ความคิดเห็นที่ 1 |
ในทีสุดฉันก็ได้กลับมาที่นี้อีก หมู่บ้านที่ฉันเคยอยู่อาศัย กับเพื่อนในวัยเด็กที่เราเคยเล่น ด้วยกันทั่วทั่งหมู่บ้าน
หลายปีมาแล้วที่ฉัน ที่)ฉันจากหมู่บ้านไป พอฉันจบประถมศึกษาปีที่หก พ่อของฉันที่เป็นข้าราชการ ได้ย้ายเข้าเมืองหลวง เพื่อรับตำแหน่งขั้นที่สูงกว่า ครอบครัวฉันเลยจำต้องเข้าไปในกรุงเทพด้วย จนเมื่อฉันเรียนจบครุศาสตร์ ฉันจึงตัดสินใจสอบบรรจุข้ารับราชการ กลับมาหมู่บ้านที่ฉันคุ้นเคย แต่ก็เริ่มมีความเจริญของเมืองใหญ่แพร่เข้ามามากขึ้น
ฉัน เดินข้ามถนนเพื่อไปขึ้นรถ เพื่อจะเข้าหมู่บ้านที่รถสองแถว ในตลาด ใกล้กับหมู่บ้าน
เฟี้ยวววว... รถยนต์ คันใหญ่วิ่งมาอย่างเร็วจนเกือบเฉี่ยวโดนฉัน นี้แหละพอเมืองเริ่มเขามา ความวุ่นวายก็เริ่มเข้ามาด้วย
ฉันนั่งรำลึกความหลังในสมัยเด็กอยู่บนรถสองแถว ลมปลิวพัดผ่านไปหน้าอย่างเย็นสบาย ทุกอย่างในหมู่บ้านเปลี่ยนแปลงไปพอสมควร เริ่มมีบ้านคนและบ้าน จัดสรร ตั้งขึ้นมา ถนนดินแดง ก็กลายเป็นทางลาดยางอย่างดี สภาพชนบท ก็เริ่มมีบ้านเรือนกันมากขึ้น เพราะการขยายของเมืองเริ่มแพร่เข้าสู่พื้นที่รอบนอก แต่ยังสลับไปด้วย ท้องทุ้งที่ และบ้านบางหลังที่ฉันยังคุ้นตา ภูเขาลูกเดียวที่ตั้งเด่นเป็นสง่า ก็ยังตั้งอยู่ที่เดิม
เมื่อสมัยอดีตถึงเพื่อนสนิทที่เคยซนไปด้วยกัน นิด คือเพื่อนคนแรกที่ฉันคิดถึง เธอเป็นเพื่อนสนิทในวัยเด็กของฉัน เราเคยวิ่งไล่จับ เล่นซ่อนหาด้วยกัน กับเด็กๆ คนอื่นอีกหลายคน นิดเป็นคนแก่นแก้ว
ในขณะที่ฉันเป็นคนเรียบร้อย แต่หากว่า เรายังเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด หลายครั้งที่ฉันโดนเพื่อนผู้ชายแกล้ง ก็มีนิด ที่คอยช่วยเหลือฉัน จนบางที นิดเองถึงขนาดต่อยกับเพื่อนผู้ชายที่มารังแกฉันอย่างไม่กลัวเกรง
หลายครั้งที่นิดชอบเล่นพิเรนทร์ ไม่ต่างอะไรกับเด็กผู้ชาย ไม่ว่าจะปีนตกไม้ ไปเอาไข่นก ตกปลา
อย่าหนีนะไอ้พวกเด็กเวร
เสียงชายวัยห้าสิบมักจะตะโกนไล่คนที่ไปเก็บมะม่วง นิดมักจะไปขโมยมะม่วงที่บ้านลุงสรร ที่มีบ้านอยู่ติดโรงเรียนอยู่เสมอ เพราะบ้านลุงสรร อยู่ติดกับ โรงเรียน ฉันเองก็มักจะโดนหลอก ให้ไปดูลาดเลาอยู่เสมอ แต่ฉันไม่เคยตามนิดได้ทันสักครั้ง และหลายครั้งเอง ที่นิดซึ่งวิ่งเร็วกว่าฉัน สามารถวิ่งหลบไปได้ แต่ฉันเองกลับเป็นคนที่ถูกลงโทษ
เราขอโทษนะ พลอย คำพูดที่ดูสลด ยามที่นิดไปก่อเรื่องแล้วเดือดร้อนมาถึงฉัน แต่กลับแฝงไปด้วยหน้าตาทะเล่นของนิด ซึ่งตอนแรกที่แม้ฉันจะโกรธนิดที่ทำให้ฉันต้องโดนทำโทษไปด้วยสักเพียงใด แต่ก็ไม่นาน เพราะฉันเองก็มักจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่ และก็หายโกรธอย่างรวดเร็ว
สิ่งหนึ่งที่พวกเด็กๆ เรามักจะมีเสียงล่ำลือกัน โดยทั่วไป ก็คือเรื่องผีที่บ่อน้ำหลังโรงเรียน มีเรื่องเล่ากันว่า เคยมีนักเรียนเคยไปเล่นซ่อนหา กันที่ข้างบ่อน้ำตอนปิดเทอม และเกิดมีเด็กคนหนึ่งพลัดตกบ่อน้ำไป เพื่อนที่เล่นซ่อนหา กันก็หาไม่เจอ แม้กระทั้ง ไปตามผู้ใหญ่มาก็ไม่พบตัว แต่ไม่มีใครเลยที่คิดจะสนใจในบ่อน้ำ ภารโรงเองก็ไม่ได้ใช้น้ำในบ่อ เพราะต้องกลับไปบ้านเดิมของแก เพื่อทำนา จนเลิกตามหา จนกระทั้งเปิดเทอม ภารโรงก็มาเปิดพบกลายเป็นศพในบ่อน้ำ ว่ากันว่า เด็กที่ตกลงไปนั้น ไม่ได้เสียชีวิตในทันที แต่ต้องทนทรมานกับความโดนเดี่ยวในบ่อน้ำ ที่ลึกมากจนเสียงตระโกนดังไปไม่ถึงคนข้างบนได้ และว่ากันว่าเธอจะมาปรากฏตัวทุกคืนที่ข้างบ่อน้ำ เพื่อจะหลอกคนให้ตกบ่อน้ำกลายเป็นตัวตายตัวแทน ของถัดไป ทำให้เวลาตกดึก ไม่มีใครกล้าที่จะไปที่บ่อน้ำ หรือแม้แต่ตอนกลางวัน ก็แทบจะมีเพียงไม่กี่คนที่จะใช้น้ำในบ่อ ยกเว้นแต่ภารโรง ประจำโรงเรียน ที่ว่ากันว่าแก มีวิชาอาคมป้องกันผีได้
แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 52 10:12:27
| จากคุณ |
:
Angleevil   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ย. 52 22:18:18
|
|
|
|
