ความคิดเห็นที่ 1 กลอนเพราะมากค่ะ ^^ เจิม ๆๆๆๆๆๆๆๆ และขอจองพื้นที่ไว้ก่อนนะคะ จากคุณ : Life's for Rent เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 00:39:25

ความคิดเห็นที่ 2 บอกตามตรง    ฉันคง    ไม่เก่งนัก เรื่องความรัก     ที่มี        นี้สับสน เกิดเป็นคน        บอกรัก    ใคร่อับจน ยากจึงทน         อยู่เดียว    เปลี่ยวดวงใจ ^ ^ ^ ^ ฮิๆๆๆๆ....เอาประตูมาให้ดูครับท่าน จขกท. ต้องขอโทษสมาชิกทุกๆท่านด้วยนะครับ ไม่อยากจะบอกเลยว่า มั่วอย่างเดี๋ยว จากคุณ : พยัคฆ์ลำพอง (สิงห์สยาม) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 01:45:41

ความคิดเห็นที่ 3 เเวะมาอ่านก่อนกะเด่วจะมาจามเอ้ย มาเเจมจร้า ตอนนข้าเจ้าขอหลับก่อนเน้อ พี่สาว จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 08:56:10

ความคิดเห็นที่ 4 ๏ มองเมฆลอยห่มฟ้ายังพาหวน หน่วงนึกถึงเคยครวญให้ป่วนปั่น เย็นลมดึกโชยผ่านทุกวารวัน ยังคงฝันถึงชายที่หมายมอง ๏ ฟังเสียงหรีดหริ่งโหยที่โชยแว่ว ยะเยือกแผ่วลมพัดยิ่งกลัดหนอง ระทวยทุกข์ถมถั่งเมื่อหวังปอง มาลอยล่องเลือนหายมลายไป ๏ คงเป็นเพลงหรีดกระหน่ำมาสำทับ แว่วเสียงจับดวงจิตเหมือนพิษใส่ หยดลงผ่านจากตัวถึงขั้วใจ กัดกร่อนไปเกินทั่วทั้งตัวตน ๏ เถิดจงมาความเศร้ามาเผาข้า คือการท้าทายแกร่งทุกแห่งหน ขอต้อนรับความแพ้แม้มืดมน จะร้อยหนหมื่นครั้งก็ยังรอ ๏คงไม่เหลือสักครั้งความหวังนี้ ให้เรามีรักมั่นที่ฝันต่อ เติมเต็มเปี่ยมใจป่นให้ล้นพอ จะไม่ขอเกินนี้หากมีจริง ๏ มองเมฆลอยหม่นเคลื่อนจนเลือนลับ ยินแต่ศัพท์สำเนียงของเสียงหริ่ง ยามลมดึกยังหวั่นพรั่นประวิง ถึงทุกสิ่งที่ผ่านมานานแล้ว ๚ะ๛ มาตามสัญญาเเล้วนาพี่สาว จากคุณ : เลิฟๆ (อาลีอา) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 14:03:57

ความคิดเห็นที่ 5 ก้าวเดินตามทาง     เงียบเหงาอ้างว้าง         เปล่าเปลี่ยวกมล สิ่งใดคือฝัน       ยึดมั่นสับสน           ใจเริ่มร้อนรน        ดั่งโลกเดียวดาย     ชะแง้แลหา            สิ่งยึดนำพา                ไขว่คว้าความหมาย ใจที่รุ่มร้อน       สุมฟอนมิวาย           แผดเผาใจกาย      ทุรายทุรน      เพียงเอื้อมมือคว้า    สิ้นแรงอ่อนล้า            ฤทัยหมองหม่น คว้าได้เพียงเงา     ว่างเปล่าทุกข์ทน    เจ็บในกมล       ตรอมตรมเรื่อยไป      เพียรตามความฝัน    ผ่านคืนและวัน            ฝันนั้นอยู่ไหน อยู่ไกลสุดแสน    อยู่แดนทิศใด        ใครบอกได้ไหม     ใจเริ่มอ่อนแรง      เดินทางยาวไกล       ใจเริ่มหวั่นไหว            ฟ้าเริ่มอ่อนแสง ไล่ตามความฝัน     ไม่ทันระแวง         ทุกหนทุกแห่ง       มืดหมดหนทาง      สุดท้ายปลายฝัน       ณ ที่แห่งนั้น           ดูราวไร้ร้าง หมอกรี่ปกคลุม       เพียงมุมเลือนลาง     เย็นเยียบอ้างว้าง   ร้างไร้ใครแล     เพราะตามความฝัน    เผลอบั่นสัมพันธ์     ไม่คิดแยแส ไม่เคยรักใคร           หัวใจไม่แคร์           ทอดทิ้งรักแท้     รู้เมื่อสายเกิน     จุดจบปลายทาง      อยู่อย่างอ้างว้าง     เดียวดายยามเดิน ก้มหน้ายอมรับ        ซึมซับเผชิญ       รวดร้าวนานเนิ่น   เพราะเดินผิดเอง  ขออนุญาต เปลี่ยนบรรยากาศ เป็นกาพย์สุรางคนางค์ 28 นะคะ คุณสุ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 17:29:55

ความคิดเห็นที่ 6 ฝันสุดท้ายปลายฟากยากไขว่คว้า หลั่งน้ำตาหาสิ่งใดให้สมหวัง เร่งเกี่ยวเก็บแม้เจ็บร้าวไร้กำลัง แต่ใจยังฝังเฝ้าก้าวต่อไป ลืมทุกข์โศกที่โยกใจให้ท้อฝัน คิดถึงวันหวานแหววแล้วสดใส ตะกายฝันกันอีกครั้งจะเป็นไร ลมหายใจยังไม่หมดอย่าลดลา แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 52 17:43:57 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 17:41:33

ความคิดเห็นที่ 7 พื้นที่นี้ รอคุณไลฟ์ เช่นกันค่ะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 18:15:49

ความคิดเห็นที่ 8 คุณสิงห์ฯ สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ วันนี้ แต่งกลอนมาซะเพราะเชียว นับถือๆค่ะ .............. เปลี่ยวดวงใจ เฝ้าทน จนพร่ำเพ้อ เพ้อละเมอ เพ้อฝัน พลันสลาย สลายสิ้น สิ้นรัก หนักเดียวดาย เดียวดายคล้าย ไร้รัก ยากพบเจอ ดีใจที่คุณสิงห์ฯแวะมา ช่วงนี้สุ ไม่ได้ไปห้องแชทเลยค่ะ สิงสถิต อยู่แถวๆนี้ทุกวันเลยค่ะ ..อิอิ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 18:30:32

ความคิดเห็นที่ 9 น้อเลิฟ 3-4 ... ทุกสิ่งผ่าน นานแล้ว แววความรัก รักประจักษ์ ภักดี มีมอบให้ ให้เธอหมด ทั้งชีวิต และจิตใจ ใจรุ่มร้อน แต่อ่อนไหว ในรักจริง รักจริงจัง จริงใจ ที่หมายมอบ มอบแด่เธอ ที่ชื่นชอบ มอบทุกสิ่ง สิ่งที่ฉัน มั่นหมาย ได้แอบอิง อิงไออุ่น พักพิง ด้วยจริงใจ ใจแน่วแน่ แด่รัก ภักดีมั่น มั่นนิรันดร์ แต่เธอ เพ้อเหลวไหล เหลไหลจริง ทิ้งให้ช้ำ ระกำใน ในดวงใจ เหน็บหนาว เศร้าระทม ระทมทรวง ห่วงหา สัญญารัก รักมากล้น ทนตระหนัก เมื่อรักขม ขมขื่นใจ พ่ายรัก อกหักตรม ตรมมิวาย ใจเศร้าซม ข่มฤดี ฤดีร้าว เปล่าเปลี่ยว เธอเคี้ยวคต คตในใจ ไร้หมด ลดศักดิ์ศรี ศักดิ์ศรีสิ้น ด้วยลิ้นชาย ร้ายย่ำยี ย่ำยีให้ สตรี นี้ต้องตรม ตรมเจ็บช้ำ น้ำตามา ไหลมาแต้ม แต้มร่องแก้ม แซมไว้ ใจขื่นขม ขมจนเฝื่อน เหมือยาพิษ ปลิดสิ้นลม ลมสวาท พัดถม ตรมฤทัย/... แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 52 01:29:19 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 19:01:19

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับ........คุณสุนันยา เพราะปัจจัยในโลกนี้มีมากนัก สุดที่จักคำนวณได้ถ้วนถี่ สิ่งแวดล้อมทั้งหลายมากมายมี จุลินทรีย์หลายล้านรายรอบเรา ทั้งภูมิประเทศดินฟ้าอากาศ วิปลาสขึ้นมาพาอับเฉา การกระทำของมนุษย์ยื้อยุดเอา ล้วนมีผลต่อเราด้วยทั้งนั้น จึงยากยิ่งจะรู้ได้ที่ปลายฝัน แม้ปราชญ์อันเก่งกล้ายังขาสั่น ไม่มั่นใจฟันธงให้ใครทั้งนั้น ว่าปลายฝันจะถึงฝั่งหรืออย่างไร เปรียบเสมือนหน้าที่ชีวีฝัน ส่วนผลนั้นค่อยรู้เป็นไฉน เมื่อสมหวังผิดหวังจึงชั่งใจ ยึดถือได้พอประมาณนะฝันเอย จากคุณ : กำแพงเขย่ง เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 21:30:24

ความคิดเห็นที่ 11 สิ่งสุดท้ายปลายฝันนั้นอยู่ใกล้ ใกล้แค่ใช้ใจมองให้ถ่องแท้ แท้ที่จริงทุกสิ่งอย่างยังผันแปร แปรเปลี่ยนผันนั่นคือแน่แท้ที่สุด สุดหัวใจหมายมั่นคิดฟันฝ่า ฝ่าพายุลุยคงคาหาที่หยุด หยุดที่ไหนเมื่อเห็นเป็นที่สุด สุดท้ายหยุดที่จุดหมายนั่นปลายฝัน ฝันของคนตั้งอยู่บนความหวัง หวังวันหนึ่งจะถึงฝั่งอย่างมิหวั่น หวั่นแต่เพียงกำลังใจเคยให้กัน กันเก็บไว้เป็นฝันวันฟันฝ่า ฝ่าลมแรงพายุฝนจะทนสู้ สู้ด้วยใจของผู้จะค้นหา หาความจริงสิ่งในฝันทุกวันมา มาให้มองเห็นกับตาว่าคือจริง จริงที่สุดจุดท้ายของปลายฝัน ฝันของเราคือพบกันนั่นยากยิ่ง ยิ่งที่หมายปลายฝันยากเป็นจริง จริงแล้วใจไม่เคยทิ้งฝันสักครา คุณสุนันยา แบบนี้เขียนยากน่าดู จากคุณ : สนิทใจ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 22:01:14

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ คุณ เรียวรุ้ง สุ ยังฝีมือไม่ถึง แต่ไม่อยากขัดใจค่ะ ถือว่าฝึกปรือนะคะ ยังไงก็ ช่วยแนะนำ ด้วยค่ะ ...................... **ปลายทางความฝัน........ที่เฝ้าฝ่าฟัน........บากบั่นจำทน ดวงใจอ่อนล้า.........ชีวาหมองหม่น.........ปวดร้าวกมล.........ต้องทนเดียวดาย **เส้นทางสายเก่า.........มีแต่ความเหงา..........โศกเศร้ามิวาย เรื่องราวขื่นขม ...ระทมบ่หาย..........เมื่อรักมะลาย.........อกคล้ายตรอมตรม **สุดท้ายปลายฝัน.........นั้นต้องจาบัลย์.........ไหวหวั่นอารมณ์ ถนนค้นฝัน.........ป่วนปั่นถาถม.......มีแต่โสมม.........โศกซมทุกวัน **จะมองทางไหน.............ช่างแสนยาวไกล...........อยู่ไหนความฝัน เจ็บช้ำทรวงใน.........ฤทัยโศกศัลย์.........คนเคยผูกพันธ์.........เปลี่ยนผันวาจา **ฝากดาวดวงน้อย...........ว่าใจยังคอย .ละห้อยครวญหา ค่ำคืนเหน็บหนาว............พร่างพราวดารา...........ส่องแสงเจิดจ้า..........นภาอำไพ **แต่ใจดวงนี้..........คงเศร้าชีวี...........ฤดีหวั่นไหว สุดจะค้นคว้า..........มองหาทางใด..........ระทมหมองไหม้............ร้องไห้โศกา **หนทางมืดมิด..........ยากที่จะคิด..........หรือลิขิตฟ้า พาให้ร้าวรอน..........อ้อนวอนชะตา...........หมดทางค้นหา...........อ่อนล้าเต็มทน **อยู่ไหนปลายฝัน............จะมีไหมวัน...........ฉันชื่นกมล ทุกข์ยากแค่ไหน.............ฤทัยดั้นด้น...........หวังไว้สักคน..........พาพ้นทางตัน/.... ... แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 52 01:24:21 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 00:08:16

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะ คุณเสกฯ ... หาความฝัน วันหวัง ช่างทุกเข็ญ สุดลำเค็ญ  เช่นดั่งไฟ ร้ายแผดเผา ให้รุ่มร้อน อ่อนล้า พาซบเซา มีแต่ตรม กับเศร้า เข้าทักทาย สุดท้าย...ที่ปลายฝัน พลันไหวหวั่น จะมีไหม ฝันนั้น...ไม่เสื่อมหาย สู้บากบั่น ไม่เห็นวัน ชื่นสบาย มีแต่เพียง ฝันร้าย เยื้ยงกายมา/... ขอบคุณ ที่แวะมาค่ะ...... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 00:16:48

ความคิดเห็นที่ 14   สวัสดีฮะ โผล่ขึ้นมาหายใจหน่อย อ่านแปะโป้งไว้ก่อน แล้วมุดไปจัดการกับ ดินที่พอกหางก้อนเบ้อเร่อ แล้วเดี๋ยวจะมาร่วมฝัน คิดถุงนะฮะ ไม่วาย...นิสัย จากคุณ : ฮัมมิ่งเบิร์ด เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 11:09:26 A:202.57.171.158 X:

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะ คุณ กำแพงเขย่ง ขอบคุณ มากค่ะ สำหรับความคิดเห็น .............................................. ยากกำหนดกฏได้ ถึงปลายฝัน สารพัน ปัญหา มารุมเร้า ในชีวิต ลิขิตไว้ ให้ซึมเซา แม้แต่ฝัน ยังคงเหงา เศร้าเต็มทน บนถนน ค้นหา มานานัก ยังไม่เคย ประจักษ์ สักครั้งหน เฝ้าแต่รอ ความหวัง ล้างใจตน ดวงกมล ปวดร้าว เศร้าทรวงใน สุดท้ายปลายทางฝัน ไม่พาลพบ คงจะจบ ที่เรา เฝ้าหวั่นไหว เมื่อชีวา ต้องลบ ดับสิ้นไป คือจุดหมาย ปลายทางอย่างนิรันดร์ เพราะหมดหวัง หมดทาง อย่างที่เห็น ทุกอย่างเป็น ไฉน ที่ปลายฝัน เมือสายใย สายรัก หักหายพลัน คงหมดสิ้น ความฝัน นั้นปลายทาง/... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 11:47:50

ความคิดเห็นที่ 16 มาอ่านบทกวีของทุกท่านนะขอรับ... บทกวีพาเพลินใจ ใจลิ่วไปสู่แดนฝัน ฝันใฝ่ในอนันต์ อนันต์สุขไร้ทุกข์ตรม ตรมใจใครหนอช่วย ช่วยให้ชื่นไร้ขื่นขม ขมขื่นฝืนใจชม ชมกวีที่จรุงใจ จากคุณ : สาละวิน เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 12:11:16

ความคิดเห็นที่ 17   " ^-^ จากคุณ : the darkknight เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 12:44:47

ความคิดเห็นที่ 18 จริงแล้วใจไม่เคยทิ้งฝันสักครา คราครั้งไหน ก็ใฝ่หา นิทราฝัน ฝันถึงคราว เราอยู่ คู่ชีวัน วันสวรรค์ สรรค์สร้าง ไม่ห่างไกล ไกลจากกัน หวั่นไหว ฤทัยเปลี่ยน เปลี่ยนดวงใจ ให้หมุน เวียนหวั่นไหว ไหวสะท้าน ผ่านห้วง ของดวงใจ ใจเจ็บช้ำ ระกำใน ได้แต่ตรม ตรมฤดี ที่ปวดร้าว เศร้าทรวงหนัก หนักในรัก ภักดีหาย กลายขื่นขม ขมดวงแด แพ้พ่ายเขา ร้าวระบม ระบมร้าว อารมณ์ ตรมเดียวดาย เดียวดายอย่างเหว่ว้า ตามหาฝัน ฝันผูกพันธ์นั้น อย่าเหงา เศร้าสลาย สลายลับ ไม่กลับหวน ล้วนทำลาย ทำลายหวิ่น สิ้นมะลาย ปลายฝันลวง ลวงให้ร้าว คราวรัก ภักดีมั่น มั่นชีวัน กาลสมัย ใจห่วงหวง หวงด้วยรัก ปักใจ ให้ทั้งดวง ดวงฤทัย ได้สู่ห้วง จินตนา สวัสดีค่ะคุณ สนิทใจ สุก็มึนค่ะ ว่าตัวเองเขียนไปได้ไง มารู้ทีหลังว่า เขาเรียกกลอน กลบท ซึ่งสุเอง บอกตรงๆว่า ไม่เคยรู้ มาก่อนเลยค่ะ ขอบคุณ ที่แวะมาเยี่ยมนะคะ . . ... แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 52 14:14:20 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 13:45:45

ความคิดเห็นที่ 19 ใจไฝ่รักในรสบทกวี กวีศรีมีค่า มีความหมาย หมายความว่า กวีมีที่ใจ ใจรักมีมอบให้ในร้อยกรอง กรองคำผ่านสรรค์สร้างทางอักษร อักษรร้อยถ้อยคำนำสนอง สนองใจ ในรศ บททำนอง ทำนองของ บทกวี ที่ภิรมย์/.. สวัสดีค่ะท่านสาละวิน ขอบคุณ ที่แวะมาเยือนค่ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 15:42:32

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะคุณ ฮัมมิ่งเบิร์ด ไม่ได้ลืม คุณ  ฮัมมิ่งเบิร์ด  ที่คิดถึง เช่นกันนะคะ เพียงแต่ว่า รออยู่ค่ะ  เห็นแปะโป้งไว้.. อิอิ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 15:45:05

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะคุณ the darkknight จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 16:15:51

ความคิดเห็นที่ 22 แลแสงงาม ณ ปลายฝัน จึงดั้นไป หากหัวใจ อ่อนล้านัก หมายพักฝัน เพียงหลับตา ซุกกายลง ใต้แสงจันทร์ เพียงหวังวัน พรุ่งนี้ฝัน จักเป็นจริง เพียงเดินทาง อ้างว้าง บ้างเดียวดาย เพียงหนาวกาย หมายหยุดพัก ข้างไฟผิง เพียงความฝัน ดั้นคว้า มาแอบอิง เพียงความจริง เท่านั้น ที่เคียงกาย ง่ะ...ไอซ์ว่าจะมาหวาน ๆ ไหงดูแปลก ๆ คิดถึงพี่สุค่ะ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:26:53

ความคิดเห็นที่ 23 หวัดดีจ้ะน้องไอช์ คิดถึง เช่นกันค่ะ ................ณ.ที่ปลายฝัน ดั่งตะวัน ส่องฟ้า พาสดใส คือความหวัง ปลายทาง ที่ห่างไกล แต่ทว่าทางดวงใจใยมืดมน เดินเดียวดาย เมืองใหญ่ ไร้ความสุข เดินโดดเดี่ยว เปลี่ยวทุกข์ ทุกแห่งหน เดินดุ๋มดุ๋ม ในกลุ่มของฝูงชน เดินวกวน ไม่เจอฝันในบั้บปลาย/.. ................. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 21:22:48

ความคิดเห็นที่ 24 อยากจะบอก น้องน้อย ที่คอยฝัน ฝันดีนั้น นานไป กลายเป็นหวัง หวังเมื่อผิด จิตจะเหงา เศร้าประดัง ดังจะสิ้น ภินทน์พัง แทบคลั่งตาย ตายทั้งยัง ไหวหวาม กับความรัก รักเก็บกัก  จากฝัน พลันเลือนหาย หายไปเหมือน รอยวาด ปราสาททราย ทรายที่กลบ ลบละลาย ตายทั้งเป็น เป็นคนที่ อ่อนหวาน ปานฉะนี้ ฉะนี้ต้อง มองมี คนที่เห็น เห็นความดี ที่เหมือน แสงเดือนเพ็ญ เพ็ญผ่องฟ้า พาเย็น ฤดีดาล ดาลใจให้  ใครคนหนึ่ง ซึ่งพานพบ พบเพื่อจบ จริงแท้ ใช่แค่ผ่าน ผ่านเพื่อมอบ ใจรัก อันหนักนาน นานชั่วกาล หวานใส ในโลกจริง จากคุณ : กวนน้ำตาล (กวนจังแก) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 23:19:43

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีค่ะ พี่กวนฯ ขอบคุณมากค่ะ .............. ในโลกจริง ทุกวัน แสนหวั่นไหว ไหวสะท้าน นานไป ใจยิ่งหมอง หมองเศร้าตรม มิเคยสม ดังใจปอง ปองรักปอง ผูกพันธ์ อันแสนนาน นานแค่ไหน จะได้พบ ประสบพักตร์ พักตร์พรอ้มรัก ปักใน ฤทัยหวาน หวานอ้อยตาล มินานหาย กลายร้าวราน ร้าวรานกาล เวลา พามืดมน มนตร์เสน่ห์ เล่ห์ร้าย ในลมปาก ปากปราศรัย ให้ตระหนัก รักสับสน สนในรัก ภักดีพร้อม จะยอมทน ทนอีกหน หากเจอคน ที่จริงใจ ใจดวงนี้ พลีให้ ไม่แปรผัน ผันรักเปลี่ยน จากกัน ให้หวั่นไหว ไหวในอก รกร้าง จางหายไป ไปให้ไกล จากกัน ขอฝันจริง/... ดีใจจัง  พี่กวนน้ำตาล จน  เป็นน้ำเชื่อมแล้วค่ะ อิอิ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 00:15:46

ความคิดเห็นที่ 26   โหยย.....มีข้ามด้วย ยังดีนะที่ไม่ลืม เล่นเอาแฟนคลับอย่างเราใจแป้ว นี่นะ ถ้าลืมกันจริง งานนี้ มีเคืองกันมั่งล่ะ อิ อิ ** กาลครั้งหนึ่ง...... ณ.ดินแดนที่ซึ่ง ความฝันนั้นงอกงาม ในนิยาม เหตุผล ต้องยอมจำนนให้กับหัวใจ ความขมขื่น อย่างไรก็มิอาจกล้ำกรายเข้าไปถึง ปรากฎเส้นทางสายรุ้ง งดงาม ดั่งว่า เป็นสะพานเชื่อมขอบฟ้า....ปลายฝัน แน่นอนเส้นทางสายนั้น โรยด้วยกลีบกุหลาบ สล้าง.... ทว่า...กุหลาบยิ่งงดงามเพียงใด แต่ไม่เคยไร้หนาม ฤาสวรรค์บันดาลให้มันคู่กัน ทำใม !!! กุหลาบที่งดงามสวยใสจะไร้ซึ่งหนามบ้างไม่ได้เทียวหรือ หรือนั่นเป็นธรรมชาติ หรือนั่นเป็นธรรมดา และนั่นเป็นความจริง !!! กระนั้น...เมื่อความจริงห่อเหี่ยวโหดร้ายเกินไป บางครั้ง....ความฝันกลับสามารถหล่อเลี้ยงให้ชีวิตเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังกำลังใจ และกับบางคน.....เช่นฉัน บนเส้นทางปลายฝัน....ฉันมีเธอ *** คนมันจะหวาน เฮ้อ...ช่วยไม่ได้จริงๆ อิ อิ จากคุณ : ฮัมมิ่งเบิร์ด เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:12:45 A:202.57.175.125 X:

ความคิดเห็นที่ 27 โถ..ใครจะลืม คุณ ฮัมมิ่งเบิร์ด ได้คะ คิดถึงทุ๊กวัน(อิอิ ติด หวานมาบ้าง) คารมคมคายเช่นนี้ คงมีแต่คุณคนเดียว มังคะ.. สุไม่เจ้าคารม ซะด้วยซี ขอตอบเป็นกลอนนะคะ เมื่อเรานี้ มีสิทธิ์ จะคิดฝัน ปลายทางนั้น เป็นเช่นไร ให้ถวิล ดีหรือร้าย อยู่ในห้วง แห่งดวงจินต์ ทุกชีวิน ฝันได้ ในจินตนา วาดวิมาน สวยหรู ดูงามพิศ แต่ชีวิต หาเป็น เช่นนั้นหนา ความจริงเห็น ได้พบ ประสบมา ไม่มีเลยสักครา น่าภิรมย์ มานั่งคิดนั่งเพ้อ ละเมอฝัน ฝันสักวัน นั้นว่า จะสุขสม สมดั่งใจ ปราถนา พาชื่นชม หยุดความเศร้า โศกตรม ที่ถมใจ/.... ปล. สาวน้อยคนนี้ ค้อนคุณ ฮัมมิ่งเบิร์ด  อยู่ค่ะ(อิอิ) โทษฐาน หวานเกินปรกติ.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:50:24

ความคิดเห็นที่ 28 ขอฝันจริง สิ่งที่ขอ ยากทอฝัน ฝันใดนั้น พลันหลอน เมื่อตอนตื่น ตื่นตาพลัน ฝันไม่จริง ยิ่งกล้ำกลืน กลืนปวดร้าว คาวขื่น สะอื้นโอย โอยถวิล รินน้ำตา เหลียวหาร่าง ร่างที่ลาง เลือนหาย ไห้หวนโหย โหยละเหี่ย เสียจริต จิตร่วงโรย โรยราแล้ว แผ่วโผย ปลิดโปรยไป ไปสู่โลก ความจริง สิ่งที่พบ พบแล้วหลบ หลีกลี้ ยากหนีได้ ได้ทุกข์สุข คลุกเคล้า ต้องเข้าใจ ใจไม่แข็ง ก็แกว่งไกว ไปตามแรง แรงแห่งกรรม ทำไว้ ในชาติภพ พบเพื่อจบ กระแสกรรม กระหน่ำแกล้ง แกล้งให้ใช้ คืนค่า ราคาแพง แพงเท่าไร อย่าได้แคลง แหนงอารมณ์ ลมแห่งกรรม เมื่อนำพา มาสิ้นสุด สุดปลายนั้น มันจะหยุด จุดขื่นขม ขมจะจาง ขื่นจะกลาย ได้ชื่นชม ชมความรัก ที่ฟักบ่ม มาห่มทรวง จากคุณ : กวนน้ำตาล (กวนจังแก) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:58:28

ความคิดเห็นที่ 29 รักห่มทรวง ดวงใจร้าว คราวครั้งใหม่ ใหม่จะได้ รักแท้ แน่จริงหรือ หรือต้องช้ำ ย้ำอีกหน ทนได้ฤา ฤาจะไร้ ใจให้ถือ  คือผ่านมา มาถึงวัน ผันชีวิต ลิขิตกรรม กรรมเคยสร้าง ครั้งไหน ในภพหล้า ภพหล้าล้าง อาถรรพ์ หวั่นชะตา ตาเห็นภาพ มายา มาหลอนจินต์ จินตนา พาสู่ฝัน ที่ฟันฝ่า ฝ่าด้นมา พานพบ ประสบสิ้น สิ้นห่วงไห้ อาลัยร้าว เศร้าชีวิน ชีวินแทบ พังภินท์ ด้วยลิ้นลวง ลวงให้หลง ในเล่ห์ เสน่ห์ร้าย ร้ายลึกใน น้ำคำ ช้ำหนักห้วง ห้วงอารมณ์ คมร้าว ถึงเศร้าทรวง ทรวงติดบ่วง ท้วงยาก หนักอุรา อุราล้า ระอาใจ เพราะไหวอ่อน อ่อนฤทัย ในคำวอน ฉะอ้อนหา หาความจริง สิ่งฝัน นั้นเรื่อยมา มาจนกว่า จะค้นพบ ได้ซบอิง/... ขอบคุณ พี่กวนฯ ที่กลับบมาอีกค่ะ ให้สุได้ฝึกต่อกลอน..แหะๆ สุเริ่มมั่วๆแล้วค่ะ พี่กวนฯ ช่วยดึงกลับด้วยนะคะ... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 12:31:00

ความคิดเห็นที่ 30 ได้ซบอิง นิ่งแนบ แอบอกอุ่น อุ่นที่ไม่ เคยคุ้น จะอุ่นไหม ไหมทอถัก รักเหนียว เป็นเกลียวใย ใยจะร้าง ห่างไป ได้ชั่วคืน คืนรักจาก พรากไป ในคราก่อน ก่อนเก็บซ่อน ลึกร้าว เป็นคาวขื่น ขื่นจนขม ตรมเจ็บ ยากเก็บกลืน กลืนความหลัง ฝังฝืน ตื่นพะวง พะวงรัก จืดกร่อย ทับรอยเก่า เก่าเพราะเขา จางใจ ไม่เสริมส่ง ส่งเธอสู่ โลกเหงา ซึมเศร้าปลง ปลงรักชื่น ยืนยง คงไม่มี มีแต่วิ่ง ไขว่คว้า เข้าหาฝัน ฝันถึงวัน ดอกไม้ สยายคลี่ คลี่คลายรัก แล้วล้วน ชวนยินดี ดีทุกภาพ ทาบสี ที่ต้องการ การหลบเร้น หลืบฝัน อันมิดมืด มืดเฉาชืด หลอกตา ว่าหวามหวาน หวานแหววรัก จากฟ้า มาประทาน ทานทบแล้ว ไม่แคล้วขาน ว่าฝันไป จากคุณ : กวนน้ำตาล (กวนจังแก) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 14:45:43

ความคิดเห็นที่ 31 ฝันไปไกล เกินกว่า จะคว้ากลับ กลับกลายลับ ไม่พบ ประสบขวัญ ขวัญพี่หนี ไกลห่าง ร้างชีวัน วันที่เรา มีกัน สั้นเหลือเกิน เกินทำใจ จะหัก รักเลือนหาย หายจากใจ ที่เหงา คราวห่างเหิน เหินห่างให้ ไกลพ้น จากคนเมิน เมินจากใจ ยับเยิน เชิญออกไป ไปจากใจ ดวงเก่า ที่ร้าวโศก โศกวิโยค กำสรวล ชวนหวั่นไหว ไหวอารมณ์ โลมเร้า พาหนาวใจ ใจดวงน้อย พลอยเฉา ยังเฝ้าครวญ ครวญคำนึง เรื่องราว เมื่อคราวผ่าน ผ่านคืนวัน  หมองมัว กลัวจักหวน หวนกลับมา  อีกคราว ร้าวรัญจวน จวนใจป่วน  นวลร้าว เศร้าอีกครา คราครั้งนี้  ชีวี คงดับสูญ สูญอาดูร ดวงใจ ที่ใฝ่หา หาความฝัน วันชื่น คืนกลับมา มาสู่ขวัญ น้องยา อย่าลาไกล/... ขอบคุณมากค่ะ พี่กวนฯ (มาบ่อยๆนะคะ) กว่าจะต่อได้ หืดขื้นเลย ..อิอิ  มัวแต่วิ่งทางโน้ทีทางนี้ที .. แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 20:07:08 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 18:06:38

ความคิดเห็นที่ 32 หวังสิ่งใด ใจเจ้า ที่เฝ้าหวัง หวังพลัง กำลังใจ จากใครหนอ ใครหนอใคร ใยมิรู้ ว่าคู่รอ รอจนท้อ รอเหมือนฝัน วันเลือนลาง ลางบอกฤา หรือเจ้าคิด ให้ผิดไป ไปว่าไกล ให้สุดท้าย ได้อ้างว้าง ว้างเวิ้งวุ่น ครุ่นคิด หลงผิดทาง ทางฝันค้าง พรางร้าง จางจืดไป ไปดั่งใจ ให้กำหนด มิหมดฝัน ฝันใฝ่มั่น ลั่นวาจา อย่าหวั่นไหว ไหวกายา ไหวได้ อย่าไหวใจ ใจพี่ไซร้ จะคอยเป็น เช่นพลัง พลังรัก จากพี่ มีให้น้อง น้องจงครอง ปองรัก  ประจักษ์ฝัง ฝังหัวใจ ห้วงไว้ ในรวงรัง รังรักคลัง คลังความรัก พี่ภักดี กลบท รสสวาท ของหนาวพอไว้ไหมพี่สุจ๊า จากคุณ : เหนื่อย (นครเหมันต์) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 20:11:58

ความคิดเห็นที่ 33 พี่ภักดี แค่ไหน ใจยังหวั่น หวั่นว่าคง สักวัน พี่นั้นหาย หายไกลห่าง รังหมอง น้องเดียวดาย เดียวดายคล้าย สายสวาท ขาดสิ้นลง ลงไปจาก ความหลัง ฝังดวงจิต จิตเพ่งพิศ คิดหาย ในประสงค์ ประสงค์ใด ในรัก พักใจปลง ปลงจากใจ หวนไห้ ไม่ย้อนคืน คืนกลับหลัง ครั้งคู่ อยู่สมสอง สองเราเฝ้า ประคอง มิต้องฝืน ฝืนอารมณ์ ตรมร้าว คราวกล่ำกลืน กลืนน้ำตา สะอื้น  ด้วยฝืนใจ ใจเจ็บช้ำ ย้ำอยู่ มิสู้ฝัน ฝันถึงวัน รักชื่น รื่นไสว ไสวสว่าง ทางรัก ปักฤทัย ฤทัยมั่น  มิหวั่นไหว ให้คลายคลอน/... น้องหนาว  เก่งจัง อิอิ สุดยอด จริงๆ .. แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 20:44:56 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 20:40:25