ความคิดเห็นที่ 1 นานๆ จะได้เจิมงามๆ ซักที :) จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 10:09:51

ความคิดเห็นที่ 2 หวัดดีจ้ะน้องพลอย ... จินตนา...หาหยดน้ำ ย้ำสดใส จะมีไหน ให้เห็น เป็นเสมือน หยดน้ำใจ ไหลซับ ไม่ยับเยือน ไหลลอยเคลื่อน เตือนอยู่ ไม่รู้คลาย กระแสธาร ซ่านซึ้ง ที่ตรึงแน่น มิอาจแทน ใจแนบอยู่ มิรู้หาย สายธารใจ จากเพื่อน ที่เลือนกาย บริสุทธิ์  กว่าธารใส ที่ไหลริน หากดวงใจ ถวิล ไม่สิ้นห่วง เวลาล่วง ไหลหลั่ง ดัง กระแสสินธุ์ ฤา..จะรั้ง ยั้งหยุดได้ ไม่ยลยิน ดั่งใจที่ โบยบิน สิ้นผูกพัน/... เข้ามาแจมน้องพลอย ไม่รู้ว่า จะตรงประเด็นมั๊ย และ พี่ขอฝาก บท กวีนี้ ให้ เป็น พิเศษ แด่เพื่อนคนหนึ่ง ซึ่ง จากไป อยู่ต่างแดน เพื่อย้ำเตือน ถึงกระแสธารใจ ไม่รู้ว่า ยังจำ ได้มั๊ย.... . . . จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 11:42:14

ความคิดเห็นที่ 3 แต่งได้เพราะมาก นึกภาพออกเลยน่ะ จากคุณ : SAYPHON เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 12:58:29

ความคิดเห็นที่ 4 เพียงหยดแหมะยามหมอกซับดอกไม้ จนกลีบไหวเหวี่ยงกลับยามรับหยด รึงเหนี่ยวหนักแรงหน่วงเป็นท่วงทด พาใจสดชื่นใสเมื่อได้ยล เพลงกวีหยดน้ำที่ด่ำดื่ม ยังแว่วปลื้มเปี่ยมป่ายเวียนหลายหน จากหดหู่สิ้นหวังหมดกังวล มาฉาบท้นลูบโลมถั่งโถมใจ ..ลองดู...อิอิ จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 13:29:19

ความคิดเห็นที่ 5   ผองหยาดหยดชดช้อยเช่นพลอยแก้ว ช่างพรายแพรวแผกพรรณนั้นสวยใส ต้องแสงสีสุริยัณห์อันเกรียงไกร รังสรรค์ให้แวววามงามรูปทรง หยดน้ำค้างกลางหาวราวรุ้งแก้ว พอเพริศแพร้วดั่งมณีที่สูงส่ง ครั้นแสงสีสุรีย์ฉานผ่านดำรง เพ็ชรพลอยคงหลอมละลายหายโดยพลัน จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 14:09:55

ความคิดเห็นที่ 6 “หยดน้ำ....” ในจินตนาการ (แห่งความเจ็บปวด) แวววาววับวิบไหว บนใบหญ้า ล่องลื่นตาลู่ลิ่ว ปลิวหล่นไหล ลงบนหินถิ่นแห้ง แล้งน้ำใจ หยดน้ำใสวูบหาย คล้ายถูกเมิน วิบวับใหม่เกลือกกลิ้ง จริงใจแท้ รักชุ่มแช่แผ่ให้ ไม่ห่างเหิน รวมหยดรดใจร้าง อย่างเพลิดเพลิน แม้เลยเกินพันครั้ง ยังมั่งคง ล้านหยดเซาะได้แค่ แผลคนเหงา เพียงแว่วเงาวูบไหว ให้ยิ่งหลง หินยังแข็งหรือแสร้งหยาบ ให้งวยงง ใจพะวง คิดถึง ซึ้งเดียวดาย แต่จะยัง... รวมไอน้ำ มาเป็นหยด เพื่อราดรดลงหิน...แม้ แค่ซึมหาย แม้จะเศร้าเจ็บนาน ปานจะตาย แต่ให้วาย... ลืมเธอ ทำไม่ลง จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 17:28:32

ความคิดเห็นที่ 7                      ..........ริ้วเกลียวคลื่น รื่นตา วันฟ้าใส                     ย่ำผืนทราย รับสายลม งมเปลือกหอย                     หาดอ้างว้าง ร้างเพื่อน เหมือนรอคอย                     ความเหงาหงอย พลอยซ้ำ กระหน่ำเติม........ ....ลืมไปว่า นัดประชุมลูกน้อง 19.00 น.  ...เดี๋ยวมานะคะ K.Ploy..........                       ..จ๊ะเอ๋.. แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 52 19:05:58 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 19:04:54

ความคิดเห็นที่ 8 ลำนำน้ำค้าง ครั้งหนึ่งนานมาแดนฟ้าแสนไกล รักสดใสอุบัติในเวหา กลับถูกสาปจากสวรรค์ชั้นฟ้า พรากคู่รักจากลาสุดหล้าฟ้าดิน หนึ่งคือน้ำค้างอ้างว้างอ่อนไหว แรงรักร้อยรัดใจหวนไห้ถวิล หนึ่งคือตะวันส่องทั่วธาณิณ รักไม่สิ้นยังถวิลอาวรณ์ น้ำค้าง น้ำค้างเวิ้งว้างหวั่นไหว รอชิดใกล้ฤทัยเจ้าทอดถอน ตะวันเยี่ยมฟ้าเจ้าลาจากจร ครวญคร่ำร่ำร้อนรอนร้าวเศร้าใจ น้ำค้าง น้ำค้างเวิ้งว้างทั้งทุ่ง เพียงฟ้ารุ่งหยาดงามถูกผลักไส ตะวันแรงร้อนจำจรจากไกล โหยไห้อาลัยในรักเลือนลาง ตะวันยามนี้ฤดีหมองหม่น หลงในวังวนทนหม่นหมองหมาง หวังได้เคียงคู่ชื่นชูน้ำค้าง แต่จนหนทางร้างรักแรมไกล รักที่ถูกสาปพิลาปรำพัน เฝ้าโศกศัลย์หวิวหวั่นหวาดไหว ฟ้ารับดินรู้คู่รักร้าวใจ ลำนำขานไขให้รักร้าวรอน แต่ละคนบรรยายหยดน้ำซะเลิศเลอเลย ขอแจมเป็นลำนำน้ำค้างละกันค่ะ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 19:19:11

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะ มาทักทายกันสักรอบค่ะ ... ก่อนอื่น ต้องขอขอบคุณสำหรับมาลัยน้ำใจ  ค่ะ : คุณ  D_AkIrA, คุณ black in black,คุณ คนสาธารณะ,คุณ สิริชน,คุณ เสกคาถา, คุณ tudong, คุณ อาลีอา, คุณตาเป๋า,คุณ rainfull , คุณ SAYPHON และขอขอบคุณสำหรับบทกวีที่สุดแสนจะไพเราะ ค่ะ คห.2 : พี่สุนันยา มิรู้ว่าเพื่อนคนนั้นของพี่สุ จะใช่คนเดียวกับที่พลอยนึกถึงรึเปล่านี่สิคะพี่ ...กายโบยบิน จินต์รำลึก ผนึกแน่น ไกลสุดแดน แคว้นไขว่ ใช่สุดหล้า ใกล้สำนึก รู้สึกใด ที่ผ่านมา ยังแน่นหนา คงคุณค่า ตลอดไป... ................................................................................................ คห.4 : คุณ คนสาธารณะ ขอบพระคุณมากนะคะอาจารย์ ... ...หนึ่งหยดนำ น้ำใจ  รินไหลรด หนึ่งโอสถ ซดแปร่ง แซมขมใส่ หนึ่งคำสอน ร้อนวิชา พาก้าวไกล หนึ่งเชื้อไข ไม่เคยลืม เลยสักวัน... ................................................................................................ คห.5 : คุณ the darkknight ขอบพระคุณมากค่ะ คุณมดแดง  สำหรับความ “ใจดี” และ “รอยยิ้ม” ค่ะ ...หยาดน้ำเพชร เกล็ดน้อย พลอยระย้า งามหลอกตา เสแสร้ง แกล้งจัดสรร จึงหลบหน้า มิท้าสู้ สุริยัน มิฝืนรั้น ชิงระเหย ลงเอย...ยอม... ................................................................................................ คห.6 : คุณ rainfull บทกลอน ไพเราะมากเลยค่ะ   ...เพียงหยดเหยาะ เซาะเผย ระเหยแห้ง ดับร้อนแล้ง แท่งหิน จนบิ่นผอม กร่อนกระด้าง  แข็งกร้าว กล่าวใจกรอม เกินอ้อมค้อม พร้อมเก็บรัก แม้หนักนาน... ................................................................................................ คห.7 : คุณ สิริชน รับทราบค่ะ คุณหนุ่ย (ขออนุญาตค่ะ 555.. คุ้นเคย เช่นกันค่ะ) รอมาตอบทีเดียวแล้วกันนะคร๊า.... ***รูปใครเอ่ย ?? ... สดใส น่ารักจริงๆ เลยค่ะ 555...*** ................................................................................................ ***มาเพิ่มเติม ค่ะ*** คห.8 : คุณ เรียวรุ้ง ขอบพระคุณมากค่ะ ทุกครั้งที่คุณ เรียวรุ้ง เข้ามา จะสัมผัสได้ถึงความละมุนละไม สร้างสรรค์ ลำนำน้ำค้าง ไพเราะมากค่ะ ... พลอยไม่ถนัดงานเขียนแนวนี้เลยค่ะ ขออนุญาตชื่นชม และอ่าน อย่างเดียวอ่ะค่ะ ................................................................................................ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 52 20:09:26 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 52 19:32:54 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 19:26:24

ความคิดเห็นที่ 10 คิดถึงเพลงพี่เบิร์ดขึ้นมาทันใดเลยค่ะ ภาพสวย กลอนหวาน นั่งฟังเพลงเพราะๆๆไปด้วย ดีไม่น้อยเลยนะค่ะ เพลง หยดน้ำ   http://www.ijigg.com/songs/V2AAG77PD จากคุณ : รวิษฎา เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 01:26:32

ความคิดเห็นที่ 11 หยดน้ำรินลงหินไม่สิ้นสุด เกินยั้งหยุดฝันใฝ่ใจกระหาย แม้หินผาขืนแข็งแกร่งเท่าใด หยดเรื่อยไปไม่ละพยายาม ความรักแท้ซ่านแผ่ครอบคลุมจิต สุจริตล้นใจใยเหยียดหยาม ว่าเป็นกาใฝ่หงส์คงไม่งาม จะขอตามตื๊อเรื่อยไปไม่เหนื่อยเลย ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก........อิอิ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 07:32:38 จากคุณ : กำแพงเขย่ง เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 06:42:05

ความคิดเห็นที่ 12 จินตนา การลึก เป็นศึกรัก ถอดสลัก ปักทะลาย กลับกลายผัน ในมุมมอง ของมวลหมู่ ผู้ต่างกัน จริตรั้น คั่นอารมณ์ ----ชมเรื่องราว ในสถาน อันวิไล แสนไกลลับ พริบระยับ ประดับเด่น เยือกเย็นหนาว หยดน้ำค้าง พร่างพวย สวยแพรวพราว เกาะสกาว ราวเกร็ด เพชรน้ำงาม ระเริงกลิ้ง พิงครีบ กลีบดอกไม้ ยวนยั่วใจ ชายรวน ชวนไถ่ถาม มียอดชาย นายหนึ่ง ซึ่งก้องนาม ฝังนิยาม อร่ามศิลป์ จินตกวี อีกหนึ่งชาย หมายจ้อง มองอยู่ร่วม เคร่งสำรวม สวมภักดิ์ รักศักดิ์ศรี นักประดิษย์ จิตรกร ซ่อนอารีย์ สองชายศรี มีครรลอง มองต่างกัน หยดน้ำค้าง พรางตา น่าควรคิด ซ่อนชีวิต อิสตรี มีนัยฝัน ในความสวย รวยเสน่ห์ เล่ห์ฉกรรจ์ มุมมองนั้น ชาญกวี แลคลี่คลาย จิตรกร ร้อนใจ ร่ายแถลง เราเห็นแย้ง แสดงจิต ผิดใจผาย อันสตรี ที่ซ่อนพราง น้ำค้างพราย คือสายใย รายล้อม หอมรัญจวน ทั้งสองคิด ผิดแผก แตกต่างอยู่ ที่ร่วมรู้ อยู่เหมือนกัน ไม่ผันผวน คือความงาม ยามพินิจ จิตเรรวน ให้ปั่นป่วน ล้วนอยากจอง ครองเม็ดพราว มีอีกชาย คล้ายแอบมอง ผองมวลมิตร ชวนสะกิด คิดกันเถิด ก่อนเกิดฉาว อันความงาม ตามที่เรา เคล้าทุกคราว คือน้ำพราว สีอำพัน สรรค์สร้างใจ ชวนลิ้มรส รักงาม ความซื่อสัตย์ ชวนขจัด ปัดจิต คิดแก้ไข ด้วยน้ำจัณฑ์ ปันแบ่ง อย่าแคลงใจ เป็นสหาย คลายรัก จากนวลนาง อร่ามศิลป์ จินตกวี รี่หาก่อน จิตรกร ซ่อนงาม ตามเสาะสาง พิสูจน์รัก จากน้ำใส ไม่จืดจาง พบหนทาง ถางใจ ไม่ตรอมตรม น้ำค้างหยด สะกดใจ ไม่อยากคิด ดับจริต จินตนา การสุขสม น้ำจัณฑ์พราง ล้างใจ ใคร่ชิดชม น้ำค้างพรม อารมณ์งอน ค้อนแล้วเอย แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 08:55:41 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 08:53:33

ความคิดเห็นที่ 13 น้ำค้างพราวราวเพชรเกล็ดมณี บ้างมีสีจากแสงอาทิตย์ส่อง เป็นหยาดใสยั่วยวนชวนให้มอง เหมือนดั่งต้องมนต์ขลังชวนพลั้งใจ หมายเชยชมเกล็ดเเก้ววับเเวววาว เปรียบดั่งสาวเเรกแย้มช่างเเจ่มใส กลอกกลิ้งเกลือกปลายยอดตลอดใบ เจ้าตะวันโผล่รำไรก็จากจร หวัดดี จขกทจร้า.........ขอเเจมนิดนึงน๊า ไม่เพราะอย่าว่ากันนะคะคุณพลอย หะหมองเลิฟมีน้อยอ่ะคะ เเต่เห็นเเล้วก็อยากลองดูบ้าง .................... จากคุณ : คนมีบุญ...... (อาลีอา) เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 10:38:44

ความคิดเห็นที่ 14 ........หอมกรุ่นไอ ทรายชุ่ม นุ่มผืนเท้า ลมคลอเคล้า พะเน้าออด พลอดฉ่ำหวาน แสงแดดอ่อน อ้อนซบ โอบดวงมาลย์ เริงสราญ ผ่านเกล็ดทราย ซับสายลม                 ฟองฟูฟ่อง ต้องแสง แฝงน้ำใส                 ระลอกไหว สายริ้วคลื่น ชื่นสุขสม                 ม้วนเกลียวเห็น กระเซ็นสาย พรายพร่างพรม                 ซัดสาดโถม โลมไล้ หาดทรายพราว ละอองเกล็ด เม็ดน้ำ ลามผืนเท้า คล้ายหยอกเย้า เอาใจ ให้คลายเหงา ละเลียดอาบ ฉาบผืนทราย พรายพริ้มเพรา ซุกกระเซ้า เย้าแหย่ แซะเม็ดทราย                  เกล็ดน้ำใส พาใจ ให้ชุ่มผ่อง                  เม็ดทรายหมอง ยังต้อง แลผ่องใส                  ทะเลคราม ยามนี้ พลีหัวใจ                  เปิดกว้างไว้ ให้โลก คลายโศรกซึม...................    ..เมื่อคืนนี้ยุ่งเลยค่ะ  เพิ่งมาได้เอาตอนนี้... เขียนเสร็จ วกไปดูข้างบน  ตายแล้ว.. K.Ploy เรียงร้อย..หยดน้ำ..นี่นา ไหงเราออกทะเลไปได้  ใช่............ทะเลจริงๆด้วย เดี๋ยวมาใหม่นะคะ  กับ...หยดน้ำ...จริงๆ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 14:52:36 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 14:48:48

ความคิดเห็นที่ 15 ...มาทักทายกันอีกสักรอบค่ะ  ขอบพระคุณมาลัยน้ำใจ รอบที่สองค่ะ คุณ รวิษฎา , คุณ กำแพงเขย่ง , คุณ วฤก   ... และขอทักทายสำหรับบทกลอนไพเราะของเพื่อน ๆ , พี่ๆ ,น้องๆ ด้วยค่ะ คห.10 : คุณ รวิษฎา ค่ะ สำหรับ บทเพลงที่สุดแสนจะไพเราะ และศิลปินในดวงใจของพลอยด้วย ค่ะ ...เพียงรินรด กรดรัก สักเล็กน้อย แล้วปลดปล่อย ให้ออกฤทธิ์ รุกสิทธิ์ขาน วันละเล็ก ละน้อย คอยอาการ ค้น,คว้า,คว้าน จุดลงตัว ของหัวใจ ... ....................................................... คห..11  : คุณ กำแพงเขย่ง กระทู้นี้ มาแบบตรงไปตรงมา หน้าม่านเลยค่ะ ... (ไม่มีโรงยี่เกแล้ว ... แซวเล่นนะคะท่าน ) ...ใจนิ่มเนื้อ  มีเยื่อใย  ใช่ใจหิน ด้นดีดดิ้น  ดั้นอุตส่าห์  มาสาไถย ติดตามอย่าง กระชั้นชิด ติดกลอยไป มิถามไถ่ มิทดท้อ เฝ้าง้องอน... ...ใจแน่งน้อย  ยิ่งถอยห่าง เข้าทางพี่ ไม่คิดหนี  ปรี่เปรย เชยสมร ยิ่งถอยไกล ได้ระยะ  กะช่วงตอน ไม่เร่งร้อน ช้อนบัวช้ำ น้ำขุ่นใน... ...น้ำใสนอก หยอกยี้ พี่แทบแย่ เจ้าเล่นแง่ แลท้ารบ หลบน้ำใส แต่ความเชื่อ ของพี่นี้ มิเปลี่ยนไป นิ่มเนื้อใน ต้องพ่ายอ้อน อ่อนสักวัน ... ....................................................... คห .12 : คุณ เสกคาถา แอบซ่อนอะไรไว้ในบทกลอนคะเนี่ย  .... ขอบคุณค่ะ ...พิศถ้อยทัศน์  จัดแจง  คิดแย้งโต้ หยดน้ำโล้  รวนแรง แล้งผกผัน หยดน้ำล้า  รวนไหล ไล่น้ำจัณฑ์ หยดน้ำรั้น  รวนเร้า เง้าน้ำดี... ...หยดน้ำน้อย กลอยร้อง ฟ้องไพรสณฑ์ หยดน้ำล้น  มิทนให้  ใครคลายคลี่ หยดน้ำสร้อย สงวนสิทธิ์  มิตรไมตรี หยดน้ำลี้ เลี่ยงล้อม  อย่าดอมดอง... ...หยดน้ำหนึ่ง ตรึงใจ ใครก็ได้ หยดน้ำร้าย ไม่หมายเว้า มีเจ้าของ หยดน้ำร้าง ระวางร้าว คราวจับจอง หยดน้ำร้อง ก่อนร้างไร้ ไม่หวนคืน... ....................................................... คห.13 : คุณ อาลีอา มิต้องกังวลค่ะ ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ บทกลอนไพเราะมากค่ะ คุณเป็นคนเขียนกลอนได้ดีมากนะคะ อย่าถ่อมตัวไปเชียว ...   เพียงหยดน้ำ กลั่นมา จากฟ้าฝน ไม่ทานทน แสงนัก รู้จักตื่น รู้สังขาร โรยไหว ไม่ยั่งยืน รู้หยิบยื่น  ปันให้  ก่อนไล้เลือน... ...จึงรินหลั่ง ขังใจ ไปทุกทิศ มากมิ่งมิตร สนิทใจ  หาใดเหมือน แม้นเหือดแห้ง  มิตรสหาย หมายแชเชือน คงเยี่ยมเยือน  เสมือนดั่ง ครั้งยังมี... ...บรรจงราด สาดกระเซ็น ให้เย็นจิต ย่อมจุดติด  ความหวัง  รั้งสุขี เพียงใจเรา เบาใส ไร้ราคี ย่อมมั่งมี ทวียิ้ม พริ้มใจตน... ....................................................... *****มาเพิ่มเติมค่ะ คห.14 : คุณ สิริชน สำหรับ “คนพิเศษ” ต้องรอนิดนึงค่ะ มิว่ากันน๊า ถ้าจะขอให้เป็น “คนพิเศษ” ของพลอยอีกสักคนน่ะค่ะ ***ทะเล ก็ เป็นน้ำค่ะ สดชื่น กว้างใหญ่ และเค็มม๊ากมาก.. แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 15:34:50 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 15:25:15 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 15:13:48

ความคิดเห็นที่ 16 หยาดหยดเย็นเป็นละอองผ่องก่องเก็จ หยดเป็นเม็ดเกล็ดสะกาววับวาวใส ทิ้งเกล็ดลงตรงทางหว่างช่อใบ หยดน้ำใสกลายกระเซ็นเป็นละออง เหมือนสาวงามทรามสวาทช่างบาดจิต งามจริตกิริยาน่าสมสอง หวานเจ้าหวานซ่านจิตให้คิดปอง ยามใครมองต้องนัยน์ฤทัยตาม พราวพิไลใสพิลาสสะอาดองค์ งามอ่อนซ้อนนวลอนงค์พะวงหวาม เจ้างามซับงามซ้อนฉะอ้อนความ ดังหยดน้ำฉ่ำชื่นรดผืนใจ ให้ชุ่มเย็นเช่นเกล็ดเพชรน้ำค้าง รินรดใจที่อ้างว้างกลับชื่นใหม่ อยากจะเก็บน้ำค้างกลางแอ่งใจ เพื่อหทัยสมหวัง..ดั่งจินตนา แก้สัมผัสระหว่างบทค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 17:27:02 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 16:49:07 จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 15:43:44

ความคิดเห็นที่ 17 เอาบทนี้มาทักทาย แบบว่าครึ่งของชีวิต เป็นความฝัน ฤดูหนาวคราวนี้มีของขวัญ ฤดูกาลผ่านผันฉันแอบหวัง ฤดูฝันดาลให้กวีมีกำลัง ฤดูใดไหลหลั่งมาทั้งใจ เปิดประตูยิ่งรู้ฤดูเช้า เปิดหน้าต่างแสงเจ้ากระจ่างใส เปิดความหมายคำกวีล่วงความห่วงใย เปิดความในคำหอมกล่อมบรรเลง เมื่อนกน้อยบรรเลงบทเพลงเช้า โทนคีย์เร้าเช้าช้าเริงร่าเปล่ง ประกอบแสงทะลุปรุใบไม้ร้องเพลง ชีวิตมิรีบเร่งในเพลงเธอ เมื่อเบื้องหน้าคือแสงแสดของแดดเช้า เบื้องหลังเธอก็มีเงาเย้าเสมอ ขอได้ไหมให้แสงเยือนเป็นเพื่อนเกลอ มาเสนอทายทักเหมือนรักกัน พบกันทุกเช้าชื่นจะตื่นเช้า พบกันทุกเพลงเร้าเย้าผ่านฝัน พบกันทุกมุกคำหอมรำพัน พบกันทุกวลีสั้นสนั่นใจ เปิดประตูบานเช้าเย้าและยิ้ม เปิดหน้าต่างโลกอิ่มอ้อนอ่อนไหว เปิดความรักที่มิรู้ฤดูใด เปิดคำหอมดอกใบปีใหม่มา จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:10:21

ความคิดเห็นที่ 18 คห.16 : คุณแม่ใจดี - ขอบพระคุณคุณแม่ใจดีมากค่ะ ที่ให้เกียรติมาเยี่ยมกระทู้ของพลอย พลอยขออนุญาตมอบบทกลอน ให้คุณแม่บ้างนะคะ ... - เพียงแค่อยากบอกคุณแม่ ขอบคุณสำหรับ "กำลังใจ" ที่มาเติมเต็มให้เสมอค่ะ ... หทัยหวังแอบค้นระคนถาม หวังใจหวามงามแท้ต้องแค่ไหน   หวังใจภักดิ์ฝักใฝ่เททั้งใจ ฉาบไฉไลโอบอุระ พอประมาณ... หวังมาเติมเสริมสร้างกรุยสางทิศ หวังเปิดจิตปิดตายคลายมวลสาร พลันแสงทิพย์กะพริบล่อ ส่อสัญญาน สาดสายผ่านนำทาง  น้ำ “ค้าง” เดิน... ...ยกระดับจากน้ำ “ค้าง” เป็นน้ำ “เคลื่อน” ขยับเขยื้อนขยุกเหยาะ ซะเหาะเหิน ได้สมใจใสขนาดไม่ขาด-เกิน ได้เพลิดเพลินสมแรงเสริม ที่เติมเต็ม... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 19:23:28

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะ คุณแสงแรก ประดับดิน   - ดีใจด้วยนะคะที่ได้ออกมาสู่ แดนที่มี “สัญญาน” ซะที เลยได้มาทักทาย  กันสักครั้งค่ะ ... - งานคุณคงจะ "ยุ่ง" มากสิคะ พักผ่อนมากๆนะคะ - บทกลอน อบอุ่น  และ สดชื่น มากค่ะ ... เห็นภาพเล๊ย ...เปิดหน้าต่างกว้างกว้างแล้วค้างไว้ เปิดหัวใจยามเช้าทั้งหาวหิว เปิดสัมผัสไอแดดซุ่มแผดทิว เปิดคอพริ้วคลอคร่ำฮัมสำเนียง... ...แซมจังหวะใบไม้ยามไหวพัด มาตามนัดนกน้อยร้อยโทนเสียง ทั้งเจ๊าะแจ๊ะจิ๊บจั๊บนับนิ้วเรียง มิหลบเลี่ยงเบี่ยงบ่ายซ้ายขวาเจอ... ...บิดเอวเอี้ยวบริหารลมปราณปรับ เปิดและรับความใหม่ล้ำ นำเสนอ เปิดฤดูหอมหวานคืบคลานเธอ สดบำเรอเผลอสนุกปลุกครื้นเครง... ...เมื่อเบื้องหน้าแดดอาสา มาสาดส่อง เบื้องหลังต้องจ้องรับ กระฉับกระเฉง เมื่อลำแสงแหล่งก้อง ซ้อมบรรเลง คนกันเองไม่ต้องเร่ง..เปิดเพลงฟัง... ...ดั่งดนตรีชีวิต..มิตรยามเช้า มาย้อมเย้าคลายเหงาเคล้าความหวัง ดังแสงแรกฝากไว้ให้กำลัง วันละครั้งจะมาเยือน...เพื่อนทุกครา . . แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 20:01:48 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 19:59:23

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ คุณสิริชน -จัดให้เป็นคนพิเศษ เลยต้องรอนานนิดค่ะ  วันนี้งานยุ่งนิดหน่อยค่ะ -เลยเก็บความพิเศษกลับมาบ้านด้วยค่ะ 555... มิว่ากันน๊าค๊า   ริ้วเรียงคลื่นกระทบใจ ให้ไหวซ่าน เริงสราญกลางไออุ่น ละมุนไสว กายเบื้องบนฉาบแดด แสดฉับไว กายเบื้องล่างสัมผัสไล้ น้ำใสเย็น... ...ทรายละเอียดละเลียดเท้า ซะเบาหวิว ลมเฉื่อยฉิวปลิวสะบัด พัดเนื้อเต้น ร้อนเทียมแดดแผดจ้า ฟ้าฝากเพ็ญ แสงโดดเด่นเน้นบ้าง อย่าวางวาย... ...รู้สึกจนหลงใหลในดินฟ้า เทียวทายท้าทบถั่งโถม  เป็นโคมสาย หยดเอี่ยมอ่องละอองอ่ำ คล้ำผิวกาย ลืมร้อนร้ายกระหายล้ำ ซ้ำเติมใจ... ...คงดาหน้าถลาไป ไม่สิ้นสุด วันสะดุดพักร้อนก่อนหลับใหล ได้พักผ่อนถอนพิษหลบหลีกภัย เป็นคนใหม่ของอนาคต ... ที่สดจริง... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 20:41:24

ความคิดเห็นที่ 21 หยดน้ำน้อย พร้อยพล่าน หนั่นเนื้อสาว ผุดพร่างพราว ผะผ่าวร้อน ผ่อนกายโหม หยดหยาดทิพย์ ระยิบยับ ขับชโลม หยาดเหงื่อโซม พรมพร่าง หลังนวลปราย อรชร ว่อนเวิ้ง เถลิงนวล เลิศรัญจวน ป่วนปั่น พรั่นสลาย ฉ่ำช่ำเชิด เจิดจรส หยดพรรณราย ผ่าวผ่าวผาย พรายพรายพลิ้ว ผิวผิวพราว เกล็ดระยิบ หยิบระยับ ขยับปริ่ม เพริศพริ้งพริ้ม อิ่มเอิบอาบ วาบวับสาว แลหยาดผุด มิหยุดผาด กลอยสกาว พธูสาว ทระนาวซาบ-ซ่านทรวงซม ลีลาไหล รายเรียง เยี่ยงเกล็ดแก้ว ใสผ่องแผ้ว แพรวอุรา ธาราถม ลอนสลับ ขับเนียนขาว พราวภิรมย์ ทะลักสม ห่มห้วง สรวงเปรย . โจ๊ะโจ๊ะพึม พึมโจ๊ะ โจ๊ะพึมพึม สลือสลึม ซึมกะทือ ฤๅฝันเหวย ฝันฟั่นจริง ติงนัง ชะเอิงเงย เพียงฝันเผย ตื่นนอน ตอนตีสี่...............แหม้ !!!...เซี่ยด๋ายยยจัง แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 21:28:17 จากคุณ : black in black เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 21:04:48

ความคิดเห็นที่ 22 ...มาแล้วค่ะ ..." คนคุ้นเคย "...                          ...เกล็ดน้ำใส ไล้โลม พรมใบดอก                          กลุ่มไอหมอก พอกห่ม ลมเฉื่อยไหว                          เกล็ดน้ำหงอย คอยไหลเลาะ เกาะกิ่งใบ                          ล้วนสายใย ไร้จริต พิศพรายตา สะเก็ดน้ำ ฉ่ำอรุณ กรุ่นไอฝน กลิ้งซุกซน หล่นพรู ดูหรรษา เม็ดใหม่คอย ทะยอยตาม ลามไล้มา ลมพัดพา หยดลาลับ ซับผืนดิน                           เกสรชุ่ม พุ่มดอก อิ่มซอกกลีบ                           ดอกเรียวลีบ จีบแย้ม แต้มกระสินธุ์                           ใบแห้งเฉา เถาวัลย์ฟื้น รื่นรวยริน                           หมู่ภุมรินทร์ บินร่อน ซุกชอนไช เกล็ดน้ำพราว วาววับ จับปลายดอก กระซิบบอก ดอกใบ ให้เคลิ้มไหว อ้อนฉอเลาะ เกาะกลีบ จีบร่ำไร เจ้าสดใส...ใครหนอ?...คอยคลอคลึง...ถึงรุ่งเช้า..เฝ้าภักดี......นิรันดร.....      ..จบไม่ลงค่ะ  เลยนึกถึงสไตล์ อาจารย์นกโก๊ก ปรมาจารย์โคลงผวนของเราค่ะ       ..ขออนุญาตอาจารย์ด้วยนะคะ  ฮิฮิ.....                อ้อ..       ..มีความสุขเยอะๆนะคะ K.Ploy    ฝันเห็นงูมั่งรึยังคะ?... แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 21:14:23 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 21:07:24

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีค่ะ ท่าน black in black (คห.21) -บทกลอนไพเราะ แฝงแง่คิด ให้อย่างสม่ำเสมอค่ะ .... -ซึ่งนับเป็น “เอกลักษณ์” เฉพาะตัว จริงๆ เลยค่ะ นั่นคือข้อดี 555...  พลอย ชมจากใจนะเนี่ย... - ถ้างั้น พลอยขออนุญาต แต่งตอบท่าน ตาม “ภาพ” ที่ท่านนำมาลง  ด้วยแล้วกันนะค๊า ...   เอวไหวโอนอ่อน...เอี้ยวนอนเอนกาย...อายเอียงสะบัด ไม่ติดไม่ขัด...รัดพอสบาย...กระหายหวั่นไหว เผยผะแผ่วเร้า...เร่งกระเส่าเลี้ยง...รุนเสียงหายใจ ซ้อนซุกซุกไซ้...ละลายละลุ้น..ระอุ่นแอบอิง... ...ละเลงละล้ำ...ละล่ำระลัก..หยุดพักหลับเพ้อ กายอวบอิ่มเผลอ...ริกลิ้มชิมรส...เหงื่อหยดติ๋งติ๋ง จังหวะหายใจ..ระส่ายระส่ำ...กึ่งผ่านกึ่งยิง อุ่นอังเตาผิง...ระวิงแผ่นหลัง...ประดังประเด... ...โจ๊ะโจ๊ะพรึมพรึม...กระหืดกระหอบ...เดี๋ยวหมอบเดี๋ยวหลับ คลอนคลายสลับ...ลำหับลำโค่น...โอนอ่อนหักเห สะลึมสะลือ..กระพือผับผับ...พ่อชักซวนเซ ค่ายกลเสน่ห์...เกเรถึงเช้า...ผ่าวไปทั้งคืน . . ...................รึเปล่าคะท่าน black in black .... แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 22:46:19 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 21:57:24

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีค่ะ คุณสิริชน (คนพิเศษ) -  (คห.22) - แหม ช่างหลอกถามพลอยนะค๊า ... อยากจะบอกว่า ภาพที่เห็นก็เป็น  แค่ “ภาพลวงตา” บุคลิก อย่าง พลอย น่ะ                      ..... ห้าว มากกว่า หวานนะค๊า ... . . อยากเคลิ้มสั่น เทิ้มไหว ดังใบดอก ขยับหลอก หมอกน้ำแข็ง แฝงน้ำค้าง คัดสรรไซร้ ไม้พันธุ์  "แท้" ถูกทาง รับสมอ้าง สานต่อ แตกหน่อผลิใบ.. ความสมบูรณ์ พูนสุข ในโลกนี้ มองอีกที ก็มีบ้าง งูเขียวหางไหม้ ตัวเล็กตัวน้อย ทะยอยเลื้อยเลาะ ผ่านมาผ่านไป ใช่หรือไม่ใช่ ... ปล่อยให้เป็นไป .. ตามโชคชะตา ... .... มิรู้ว่าจะตอบอย่างไร ค่ะ กลอนพาไปนะเนี่ย ...............เสียภาพพจน์หมดเลยค๊า ไม่คุยด้วยแล้วค่ะ ...   . .***กลับมาแก้คำผิดค่ะ ตื่นเต้นไปนิดนึงค่ะ...*** แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 22:50:16 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 22:29:13 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 22:20:47

ความคิดเห็นที่ 25 พรำพรำพร่าง พรายฟ้า ละอองฝน พร่ำพร่ำพรม ผืนหล้า คราต้องแสง พริบพริบพราว สายรุ้ง จรุงแพรว เพลินเพลินเพลิด พิศแพร้ว พร่างพราวพราย   ละอองหยด หยดน้ำ น้ำหยาดหยด ส่องแสงสด สดใส ใสหลากสี ก่อกำเนิด กำเนิดก่อ ก่อวจี "คราครั้งนี้ นี้พานพบ พบตัวตน" ______________________________________________ ว่าผมนี้ก็ชอบบทกวีเหมือนกันนะ   ส่งการบ้านให้คุณploythana พร้อมสัญญาตัวผมหนาจะฝึกฝน แต่บางครั้งปัญญาพาอับจน พามืดมนหาทางลงยากจังเลย __________________________________________  ส่งการบ้านครับผม  คราวนี้เร็วหน่อย สี่สิบห้านาทีครับ ______________________________________________ เฮียblack in black ครับ!     เรท!!!  ครับ   เรท!!! (สงสัย จันดารา) จากคุณ : เจียะป้าอู่สื่อ (tongboy) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 00:28:35

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ คุณ tongboy - ดีใจจังเลย มีเพื่อนร่วมวงกวีเพิ่มอีก 1 คน มาเป็นแฟนคลับ (หน้าม้า) ให้ พลอย นะคะ ... - ใช้เวลา 45 นาที เหรอ ... ไพเราะแล้วค่ะ ...มองระบำ หยดน้ำ พรำพราวพร่าง พบหนทาง สว่างไสว ส่องไล้ขาน เพียงตอบรับ ปรับสนอง ก้องกังวาล ได้พบพาน ตัวตน ระคนพลัง... ...ว่าอีกด้าน สานอักษร แสนสวยสด เริงลิ้มรส บทสัมผัส อาณัติผัง สุขใจทั้ง ผู้เขียน,อ่าน ผู้รับฟัง ดังมนต์ขลัง ฝังนิมิต ขจิตขจี... ...ขอบคุณนะคะ คุณ tongboy ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 09:19:47

ความคิดเห็นที่ 27           ..ยังไงก็จะมา..            ..พูดด้วย ไม่พูดด้วย ก็จะมา..            ..โกรธให้ ไม่โกรธ ก็จะมา..  ..เก๊าะตัวเองชวนเค้ามามิใช่หรือ?..  เดี๋ยวหนีไปให้สุดทะเลเลย อย่าตามล่ะ..                 ..เม็ดน้ำใส เจียระไน บนไม้ดอก         ล้วนบ่งบอก ตอกย้ำ ความเดียงสา     ดั่งคุณ Ploy ร้อยรส พจนา                 พริ้วฉ่ำมา พาให้ หทัยพราว           ความใสสด งดงาม ธรรมชาติ           แต้มเติมวาด พาดผ่าน ม่านเมฆขาว     สลายฝุ่น ขุ่นสี คลี่สกาว                    เสริมแวววาว เข้ามา วันฟ้าริน       ลมแวะมา พาฝน พ่นขยาย              ล่องกระจาย พรายพริ้ว ปลิวผันผิน     ความสะพรั่ง ทั้งพารา ทั้งธานินทร์       ได้ยลยิน ถวิลร่ำ น้ำใสโปรย       ดอกไม้ตื่น ยื่นกลีบ รีบแย้มรับ          รอซึมซับ กับน้ำใส ไล่ความโหย     สรรพสิ่ง นิ่งคอย ฝนปรอยโปรย          หายอิดโรย ....โชยชื่น.... ฟื้นพลัง.. แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 14:18:17 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 14:15:09 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 11:59:51

ความคิดเห็นที่ 28 ...สวัสดีค่ะ คุณสิริชน... - มาได้เสมอเลยค่ะ ทุกครั้งที่มา ก็รู้สึก “ชื่นใจ” ทุกครั้ง ค่ะ - พลอยขออนุญาต ต่อบทกลอน จาก คุณหนุ่ยบ้างค่ะ ให้เป็นกลอน  ต่อเนื่องกันเป็นเรื่องเดียวกันค่ะ เพื่อ “มิตรภาพ” ... และถ้าจะคัดลอก  ขอให้ "เรา" คัดลอก ทั้งหมดเลยจะได้ไหมคะ ให้ติดกันไปแบบนี้น่ะค่ะ - ชายหนุ่มมาอ่าน อาจเข้าใจผิดได้555...   คุณหนุ่ย ... ..เม็ดน้ำใส เจียรไน บนไม้ดอก.............ล้วนบ่งบอก ตอกย้ำ ความเดียงสา ดั่ง K.Plloy ร้อยรส พจนา.....................พริ้วฉ่ำมา พาให้ หทัยพราว     ..ความใสสด งดงาม ธรรมชาติ..............แต้มเติมวาด พาดผ่าน ม่านเมฆขาว สลายฝุ่น ขุ่นสี คลี่สกาว.......................เสริมแวววาว เข้ามา วันฟ้าริน ..ลมแวะมา พาฝน พ่นขยาย..................ล่องกระจาย พรายพริ้ว ปลิวผันผิน ความสะพรั่ง ทั้งพารา ทั้งธานินทร์...........ได้ยลยิน ถวิลร่ำ น้ำใสโปรย ..ดอกไม้ตื่น ยื่นกลีบ รีบแย้มรับ.............รอซึมซับ กับน้ำใส ไล่ความโหย สรรพสิ่ง นิ่งคอย ฝนปรอยโปรย.............หายอิดโรย ....โชยชื่น.... ฟื้นพลัง.. .......................................................................................................................................... พลอย ...เหนือ..เวิ้งน้ำ กรำแดด แสดระยับ...........ไขความลับ มหาสมุทร สุดลึกหยั่ง ฝนฉ่ำพรม ผสมคลื่น คลึงประดัง................ปะการัง แอบขบขัน  ใต้ชั้นริ้ว... ...ริ้ว..สาดสาย พรายฝน “ชล” ฉ่ำจิต..........หลั่งพิชิต หาดห้าว กลบกร้าวผิว ตั้งตาคอย ฝนนำข่าว มากราวกริว...............เสริมรอยริ้ว กิ่วสัมพันธ์ มั่นหาดทราย... ...ทราย..จุลร่วน มวนหนุน อุ่นโอนอ่อน........เอื้ออาทร ซอนซับ น้ำซึมส่าย เป็น “ผู้รับ” ซับน้ำ ยามผ่อนคลาย...............ถึงจุดหมาย ดั่ง “ผู้ให้” ได้เจือจุน... ...จุน ประดับ รับ-ส่ง  ถึงมิ่งมิตร ................หนัก-เบานิด ทิศทาง ต่างช่วยหมุน หมุน ฐานะ จาก “ผู้รับ” ... ฉันให้คุณ ..“ผู้ให้” อุ่น เอ่ยตอบ ...ฉันขอบใจ .......................................................................................................................................... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 14:20:14

ความคิดเห็นที่ 29 ++เมื่อคราวฝนหมวกสานใส่หว่านข้าว       พอหน้าหนาวหมอกหนาพาฉ่ำผิว สายสายหน่อยลมพัดสะบัดทิว                   ใบข้าวพลิ้วริ้วรวงพวงสีทอง ++น้ำค้างหยดรดไล้พรมใบหญ้า                 หมู่พฤกษาชูช่อรอไสว เป็นหยาดหยดรดล้อตามช่อใบ               ประกายใสไล้แสงแห่งสุรีย์ ++ดูเหมือนหยดรดใบให้สดชื่น                 ที่เหี่ยวแห้งก็จะคืนมาสดใส                       ที่เขียวสดก็จะเปล่งประกายใบ                   ส่งเสริมให้สูงค่าสง่างาม               ++ครั้นสุรีย์สาดแสงอันแรงกล้า                       ที่หยาดหยดยอดผกาก็พาหาย ปล่อยพฤกษาเหี่ยวแห้งแล้งช่อใบ           ร้อนดั่งไฟรุมเร้าให้เฉาตาย ++หยดคำหวานหว่านไล้ใจอ่อนอ่อน           โลมบังอรเคลิ้มพจน์หยดลงหิน ให้หลงใหลได้ปลื้มจนลืมกิน พายุพินลอยล่องท่องพิมาน ++ที่แท้เพียงลมปากที่มากเล่ห์ พราวเสน่ห์น้ำหยดดูสดใส ทำล้อแสงระยิบยับให้จับใจ มิทันไรเหือดหดหมดคารมย์ จากคุณ : ตาเป๋า เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 16:12:35

ความคิดเห็นที่ 30 ..ได้เลย K.Ploy คุณหนุ่ย ... ..เม็ดน้ำใส เจียระไน บนไม้ดอก............ล้วนบ่งบอก ตอกย้ำ ความเดียงสา ดั่ง K.Ploy ร้อยรส พจนา......................พริ้วฉ่ำมา พาให้ หทัยพราว   ..ความใสสด งดงาม ธรรมชาติ..............แต้มเติมวาด พาดผ่าน ม่านเมฆขาว สลายฝุ่น ขุ่นสี คลี่สกาว.......................เสริมแวววาว เข้ามา วันฟ้าริน ..ลมแวะมา พาฝน พ่นขยาย..................ล่องกระจาย พรายพริ้ว ปลิวผันผิน ความสะพรั่ง ทั้งพารา ทั้งธานินทร์...........ได้ยลยิน ถวิลร่ำ น้ำใสโปรย ..ดอกไม้ตื่น ยื่นกลีบ รีบแย้มรับ.............รอซึมซับ กับน้ำใส ไล่ความโหย สรรพสิ่ง นิ่งคอย ฝนปรอยโปรย.............หายอิดโรย ....โชยชื่น.... ฟื้นพลัง.. .......................................................................................................................................... พลอย... ...เหนือ..เวิ้งน้ำ กรำแดด แสดระยับ...........ไขความลับ มหาสมุทร สุดลึกหยั่ง ฝนฉ่ำพรม ผสมคลื่น คลึงประดัง................ปะการัง แอบขบขัน  ใต้ชั้นริ้ว... ...ริ้ว..สาดสาย พรายฝน ชล ฉ่ำจิต..........หลั่งพิชิต หาดห้าว กลบกร้าวผิว ตั้งตาคอย ฝนนำข่าว มากราวกริว...............เสริมรอยริ้ว กิ่วสัมพันธ์ มั่นหาดทราย... ...ทราย..จุลร่วน มวนหนุน อุ่นโอนอ่อน........เอื้ออาทร ซอนซับ น้ำซึมส่าย เป็น ..ผู้รับ.. ซับน้ำ ยามผ่อนคลาย...............ถึงจุดหมาย ดั่ง ..ผู้ให้.. ได้เจือจุน... ...จุน ประดับ รับ-ส่ง  ถึงมิ่งมิตร ................หนัก-เบานิด ทิศทาง ต่างช่วยหมุน หมุน ฐานะ จาก ..ผู้รับ ... ฉันให้คุณ....... ....ผู้ให้ อุ่น เอ่ยตอบ ...ฉันขอบใจ... ....................................................................................................... หนุ่ย... ความอาทร อ้อนออเซาะ เหยาะรินหยด........กระจายรด สะกดมนต์ โชนความหมาย เม็ดน้ำค้าง พรายพร่าง กลางพฤกษ์ไพร.......หอบห่วงใย ใส่ลมมา ประโลมทรวง มวลพฤกษา นานา ป่าไพรสณฑ์................ชุ่มฉ่ำฝน ล้นหลั่ง ดั่งบวงสรวง ..ไมตรีจิต.. มิตรมีให้ ไม่เคยลวง...............ทั้งห่วงหวง ปวงป่า วนาดร ดินอ้าวอบ รบเร้า เป่าไอผ่าว.....................ดูกระเง้า ดูกระงอด ออดสิงขร ส่งสัญญาน ผ่านลม พรมไหว้วอน..............พฤกษ์ไพรค้อน อ้อนจริงหนา เรียกฟ้าเืยือน ฟ้าโฉบฉิว ลิ่วมา ประสาห่วง.....................ช่างใหญ่หลวง ความห่วงใย หาใดเหมือน ..สัญญาฟ้า..มาแล้วนะ มิเคยเลือน............พรมน้ำเปื้อน ความห่วงใย ใส่..รัก..ตาม          ..K.Ploy..อยู่ท่ามกลางหาดทราย..สายลม..ฝน..ทะเล..          ..เลยต้องขอถ่ายทอดผ่านพงไพร..สายลม..ฝน..พฤกษาและฟ้า..ดิน..ค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 17:41:30 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 17:37:39 จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 17:30:26

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีค่ะ คุณตาเป๋า - พลอย ขอสวมบทเป็น "หยดน้ำ" หยดนั้นบ้างนะคะ เพื่อที่จะได้มาชี้แจง      เหตุผลว่า ทำไม ? จึงต้องเหือดแห้งไปค่ะ ... แม่ น้ำพราว เลิศหรู ดูสวยสด มิเคยบด ใจใคร ให้ใหลหลง ที่เหือดแห้ง แล้งหยด ปลดปลิดปลง ด้วยถูกชง ตรงลำแสง  แกล้งละลาย... ...อยากจะหยุด หยดใส ไว้นิ่งนิจ อยากเชยชิด เหลือล้ำ ทำไม่ได้ หากจงใจ ไคล้คารม เพื่อกรีดกราย ชิงแห้งหาย สลายก่อนแสง แกล้งได้เลย... ...ใยกัดฟัน ยันไว้ ถึงที่สุด ใยยื้อยุด ความชื้นไว้ ไม่ระเหย ผลสุดท้าย ถึงจุด ต้องลงเอย ไฉนเลย เขยเหน็บพ้อ... “พ่อถูกลวง” .. ดั่งรวงข้าว คอยเคียว มาเกี่ยวก้อย ยังเฝ้าคอย “คม”เคียว มาเกี่ยวล่วง พร้อมบาดแผล ฟันฉับ ขาดทั้งยวง เจ็บไม่ห่วง ท้วงเคียวทำ ตามหน้าที่ !!... ...ฝากคำมา กับสายลม ผสมล้า ไม่เคยกล้า หลบรื้อ หรือคิดหนี หากธรรมชาติ  ตัดญาติ ขาดปราณี ให้คงที่ หลบหนีพ้น น้องจนใจ !!!.. ...นะคะท่าน ... แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 20:11:05 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:09:17

ความคิดเห็นที่ 32 หยดน้ำใสไหลลงตรงขอบฟ้า หยดน้ำตาไหลลงที่ตรงไหน เมื่อล้นปรี่สี่ห้องของหัวใจ กลบฤทัยหายลับไม่กลับคืน หยาดเมล็ดเกล็ดน้ำฉ่ำชื่นจิต ยามเพ่งพิศเดียวดายคล้ายทนฝืน เราเพิ่งจากพรากกันเมื่อวานซืน ความขมขื่นก็ยังประดังมา เกลียดเวลาพาให้ใจเราห่าง แยกหนทางรักไปให้ใฝ่หา อยากหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวรั้งยั้งเวลา แต่ทว่าแค่ฝันเท่านั้นเอง ............................... จากคุณ : cenyou เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:20:42

ความคิดเห็นที่ 33 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 20:42:51 จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:35:33

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีค่ะ คุณ cenyou คห.32 ...แน่ใจหรือ หน่วงเหนี่ยว เกี่ยวไม่ไหว ธารน้ำใจ ไม่เหลือ จนเฝือขืน เพียงแค่ห่าง จากกัน เมื่อวานซืน หลับสองตื่น แค่นั้น ใยหวั่นใจ.. ...ฝันหรือฝัน ฝันร้าย กลายเป็นดี ใจแกล้งลี้ หลบฝัน วันหลับใหล แม้นความจริง โหดร้ายเหมือน ไม่มีใคร ที่โหยหา อยู่ทั้งใจ นั่นใครกัน... ...เขายังอยู่ ไม่ลบ หรือหลบหน้า ภาพตรึงตา ยังชัด ไม่ขัดฝัน แม้นวันนี้ อยู่ห่าง เพียงนับวัน ที่เขานั้น มีความสุข ย่อมสุขใจ... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:46:37

ความคิดเห็นที่ 35 สวัสดีค่ะ คุณหนุ่ย ... น่ารักจริงๆเลยค่ะ ... .... คุณหนุ่ย ... ..เม็ดน้ำใส เจียระไน บนไม้ดอก............ล้วนบ่งบอก ตอกย้ำ ความเดียงสา ดั่ง K.Ploy ร้อยรส พจนา......................พริ้วฉ่ำมา พาให้ หทัยพราว   ..ความใสสด งดงาม ธรรมชาติ..............แต้มเติมวาด พาดผ่าน ม่านเมฆขาว สลายฝุ่น ขุ่นสี คลี่สกาว.......................เสริมแวววาว เข้ามา วันฟ้าริน ..ลมแวะมา พาฝน พ่นขยาย..................ล่องกระจาย พรายพริ้ว ปลิวผันผิน ความสะพรั่ง ทั้งพารา ทั้งธานินทร์...........ได้ยลยิน ถวิลร่ำ น้ำใสโปรย ..ดอกไม้ตื่น ยื่นกลีบ รีบแย้มรับ.............รอซึมซับ กับน้ำใส ไล่ความโหย สรรพสิ่ง นิ่งคอย ฝนปรอยโปรย.............หายอิดโรย ....โชยชื่น.... ฟื้นพลัง.. .......................................................................................................................................... พลอย... ...เหนือ..เวิ้งน้ำ กรำแดด แสดระยับ...........ไขความลับ มหาสมุทร สุดลึกหยั่ง ฝนฉ่ำพรม ผสมคลื่น คลึงประดัง................ปะการัง แอบขบขัน  ใต้ชั้นริ้ว... ...ริ้ว..สาดสาย พรายฝน ชล ฉ่ำจิต..........หลั่งพิชิต หาดห้าว กลบกร้าวผิว ตั้งตาคอย ฝนนำข่าว มากราวกริว...............เสริมรอยริ้ว กิ่วสัมพันธ์ มั่นหาดทราย... ...ทราย..จุลร่วน มวนหนุน อุ่นโอนอ่อน........เอื้ออาทร ซอนซับ น้ำซึมส่าย เป็น ..ผู้รับ.. ซับน้ำ ยามผ่อนคลาย...............ถึงจุดหมาย ดั่ง ..ผู้ให้.. ได้เจือจุน... ...จุน ประดับ รับ-ส่ง  ถึงมิ่งมิตร ................หนัก-เบานิด ทิศทาง ต่างช่วยหมุน หมุน ฐานะ จาก ..ผู้รับ ... ฉันให้คุณ....... ....ผู้ให้ อุ่น เอ่ยตอบ ...ฉันขอบใจ... ....................................................................................................... หนุ่ย... ความอาทร อ้อนออเซาะ เหยาะรินหยด........กระจายรด สะกดมนต์ โชนความหมาย เม็ดน้ำค้าง พรายพร่าง กลางพฤกษ์ไพร.......หอบห่วงใย ใส่ลมมา ประโลมทรวง มวลพฤกษา นานา ป่าไพรสณฑ์................ชุ่มฉ่ำฝน ล้นหลั่ง ดั่งบวงสรวง ..ไมตรีจิต.. มิตรมีให้ ไม่เคยลวง...............ทั้งห่วงหวง ปวงป่า วนาดร ดินอ้าวอบ รบเร้า เป่าไอผ่าว.....................ดูกระเง้า ดูกระงอด ออดสิงขร ส่งสัญญาน ผ่านลม พรมไหว้วอน..............พฤกษ์ไพรค้อน อ้อนจริงหนา เรียกฟ้าเืยือน ฟ้าโฉบฉิว ลิ่วมา ประสาห่วง.....................ช่างใหญ่หลวง ความห่วงใย หาใดเหมือน ..สัญญาฟ้า..มาแล้วนะ มิเคยเลือน............พรมน้ำเปื้อน ความห่วงใย ใส่..รัก..ตาม ....................................................................................................... พลอย พะนอรัก พักไว้ ในม่านเมฆ........................ใจเป็นเอก เสกปลุก สนุกสนาน เพียงหยดเดียว เกี้ยวฟ้า เริงสราญ...............เป็นพยาน สานรัก ฟูมฟักใจ อุ่นไอดิน รินฉ่ำ ถึงสายน้ำ..........................ลมจองจำ นำไฟ ที่ลามไหว ธาตุทั้งสี่ ลี้ลับ ปรับดุลย์ใด.........................กระตุ้นให้ แม่นยำ กว่าย้ำเตือน “ความห่วงใย” เป็นของขวัญ วันฟ้าเปิด.........”ความประเสริฐ” เป็นของฝาก เพื่อนให้เพื่อน เติมอีกนิด “ความใส่ใจ”และ”แชเชือน”.........ให้เต็มเขื่อน กัก”สัมพันธ์” ระหว่างเรา ฤดูกาล วานวัน ที่ผันผ่าน............................ภูมิต้านทาน แกร่งดี ไม่มีเหงา แม้นอากาศ วิปริต จิตบรรเทา.....................ยังมีเหย้า กำลังใจ พร้อมให้เยือน ....................................................................................................... จริงรึเปล่าค๊า คุณหนุ่ย ... ***กิฟท์พลอยจะหมดแล้ว มิว่ากันนะคะ  ... กักไว้นิดนึง แบ่งให้ทั่วๆ กัน สำหรับคุณหนุ่ย ได้ ไปแล้วค่ะ จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:54:10

ความคิดเห็นที่ 36 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 21:13:53

ความคิดเห็นที่ 37 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8298573/W8298573.html ความคิดเห็นที่ 9     ขอบพระคุณมากค่ะ คุณมดแดง โดมดาวดารณี... งามเด่นพจณีย์..................สุนทรีย์หฤหรรษ์ งามงอนขับกล่อม..............หว่านล้อมคืนวัน งามสรรพสัมพันธ์..............ชิดกระชั้นเชยชม ภพพร้องพรรณราย... เพริศพริ้งโสมฉาย............กลิ่นอายอวลฉม เพียงพิศผุดผาด...............อุกอาจภิรมย์ ขบเผาะผสานผสม............อารมณ์อุ่นอิง งามแท้งามวาด งามล้ำลีลาศ..................อำนาจยอดหญิง ยวนใจนวลนาง...............แอบอ้างสมจริง สะกดสรรพสิ่ง................นิ่งนิจนิรันดร์ ร้อยเรียงเคียงเดือน... เคียงข้างผองเพื่อน........ดาวเดือนฝากฝัน พร้อมหน้าพร้อมตา.......คบหาแจ่มจันทร์ พรั่งพร้อมสารพัน..........ปันแบ่งธานินทร์ ราตรีดวลดาว... อับแสงแวววาว...........สมคราวครวญถวิล เร่ง เร้าเริงเพ็ญ...........ยั่วเป็นอาจิณ รำเพยเล่นลิ้น..............ดีดดิ้นเรรวน แว่วเพลงใบไม้... ยามลมหวิวไหว............พัดไล่เสสรวล วังเวงมืดมิด.................ไพรพิศพรายพรวน เงียบทั้งกระบวน............ชวนให้ปลดปลง โอ้นวลปรวนแปร.. พี่นี้แยแส.....................เพียงแม่ประสงค์ จ้องบูชารัก...................พิทักษ์โฉมยง ใยทำได้ลง...................สงสัยท่าที แอบชมดาวส่อง... ตั้งสติไตร่ตรอง............มองฟ้าเปลี่ยนสี จากทะมึนดำ...............คลายคล้ำชีวี สีเทาแทนที่................ไมตรีแทนเงา แท้เจ้าเสแสร้ง หยอกเย้าจำแลง.........แกล้งให้ชายเหงา เจ้าคิดเจ้าแค้น............ดูแคลนหูเบา ขอคำว่า “เรา”............เร่งเร้ากลับมา ราตรีแพรวพรรณ... เพริศแสงเฉิดฉัน.............ปันแซมเวหา พลิกฟ้ารังสรรค์..............แจ่มจันทร์เจิดจ้า คล้องเคียงอีกครา...........ก้องฟ้าราตรี แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 10:31:27   จากคุณ : ploythana     เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 23:26:05   ถูกใจ : คุณแม่ใจดี . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 11:54:22

ความคิดเห็นที่ 38 ถึงคุณพลอย...ความคิดเห็นที่ 23 ขอตอบเป็นโคลงแทนครับ ................................................................. เพลิดเพลินเพริศพิศพริ้ง ...จินตนา ถ้อยถักอักษรา แต่งแต้ม วาบหวานซาบซ่านพา ใจเอิบ อิ่มนา เหงื่อ ฤ หยดน้ำแย้ม ..ผุดขึ้นในคน วิถีรักปักด้วย ...มนตรา เจือใคร่ผสมมา มากน้อย จึ่งเรียกรักใคร่หนา .ชวนชิด ชมเฮย สลวยสดงดงามร้อย ..มนุษย์ล้วนใหลหลง จากคุณ : black in black เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 00:25:29

ความคิดเห็นที่ 39 ถึงคุณ เจียะป้าอู่สื่อ (tongboy) เกลอเก่าพบกันที่ห้องจีนศึกษา ......................... ดีใจจริง      ยิ่งเพิ่มพ้อง          ผองกวี ดิ่งใจจี้       ย่องเพิ่มพริ้ง      พลีกล้าว่อง พบตัวเอง     เร่งฝึกร้อง      คำคล้องจอง เพ่งตัวโอบ   ล่องฝึกเร่ง      คล่องคล้องจำ เพิ่งหัดร่ายฉายแววแพรวภาษา พจนาพา พาผ่า ผ่าพร่าพร่ำ สี่สิบห้านาทีร้อยวจีคำ เริ่มรุดล้ำก่อนต้องสองชั่วโมง คุณ tongboy เกลอเก่าเหลาภาษา การบ้านมาพาสนุกสุขโขมง แต่อย่าลืม”ทำการบ้าน”พาลคลุมโปง วิวาห์โหวงเหวงเวิ้งหวั่นหวานวาย ............................................... ล้อเล่นครับ อันที่จริงผมก็ไม่รู้ว่าคุณ เจียะป้าอู่สื่อ (tongboy) โสดหรือไม่โสด กลอนพาไปครับ .. จากคุณ : black in black เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 00:32:17

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะ ท่าน black in black มุมมองความรักของพลอยค่ะ หลงรักเหลิงหลากไข้ ..........คลึงใจ หลงลึกพาเผลอไผล.............พรักพร้อม หลงเสียงเส่ากลไก...............ผุกร่อน หลงรูปคารมซ้อม.................แทรกเปลื้องปรารถนา องศาเอียงออดอ้อน..............โอบใจ มุมล่อแหลมลวงไส...............ผลักรู้ รูปทรงกวักโหมไกว..............เห่กล่อม ขวากใคร่หมอบคุดคู้.............ขยาดทั้งดงหนาม นิยามคำรักไว้......................วนใจ วางตักตวงความนัย...............เสน่ห์ต้อง ดวลกับดักมัดไหว.................หวามหวาด เดินตะเข็บคลุมคล้อง............แต่งข้อแคลงสมาน กกสานผืนเสื่อไขว้................เขวใจ จำแนกเหตุควรไข................พะวงร้าว ทอถักสอดสายใย................เสนอตอบ รักเอย สนองใคร่อวลอกน้าว............แนบเนื้อเนาว์นาน . . แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 52 13:56:30 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 52 09:34:17 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 09:31:08

ความคิดเห็นที่ 41 เมามายๆ แล้วดันมาเข้ากระทู้นี้ได้ไงเนี่ย ตีสามกว่าๆละ เอามั่งๆ    เห็นน้ำค้าง พร่างพราย บนปลายหญ้า เหมือนน้ำตา อีกไม่นาน ก็เหือดหาย แม้วันนี้ ตัวฉันเอง อยู่เดียวดาย ยังไม่วาย เฝ้ารอวัน ที่ฉันมีเธอ          แม้ตอนนี้ เธอจะยังไม่เห็นว่าฉันเป็นคนสำคัญ อันดับที่หนึ่ง แต่ให้ทำไงอะ ก็คนมันรักไปแล้ว ถ้าเป็นคนอื่นพอรู้แบบนี้ ก็คงทำใจและจากไป แต่ตัวฉันเอง ถามตัวเองว่า ยังรักเธออยู่มั้ย คำตอบคือรัก ถ้ารัก ก็ต้องสู้ต่อ เพราะตอนนี้เธอก็ยังเด็กอยู่ ยังเรียนไม่จบเลย กาลเวลา จะทำให้ใจเธอเปลี่ยนแปลงได้ ฉันเชื่อ ฉันจะเฝ้ารอวัน ที่เราได้อยู่เคียงข้างกัน เพราะเธอคือ เจ้าหญิงของฉัน นางฟ้าตัวน้อยของฉัน รักนะ รักเธอมาก แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 52 03:35:22 จากคุณ : ดิว (diwjunior) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 03:34:23

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีค่ะ คุณ diwjunior ... รักคืออะไร... เงาเคลื่อนไหวให้พลังทรงคุณค่า ขั้วบวกลบผลัก-กอดตลอดเวลา ไกลมือคว้ากล้าเอื้อมไขว่ใกล้นิดเดียว... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 10:11:11

ความคิดเห็นที่ 43 จะว่าอะไรมั้ยคะ  ถ้าจะขอกลอนเอาไปใช้นะค่ะ  ......... จากคุณ : แม่มดสีฟ้า เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 10:33:58

ความคิดเห็นที่ 44 คุณ ploythana ครับ ผมจะพยายามครับ แม้ตอนนี้่จะเจ็บปวด แค่ไหน แต่ปลายทางที่ผมรอ มันคือ ความสุข ทุกๆลมหายใจ ที่ผมคู่ควรที่จะได้รับ ตลอดไป จากคุณ : ดิว (diwjunior) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 22:34:21

ความคิดเห็นที่ 45 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8315024/W8315024.html#2 . เพียงโพยมดเริงร่ายคว้า........จิตตรึง เพลิงสวาทดังโคมคลึง..........ครุ่นคว้าง อัปสรสร่างซดคนึง..............ซวนสดับ ดาวเอย คืนดื่มรวนลืมร้าง.................สะกดเย้ายวนไฉน วาวไหวเวียงสุดเอื้อม............โอบไกล เดือนผงาดครรลองใส...........ซุ่มคล้อง ราตรีเฉิดไฉไล....................โฉมขลับ หลงรูปเพลินนับน้อง.............รุ่งเช้านวลเฉลย ครวญเผยเพียงไขว่คว้า.........ชมนาง หลงแพร่งอุษาสาง...............สั่นแย้ง ใจสรวงสอบอำพราง.............เพลินหลับ ตาแล เพียงพยศระเหยแห้ง.............หับห้องโหยหา เดือนหราดาวกลั่นแกล้ง.........แซมเคียง แสงอับฤาลำเอียง.................อบอ้าว พิษสงส่องสำเนียง................ใจพร่อง แล้วนอ ปรกประดับราตรีร้าว..............เร่งเร้าคืนวัน . . แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 52 08:46:05 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 52 17:11:10

ความคิดเห็นที่ 46   " 0 - 0 " จากคุณ : the darkknight เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 52 23:33:33

ความคิดเห็นที่ 47 หวัดดีค่ะ k.ploy ..เพิ่งข้ามแม่น้ำโขงแล้วกลับมาถึง กทม.เมื่อตอนเย็นนี้เอง.. ..คิดถึงห้องกวีฯ และ คิดถึงทุกๆท่านค่ะ เติมต่อ k.ploy เลยนะคะ ..คุณหนุ่ย ... ..เม็ดน้ำใส เจียระไน บนไม้ดอก............ล้วนบ่งบอก ตอกย้ำ ความเดียงสา ดั่ง K.Ploy ร้อยรส พจนา......................พริ้วฉ่ำมา พาให้ หทัยพราว ..ความใสสด งดงาม ธรรมชาติ..............แต้มเติมวาด พาดผ่าน ม่านเมฆขาว สลายฝุ่น ขุ่นสี คลี่สกาว.......................เสริมแวววาว เข้ามา วันฟ้าริน ..ลมแวะมา พาฝน พ่นขยาย..................ล่องกระจาย พรายพริ้ว ปลิวผันผิน ความสะพรั่ง ทั้งพารา ทั้งธานินทร์...........ได้ยลยิน ถวิลร่ำ น้ำใสโปรย ..ดอกไม้ตื่น ยื่นกลีบ รีบแย้มรับ.............รอซึมซับ กับน้ำใส ไล่ความโหย สรรพสิ่ง นิ่งคอย ฝนปรอยโปรย.............หายอิดโรย ....โชยชื่น.... ฟื้นพลัง.. .......................................................................................................................................... พลอย... ...เหนือ..เวิ้งน้ำ กรำแดด แสดระยับ...........ไขความลับ มหาสมุทร สุดลึกหยั่ง ฝนฉ่ำพรม ผสมคลื่น คลึงประดัง................ปะการัง แอบขบขัน  ใต้ชั้นริ้ว... ...ริ้ว..สาดสาย พรายฝน ชล ฉ่ำจิต..........หลั่งพิชิต หาดห้าว กลบกร้าวผิว ตั้งตาคอย ฝนนำข่าว มากราวกริว...............เสริมรอยริ้ว กิ่วสัมพันธ์ มั่นหาดทราย... ...ทราย..จุลร่วน มวนหนุน อุ่นโอนอ่อน........เอื้ออาทร ซอนซับ น้ำซึมส่าย เป็น ..ผู้รับ.. ซับน้ำ ยามผ่อนคลาย...............ถึงจุดหมาย ดั่ง ..ผู้ให้.. ได้เจือจุน... ...จุน ประดับ รับ-ส่ง  ถึงมิ่งมิตร ................หนัก-เบานิด ทิศทาง ต่างช่วยหมุน หมุน ฐานะ จาก ..ผู้รับ ... ฉันให้คุณ....... ....ผู้ให้ อุ่น เอ่ยตอบ ...ฉันขอบใจ... ....................................................................................................... หนุ่ย... ความอาทร อ้อนออเซาะ เหยาะรินหยด........กระจายรด สะกดมนต์ โชนความหมาย เม็ดน้ำค้าง พรายพร่าง กลางพฤกษ์ไพร.......หอบห่วงใย ใส่ลมมา ประโลมทรวง มวลพฤกษา นานา ป่าไพรสณฑ์................ชุ่มฉ่ำฝน ล้นหลั่ง ดั่งบวงสรวง ..ไมตรีจิต.. มิตรมีให้ ไม่เคยลวง...............ทั้งห่วงหวง ปวงป่า วนาดร ดินอ้าวอบ รบเร้า เป่าไอผ่าว.....................ดูกระเง้า ดูกระงอด ออดสิงขร ส่งสัญญาน ผ่านลม พรมไหว้วอน..............พฤกษ์ไพรค้อน อ้อนจริงหนา เรียกฟ้าเืยือน ฟ้าโฉบฉิว ลิ่วมา ประสาห่วง.....................ช่างใหญ่หลวง ความห่วงใย หาใดเหมือน ..สัญญาฟ้า..มาแล้วนะ มิเคยเลือน............พรมน้ำเปื้อน ความห่วงใย ใส่..รัก..ตาม ....................................................................................................... พลอย... พะนอรัก พักไว้ ในม่านเมฆ........................ใจเป็นเอก เสกปลุก สนุกสนาน เพียงหยดเดียว เกี้ยวฟ้า เริงสราญ...............เป็นพยาน สานรัก ฟูมฟักใจ อุ่นไอดิน รินฉ่ำ ถึงสายน้ำ..........................ลมจองจำ นำไฟ ที่ลามไหว ธาตุทั้งสี่ ลี้ลับ ปรับดุลย์ใด.........................กระตุ้นให้ แม่นยำ กว่าย้ำเตือน ..ความห่วงใย.. เป็นของขวัญ วันฟ้าเปิด..........ความประเสริฐ.. เป็นของฝาก เพื่อนให้เพื่อน เติมอีกนิด..ความใส่ใจและ..แชเชือน.............ให้เต็มเขื่อน กัก..สัมพันธ์.. ระหว่างเรา ฤดูกาล วานวัน ที่ผันผ่าน............................ภูมิต้านทาน แกร่งดี ไม่มีเหงา แม้นอากาศ วิปริต จิตบรรเทา.....................ยังมีเหย้า กำลังใจ พร้อมให้เยือน ....................................................................................................... หนุ่ย... ฟ้าหลังฝน ต้นไม้ คลายความเหงา................ใบดอกเฉา ราวฟื้น คืนเสมือน แต้มชีวิต ติดพลัง โถมถั่งเตือน.....................หมู่มวลเพื่อน เคลื่อนไหว ใบดอกบาน ผืนม่านหมอก หยอกเย้า เคล้าไอฉ่ำ...............ละอองน้ำ ลามไล้ แผ่ไพศาล ไม้ดอกน้อย พลอยตื่น ฟื้นลนลาน.................ชูกิ่งก้าน ดันกลีบดอก รับหมอกเย็น สรรพสิ่ง อิงซับ กับธรรมชาติ........................ใสสะอาด รัดรึง ซึ้งใจเห็น สานสายใย ไอหมอกเสริม เติมกฎเกณฑ์.........ทุกสิ่งเป็น เส้นสาย ด้ายร้อยใจ ยอดหญ้าพริ้ว ละลิ่วร่ำ น้ำค้างเกาะ.................ออดออเซาะ ฉอเลาะพริ้ม ยิ้มสดใส หมู่มวลป่า อ้าโอบ ซบหมอกไอ.....................ร้อยสายใย ใส่ความรัก ปักตรึงทรวง... ...มากับสายหมอกบ้างนะคะ k.ploy... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 52 01:59:05

ความคิดเห็นที่ 48 ลืมปรับขนาดภาพข้างบน เลยใหญ่ไปหน่อย ขอโทษด้วยนะจ๊ะ มีภาพฝากให้ตัวเองด้วยล่ะ.. ให้หนุ่มๆอิจฉาเล่น จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 52 07:53:24

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบพระคุณมากค่ะ คุณหนุ่ย - แหม ... เห็นแล้ว หัวใจจะละลายแทนหนุ่มๆ ค๊า น่าอิจฉาคนข้างๆ ซะจริงๆ เลย ยิ้มหวานม๊ากกกก.......  กลอนมิตรภาพของเรา พลอยจะหยุดไว้แค่นี้ค่ะ คุณหนุ่ยเป็นผู้เริ่มต้นและเป็นผู้ปิดท้าย เหมาะสมที่สุดแล้วค่ะ ขอบคุณจากใจเลยค่ะ ขอบคุณนะคะคุณมดแดง - แต่ว่าอย่าสับสนกระทู้นะคะ (แอบเห็นนะเนี่ย...)  เปิดทีละกระทู้ค่ะ .... และขอขอบพระคุณทุกท่านเลยค่ะ พลอยตั้งกระทู้ใหม่แล้วค่ะ ขอเรียนเชิญไปเยี่ยมชมกันได้นะคะ (ถ้ามีเวลา) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8318720/W8318720.html จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 52 11:43:06

ความคิดเห็นที่ 50 ละล่องลอยกลอยคลื่นกลืนเชี่ยว ใจลดเลี้ยวดังเกลียวคลื่นสดสวย หมอกยามเช้าเคล้าไอคลื่นชื่นระรวย อกระทวยระชมชื่นกับคลื่นลม อยากดอมดมเด็ดดอกไม้ให้หายเศร้า คิดถึงเขาดั่งดอกใบไกล้แมงสวย ปีกขยับกลัวบินหนีใจระรวย ดอกไม้สวยกลัวภูมรจะจรไกล อยู่ไกล้ๆ อยู่แนบใจไม่ไกลห่าง อยู่อ้างว้างคิดถึงเธอ เธอรู้ไหม เสียงคิดถึงคล้ายเสียงเพรียกจากคนไกล เสียงหัวใจมันพร่ำบอกฉันรักเธอ จากคุณ : แล่งใต้ดีเหลืออู้เหนือหวานนัก เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 11:35:48

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณมากนะคะ คุณ แล่งใต้ดีเหลืออู้เหนือหวานนัก ที่เข้ามาเยี่ยมชมกระทู้ค่ะ แต่ give เหลือ 0 ค่ะ เลยขอมอบ ให้แทนแล้วกันนะคะ จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 16:13:32