ความคิดเห็นที่ 1 |
“ เป็นอะไรไปอีกล่ะ ทำหน้าอย่างกับถูกทิ้ง ” พี่ชายฉันทักตั้งแต่ฉันยังไม่นั่งลง
“ ก็ถูกทิ้งแล้วน่ะสิ ” ฉันยื่นมือข้างซ้ายที่เคยมีแหวนเพชรเม็ดเบอเริ่มอยู่ออกไปข้างหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ทำท่าจะไหลอีกรอบ
“ เฮ้ย!!! แกล้อเล่นรึเปล่า ” พี่เพชรถามอย่างตกใจแถมยังพลิกมือฉันไปมาราวกับมันถูกซ่อนอยู่ในซอกหลืบของนิ้วยังไงยังงั้น
“ เรื่องอย่างนี้ล้อเล่นได้ด้วยเหรอพี่เพชร เราเลิกกันแล้ว ” ฉันนั่งลงกอดพี่ชายของฉันพลางน้ำตาไหลไม่หยุด ฉันกลั้นน้ำตามาตลอดบนรถแท็กซี่แต่มาถึงตอนนี้มันทนไม่ไหวแล้ว “ มุกเป็นคนบอกเลิกเขาเอง พี่เพชรมุกเจ็บ เจ็บตรงหัวใจมากๆเลยแหละ ” ฉันว่าพลางสะอึกสะอื้น ยิ่งพี่เพชรกอดและลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยนยิ่งทำให้ฉันรู้สึกอ่อนแอเข้าไปใหญ่
“ เพราะเรื่องครั้งก่อนหรือเปล่า ” พี่เพชรถามเสียงเครียด ฉันพยักหน้าและพูดออกไปด้วยน้ำตา
“ ใช่ค่ะ แต่มันมีเรื่องวุ่นวายมากขึ้นไปอีก เขากำลังจะไปเรียนต่อที่เมืองนอก แล้วจะให้มุกฉุดเขาไว้ได้ไงคะ ” ฉันกอดพี่เพชรแน่น
“ เพราะเรื่องนี้น่ะเหรอแกถึงเลิกกับเขา ” ฉันส่ายหน้า
“ เพราะ ทุกอย่างเลยต่างหากพี่เพชร ทุกอย่างเลยจริงๆ ยิ่งนับวันมุกยิ่งแน่ใจว่าเราไม่ควรเป็นแฟนกัน จะช้าหรือเร็วก็ต้องเลิกกันอยู่ดีสู้เลิกกันตอนนี้มุกคงจะเจ็บน้อยกว่าต้อง เลิกกันเพราะเขาอยู่เมืองนอกมุกไม่รู้หรอกว่าเขาจะมีใครใหม่รึเปล่า แต่ตอนนี้เขาต้องเกลียดมุกแล้วแน่ๆ ” เมื่อคิดถึงคำพูดที่เขาต่อว่าฉันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกอับอายกับการกระทำของตัวเองมากยิ่งขึ้น
“ พี่ว่าเราสองคนน่าจะไปคุยกันให้รู้เรื่องจะดีกว่านะ เราอย่าคิดหรือตัดสินอะไรคนเดียวสิประสบการณ์ในอดีตมันก็สอนเรามาแล้ว ” พี่เพชรแนะนำแต่ฉันส่ายหน้า
“ อย่า เลยพี่เพชร มุกพยายามแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยคิดจะเชื่อใจมุกเลยสักครั้งเขายังคิดมาตลอดว่ามุกรักแวนอยู่ ทั้งๆที่มุกรักเขาแค่คนเดียว ตัวเขาเองเหมือนกันที่ไม่เชื่อใจมุก ต่อให้เราอยู่ด้วยกันเราก็คงไปกันไม่รอดอยู่ดีเพราะเขาก็ไม่เคยเชื่อใจมุก เลย ” ฉันรู้สึกเสียใจขึ้นไปอีกถึงฉันจะทำตัวให้น่าสงสัยสักเท่าไหร่ แต่คนที่เป็นแฟนกันก็ควรจะเชื่อใจกันไม่ใช่หรือไง
“ แล้วแกจะบอกพ่อกับแม่ยังไง ” พี่เพชรถามเสียงเบา
“ มุกขอเวลาก่อนพี่เพชร มุกยังไม่อยากจะอธิบาย มุกรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน ” ฉันผละออกจากอกพี่เพชรและค่อยๆเช็ดน้ำตาออก “ มุกยังมีสิ่งที่อยากจะทำก่อนที่จะบอกผู้ใหญ่ ” ฉันมองหน้าพี่ชายฉันอย่างอ่อนแรง “ เราสองคนจะไปเที่ยวกัน ” พี่เพชรมองหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจ
“ ว่าไงนะ หมายความว่ายังไง ไหนแกบอกว่าพวกแกเลิกกันแล้วไงแล้วยังจะไปเที่ยวด้วยกันอีกทำไม ” พี่เพชรยิงคำถามมาอย่างประหลาดใจ ฉันพูดทั้งน้ำตาออกมา
“ ก็ เพราะเราเลิกกันแล้วน่ะสิพี่เพชร มุกถึงรู้ตัวว่าที่ผ่านมาเราไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลยสักครั้ง ถึงแม้ว่าเราจะคบกันแค่สองเดือนก็เถอะ พี่เพชรมันเศร้ามากกว่าที่มุกเคยคิดไว้ด้วยซ้ำเราเลิกกันทั้งๆที่ไม่เคยไป เที่ยวด้วยกันเลยสักครั้ง ไม่เคยไปช็อปปิ้งด้วยกัน ไม่เคยไปดูหนังด้วยกัน แถมมุกยังไม่เคยไปบ้านเขาแม้แต่ครั้งเดียวทั้งๆที่เราสองคนหมั้นกันแล้ว ฮือๆๆ ” ฉันปาดมือเช็ดน้ำมูกจนจมูกแดงไปหมดแล้ว
“ แต่ พี่คิดว่าถ้าเราจะเลิกกันแล้วก็ไม่ควรจะไปไหนมาไหนด้วยกันอีกเลยนะ ที่ผ่านมาพี่ก็ไม่เห็นว่าเขาจะมาง้อแกสักครั้ง พอโกรธก็ไม่ทำหน้าที่แฟนอย่างนั้นเหรอ เลิกซะได้ก็ดีฉันก็ไม่อยากให้น้องสาวฉันคบกับผู้ชายที่คิดถึงแค่ตัวเอง เหมือนกัน ” พี่เพชรพูดอย่างอารมณ์เสีย พี่เพชรไม่รู้อะไรเลยจริงๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเองเคยแอบมานั่งมองที่หน้าบ้าน แถมยังปกป้องฉันจากการถูกแฉภาพไม่ดีจากต้นตาลอีก “ พี่ไม่อนุญาตให้ไป ไม่ว่ายังไงพี่ก็ไม่ให้ไป ถ้าถามพ่อกับแม่ก็ต้องไม่ให้ไปเหมือนกัน ไหนๆจะเลิกกันแล้วตัดกันให้ขาดเลยดีกว่า ” พี่เพชรพูดอย่างแน่วแน่
“ ขอ ร้องล่ะพี่เพชร พี่เพชรอย่าเพิ่งบอกพ่อกับแม่นะมุกขอร้องเป็นครั้งสุดท้าย ครั้งสุดท้ายจริงๆ ขอให้มุกได้มีความทรงจำดีๆสักครั้งเถอะ มุกขอร้อง ” พี่เพชรมองหน้าฉันอย่างชั่งใจ และสุดท้ายก็ต้องถอนหายใจออกมาอย่างอ่อนใจ
“ เฮ้อ ตามใจแกก็แล้วกัน แต่ถ้าใครมันทำให้น้องพี่ต้องเสียใจมากไปกว่านี้พี่จะจัดการมันเอง ” ฉันร้องไห้เข้ากอดพี่เพชรอีกครั้ง ไม่ว่าจะอย่างไรสุดท้ายพี่เพชรก็จะเป็นคนที่อยู่เคียงข้างฉันเสมอ
| จากคุณ |
:
dexsil 
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ส.ค. 52 19:13:16
|
|
|
|
