ความคิดเห็นที่ 1 |
รถยนต์คันงามสีดำแล่นเข้ามาจอดภายในลานจอดรถของบ้านสุวัฒสวัสดิ์ เมื่อเสียงเครื่องยนต์ดับสนิทเจษฎาเดินลงมาจากรถด้วยท่าทางที่อ่อนล้าจากการที่ไม่ได้นอนเกือบทั้งคืนและไม่มีอาหารตกถึงท้องเพราะมัวแต่กังวลกับเรื่องของพิมดาวจนลืมความหิวไปฉับพลัน รติการมารดาของเจษฎาเดินออกมารอรับหลังจากที่ได้ยินเสียงรถที่แล่นเข้ามาเธอก็รู้ว่าต้องเป็นของลูกชายตัวดีของเธอเป็นแน่
เจษไปไหนมาลูกเมื่อคืนก็ไม่ได้กลับบ้าน บอกแม่มาเดี๋ยวนี้นะ
เจษฎาเดินมากอดเอาใจแม่ของตัวเองเพื่อปกปิดไม่ให้รติการซักถามจนเขาต้องเผลอบอกความจริงออกไป
คุณแม่ครับวันนี้มีอะไรกินบ้าง ผมหิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวอยู่แล้ว
รติการค้อนให้กับลูกชายเข้าวงหนึ่งในความไหลลื่นเอาตัวรอดไปได้ เธอส่ายหน้าระอาแต่ในเมื่อเจษฎาไม่ยอมบอกเธอคงจะไปง้างปากขอคำตอบคงจะไม่ได้ รติการมองหน้าลูกชายจากที่เห็นมันเหมือนกับคนอดนอนมาทั้งคืนอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ รัติการและเจษฎาเดินเข้ามาภายในบ้านเข้าไปในห้องครัว สมรคนรับใช้เก่าแก่ภายในบ้านเดินผ่านมาพอดี
สมรเธอมาก็ดีแล้ว ช่วยตั้งโต๊ะให้คุณเจษที
สมรรับคำและรีบเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารให้กับเจษฎา ขณะที่แม่ลูกกำลังคุยกันอยู่ อาทิตย์ที่เพิ่งจะลงมาเห็นเข้าทั้งที่ใจเป็นห่วงแต่ยังอดแขวะลูกชายไม่ได้
ไปไหนมาทั้งคืนล่ะบ้านช่องไม่กลับ เดี๋ยวนี้จะทำอะไรไม่เห็นหัวพ่อหัวแม่แล้วหรืออย่างไร
รติการเห็นว่าลูกชายหน้าเจื่อนไปจึงปรามอาทิตย์ที่ดุลูกชายคนโปรดของตัวเอง
คุณลูกมาเหนื่อยๆ อย่าเพิ่งว่าลูกได้ไหม อะไรกันเจอหน้ากันทีไรไม่เคยคุยกันดีๆ สักครั้ง เจษไปอาบน้ำก่อนแล้วเดี๋ยวค่อยลงมาทานข้าว
เจษฎาจึงขอตัวขึ้นห้องเพื่อชำระร่างกายให้ได้สดชื่นและหลีกเลี่ยงการมีปากเสียงกับอาทิตย์ อาทิตย์ยังคงบ่นตามหลังของเขาไป
ตามใจกันเข้าไป มันถึงได้ไม่มีหัวคิดเอาใจใส่คนอื่นๆ เขาบ้าง ดีแต่เอาแต่ใจตัวเอง
รติการส่ายหน้าระอากับการทะเลาะกันของสองพ่อลูก ทั้งๆ ที่รักกันคอยห่วงและถามความเป็นไปของกันและกันตลอดแต่เวลาอยู่ใกล้มักหาเรื่องต่อปากต่อคำได้ทุกครั้ง จติกาลูกสาวคนโตของบ้านเดินสวนกับเจษฎาเห็นหน้าของน้องชายก็รู้ต้องมีเรื่องกับอาทิตย์มาอย่างแน่นอน เธอจึงเดินลงมาข้างล่างเห็นบรรยากาศรอบๆ ถึงกับผ่อนลมหายใจทำหน้าเซ็งๆ มันเป็นแบบนี้มาเกือบทุกวัน เมื่อไหร่ผู้ชายบ้านนี้จะพูดกันดีๆ ได้เนี่ย นาเบื่อจริงๆ จติกาเข้าไปกอดเอาใจจากด้านหลังของอาทิตย์
คุณพ่อขาอย่าอารมณ์เสียไปเลยค่ะ วันนี้เป็นวันหยุดพักผ่อนคุณพ่ออยากไปไหนหรือเปล่าค่ะ แจนจะขับรถให้เองค่ะ
อาทิตย์ค่อยยิ้มบางๆ ออกมาได้
วันนี้พ่อจะไปตีกอล์ฟสักหน่อย แจนขับรถไปให้พ่อก็ดีนะ ถ้าอย่างนั้นพ่อขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อน เบื่อแม่แกเอาใจแต่ลูกชาย
เมื่ออาทิตย์พูดจบจึงเดินขึ้นไปทันที รติการมองตามด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ เธอเปรยกับจติกาให้หาทางออกกับเรื่องนี้
เราต้องช่วยแก้ไขไม่ให้พ่อกับเจษทะเลาะกัน แม่ชักจะไม่ไหวแล้วนะ พ่อแกก็หาเรื่องเจษได้ตลอดเวลา ยังดีที่เจษเป็นฝ่ายเงียบแต่แม่ไม่รู้ว่าเจษจะทนได้อีกนานแค่ไหน
จติกานั่งลงที่โซฟาใกล้ตัว เธอคิดตรึกตรองถึงวิธีแก้ปัญหาแต่ก็จนใจไม่จะทำอย่างไรกับสองพ่อลูกนี้ดีเพราะต่างไม่มีใครยอมใคร คงต้องปล่อยให้การณ์เวลาช่วยบรรเทาปัญหาทั้งหมดให้จางลงได้ เธอส่ายหน้าให้กับรติการ
แจนก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี คุณแม่ก็รู้ว่าสองคนนี้ไม่เคยลงรอยกันสักครั้งและเจษไปเรียนเมืองนอกมานาน แจนว่าพวกเราคอยดูอีกสักพักดีกว่าค่ะ ถ้าเราเข้าไปยุ่งมากๆ เดี๋ยวจะมีปัญหาเข้าไปใหญ่
รติการเห็นด้วยกับคำพูดของจติกา เธอจึงเปลี่ยนเรื่องเรื่องคุย
แจนหิวหรือเปล่าลูก แม่ให้สมรจัดโต๊ะอาหารให้เจษลูจะทานด้วยกันหรือเปล่า
จติกาไม่รู้สึกหิวเพราะตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองโมงซึ่งทั้งหมดยกเว้นเจษฎาเพิ่งจะทานอาหารกลางวันไปไม่นานจึงตอบปฏิเสธ
ไม่ดีกว่าค่ะ แจนยังอิ่มอยู่เลย ว่าแต่คุณแม่ถามเจษหรือเปล่าว่าน้องไปไหนมาถึงได้กลับมาเกือบเย็นและชุดที่ใส่มันของเมื่อวานนี้ค่ะ
รติการกังวลเรื่องที่จติกาถามอยู่เป็นทุนเดิมจากหน้าตาที่ถึงแม้มันจะมีความอิดโรยแต่ดวงตาของเจษฎานี้สิมันกลับเปล่งประกายและไม่มีทีท่าของการหงุดหงิดให้เห็นอีกทั้งยังปกปิดไม่ให้เอรู้อีกว่าไปไหนมา อย่าให้เป็นอย่างที่เธอสงสัยเลยว่าลูกชายกำลังจะมีความรัก รติการมีสีหน้าเคร่งขรึมจนจติกาอดถามไม่ได้ด้วยความเป็นห่วง
| จากคุณ |
:
ท้องฟ้าติดปีก  
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ก.ย. 52 20:16:45
|
|
|
|
