประจำคือ ดรณ์กับอิ๊ป เอ้อ นีรัมพรน่ะ แต่ผมก็ยืนยันได้ว่า สองคนนี้ไม่ได้คุ้นเคยกับห้องในบ้านหลังนั้นหรอกครับ รู้ว่ามีห้องนั้นหรือเปล่ายังไม่รู้เลย” วรพลตีวงให้แคบเข้าไปอีกนิดโดยไม่ตั้งใจ และนั่นก็ทำให้ผู้กองหนุ่มต้องยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ “ดูคุณแน่ใจจังเลยนะครับว่า สองคนนั้นจะไม่รู้เรื่องห้องนั่นน่ะ บางทีระหว่างที่เข้ามาในบ้านหลังนี้ พวกเขาอาจจะแอบสำรวจเอาไว้ก็ได้ อย่าลืมว่านี่เป็นการฆาตกรรมที่มีการเตรียมการเอาไว้อย่างดีนะครับ คนร้ายเลือกคืนที่ไม่มีใครอยู่บ้านลงมือ แอบเปิดประตูห้องนั้นเอาไว้ เพื่อใช้เป็นทางเข้าและหนี” ขณะนั้นเองก็มีเสียงรถแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน ปฐพีจึงลุกขึ้น “ผมรบกวนคุณวรพลแค่นี้ก่อน อีกสองวันผมจะมาใหม่” “ด้วยความยินดีครับ” ปฐพีสวนกับนีรัมพรที่กำลังเดินเข้าบ้านมาพร้อมข้าวของเต็มสองมือ ซึ่งพอเห็นเขา หน้าหล่อนก็เสียไปเล็กน้อย “สวัสดีครับ คุณนีรัมพร” “เอ้อ สวัสดีค่ะ...นี่คุณมาทำอะไรที่นี่ ฝิ่นทำอะไรผิดงั้นหรือคะ” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเป็นห่วงคนรัก “ผมแค่แวะมาคุยกับคุณวรพลเท่านั้นครับ” ปฐพียิ้มน้อยๆ และลอบสังเกตรูปร่างของสาวใหญ่ตรงหน้าเพื่อประเมินส่วนสูง...ตัวเขาเองสูง 179 เซนติเมตร ความสูงของนีรัมพรขณะนี้อยู่ระดับหน้าผากเขาด้วยส้นสูงประมาณสองนิ้ว นั่นก็หมายความว่าหล่อนสูงถึง 170 แน่ๆ “หอบอะไรมาเยอะแยะ ผมช่วยถือมั้ยครับ” “เอ้อ ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันซื้อพวกของแห้งแล้วก็ขนมมาฝากน้องทรายน่ะค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นผมช่วยฮะ” ไม่พูดเปล่า ชายหนุ่มเอื้อมมือไปดึงถุงทั้งหมดจากมือหล่อนมาถือเอง แล้วก็เดินนำกลับเข้าไปในบ้านอีกครั้ง แน่นอนระหว่างนั้นสายตาอันคมกริบของเขาก็จัดการสำรวจข้าวของในถุงเท่าที่โอกาสและเวลาจะอำนวย   (จบบทที่ ๓๐ ค่ะ) เป็นการโพสต์ที่ยาวนานและทุลักทุเลที่สุดเลย อ๊ะ ทายมาค่ะ ทายมา อิอิ เฮ้อ กลับมาได้อีกรอบแล้ว ปาดเหงื่อ ปาดเหงื่อ ลิงก์บทเก่าค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8230761/W8230761.html ขออนุญาตไม่ตอบเมนท์นะคะ กลัวเหลือเกินว่า ตอบเมนท์แล้วจะเผลอหลุดปากอะไรไป 55555555 แต่มีบางความเห็นที่แบบน่ารักมากค่ะ อ่านแล้วยิ้มขำเลย จุ๊บๆ ค่ะ   แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 23:38:01 จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:21:07

ความคิดเห็นที่ 8 ยันยืนยันคำตอบเดิมคะ ว่าฆาตกรเป็น"นีรัมพร" หวังว่าคงถูกนะ เพราะบอกว่าไม่ค่อยมีดวงทางด้านนี้ ^^" มีความรู้สึกลึกๆว่า นีรัมพรต้องมีปัญหาอะไรกับคุณป้ามหาประลัยแน่ๆ จากคุณ : IAmJin เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:35:57

ความคิดเห็นที่ 9 แหม ใครจะเปลี่ยน สูงตั้ง 170 จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:02:32

ความคิดเห็นที่ 10 เปลี่ยนและ เหมือนจะชี้นำให้เชื่อว่าเป็นนีรัมพร เราเปลี่ยนใจเชื่อละกัน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 10:16:18

ความคิดเห็นที่ 11 สงสัยว่าจะเป็น "นีรัมพร" เหมือนกันค่ะ ไม่รู้จะทายถูกอ้ะป่าวน้า ^^ จากคุณ : ธาร นาวา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:26:46

ความคิดเห็นที่ 12 น่าจะนีรัมพรเนอะ .. เพราะดรณ์เคยเจอคนหน้าคล้ายนีรัมพรในเรือนจำด้วยนี่นา... มันน่าจะเชื่อมโยงกันสิ...หรือจะเป็นฝาแฝดมาช่วยกำจัดคุณป้าให้หล่ะเนี้ยะ จากคุณ : ฌาฎา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:27:06

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนนี้ชี้นำว่าเป็นนีรัมพรจัง เลยกลัวว่าจะไม่ใช่นะเนี่ยะ เพราะโดยปกตินิยายแนวนี้คนเขียนมักจะหลอกคนอ่านให้เข้าใจผิดไปไกลก่อน ก่อนที่จะเฉลยออกมาแบบหักมุม แต่นะ ยังยืนยันว่าเป็นนีรัมพรล่ะ (เพราะจนปัญญาจะคิด หุหุ) จากคุณ : แลนซ์ลอท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:27:58

ความคิดเห็นที่ 14 ช่วงนี้ฟิตจัดนะ บราว  ลงวันละ ตอนเลยเหรอ  เยี่ยม! จากคุณ : คุณอ่อง เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 15:31:47