จำใจจาก
|
|
จำใจจากพรากนางมาร้างแรม
เศร้าโศกแกมหมองจิตคิดใจหาย
ใจพี่นี้มีแต่ปวดรวดร้าวใน
ร้อนมิวายลุ่มหลงอนงค์นาง
จากมาไกลฤทัยพี่มีแต่โศก
วิปโยคทั่วคืนค่ำย่ำรุ่งสาง
พรากชั่ววันพลันชั่วคืนกล้ำกลืนพราง
รักมิจางปรางเจ้าพี่เฝ้ายล
นางเคยอ้อนป้อนคำหวานปานจับจิต
ดุจถูกพิษพิลาศรักสักร้อยหน
มากดกีดขีดลงตรงกมล
พี่เหลือล้นทนพิษฤทธิ์บังอร
ร้างดวงดาวพราวระยับประดับฟ้า
ร้างจันทราราตรีหลับลับสิงขร
แรมอ้างว้างห่างนาง:-)ามงอน
พี่จำจรต้องเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
จำยอมต้องตรอมตรม....เมื่อยามอยู่คนเดียวครับ
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 15:31:41
| จากคุณ |
:
นครเหมันต์ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ย. 52 11:20:25
|
|
|
| 
จำใจจากพรากนางมาร้างแรม 
วันพี่พรากจากไปสุดไกลห่าง