ความคิดเห็นที่ 1 สมัยก่อน ทองสูง จะไปจัดทำและซุ่มซ่อนอยู่ที่ป่าช้าแถว ๆ ใกล้วัด พอได้เวลาที่มีการชิงเปรตตามประเพณี ก็จะแห่พาทองสูง มาร่วมประเพณีด้วย เสมือนหนึ่งว่า ผีปู่ย่าตายาย หรือ ญาติพี่น้อง ที่ล่วงลับไปแล้วกลายสภาพเป็นเปรต มาร่วมขอส่วนบุญด้วย แต่ต่อ ๆ มา ก็ร้างลาหายไป เพิ่งกลับมารื้อฟื้นใหม่ในช่วงหลังนี้ หรือ อาจจะว่าสภาพที่น่ากลัว มือไม้ที่สะเปะสะปะ อาจจะทำอันตรายกับเด็กหรือผู้คนได้ เลยให้เลิกการมาร่วมขบวนชิงเปรต เป็นการแห่แหนร่วมในพิธีกรรมเท่านั้น แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 52 14:39:39 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 13:49:45

ความคิดเห็นที่ 2 ส่วนภาพนี้คือ สภาพข้างในของ ทองสูง สมัยก่อนคนรุ่นก่อนจะแข็งแรงกว่าปัจจุบันมาก เพราะทำไร่ไถนา และใช้แรงงานโดยตลอด การแห่แหนทองสูงจึงทำได้ทั้งวันและสนุกสนาน แต่คนปัจจุบัน น่าจะอ่อนแอกว่า เลยทำเพียงช่วงประมาณ ไม่เกินกว่าสองชั่วโมงก็เลิกกิจกรรมดังกล่าวแล้ว จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 13:51:50

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนภาพถัดมา เป็นกึ่ง ๆ การประท้วงเล็กน้อย ทางการเมือง จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 13:52:49

ความคิดเห็นที่ 4 ขนมที่ใช้ในพิธีกรรมเดือนสิบ ขนมลา ในความหมายของชาวบ้านเดิม คือ การสื่อความหมายถึงเสื้อผ้าอาภรณ์ ให้กับญาติพี่น้อง  ที่ตกทุกข์ได้ยาก เพราะถูกจับกุมไปเป็นทาส หรือ ไพร่ จากเมืองหลวง (กรุงศรี) หรือ โจรใจทมิฬ แขกจากเมืองโจละ หรือแขกทมิฬ สมัยก่อนเสื้อผ้าเป็นอะไรที่หายาก และแพงมาก  คนที่ถูกกวาดต้อน จะลำบากในเรื่องการหาเสื้อผ้าใส่ แต่ต่อมาก็ได้รับการเทศนาสั่งสอน ว่าเป็นอาหารของเปรตที่ปากเท่ารูเข็ม แทนการเป็นเสื้อผ้าให้ญาติพี่น้อง ที่ตกทุกข์ได้ยาก จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 13:57:03

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนขนมเจาะหู หรือ ใกล้เคียงโดนัท ในปัจจุบัน ความหมายเดิม คือ การรำลึกถึงความโหดร้ายในสมัยก่อน หรือคือ โซ่ตรวน หรือ การถูกร้อยรัดที่เอ็นร้อยหวาย ที่ได้รับการกวาดต้อนจากเมืองหลวง หรือ โจรใจทมิฬ (โจรสลัด ในสมัยก่อนที่มีการปล้นบ้านเรือนและกวาดต้อนข้าทาส) เพื่อนำไปเป็นข้าทาส  หรือไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน แต่ต่อมาก็เปลี่ยนเป็นอาหารสำหรับเก็บได้นาน หรือเป็นแก้วแหวนเงินทองให้กับเปรต จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 14:01:12

ความคิดเห็นที่ 6 ส่วนข้าวพอง หรือ ขนมคอเป็ด (ชาวบ้านแถวนี้นเรียกกัน) จะดูเหมือนหัวเป็ดส่วนหนึ่ง ความหมายเดิมคือ ขอให้เป็นเรือเป็นแพ ให้ญาติพี่น้องได้ใช้เกาะเกี่ยว ข้ามน้ำ ข้ามทะเล อย่าได้เป็นข้าทาส หรือ ไพร่ จากเมืองหลวง หรือ โจร อีกเลย แต่ความหมายปัจจุบันคือ การเป็นอาหารส่วนหนึ่ง  เป็นเรือเป็นแพสำหรับ ญาติพี่น้องที่เป็นเปรตจะได้กินได้แทน จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 14:05:18

ความคิดเห็นที่ 7 ส่วนภาพนี้จะเป็นที่วัดประจำอำเภอสทิงพระ หรือ วัดจะทิ้งพระ สันนิษฐานว่ามาจากภาษาเขมร คือ จะทิ้ง หรือ สทิง แปลว่า แม่น้ำ หรือ คลอง แต่บางตำนานว่า เจ้าชายเจ้าหญิงสององค์ ถามกันว่า จะทิ้งพระหรือ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 14:07:06

ความคิดเห็นที่ 8 ภาพทองสูง ของวัดจะทิ้งพระ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 14:07:51

ความคิดเห็นที่ 9 ขอขอบคุณข้อมูล ทองสูง วัดม่วงค่อม (เพิ่มเติม) ภาพและข้อเขียน ทองสูง วัดม่วงค่อม นำมาจาก http://kuanlangian.wordpress.com ทองสูง” หรือ หุ่นเชิดขนาดใหญ่ ที่คนเชิดต้องไปอยู่ข้างในหุ่นเป็นหุ่นเชิดของ วัดม่วงค่อม หมู่ที่ 5 ตำบลควนลัง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ทองสูง หรือหุ่นเชิดมีอยู่ 2 ตัวคือ ทองสูงชาย มีชื่อว่าไอ้ท่อม ทองสูง หญิงมีชื่อว่า ทองแจ่ม ทองสูงทั้งสองตัวจะถูกเก็บไว้ที่วัดม่วงค่อม เล่ากันว่าทองสูงทั้งสองตัวนี้(โดยเฉพาะส่วนหัว) ปู่เนี่ยม นวลจันทร์ ปู่ของหนังแนบ นวลจันทร์ (หนังแนบ ศ.นครินทร์) และญาติมิตรชาวม่วงค่อม เป็นคนแกะจากไม้ทองหลาง เมื่อประมาณ 50-60 ปีก่อน   ทองสูงผู้ชาย หรือไอ้ท่อมจะแต่งแต้มด้วยสีดำให้ดูน่ากลัว ส่วนทองแจ่มซึ่งเป็นทองสูงผู้หญิงก็ใช้สีที่สวยงามให้สมกับที่เป็นผู้หญิง ทั้งนี้ทองสูงทั้งสองตัวนี้เปรียบได้กับ ผีเปรตที่อยากจะมีส่วนร่วมในงานบุญของหมู่บ้าน เรียกได้ว่า งานบุญประจำปีของชาวม่วงค่อม แม้ผีเปรตก็ยังขอมีส่วนร่วม กล่าวกันว่า ไอ้ท่อมและทองแจ่ม เป็นทองสูงที่ชาวม่วงค่อมให้ความเคารพนับถือ จะต้องเก็บ หัวทองสูงทั้งสองไว้ในห้องที่มิดชิด ห้ามมิให้ใครข้ามโดยเด็ดขาด ปีหนึ่งๆไอ้ท่อมกับทองแจ่มจะมีโอกาสออกมากระโดดโลดเต้น ระบำรำฟ้อน สนุกสนานกับลูกหลานได้เพียงครั้งสองครั้ง โดยเฉพาะงานเดือนสิบ(รับเปรต-ส่งเปรต)และงานทอดกฐินประจำปี เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 52 15:24:26 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 14:16:32

ความคิดเห็นที่ 10 เพิ่มเติม ภาพงานบุญเดือนสิบที่วัดจะทิ้งพระ บริเวณที่ตั้งสิ่งของไหว้บรรพบุรุษ และให้คนไปแย่งชิงสิ่งของ/อาหาร เพื่อนำกลับบ้านกินกันถือว่าได้บุณย์ หรือเป็นสิ่งของมงคลในการนำกลับบ้าน หรือเรียกกันว่า ชิงเปรต จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 15:45:43

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้ หุ่นแบบนี้เรียกว่าทองสูง เพิ่งรู้ค่ะ ความหมายของขนมห่วงหูดีจัง ล้ำลึกๆ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 22:41:53

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นชื่อกระทู้แล้วเดาไม่ออกเลยว่า ทองสูง คืออะไีร ที่แท้ก็เป็นหุ่นนี่เอง เพิ่งเคยเห็นนี่แหละค่ะ ความรู้ใหม่มาก ๆ ขนมแต่ละอย่างมีความหมายในตัวเองหมดเลย จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 22:51:19

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะ ไม่เคยรู้จักประเพณีนี้เลย แต่รู้จักขนมลา ส่วนขนมเจาะหูก็ไม่รู้จักเช่นกัน จากคุณ : เต่านินจา แมงดาซามูไร เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 00:02:45

ความคิดเห็นที่ 14 คิดถึงขนมลากับขนมเจาะหูค่ะ ขนมลานี่สมัยเด็กๆ ชอบเอามาดึงๆ แล้วทาน สนุกดี อนุสาวรีย์ในรูป คห. 7 คือใครคะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 00:12:21

ความคิดเห็นที่ 15 อนุสาวรีย์ตามความเห็นที่ 7 คือ เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลา และเจ้าฟ้าชายทนทกุมาร นิทานชาวบ้านเล่าสืบต่อกันมามาว่า เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลาและเจ้าฟ้าชายทนทกุมาร เป็นพระธิดาและพระโอรสของพระเจ้าโกสีหราชกับพระนางมหาเทวี ครองเมืองนครทันตะปุระ(ประเทศอินเดีย) เมื่อเกิดศึกสงครามพระเจ้าโกสีหราชแพ้สงครามถึงกับสวรรคตในสนามรบ เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลา และเจ้าฟ้าชายทนทกุมาร จึงได้หลบหนีและนำพระบรมธาตุของพระพุทธเจ้า ออกจากเมืองทันตะปุระตามคำสั่งของ พระชนก ลงเรืองสำเภามุ่งสู่ประเทศศรีลังกา(เกาะลังกา) เดินทางผ่านหมู่เกาะอันดามันในมหาสมุทรอินเดีย เข้าสู่ช่องแคบมะละกา มาออกอ่าวไทย จุดมุ่งหมายเพื่อนำพระบรมธาตุไปบรรจุพระเจดีย์ที่เมืองนครศรีธรรมราช ตามที่อ่านพบและคนเก่าคนแก่เล่าว่า ถ้าล่องเรือทวนน้ำตามลำคลองจากประเทศมาเลเซีย มีโอกาสออกทางคลองอู่ตะเภา สายจากไทรบุรีผ่านหาดใหญ่ ที่ไหลขึ้นทิศเหนือมาออกทะเลสาบสงขลา แล้วมาที่สทิงพระได้ เส้นทางเดืนเรือนี้ สมัยก่อนเป็นเส้นทางที่ คนสยามที่ไทรบุรีเดินทางมาติดต่อ/ค้าขายกับ ญาติพี่น้อง/คนแถว สงขลา สทิงพระ ระโนด พัทลุง ก่อนที่จะเลิกรากันไปเพราะ ดินแดนสยามตกเป็นของอาณานิคมอังกฤษ เหมือนกับเส้นทางกะบี่ที่มาออกที่ฝั่งอ่าวไทยได้ ตามปูมเรือโบราณ (แต่ต้องเป็นเรือขนาดเล็ก) ตามประวัติและตำนานพระมหาธาตุเจดีย์เมืองนครศรีธรรมราช สร้างพระธาตุเจดีย์ ประมาณ พ.ศ.850 เมื่อเดินทางมาถึงเมืองพาราณศรี(เมืองสทิงปุระเมืองพัทลุงเก่า) หาดมหาราช ชายหาดตรงข้ามที่ว่าการอำเภอสทิงพระปัจจุบัน เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลาและเจ้าฟ้าชายนนทกุมาร เสด็จขึ้นมาพักผ่อนเพื่อหาน้ำจืดดื่ม สรงน้ำ และมาพักผ่อน ณ บริเวณวัดปัจจุบันแห่งนี้ จึงวางพระธาตุไว้ ณ ที่บริเวณวัดแห่งนี้ เมื่อพักผ่อนหายจากเหน็ดเหนื่อย ทรงเดินทางกลับขึ้นเรือสำเภาต่อไป เพื่อไปยังเมืองนครศรีธรรมราช ทั้งสองพระองค์ก็หลงลืมพระธาตุไว้ ต่อมา เจ้าฟ้าชายนนทกุมาร   ระลึกขึ้นได้ก็ตกพระทัย ถามเจ้าฟ้าหญิงเหมชาลาว่า น้องจะทิ้งพระธาตุแล้วหรือ คำนี้เลยกลายเป็น ชื่อสถานที่ วัด ,บ้าน, สืบมา จนปัจจุบันว่า จะทิ้งพระ  และได้มีการสร้าง เจดีย์เป็นอนุสรณ์สถานไว้ ณ จุดลืมพระธาตุ เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลาและเจ้าฟ้าชายทนทกุมาร ได้กลับไปที่ชายหาดอีกครั้ง เพื่อนำพระธาตุกลับขึ้นเรือเพื่ออัญเชิญ พระบรมสารีริกธาตุไป บรรจุพระบรมธาตุเจดีย์ นครศรีธรรมราชประมาณ พ.ศ. 854 หรือพระมหาธาตุเจดีย์นครศรีธรรมราช ซึ่งได้รับเขี้ยวแก้วเบื้องซ้าย และทันตธาตุจากประเทศอินเดีย ตามที่ เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลาและเจ้าฟ้าชายทนทกุมารได้ ทรงอัญเชิญมาเมื่อประมาณ พ.ศ.850 โดยได้ทรงก่อพระธาตุเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ไว้ที่หาดทรายแก้ว นครศรีธรรมราช เมื่อ พ.ศ.854 ซึ่งสอดคล้องกับตำนานของนครศรีธรรมราช แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 12:59:18 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 01:47:09

ความคิดเห็นที่ 16 ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ เจ้าฟ้าหญิงเหมชาลา และเจ้าฟ้าชายทนทกุมาร ซึ่งพระนามอาจจะแตกต่างกันบ้าง และรูปปั้นที่สร้างที่พระบรมธาตุนครศรีธรรมราช อาจจะแตกต่างจากที่ วัดจะทิ้งพระ อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา http://webboard.tourthai.com/index.php?topic=7108.0 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 13:02:53