ลา..พัก

ปล่อยความรีบเร่งเป็นอิสระ
ให้ลมหายใจได้ใช้สิทธิโดยเสรี
บ่วงภาระการหาเลี้ยงชีพ  คลายลงสักที
บรรจงยิ้ม ยักคิ้วสองที  ให้กับเจ้าตัวกลม

ประคองกอดด้วยอกอุ่น
ยิ้มละมุนกระตุ้นยิ้มดีใจ
อ้อแอ้อ้อแอ้ เอิ๊กอ๊าก น้ำลายไหล
ขยุ้มผมแม่ไว้ ดึงแก้มใส่ปากขย้ำกิน

สิ่งมหัศจรรย์  ใครสร้างหนอ
มาจากไหน มาให้พ่อกับแม่ได้โอบอุ้ม
รักผูกพันนักหนา ใครก็มารุมมะตุ้ม
เจ้าพ่อเนื้อนุ่ม..รักดั่งแก้วตาดวงใจ

จากคุณ	: เพลงสน บนยอดภู
เขียนเมื่อ	: 17 ก.ย. 52 12:46:25