โคตรหลอน
|
|
ฉันภาวนาให้ทั้งหมดนี่เป็นเพียงฝันร้าย จะได้รีบปลุกตัวเองให้ตื่นเสียที!!
น้องสาวที่นอนตะแคงอยู่ข้าง ๆ ยังคงระบายลมหายใจในจังหวะสม่ำเสมอ ในภาวะนิทราที่ดิ่งลึก
เหงื่อกาฬผุดพราย ทั้ง ๆ ที่ห้องถูกปรับอุณหภูมิให้เย็นฉ่ำด้วยแอร์คอนดิชั่นเนอร์
กลิ่นสาบเหมือนซากสัตว์เน่าโชยคลุ้ง รบกวนให้ฉันตื่นจากการหลับไหล
แล้วพบว่า ร่างกายตัวเองชาไปทั้งร่าง ขยับเขยื้อนไม่ได้ เหมือนถูกตรึงแน่นไว้กับที่นอน
มีเพียงลูกกะตาที่ยังสามารถกลอกไปมา..ห้องมืดทึบ แต่ยังพอมองเห็นได้ราง ๆ
ฉันไม่ได้ตั้งใจมองหาที่มาของกลิ่น หรือมองหาสิ่งไหนที่รู้อยู่แก่ใจ และไม่ปราถนาจะพบเจอ
แต่ก็เหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างให้จ้องไปยังเพดานห้อง
วัตถุทรงกลมบนเพดาน เคลื่อนไหวช้า ๆ ในเงาตะคุ่ม ๆ จนไม่สามารถแยกแยะได้ชัดเจนว่ามันคืออะไร
ทั้ง ๆ ที่คำตอบก็มีอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว
สายตาที่คุ้นชินกับความมืด ทำให้เห็นรายละเอียดชัดเจนขึ้น .. มันคือศีรษะของผู้หญิง!
Shipหาย!!! ฉันใจหายวาบ หัวใจตีตั๋วด่วน วิ่งจากอกด้านซ้ายไปอยู่ที่ตาตุ่มเรียบร้อยแล้ว
พลัน!!..มันลืมตาขึ้น ประสานสายตากับฉัน..แล้วแสยะยิ้มเย็นเยียบ จนปากฉีกกว้างงงง... กว้างจนถึงใบหู
ผิวขาวซีดตัดกับความมืด ดวงตากลมโตปูดโปน เหมือนจะทะลักออกมาจากเบ้า เส้นผมสยายยาวยึดเกี่ยวเพดานไว้
หึ หึ หึ หึ มันส่งเสียง หัวเราะแหลม ๆ แผ่ว ๆ แล้วเคลื่อนลงมาหาฉันช้า ๆ
ฉันหลับตาลงโดยอัติโนมัติ ในหัวสับสนอลหม่าน จนไม่สามารถรวบรวมสมาธิ อาราธนาบทสวดใด ๆ ได้
ท่ามกลางความเงียบที่ชวนอึดอัด ในสถานะการณ์อันเลวร้าย ฉันยังรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของมัน ที่ค่อย ๆ ใกล้เข้ามา
แหมะ..ส่วนที่คาดว่าจะเป็นเส้นผมของมันปรกลงมาโดนหน้าฉันแล้ว .. ระยะห่างระหว่างเรา ค่อย ๆ สั้นลง
ฟู่ มันเป่าลมเย็นปะทะหน้า กลิ่นสาบฉุนแสบจมูก โชยมาพร้อมกัน ฉันเผลอสูดเข้าไปเต็มปอด
โพรงจมูกแทบพัง น้ำตาเล็ดด้วยความแสบ มันเหมือนกลิ่นของยาฉีดศพ หรือฟอร์มาลีน ..ฉันต้องกลั้นหายใจเป็นระยะ ๆ
ฟืด ฟาด ฟืดฟาด มันยังคงระบายลมเย็นที่เหม็นฉุนไม่หยุด ในจังหวะสม่ำเสมอ เหมือนจังหวะลมหายใจ
ตลกมากไปแล้ว ผีมันจะมีลมหายใจได้ยังไงกัน
ฉันยังคงไม่กล้าลืมตา และไม่สามารถเบือนหน้าหนี
แปะ แปะ แปะ สัมผัสได้กับของเหลวข้นขลั่ก ที่ไหลหยดมาจากมัน ลงบนหน้าฉัน
หยดที่ว่านี่กลิ่นเหม็นคาว ปนเหม็นเน่า ไม่รู้ว่ามันคือเลือดหรือน้ำเหลือง แต่จะเป็นอย่างไหนก็ล้วนน่าสะอิดสะเอียดทั้งสิ้น
หยดข้นเหนียวที่ว่า มันไหลลงมาตรงปากฉันพอดี ...ฉันต้องเม้มปากแน่น แต่ไม่วายเล็ดรอดเข้าในปากให้ได้รับรู้รสชาติ
มันเฝื่อน ๆ แปร่ง ๆ ขม ๆ คาว ๆ อธิบายไม่ถูก มั่นใจได้ว่าไม่อร่อยแน่นอน ช่างผะอืดผะอมเป็นที่สุด
ฉันเริ่มสะอื้นหนัก น้ำตาไหลพราก กลัวก็กลัว จะอ๊วกก็จะอ๊วก
แผล่บ ..แผล่บ มันแลบลิ้นยาว ๆ สาก ๆ เลียบนใบหน้าฉัน จนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย
มันลากลิ้นวนไปทุกตารางนิ้วของใบหน้า แล้วฉกลิ้นแหย่เข้าไปในรูจมูก
อื๊อออ!! ฉันดิ้นรนขัดขืนเต็มกำลัง ทั้ง ๆ ที่ไม่สามารถกระดิกตัวได้เลย
ดูเหมือนมันกำลังสนุกกับการได้แกล้งฉัน....
ฟืดฟาด ฟืดฟาด เสียงลมหายใจมันใกล้ขึ้น ๆ ตอนนี้ หน้าเราใกล้จนแทบจูบกันอยู่แล้ว
หึ หึ หึ มันส่งเสียงหัวเราะแผ่ว ๆ ข้างหูฉัน บาดลึกเข้าไปในหัวใจ (ที่ตอนนี้ยังอยู่ที่ตาตุ่ม) ด้วยความกลัวถึงขีดสุด
ฉันได้แต่ภาวนาให้ทั้งหมดนี่เป็นฝันร้าย จะได้รีบปลุกตัวเองให้ตื่นเสียที
3..6..6 มันกระซิบช้า ๆ เสียงแหบพร่า
แล้วทุกอย่างก็หายไป.. ทั้งกลิ่นสาบฉุน กลิ่นเหม็นเน่า รวมทั้ง การมีอยู่ของมัน...
อา..ความสยองสิ้นสุดลงแล้ว
ทันทีที่เป็นอิสระจากพัธนาการที่มองไม่เห็น ฉันเด้งตัวไปกอดน้องสาวแน่น
น้องงัวเงียตื่นขึ้น และขัดขืนเล็กน้อย..
นานพอดูกว่าจะข่มตาหลับลงได้อีกครั้ง
ใจเต้นตุบ ๆ รัว เร็ว แรง จนเหมือนจะทะลุออกมานอกเสื้อ
ในสมองยังสับสน ไม่เข้าใจกับ ศีรษะปริศนา นั่น
ทำไมมันต้องโผล่ขึ้นมาหลอกฉัน?
มันคือ ใคร มาจากไหน และมีเจตนาอะไร?
ฉันไม่เข้าใจเลยซักอย่าง
รู้แค่เรื่องเดียวว่า...
งวดนี้..กูจะซื้อหวย
16 กันยา
หวยออก 912
ไอ้ผีแม่เจ้ด หลอกกู !!!!
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 52 17:26:27
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 52 03:19:20
| จากคุณ |
:
แม่มดราตรี  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ก.ย. 52 00:51:39
|
|
|
| 
