ความคิดเห็นที่ 1 “แจนรอพี่อยู่หรือ” ถามเพราะขี้เกียจตอบ “ประชุมเป็นยังไงคะ” แจนไม่ตอบเหมือนกันแต่เลี่ยงไปถามเรื่องประชุม “ไม่มีอะไร เขาม็อคอัพโปรแกรมที่เขียนสำหรับแวร์เฮาส์มาให้ดูว่าตอบ โจทย์รึเปล่า” ฉันอธิบายก่อนจะถามกลับ “แจนมีอะไรรึเปล่าจ๊ะ” “ขอโทษค่ะ แจนลืมเรื่องประชุมไปเลย” สีหน้าไม่บอกว่าสำนึกผิด แต่ ออกแนวคาดคั้นมากกว่า “แต่พี่ดรีมไม่เห็นพูดอะไรเลยนะคะตอนที่แจน ขอพี่ไปเมื่อวาน” อ้าว! กลายเป็นพาฝันผิดอีกหรือนี่ “แจนกำลังโทษพี่หรือคะ” “เปล่าค่ะ แค่แปลกใจเท่านั้นที่เราต่างฝ่ายต่างลืม” “มันไม่แปลกที่พี่ลืม เพราะมันเป็นงานที่พี่มอบหมายให้แจนไปแล้ว หากพี่ต้องมาตามงานทุกงานที่มอบหมายให้แจนไปตลอด ราวกับแจน เป็นพนักงานระดับเล็กๆหรือเสมียน แจนจะชอบมั้ย และถ้าพี่ต้องทำแบบ นั้นจริงบริษัทจะคิดมั้ยว่าพี่ไม่อาจพัฒนาแจนให้ขึ้นเป็นผู้บริหารได้” แจนนิ่ง เริ่มรู้ว่าจะฉลาดกว่าหากสงบปากไว้ ฉันไม่ได้คิดต่อว่าลูกน้องที่ลืม แต่กลับโดนลูกน้องเล่นงานซะนี่ หรือว่าแจนหึง ไม่ยักรู้ว่าแจนจะชอบพอ กับนายโดมมากขนาดนี้ “เสื้อผ้าพี่เปียกนะแจน พี่อยากรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า แจนมีอะไรอีกรึเปล่า” “มีใบตั้งราคาสินค้าเข้าใหม่มาชุดหนึ่งค่ะ ต้องให้พี่เซ็น” เดินไปดูบนโต๊ะ สินค้ามาพร้อมกันตั้งยี่สิบรายการ ต้องใช้เวลาเช็คไม่ ต่ำกว่ายี่สิบนาที จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 13:52:09

ความคิดเห็นที่ 2 “พรุ่งนี้พี่มาทำให้แล้วกัน” “แต่โอ๋เขารีบค่ะ สินค้าเขาต้องรีบออกขาย แต่ไม่มีราคาและลายเซ็นจาก พี่ ทางบัญชีเขาก็ไม่ยอมทำโค๊ดสินค้าให้ เซลล์ก็สั่งสินค้าเข้าห้างไม่ได้” แจนแย้ง โอ๋เป็นโปรดักส์ที่ดูแลสินค้าเมคอัพ “ถ้ารีบแล้วทำไมราคาเพิ่งส่งมาล่ะ ใบตั้งโค๊ดนี่อีก ทำไมไม่ทำมาล่วงหน้า คอนโทรลเลอร์มีหน้าที่ตรวจสอบนะ แล้วพี่จะตรวจสอบอะไรได้ถ้าทุก อย่างมาถึงพี่แบบเร่งๆ ให้พี่เซ็นแบบส่งๆรึไง” “โอ๋บอกว่าเป็นสินค้าซีซั่นค่ะ อันนี้เป็นคอลเล็คชั่นฤดูใบไม้ร่วง/ฤดูหนาว กว่าจะได้ราคาจากทางเมืองนอกก็ตอนเห็นอินวอยซ์และของมาถึง ศุลกากรแล้วค่ะ” ฉันนิ่งฤดูใบไม้ร่วงเริ่มต้นเดือนกันยายน นี่มันปลายเดือนกรกฎาจะรีบเอา สินค้าเข้าห้างขายทำไม “ยอดเซลล์อินไม่พอหรือแจน ถึงต้องรีบเอาสินค้า ซีซั่นเข้าไปล่วงหน้าแบบนี้” “แจนไม่ทราบค่ะ” ฉันคิดอยู่ครู่ “บอกโอ๋ไปว่าพี่ยังไม่เซ็นให้ พรุ่งนี้เช้าให้ทางแบรนด์มาคุยกับ พี่เรื่องสต็อคสินค้า แล้วก็พี่ต้องคุยกับทางเซลล์ด้วย อยากรู้ว่ายอดเซลล์อิน ของเดือนนี้เขาทำถึงไหน แจนทำเป็นอีเมลเชิญประชุมที่ห้องพี่นี่ แจนจะมา เข้าฟังด้วยก็ได้” “แต่ โอ๋เขา” “เธอเป็นลูกน้องฉันหรือลูกน้องโอ๋” เสียงเข้มขึ้นนิดหนึ่งขณะควันเริ่มออกหู “แต่พี่ดรีม ทางบัญชีจะปิดยอดเซลล์อินเดือนนี้แล้ว เซลล์มีสินค้าให้สั่ง เข้าไม่พอค่ะ” นึกแล้วเชียวว่าต้องแบบนี้ “พรุ่งนี้ถึงจะสิ้นเดือน ยังมีเวลาสั่งของได้ถึงทุ่ม” “ค่ะ” แจนยอมถอยเดินหน้ามุ่ยๆออกจากห้องไป จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 13:54:35

ความคิดเห็นที่ 3 ฉันส่ายหัวแจนเป็นแบบนี้เห็นจะโตยาก ห่วงแต่จะเอาใจผู้ร่วมงาน โดยไม่ วิเคราะห์สาเหตุ ใบราคานั้นฉันต้องนำมาคำนวณพร้อมกับยอดประมาณการขายและดู สัดส่วนกำไรสุทธิของสินค้าแต่ละเอสเคยูก่อนจะเซ็นอนุมัติได้ เอสเคยู หรือสต็อคคีปปิ้งยูนิตคือภาษาที่ใช้ในวงการค้าและการตลาด หมายถึง สินค้าแต่ละรายการหนึ่งเอสเคยูนับเป็นหนึ่งรหัสสินค้า และแต่ละเอสเคยู จะมีสินค้าปริมาณเท่าไหร่ก็แล้วแต่จำนวนสต๊อคสินค้า จำนวนขายสินค้าและยอดกำไรเหล่านี้มีผลต่อกำไรขาดทุนของแต่ละ แบรนด์และส่งผลต่อยอดรวมของแผนกนั้นๆ มันเป็นงานละเอียดที่จีเอ็ม ของแต่ละแผนกให้ความสำคัญมาก ด้วยเหตุนี้บริษัทจึงยอมจ่ายเงินเดือนแพงๆให้คอนโทรลเลอร์มาดูแลงาน ส่วนนี้ให้กับจีเอ็ม แต่ดูเหมือนแจนจะลืมวัตถุประสงค์ของงานตัวเอง กลาย เป็นว่าใครขออะไรมาก็รีบจัดแจงทำให้โดยเร็ว เห็นทีฉันคงต้องคุยเรื่องนี้ กับแจน ไม่รู้ว่าคอยคุยตอนประเมินผลปลายปีจะช้าไปมั้ยนะ ฉันดูแจนเดินหน้ามุ่ยข้ามไปคุยกับโอ๋ที่ออฟฟิศอีกมุมหนึ่งของแผนกอย่าง เซ็งๆ ก่อนจะรื้อเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ใช้ใส่เล่นโยคะและฟิตเนสออกจากกระเป๋า ยิมฯ ที่ไม่ลืมหยิบออกจากรถมาเตรียมไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำ ไม่ไหวเสื้อผ้าฉัน เปียกมากขืนใส่แบบนี้กลับบ้านเป็นหวัดตาย กลับจากห้องน้ำมาก็ได้ยินเสียงแจนพูดอยู่ เหมือนจะกำลังอารมณ์ขึ้น ฉัน หยุดฟังยังไม่อยากเดินออกไปเพราะได้ยินชื่อฉันอยู่ในบทสนทนาด้วย แม้ จะเบาจนไม่อาจจับความได้ หลังๆได้ยินแว่วๆแจนถามว่าจะยังไปสอนอยู่มั้ย เอ๊ะ! สอนอะไร งง แจนเรียนอะไรกับโดมหรือ “คุณดรีม” เสียงนายเลียวนาร์ดดังจากด้านหลังทำเอาฉันสะดุ้งโหยง “หวัดดีค่ะนาย” หันมาทักแล้วก็สะดุดลมหายใจเล็กน้อย วันนี้นายใส่เชิ๊ตสี น้ำเงินเข้มเนื้อมันเงาเน็คไทผ้าไหมสีครีมเรียบไม่มีลายกางเกงสีดำเนื้อดี ทั้ง หมดยิ่งขับให้ร่างสูงๆไหล่กว้างๆและใบหน้าหล่อขั้นเทพของนายดูยิ่งคมมี เสน่ห์จนฉันเผลอยืนตาค้างอ้าปากหวอ “ทำไมแต่งตัวแบบนี้ล่ะครับ” นายถามกวาดตามองชุดโยคะของฉันอย่าง แปลกใจ ทำเอาฉันรู้สึกอายเมื่อเทียบสารรูปตัวเองกับนายที่รูปหล่อแต่ดุ และชอบพ่นไฟยังกับมังกรจนทุกคนขยาด จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 13:56:47

ความคิดเห็นที่ 4 “รถเสียและติดฝนค่ะ เสื้อผ้าเปียกหมดเลยต้องหาอะไรเปลี่ยน” ตอบพร้อม ปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปกติ นายมีลูกเมียแล้ว ท่องไว้พาฝัน “รถเสียหรือ แล้วรถอยู่ไหนครับ” “เอาเข้าอู่แล้วค่ะ” “แล้วอู่ให้รถคุณมายืมใช้รึเปล่า” นายคงไม่คุ้นกับบริการอู่ซ่อมรถเมืองไทย “ไม่มีค่ะ” “งั้นคุณจะกลับบ้านยังไงครับ” “แท็กซี่ค่ะ” นายเลียวนาร์ดทำท่าครุ่นคิดทำให้ฉันกังวลมากขึ้น ไม่อยากให้ นายมาดีหรืออาทรกันอย่างนี้เลย ถึงลึกๆจะรู้สึกดีและภูมิใจก็เถอะ ใครล่ะ จะไม่ปลื้มกับการมีหนุ่มหล่อฉลาดเป็นกรดตำแหน่งใหญ่โต (ใหญ่กว่าฝรั่ง หลายๆคนในบริษัทอีก) แถมยังขึ้นชื่อว่าดุสุดๆมาทำดีและปรนนิบัติด้วย ประหนึ่งคนพิเศษ “นายมีอะไรกับดิฉันรึเปล่าคะ” “ว่าจะมาชวนไปดินเนอร์หน่อย แต่เป็นแบบนี้คงต้องเปลี่ยนแผน” นายทำท่า คิดก่อนจะพูดต่อ “เอางี้ดีกว่าผมคิดออกแล้ว มาเถอะเสร็จแล้วผมจะให้บุญ ส่งไปส่งที่บ้านคุณเอง” ยืนลังเล ไม่ค่อยกล้าปฏิเสธนายแต่ก็อึดอัดที่จะไป นี่มันเย็นแล้วนะจะเหมาะ หรือ ถ้าเป็นนายแกรห์มฉันอาจไม่ลังเล แต่นายเอ็ดเวิร์ด พรินซ์ที่รูปหล่อตรง สเป็คฉันทุกอย่างแบบนี้ คิดว่าอย่าใกล้ชิดกันมากนักเลยจะดีกว่า “อย่าห่วงครับ ผมไม่หลอกคุณไปขายหรอก” นายเข้าใจอาการลังเลฉันผิดไป ฉันเหลือบไปมองเห็นแจนทำท่ากระเง้ากระงอดนิดๆใส่นายโดมขณะที่ฝ่าย ชายทำท่าทีเฉยๆ เฮ้อ! ไปก็ไปแจนเห็นจะได้สบายใจว่าฉันไม่ได้คิดไป แย่งกระดูกหล่อน “พ่อคงห่วงเรื่องรถ ขอดิฉันไปโทรคุยกับพ่อก่อนนะคะ” พูดจบก็เดินนำนาย ไปยังห้องทำงานเพื่อไปปิดประตูแอบคุยกับพ่อในห้อง “ตามสบายครับ” นายพูดขณะหยุดทักทายแจนและโดมที่นอกประตูห้องฉัน หลังออกจากออฟฟิศบุญส่งก็นำรถเบนซ์วิ่งไปอย่างชำนาญตัดผ่านย่าน จราจรติดขัดมาอย่างรวดเร็ว และข้ามผ่านสนามหลวงมายังอีกฟากของแม่น้ำ เจ้าพระยาตรงเชิงสะพานปิ่นเกล้า จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 13:58:28

ความคิดเห็นที่ 5 “หูฉลามร้านนี้อร่อยนะครับ” นายเลียวนาร์ดโฆษณาหลังลงจากรถหน้าร้าน หูฉลามดัง ซึ่งเป็นเพียงคูหาหนึ่งของอาคารแถวสูงสี่ชั้น นายคงเห็นสีหน้ามึนๆงงๆของฉันเลยโฆษณาต่อ “อร่อยจริงนะครับ เป็นร้าน ประจำของอดีตนายกฯประเทศคุณเลย แถมอยู่ไม่ไกลบ้านคุณมากนัก” “ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันเชื่อว่าอร่อย แต่ดิฉันไม่อยากกินหูฉลามค่ะ” “ทำไมล่ะครับ” “ก็ข่าวว่าเขาตัดหูมันแล้วก็ปล่อยทิ้งทะเลให้เลือดออกจนตาย ดิฉันสงสารค่ะ” “งั้น กินอย่างอื่นก็ได้ครับ หรือจะเปลี่ยนร้าน” “ไม่เป็นไรค่ะ กินอย่างอื่นก็ได้ น่าจะมีอย่างอื่นขายอยู่” รีบพูดเมื่อเห็นสีหน้า กังวลของนาย เฮ้อ! ทำไมนายต้องพาฉันมากินข้าวด้วยล่ะ มาแบบนี้ไม่เป็นทางการ ดู แปลกๆพิลึก ฉันยิ่งชอบใจเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้นายบ่อยๆด้วย ทำไงได้ล่ะฉันเป็นพวกแพ้ คนเก่งนี่นา แถมนี่ไม่เก่งอย่างเดียวหล่อระเบิดอีกต่างหาก อีกอย่างฉันไม่ ชอบกินมื้อเย็นเพราะกลัวพุงออก แถมนี่จะสองทุ่มแล้ว ฉันเลือกสั่งซุป เสฉวนกับคะน้าฮ่องกงลวกราดน้ำมันหอยจะได้ไม่หนักเกินไป “คุณคงเคยได้ยินข่าวลือเรื่องที่ผมกำลังจะย้ายจากเมืองไทยเร็วๆนี้มาแล้ว” คำถามของนายทำฉันงงเป็นไก่ตาแตกด้วยไม่เคยได้ยินข่าวลืออะไรทำนอง นี้ จะว่าไปฉันไม่ค่อยได้ร่วมวงเม้าท์กับใครเขาสักเท่าไหร่ เลยกลายเป็นพวก หลังเขาไปนั่น จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 14:01:24

ความคิดเห็นที่ 6 “ไม่เคยค่ะ นายจะย้ายจากเมืองไทยไปไหนหรือคะ” แปลว่าคนหล่อๆจะลด น้อยไปอีกคนจากบริษัทที่เต็มไปด้วยลิงค่างบ่างและชะนีสวยๆน่ะหรือ “ยังไม่สรุปผมจึงไม่อยากพูดไปตอนนี้ เอาเป็นว่าผมอยากให้คุณรู้จากปาก ผมว่าผมคงอยู่ที่เมืองไทยต่อไม่เกินสิ้นปีนี้หรือต้นปีหน้า ผมจึงอยากจัดการ เรื่องการย้ายแผนกของคุณโดยเร็ว” ฉันรับฟังข้อมูลนี้อย่างงุนงง อ้าว! นายจะไม่อยู่แล้วจะอยากให้ฉันย้ายแผนก ทำไม แต่ที่จริงก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ไม่ต้องคอยเตือนใจตัวเองไม่ให้เตลิด เปิดเปิงไปกับนาย อยู่ห่างกันดีกว่า “ผมให้เอชอาร์ดีส่งประวัติคุณไปให้ราจแล้วนะ” นายเลียวนาร์ดพูดต่อ ฉันนิ่งฟังอย่างสนใจทันที ก็แหม! มันลุ้นนี่นา “ราจจะนัดคุณคุยพรุ่งนี้ที่ออฟฟิศเขาช่วงเย็น คนจะได้ไม่พลุกพล่าน คุณ สะดวกไหม” ฉันนิ่งคิด ไม่ได้ไปดูงานต่อเติมบ้านวันนี้และยังพรุ่งนี้อีก แต่นี่มันโอกาส เดียวในชีวิตเลยนะ “ได้ค่ะ กี่โมงคะ” “หกโมง แต่เลขาราจจะโทรแจ้งอีกทีเพราะเวลาเขาไม่แน่นอน คุณสแตน บายไว้แล้วกัน” “ขอบคุณมากค่ะคุณเลียวนาร์ด” ตอบอย่างซาบซึ้งในน้ำใจนายจริงๆนะ ใคร จะว่านายดุและโหดอย่างไรก็ช่าง แต่กับฉันนายเลียวนาร์ดไม่เพียงแต่หล่อ ระเบิด แต่ยังใจดีอย่างมากอีกด้วย เสียอย่างเดียว นายไม่น่ารีบแต่งงานตั้งแต่ยังหนุ่มๆเลย คิดแล้วก็ชักอยาก ครวญเพลง ‘ปาฏิหาริย์’ ให้นายฟังซะจริง แต่นายฟังไม่เข้าใจนี่สิ ตัด ใจเถอะพาฝัน มองคนอื่นที่เป็นไปได้ดีกว่า “อ้อ! คุณดรีม คุณทราบหรือเปล่าว่าแจนลูกน้องคุณสนใจตำแหน่งนี้เช่นกัน” “หรือคะ” ได้แต่ถามไปแบบนั้นเพราะคิดอย่างอื่นไม่ออก “ทางเอชอาร์ดีเห็นประวัติการศึกษาแจนตรงและตำแหน่งยังไม่ซีเนียร์นัก ที แรกเขาไม่กล้าติดต่อคุณเพราะเห็นคุณซีเนียร์กว่าตำแหน่งใหม่ที่ว่านี่ จึง ติดต่อลูกน้องคุณไป แต่ราจยังไม่ถูกใจนัก บ่นว่าเด็กและประสบการณ์ น้อยไป งานนี้ต้องติดต่อและรับมือกับเอเจนซี่หลายบริษัท ราจ อยากได้ คนที่แข็งและประสบการณ์มากหน่อย” ฉันนิ่งฟังอย่างอึ้งๆ แจนอยากย้ายแผนกงั้นหรือ ที่จริงตำแหน่งนี้ก็ดูเหมาะ กับประวัติการศึกษาแจนพอควร เพราะเธอจบปริญญาตรีการตลาดและ ปริญญาโทการเงิน เสียแต่แจนไม่เคยมีประสบการณ์ทำงานจริงด้านการ ตลาดเลย และด้านการเงินก็มีประสบการณ์ไม่ถึงสองปี จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 14:03:17

ความคิดเห็นที่ 7 “พอผมให้เอชอาร์ดีส่งประวัติคุณไปราเจชสนใจมาก แต่เรื่องแพ็คเกจคุณ ลองต่อรองดู แม้ตำแหน่งจะดูเล็กว่าตำแหน่งปัจจุบันคุณ แต่รายได้และ สวัสดิการเหนือกว่ามาก และยังมีโอกาสศึกษางานและเดินทางมากกว่างาน ที่คุณทำอยู่นี่ด้วย หวังว่าคุณจะไม่ลำบากใจเรื่องแจนนะครับ” ฉันนิ่งไปครู่ก่อนจะตอบนาย “ไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะคุณเลียวนาร์ดที่บอกให้ฉันรู้ ล่วงหน้า” แปลว่าหากฉันได้งานนี้ไปก็อาจต้องเสี่ยงกับการเสียมิตรภาพที่มีต่อแจน ด้วยงั้นสิ เฮ้อ! แค่คิดก็เหนื่อยใจแล้ว คืนนั้นพอกลับถึงบ้านอาบน้ำและบำรุงผิวหน้า ครบเจ็ดขั้นตอนเสร็จก็เกือบห้าทุ่ม แต่ยังไม่วายต่อเน็ทเช็คเมลและรอข้อ ความจากเจ้าชายของฉันไปพลางๆ ไม่มีข้อความจากเขามีแต่เมลจากต้นอ้อซึ่งทำงานตำแหน่งใหญ่ในบริษัท การเงิน ส่งเมลมาบอกให้รีบไปซื้อหุ้นกู้ของรัฐบาลนิวซีแลนด์ที่เพิ่งออก ใหม่ดอกเบี้ยดีกว่าธนาคารปกติสองเปอร์เซ็นต์ ก็น่าสน มีเพื่อนในวงการ เงินก็ดีอย่างนี้เอง คอยส่งข้อมูลเงินฝากดอกเบี้ยดีๆและหุ้นกู้ต่างๆมาให้รีบ ซื้อเสมอ ก็เราอาจต้องเกาะคานทั้งกลุ่มก็อยากจะเกาะคานทองจริงๆไม่ใช่ คานไม้ผุๆน่ะสิ ถึงต้องรู้จักเก็บเงินไว้ลงทุนตามตราสารหนี้หวังไว้ใช้ ตอนแก่น่ะ หมดจากเมลต้นอ้อฉันก็ขี้เกียจเช็คต่อ จะเล่นเกมส์ก็เซ็งๆ ฉันเคยติดเกมส์ออนไลน์งอมแงมตอนก่อนจะได้งานที่บริษัทนี้ ช่วงเพิ่งจบ โทใบที่สองและเคว้งคว้างหางานอยู่นั่นล่ะ ช่วงนั้นหางานนานหน่อย เพราะ จะหางานตำแหน่งสูงเงินเดือนเยอะขึ้นมากๆ กว่าจะได้ก็จิตตกหดหู่ไปนาน เหมือนกัน ต้องใช้เกมส์ช่วยให้หายเครียด แถมด้วยไสยศาสตร์อีกหลาย ขนานที่ทั้งต้นอ้อและสายพิณมาแนะนำให้ทำ ไม่ว่าจะปล่อยปลาไหล ล้าง กรรม เสดาะเคราะห์สารพัด จริงไม่จริงไม่รู้แต่ก็ใช้เวลาร่วมครึ่งปีกว่าจะได้ งานที่ถูกใจจริงๆ คงเพราะฉันไม่มีดีกรีปริญญาเมืองนอกพ่วงท้ายโก้ๆแบบ คนอื่นเขา พอตอนนี้ได้งานบริษัทใหญ่ตำแหน่งโก้เงินเดือนสูง ทำให้รู้สึกดีกับตัวเอง จนไม่ต้องพึ่งความสำเร็จในโลกออนไลน์อีกต่อไป แม้ว่าฉันจะยังติดที่จะ ได้คุยกับเจ้าชายของฉันอยู่ ฉันนั่งรอเจ้าชายถึงเที่ยงคืนก็ไม่พบในที่สุด ก็ยอมแพ้ ปิดคอมฯ และเข้านอน ................................ จบตอนค่ะ จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 14:05:23

ความคิดเห็นที่ 8 คุยกับนักอ่านค่ะ คุณก๊อตตี้ งวดนี้ด่างทับทิมริมขวามาไวมากเลย ที่พาฝันไม่เปิดหน้าต่างรถ (ตอนแรกเปิดแล้วปิด) เพราะฝนมันสาดค่ะ รถเป็นเบาะผ้าโดนฝนแล้วมันเปียกชื้นแฉะและมีกลิ่นเหม็นอับด้วยค่ะ ....................................... คุณนาวาไม่ไหลกลับ แหะ แหะ จริงค่ะ ผู้หญิงแบบนี้จริงๆยังมีอยู่ในโลกเบี้ยวๆบวมๆใบนี้จริงๆนะคะ ส่วนใหญ่จะช่างฝันแต่ลึกๆขี้อาย แล้วก็ชอบแสดงออกว่าเป็นคนคล่องแคล่ว กล้าหาญชาญชัยประมาณนั้น พาฝันในเรื่องมีตัวจริงๆค่ะ แต่อาจไม่เหมือนงี้ เป๊ะ เพราะพอมาเขียนก็ต้องปรับต้องเปลี่ยนให้เป็นตัวละครใหม่ไป ไม่สามารถไปเอาเรื่องของคนจริงๆมาเขียนได้ค่ะ มันไม่ดีๆ อันตราย ส่วนชื่อพาฝันเป็นชื่อจริงๆของพี่สาวคนเขียนเองค่ะ และ she ก็สวยเริดเชิดหยิ่ง ไม่ยอมคนปากร้ายมากๆอย่างยัยพาฝันในเรื่องค่ะ แต่นิสัยหลงตัวเองนี่ไม่ใช่ค่ะ อันนี้ได้มาจากคนเขียนเต็มๆค่ะ หลงตัวเองจนคนรอบตัวกลุ้มใจเลยค่ะ .................................... คุณหริชา จริงด้วยค่ะ ก็แอนนี่พูดมากอะ จนลูกค้าเก่ารู้หมดแล้ว เลยไม่รู้จะปิดทำไม แหะ แหะ คนช่างคุย ..................................... คุณรัชนีกานต์ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ อบอุ่นใจจริงๆเลย ได้ข่าวว่าป้าหญิง ประกาศแต่งงานกับตาไออินทร์แล้วด้วย กรี๊ดดดด จะฆ่ากันตายก่อนมั้ยเนี่ย ..................................... คุณปลากินเมฆ อยากติดฝนกับน้องโดมเหรอคะ ข้ามศพคนเขียนไปก่อนเลยค่ะ แหะ แหะ ..................................... คุณจอมยุทธผ้าหลุด กรี๊ดดดดดดด ลูกค้าใหม่อีกแล้ว ดีใจ หวังว่าจะ retain ไว้ได้นะแอนนี่นะ .................................... ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านและมาลงชื่อให้กำลังใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 15:55:59 จากคุณ : Pim~Dow เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 14:17:51

ความคิดเห็นที่ 9 แว้บมาลงชื่อค่า~ คุณพิมดาวอ่านชื่อไม่ผิดหรอกค่า Originate ดั้งเดิมมันก็มาจากคำว่ามังกรแหละค่ะ ไม่ผิดๆ นางเอกเรื่องนี้ทำงานเก่งเข้มดีค่ะ ชอบผู้หญิงที่พึ่งตัวเองได้จัง ^^ จากคุณ : Draconia เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:00:15

ความคิดเห็นที่ 10 มาแวะอ่านก่อนกลับบ้านจ้า  งานเข้าดรีมหล่ะค่ะ ลูกน้องก็มั่นเสียจริงๆ แจนไม่ค่อยจะเคารพลูกพี่สักเท่าไหร่เลยนะคะ ไม่เก็บอารมณ์เลย แล้วจะมีเรื่องกันมั้ยเนี่ย จากคุณ : หริชา (หริชา) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:38:42

ความคิดเห็นที่ 11 แจนท่าจะใช้เวลากว่าจะรุ่งนะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 22:34:17

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามากรี๊ดคุณเลียวนาร์ด นายโดมมีแม่ยกเยอะ ไม่อยากไปตบตีแย่งชิงอะ ขอหนุ่มใหญ่แล้วกัน โฮะโฮะโฮะ พาฝันบุคลิกนี้ก็โอแล้วคะ ถึงจะดูไม่สนใจเรื่องรอบกาย แต่ก็ไม่ชอบนินทาว่าร้ายใครด้วย หลงตัวเองบ้างนิดหน่อยเหมือนสาวทำงานปรกติก็พอคะ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 52 05:22:27 จากคุณ : นาวาไม่ไหลกลับ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 05:17:08

ความคิดเห็นที่ 13 มาทักทายคุณดาวครับ ความแตกแล้วเหรอ อิๆๆ ป.ล. อ่านตรงนู้นทันแล้วนะ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 11:27:37