ความคิดเห็นที่ 1 ...แวะมาอ่านบทกวีที่แสนไพเราะค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 22:20:14

ความคิดเห็นที่ 2 ...................คิดเอยคิดถึง ส่งถ้อย  รำพึง  คิดถึงบ้านนา อีกเสียง ดุเหว่า ยามเช้าเรียกหา เมื่อสุริยา เบิกฟ้า อำไพ พอสิ้น วสันต์ เหมันต์เยือนมา รวงทอง ระย้า อร่ามวิไล ถึงครา เกี่ยวข้าว หนุ่มสาวรวมใจ ประเพณีไทย เรียกลง แขกกัน สวรรค์ บ้านนา ใต้ฟ้าอำไพ ถือเคียว เกี่ยวไป สดใสทั้งวัน ส่งยิ้ม เริงร่า ก้มหน้าสร้างฝัน สายใยผูกพัน ลูกหลานชาวนา/.. สวัสดีค่ะ คุณ the darkknight เห็นบทกวีนี้แล้ว คิดถึงบ้านจัง ต้องรีบแจมค่ะ... .... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 22:39:44

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะ คุณ darkknight ... กลับมาอีกรอบค่ะ ขออนุญาตมาวางกลอนด้วยนะคะ ... สายลมหวิวปลิวไสวไซร้รวงข้าว.................เป็นระนาวราวสวรรค์อันพริ้วไหว โยกสลับขยับย้ายร่ายริ้วใบ.......................แสงอำไพไล้อุราพาเพลิดเพลิน ไอดินอุ่นกรุ่นไกลฤทัยข้า.........................ดวงยิหวาคราสะทกวิหกเหิร บินโผผินเมฆินทร์วับรับหยอกเอิน...............เจ้าจำเริญเรียงสลอนร่อนสู่รัง ฟ้าหลากแสงแปลงสายประกายรุ้ง..............ส้มจรุงปรุงสายทิพย์กะพริบหวัง หลากชีวิตลิขิตเช่นเค้นประดัง....................ท้าวความหลังรั้งสดับรับเวลา ณ แดนสรวงรวงทองแห่งท้องทุ่ง................คละเคล้าคลุ้งฟุ้งเฟื่องเรืองหรรษา คือจุดเริ่มแห่งวันรุ่งพรุ่งนี้มา......................เอนกายล้าผ่อนวันนี้ที่เป็นไป จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 23:49:41

ความคิดเห็นที่ 4 นึกถึงเพลงทุ่งรวงทวง..ของชรินทร์..ขอรับ.... จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 08:10:22

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณครับ คห.1  ( คุณ ploy  ใน episode 1 ครับ ) สำนวนนี้เหมือนคุ้น ๆ มาก คห.2  ( คุณสุนันยา )  เป็นบทกวีที่เป็นแนว reality  ครับ  ชีวิตจริง ๆ เสนห์ของชีวิตจริง  ช่างสวยงามและจริงใจ  ครับ  บทกวีเพราะครับ คห.3  ( คุณ ploy  ใน episode 2 ครับ )  มารอบสอง ผมต้องค่อย ๆ แอบอ่าน ทั้งภาพและเสียงสมจริงและชัดเจนมาก   เป็นภาพทุ่งภูเขาทอง เมืองกรุงเก่า ( ถ้าตาไม่ลาย ถูกผิดต้องถามคนเขียน อิอิ ) ไพเราะและสื่อความได้พริ้วไหวจริง  ทำให้นึกทึ่งว่า  " ทำไมคนกรุงเทพ ฯ จึงเขียนชมธรรมชาติได้งดงามปานนี้ ? " คห.4  ( คุณ คนสาธารณะ )  เป็นอีกท่านที่ผมชอบแวะไปอ่านบทกวีเสมอ  เมื่อมีโอกาส เพียงแค่ภาพที่สื่อออกมา  ก็สวยมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกท่านแท้แอบอ่านด้วย ( อยากแจกกิ๊ฟ  ใว้ให้ติดผม  แต่กำลังดำเนินการอยู่  ครับ ) จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 08:39:07

ความคิดเห็นที่ 6   ** เมื่อถ้อยคำเรียงตัว เป็นบทกวี....ที่งามงด ความสวยงามหมดจด....ก็ปรากฎเป็นภาษา ความหมายตราตรึง ซาบซึ้ง...ทรงคุณค่า ทุกถ้วนถ้อย น่าศึกษา....น่าจดจำ *** สวัสดีฮะ ติดตามอ่านเสมอนะฮะ แม้ว่าบางครั้งไม่ได้แจม รวมทั้งของเพื่อนๆคนอื่นในห้องกวีด้วย อ่านแล้วบางครั้งอิ่มเพลินอยู่อย่างนั้น แบบเพื่งรู้สึกค้นพบว่าบทกวีมีพลังอะไรซ่อนเร้นอยู่บางอย่าง เสียดายเหมือนกันที่ทอดทิ้งเวลา ไม่ได้สนใจตั้งแต่แรก จากคุณ : ฮัมมิ่งเบิร์ด เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:41:10 A:202.57.175.125 X:

ความคิดเห็นที่ 7   พอดีนึกได้ถึงบทหนึ่ง เป็นเครดิตของคุณ ถั่วทอด เขียนเกี่ยวกับต้นกล้าในมุมมองของ ตั๊กแตน แมลง นก หนู หวังให้เข้าบรรยากาศกับ ทุ่งรวงทอง นะฮะ ชอบมากมาย ต้นกล้า : โดย ถั่วทอด ** ขอบฟ้าโค้งเหม่อมองมวลหมู่ต้นกล้า..เขียวอ่อน ชีวี..อันโอชะอั้มอร่อยเอมโอษฐ์เหล่าแมลงนกหนู สวยเจ้าสวย อ่อน ก้านเจ้าอ่อน แม้อึดอัดแต่ก็ยังเดียงสาเริงร่า.. ท่ามกลางสายลม ....... เจ้าผู้รอดพ้นคมเขี้ยวตั้กแตนเข้าสู่รุ่น..คัดสรรค์เขียวเข้มก้านแกร่ง ตัดเจ้าถูกตัด เจ้าถูกรัด แล้วยังริดตกแต่งให้เสมอภาค..เจ้าคงเจ็บซิท่า เรียงรายในตำแหน่งแน่นอนมีวินัยเจ้าต้อง..อดทน ช่วงเวลาแสนสั้นเจ้าต้องเรียนรู้..วิถีอยู่ร่วมธรรมเนียม มิใช่แบ่งแยกนะเพียงมเผยช่องว่างอิสระ..แก่กัน สอนให้รักไม่ช่วงชิงไร้สาระน้ำฟ้าใครเป็นเจ้าของหือ..เจ้ามิต้องหลั่งน้ำตา ....... ชูเจ้าชูช่อ..ชัยพฤกษ์ เหล่าภมรเมียงมองแย้มยิ้ม..เจ้าสูง เจ้าผู้ย่างสู่วัยเริ่มผลิ..เมล็ดพันธุ์เลอค่า เหลืองเจ้าเหลืองต้องแดดกล้าส่องประกาย..ดุจทอง ขอปรบมือแด่ท่านผู้กล้าพากันรอดพ้นมุ่งสู่..วิถีทาง *** จากคุณ : ฮัมมิ่งเบิร์ด เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 11:06:22 A:202.57.175.125 X:

ความคิดเห็นที่ 8 งาม ค่ะ แค่นี้นะ ........... แฮ่ จากคุณ : like 2 hear from u เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 15:13:04

ความคิดเห็นที่ 9 ค้างคาว  สามารถบินผ่านทุ่งยามทิวาได้ด้วยหรือ?? อิอิ --------------------------------------- จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 15:13:42

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ คุณมดแดง - เมื่อวานแต่งไม่ จบ ค่ะ วันนี้เลยมาต่อค่ะ จะได้เติมเนื้อกลอนให้สมบูรณ์  มากขึ้นค่ะ ที่สำคัญภาพประกอบนี้ สวยมากๆ 555 ... เห็นไหม ?? สายลมหวิวปลิวไสวไซ้รวงข้าว............เป็นระนาวราวสวรรค์อันพริ้วไหว โยกสลับขยับย้ายร่ายริ้วใบ................แสงอำไพไล้อุราพาเพลิดเพลิน ไอดินอุ่นกรุ่นไกลฤทัยข้า...................ดวงยิหวาคราสะทกวิหกเหิร บินโผผินเมฆินทร์วับรับหยอกเอิน.........เจ้าจำเริญเรียงสลอนร่อนสู่รัง ฟ้าหลากแสงแปลงสายประกายรุ้ง........ส้มจรุงปรุงสายทิพย์กะพริบหวัง หลากชีวิตลิขิตเช่นเค้นประดัง..............ท้าวความหลังรั้งสดับรับเวลา ณ แดนสรวงรวงทองแห่งท้องทุ่ง..........คละเคล้าคลุ้งฟุ้งเฟื่องเรืองหรรษา คือจุดเริ่มแห่งวันรุ่งพรุ่งนี้มา................เอนกายล้าผ่อนวันนี้ที่เป็นไป เสียงสมดุลสุนทรีย์มีชีวิต...................ภาพนิมิตจิตนาถครันเคลื่อนไหว พิศวาสปรารถนาคราแกว่งไกว.............ทัศน์วิสัยใกล้ชิงพลบจุดคบเพลิง จนลามเลียนเพียรโพ้นโชนกระจ่าง.......คคนางค์คว้านคนึงจึ่งใจเหลิง สุรสีห์รุจีจ้านร้านรวงเริง......................วาดว้างเวิ้งเบิ่งขยายไกลสุดตา หลับตาพริ้มอิ่มอุ่นนอนหนุนตัก............กายโหมหักรากเหง้าเซาซวนหา ลมกษายชายทุ่งทุ้งชายคา.................นาฬิกาสายัณห์ลั่นพงไพร เทียมทรงจำระร่ำท้วงรวงทองทัก..........อาณาจักรระลึกพรอดกอดเชื้อไข สัญญานสื่อฤานิยามความเป็นไป..........ทิ้งอาลัยยามหมายมุ่ง “ทุ่งรวงทอง” แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 16:55:09 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 15:53:48

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่เกี่ยวกับ"ทุ่งรวงทอง" แต่คิดว่า น่าจะชอบ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 20:21:14

ความคิดเห็นที่ 12   สวัสดีครับ มาอีกครั้ง  ดูว่ามีผู้มาเยี่ยมเยียนมากหน้าหลายตา  จริง  ขอบคุณมาก คห. 6 - 7 คุณ ฮัมมิ่งเบิร์ด  ครับ  ขอบคุณที่มาทักทาย  และฝากข้อความต่าง ๆ ใว้ให้ด้วย  อ่านแล้วได้อะไรมากมายในนั้น  จริงจริง คห.8  คุณ  like 2 hear from u  ขอบคุณคับ  ผมก็เคยไปแอบอ่านบทกวีของคุณครับ คห.9  แฟนนายแบบ  มาถามว่า  ค้างคาว  บินไปมาในเวลากลางวันได้หรือไม่  แหะแหะ  บินได้สิ  ถึงไปชมทุ่งรวงทอง  นี้อย่างไร  ครับ คห.10  คุณ ploy  ใน episode 3 ครับ   มาอีกครั้งครา  บทกวีที่สมบูรณ์แบบก็ปรากฏให้ตื่นตาตื่นใจ  มิใช่น้อย   ได้แต่  ทึ่งและชื่นชมว่า  " ชาวเมืองกรุง "  ทำไมจึงชมความงามและบรรยายได้ถึงปานนี้  เพราะมากครับ  ภาพที่แปะมาด้วย  ก็ได้บรรยากาศ  หวังว่าคงได้อ่านบทกวีอีกเรื่อย ๆ  จริง ๆครับ   ขอขอบคุณทุกท่านครับ และทุกท่านที่แอบอ่านด้วย จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 21:57:24

ความคิดเห็นที่ 13   คห.  11  คุณ จังงัง November rain When I look into your eyes I can see a love restrained But darlin' when I hold you Don't you know I feel the same 'Cause nothin' lasts forever And we both know hearts can change And it's hard to hold a candle In the cold November rain We've been through this such a long long time Just tryin' to kill the pain But lovers always come and lovers always go An no one's really sure who's lettin' go today Walking away If we could take the time to lay it on the line I could rest my head Just knowin' that you were mine All mine So if you want to love me then darlin' don't refrain Or I'll just end up walkin' In the cold November rain Do you need some time...on your own Do you need some time...all alone Everybody needs some time...on their own Don't you know you need some time...all alone I know it's hard to keep an open heart When even friends seem out to harm you But if you could heal a broken heart Wouldn't time be out to charm you Sometimes I need some time...on my own Sometimes I need some time...all alone Everybody needs some time...on their own Don't you know you need some time...all alone And when your fears subside And shadows still remain I know that you can love me When there's no one left to blame So never mind the darkness We still can find a way 'Cause nothin' lasts forever Even cold November rain Don't ya think that you need somebody Don't ya think that you need someone Everybody needs somebody You're not the only one You're not the only one ขอขอบคุณ คุณ “ จังงัง “  สำหรับเพลงของ gun ‘n roses เพลงนี้ครับ โดยส่วนตัว  ชอบท่อนนี้มาก 'Cause nothin' lasts forever And we both know hearts can change And it's hard to hold a candle In the cold November rain เพราะไร้มวลถ้วนมากหลากหลายสิ่ง ซึ่งหยุดนิ่งตราบนิรันดร์นั้นจริงแน่ แล้วเราล้วนควรรู้ดูผันแปร ว่าใจแท้เปลี่ยนได้ไม่ต่างกัน เช่นยากเย็นเข็ญใจใคร่ปกป้อง แสงเทียนส่องงามกระจ่างกลางวสันต์ แห่งพฤศ-  จิกา - ยน ครานั้น เช่นเดียวกัน  ตระหนักถ้วนใคร่ครวญเทอญ ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 22:02:27

ความคิดเห็นที่ 14 ...ใบพลิกพลิ้วริ้วลู่ลมระงมทุ่ง แสงสายรุ้งสาดรวงทองต้องแสงสี ยามน้ำค้างพร่างพราวเคล้าใบรี อสุรีย์ช้อนแสงแต้มแต่งเติม ยอดระย้าเย้ายวนรันจวนจิต แกว่งไกวบิดชิดพระพายคล้ายหึกเหิม เปรียบดั่งใจนรชนระคนเจิม ดีเลวเพิ่มเสริมตราคุณค่าคน อ่านแล้วเหมือนนั่งอยู่แถวๆๆบ้านหนาวเลย เห็นภาพสวยๆๆ กับทุ่งนา และรวงข้าวพลิ้วไหวเลยครับ คุณนกมีหูฯ จากคุณ : นครเหมันต์ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 22:30:04

ความคิดเห็นที่ 15 สายลมหวิวปลิวไสวไซ้รวงข้าว.........เป็นระนาวราวสวรรค์อันพริ้วไหว โยกสลับขยับย้ายร่ายริ้วใบ..............แสงอำไพไล้อุราพาเพลิดเพลิน ไอดินอุ่นกรุ่นไกลฤทัยข้า................ดวงยิหวาคราสะทกวิหกเหิร บินโผผินเมฆินทร์วับรับหยอกเอิน......เจ้าจำเริญเรียงสลอนร่อนสู่รัง ฟ้าหลากแสงแปลงสายประกายรุ้ง.....ส้มจรุงปรุงสายทิพย์กะพริบหวัง หลากชีวิตลิขิตเช่นเค้นประดัง...........ท้าวความหลังรั้งสดับรับเวลา ณ แดนสรวงรวงทองแห่งท้องทุ่ง.......คละเคล้าคลุ้งฟุ้งเฟื่องเรืองหรรษา คือจุดเริ่มแห่งวันรุ่งพรุ่งนี้มา.............เอนกายล้าผ่อนวันนี้ที่เป็นไป เสียงสมดุลสุนทรีย์มีชีวิต................ภาพนิมิตจิตนาถครันเคลื่อนไหว พิศวาสปรารถนาคราแกว่งไกว..........ทัศน์วิสัยใกล้ชิงพลบจุดคบเพลิง จนลามเลียนเพียรโพ้นโชนกระจ่าง....คคนางค์คว้านคนึงจึ่งใจเหลิง สุรสีห์รุจีจ้านร้านรวงเริง...................วาดว้างเวิ้งเบิ่งขยายไกลสุดตา หลับตาพริ้มอิ่มอุ่นนอนหนุนตัก.........กายโหมหักรากเหง้าเซาซวนหา ลมกษายชายทุ่งทุ้งชายคา..............นาฬิกาสายัณห์ลั่นพงไพร เทียมทรงจำระร่ำท้วงรวงทองทัก.......อาณาจักรระลึกพรอดกอดเชื้อไข สัญญานสื่อฤานิยามความเป็นไป.......ทิ้งอาลัยยามหมายมุ่ง “ทุ่งรวงทอง” ใต้สุมทุมชอุ่มอ้อมค้อมหล่อเลี้ยง......เรือนตะเกียงเรียงฉายประกายฉ่อง เงาตะคุ่มซุ้มตั่งตฤณสินตระกอง........เคียงประคองผองอณูธุลีดิน บ้างงามงดชดช้อยสร้อยสะพรัก........ท้วงทึกทักซักซ้อมซ่อนฉาวฉินท์ ทดเวลาท้าประพนธ์ท้นธานินทร์........อักษรศิลป์จินตนาสารพัน แผ่กิ่งก้านบานบังคลุมรังงอบ...........วางเสียมจอบล้อมวงศาคณาสรรค์ หยาดหยดเหงื่อเจือจุนหนุนชีวัน........ฉวยเฉิดฉันปันแบ่งรักจักรวาล สรรพสิ่งมินิ่งแน่แปรฝันเฟื่อง...........แสงส้มเหลืองหลากยื้ดยุดสุดสายป่าน เพียงชั่วครู่ขู่เข้มเต็มตระการ............แสงสะท้านสร่างสะท้อน...ซ่อนสายใย สวัสดีค่ะ คุณมดแดง ... พลอยมาต่อกลอนให้อีกนะคะ episode 4 ค่ะ - จริงๆ แล้วให้ถือว่าเป็น episode 3 ดีกว่าค่ะ เพราะว่าอันแรกแค่ทักทาย   เฉยๆ ค่ะ ... - ภาพนี้ก็สวยมากเช่นกัน เพิ่มเจ้าตัวน่ารักให้ใหญ่ขึ้น และภาพคมชัดมากขึ้น  จะได้ไม่ต้องเดาว่าเป็นตัวอะไร... แต่ ... นับซิมีกี่ตัว ? ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 15:30:11

ความคิดเห็นที่ 16   ^-^ จากคุณ : the darkknight เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:10:39

ความคิดเห็นที่ 17   สวัสดีครับ คห.14  คุณ นครเหมันต์  ขอบคุณที่ชื่นชอบในบทกวี  ในทางกัลบกัน  ผมก็ชื่นชอบบทกวีคุณเช่นกัน  เขียนสื่อความให้เห็นภาพจริงจริง  ครับ คห.15  คุณ พลอย ฯ  episode 4  มาอีกครั้ง  และ  อยากให้มาอีกหลายหลายครั้ง  ครับ  มาครานี้  เขียนบรรยายทุ่งซาวันน่า  แห่งแอฟริกา ( เพราะรูปนี้  เป็นรูปวิถีชีวิตแห่งทุ่งซาวันน่า  อันเลื่องชื่อ ครับ หาใช่ทุ่งในเมืองไทยไม่ )   ถึงอย่างไรก็ดี  การเขียนบรรยายรายละเอียดต่าง ๆ ได้เพราะจริงครับ น่าทึ่ง และ ชื่นชม  ( ในผลงาน ) ขอบคุณครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:18:42

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีค่ะ คุณมดแดง ... - วันนี้นอนดึกหน่อยค่ะ เขียนงานไว้ หลายงาน หนึ่งในนั้นมีงานชิ้นนี้ด้วยค่ะ  ลองดูสิว่า ... จะมีกี่ภาค ? .. ถ้ายังหาภาพที่พลอยชอบได้นะคะ ก็แต่งได้  เรื่อยๆ ค่ะ ยกความดีให้ภาพไปก็แล้วกันค่ะ แต่งตามอารมณ์ของภาพจริงๆ นะ - เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เป็นยามเช้าบ้างค่ะ ยามเย็น..หมดมุกแล้วค่ะเนี่ย .. ....................................................................................................... สายลมหวิวปลิวไสวไซ้รวงข้าว...........เป็นระนาวราวสวรรค์อันพริ้วไหว โยกสลับขยับย้ายร่ายริ้วใบ...............แสงอำไพไล้อุราพาเพลิดเพลิน ไอดินอุ่นกรุ่นไกลฤทัยข้า..................ดวงยิหวาคราสะทกวิหกเหิร บินโผผินเมฆินทร์วับรับหยอกเอิน.......เจ้าจำเริญเรียงสลอนร่อนสู่รัง ฟ้าหลากแสงแปลงสายประกายรุ้ง.......ส้มจรุงปรุงสายทิพย์กะพริบหวัง หลากชีวิตลิขิตเช่นเค้นประดัง.............ท้าวความหลังรั้งสดับรับเวลา ณ แดนสรวงรวงทองแห่งท้องทุ่ง.........คละเคล้าคลุ้งฟุ้งเฟื่องเรืองหรรษา คือจุดเริ่มแห่งวันรุ่งพรุ่งนี้มา...............เอนกายล้าผ่อนวันนี้ที่เป็นไป ....................................................................................................... เสียงสมดุลสุนทรีย์มีชีวิต..................ภาพนิมิตจิตนาถครันเคลื่อนไหว พิศวาสปรารถนาคราแกว่งไกว............ทัศน์วิสัยใกล้ชิงพลบจุดคบเพลิง จนลามเลียนเพียรโพ้นโชนกระจ่าง......คคนางค์คว้านคนึงจึ่งใจเหลิง สุรสีห์รุจีจ้านร้านรวงเริง.....................วาดว้างเวิ้งเบิ่งขยายไกลสุดตา หลับตาพริ้มอิ่มอุ่นนอนหนุนตัก...........กายโหมหักรากเหง้าเซาซวนหา ลมกษายชายทุ่งทุ้งชายคา................นาฬิกาสายัณห์ลั่นพงไพร เทียมทรงจำระร่ำท้วงรวงทองทัก.........อาณาจักรระลึกพรอดกอดเชื้อไข สัญญานสื่อฤานิยามความเป็นไป.........ทิ้งอาลัยยามหมายมุ่ง "ทุ่งรวงทอง" ....................................................................................................... ใต้สุมทุมชอุ่มอ้อมค้อมหล่อเลี้ยง........เรือนตะเกียงเรียงฉายประกายฉ่อง เงาตะคุ่มซุ้มตั่งตฤณสินตระกอง..........เคียงประคองผองอณูธุลีดิน บ้างงามงดชดช้อยสร้อยสะพรัก..........ท้วงทึกทักซักซ้อมซ่อนฉาวฉินท์ ทดเวลาท้าประพนธ์ท้นธานินทร์..........อักษรศิลป์จินตนาสารพัน แผ่กิ่งก้านบานบังคลุมรังงอบ.............วางเสียมจอบล้อมวงศาคณาสรรค์ หยาดหยดเหงื่อเจือจุนหนุนชีวัน..........ฉวยเฉิดฉันปันแบ่งรักจักรวาล สรรพสิ่งมินิ่งแน่แปรฝันเฟื่อง.............แสงส้มเหลืองหลากยื้ดยุดสุดสายป่าน เพียงชั่วครู่ขู่เข้มเต็มตระการ..............แสงสะท้านสร่างสะท้อน...ซ่อนสายใย ....................................................................................................... แรมรอนไกลไคลคลานิทราห่ม...........เห่กล่อมสมอารมณ์ชื่นตื่นสดใส ดั่งวุ้นแวงแสร้งเย้าหยอกหมอกละไม...เลิศรำไพไอการุณย์กรุ่นวงศ์วาน เพื่อเดินหน้าท้าทายกระหายฝัน..........ชมตะวันยามเช้าเย้าถิ่นฐาน สมาธิสติตั้งดังเบิกบาน.....................เริ่มไขลานประมาณค่าไขว่คว้าเป็น สถิติริสะกดจดบันทึก.......................ชาติระลึกดึกดำบรรพ์หวั่นยากเข็ญ เหตุและผลดลแบบแผนแสนยากเย็น...มิอาจเร้นเผ่นลี้หนีวังวน รุ่งรอนแรมแจ่มจ้านิทราอิ่ม...............แทรกทรวงพริ้มยิ้มฉงายคลายฉงน เริ่มแฉล้มแย้มพรายย้ายตัวตน...........แล้วดั้นด้นค้นหา ... เดินทางไกล ....................................................................................................... แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 23:08:53 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 23:07:10

ความคิดเห็นที่ 19 แอบมาอ่านค่ะ สื่อ "ทุ่งรวงทอง" ได้งดงามยิ่งนัก ชื่นชมในฝีมือการประพันธ์ค่ะ ..ยิ้ม.. จากคุณ : ปลิวตามลม เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 23:38:00

ความคิดเห็นที่ 20   คห.18  คุณ พลอย ฯ  episode 5  มาอีกครั้ง  และ  อยากให้มาอีกหลายหลายครั้ง  ครับ  มาครานี้  เขียนบรรยายทุ่งนา  ได้สวยงามครับ  แม้ว่าคราก่อน  จะพาให้ผมเพลิดเพลินในทุ่งป่าซาฟารี  ทุ่งซาวันน่า  ไปชมกระทิงเปลี่ยวหนึ่งฝูง   มาครั้งนี้  การเขียนบรรยายรายละเอียดต่าง ๆ ได้เพราะจริงครับ สมบูรณ์แบบ  และน่าทึ่ง และ ชื่นชม  ( ในผลงานอีกครั้ง ) อยากให้เขียนชมธรรมชาติแบบนี้หรือแบบไหนก็ได้  ใว้จะติดตามผลงานตอนต่อไป  อย่างใจจดใจ่อ  ครับ คห.19  คุณปลิวตามลม  ขอบคุณมาก  และจะขอบคุณมากยิ่งขึ้น  หากได้อ่านผลงานที่ไพเราะของคุณครับ อรุณสวัสดิ์ทุกท่านที่มาอ่านและแอบอ่านครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 11:21:10

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ คุณมดแดง ... มาต่อค่ะ ... ขอบคุณสำหรับคำชม ให้กำลังใจนะคะ ดินลูกรังดังขนอนตะกอนสร้าง.........หลากเส้นทางขวางหน้าชะตาไหว อุดมการณ์ผสานนอบทดสอบใน......วิบากใหม่ปัจจัยเฉกปัจเจกชน เช่นสมมุติขุดทองเพื่อครองเหมือง....ทรัพย์ประเทืองเหลืองอร่ามงามดอกผล ความสำเร็จด้วยเคล็ดลับฉบับตน......ต้องผจญด้นประจัญเท่าทันการณ์ จุดมุ่งหมายปลายหวังที่บังหน้า.........แท้อาสาชี้ชวนชนวนผลาญ มุมทแยงแปลงองศาท้าตำนาน........ อันโอฬารกาลสำนึกบันทึกแทน ทางสายกลางพลางฝุ่นให้คุณโทษ....อย่างสันโดษห่างถิ่นฐานมานานแสน มองกลับหลังชั่งค้นผลตอบแทน.......แค่ยากแค้นจึ่งเลี้ยงชีพ ... ถีบตัวตน แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 52 22:30:07 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 16:58:20

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะคุณมดแดง ... ภาคต่อค่ะ คราวนี้หวังว่าคงไม่ใช่ปรัชญากรีก หรือ อะไรที่หนักเกินไปนะ ... แต่จะกลายเป็น นิยามปรัมปรา ไปซะค่ะ ... ฟ้าลำพองพร่องสงบสู่พลบค่ำ...............ใจระกำร่ำสงัดเงียบอีกหน เฉกรวีรี้สลับลับสายชล........................เปลี่ยวฉงนปรนนิบัติผลัดเวลา เงาลำลองปองสล้างทิศทางเปลี่ยน.........ปันสังเวียนปิดประทุนทุ่นอุษา อนุกรมปมติดขัดในอัตตา....................ยอมแผ่วล้าเหนื่อยแล้วที่แจวพาย ตื่นรุ่งวันรันคืนไม่ฝืนหลับ.....................กลไกขับเคลื่อนเท้าเช้ายันสาย ยามเที่ยงตรงปลงปรับระงับกาย.............ไม่เบี่ยงบ่ายทายท้าจนชาเย็น สู่สามัญวันหนึ่งหัวถึงหมอน..................ล้มตัวนอนนับดาวพราวโดดเด่น แอบคิดลึกนึกฝันฟ้องจันทร์เพ็ญ...........ในหลืบเร้นเซ่นสรวง ... เมืองลับแล... แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 52 14:03:16 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 52 14:02:11

ความคิดเห็นที่ 23   สวัสดีครับ ไม่ได้ทำหน้าท่ของการเป็นเจ้าบ้านที่ดีนัก  เนื่องจากหายไปอย่างไร้วี่แวว จนมื่อรู้สึกว่า  สงสัยจะมีใครที่มีน้ำใจ  มาทักทายกันบ้าง ว่าแล้วเชียว  ว่าแล้ว คห.21 , 22  คุณ พลอย ฯ  episode 6 - 7  ครับ ( ยิ่งกว่าหนัง  star war )  มีน้ำใจและมีแรงขับเคลื่อนด้านจินตนาการ  ยิ่งกว่า f 16  วิหกสายฟ้า  ที่มาแสดงที่ดอนเมือง  อีก  แหะแหะ จินตนาการงดงามครับ  และเขียนออกจะหลากหลายเรื่องราว  จนนั่งนึกว่า  ผู้เขียกำลังตั้งใจสื่อความไปมุ่งหมายเรื่องใดกัน ไม่อยากคิดลึกนัก  ได้แต่มงแะอ่าน  แล้วสรุปว่า  เขียนดีครับ  เพราะครับ ขอบคุณมากและหวังว่าจะได้อ่านผลงานบรรณกรรมอีกแบบสม่ำเสมอ  นะครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 52 23:26:39

ความคิดเห็นที่ 24   ^-^ แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 52 11:28:43 จากคุณ : the darkknight เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 11:20:33