+ + + + + พระจันทร์เร้นฟ้า บทที่ ๓๒ + + + + + ตอนรองสุดท้าย อิอิ
|
|
๓๒
คุณทินกรที่ถือเสียมข้างหนึ่ง ต้นคุณนายตื่นสายที่เด็ดมาจากเพื่อนบ้านมือหนึ่งเดินฮัมเพลงเข้าบ้านมา
เขาไม่ได้มองหาภรรยาเพราะแน่ใจว่า ถ้าไม่อยู่ในครัวก็คงนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่นอันเป็นกิจประจำของเธอ เขาจึงทำท่าจะเดินเลยไปยังทางหลังบ้าน ซึ่งที่นั่นมีสตูดิโอวาดรูปส่วนตัวของลูกชายคนเล็กอยู่ ตั้งใจจะเอาไปปักๆ เสียบๆ ไว้ทางด้านหน้าเพื่อเพิ่มความสวยงามให้สตูดิโอ ไหนๆ หัวใจเจ้าของก็สวยงามอ่อนหวานเสียขนาดนั้นแล้ว
แต่ระหว่างนั้นเอง ก็มีเสียงเหมือนคนล้มลงบนพื้นแว่วมาจากข้างในบ้านเสียงดัง ตึง!
คุณอร
คุณทินกรทิ้งเสียมทิ้งดอกไม้ในมือวิ่งเข้าข้างในทันทีด้วยความเป็นห่วงภรรยาที่แล่นปราดเข้ามา เมื่อนึกว่าเธออาจจะเป็นลมหรือลื่นล้มไป หากแต่ภาพที่เห็นกลับทำให้เขาชะงักกึก มือไม้เย็นเฉียบด้วยความตระหนกสุดชีวิต มันเลวร้ายกว่าที่เขาคิดไว้มาก!
คุณอร! เขาร้องเสียงดังเมื่อเห็นว่าภรรยาสุดที่รักล้มลงไปกับพื้นจริงๆ และมีร่างของใครคนหนึ่งคร่อมอยู่ในลักษณะพร้อมจะทำร้าย และเมื่อได้ยินเสียงนั้น คนที่คร่อมอยู่ก็ยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะค่อยๆ ดึงร่างของคุณอรดีให้ลุกขึ้น โดยมีปืนในมือเป็นคำสั่ง!
คุณเป็นใคร ต้องการอะไร แล้วทำอะไรคุณอร คุณทินกรกระชากเสียงถามด้วยความโกรธ มองผู้หญิงแปลกหน้าอย่างไม่แน่ใจนัก พร้อมกันนั้นก็รู้สึกคุ้นกับใบหน้านั้นขึ้นทุกที
ก็แค่อยากให้เธออยู่เป็นเพื่อน แต่เมียพี่ดันดื้อ ฉันก็เลยต้องทำให้หยุดดื้อก็เท่านั้น...ไม่ทราบตอนนี้ พี่จำฉันได้หรือยัง
สาวใหญ่เอ่ยเสียงล้อๆ ในตอนท้าย ดูไปก็คล้ายเพื่อนเก่าที่มีความสนิทสนมกันจริงๆ นั่นแหละ เพียงแต่คุณอรดีไม่เข้าใจด้วยประการทั้งปวงว่า ทำไมต้องมีปืน
เท่านั้นเอง คุณทินกรก็หลุดชื่อนั้นออกมาทันที
อัมพร!
| จากคุณ |
:
บราวนี่รสเสน่หา   
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 ส.ค. 52 00:01:07
|
|
|
| 
อิอิ เรื่องร้อยตำรวจเอกปฐพี ไม่รู้ไม่ชี้นะ 5555555555 อ้อ ต้องแสดงความยินดีกับอัญด้วยใช่มั้ยเนี่ย ทายถูกเป็นคนแรกอ่ะ อิอิ เดี๋ยวพอหนังสือเป็นเล่ม (หวังว่าน่ะนะ) พี่จะหลังไมค์ไปหาจ้ะ 