ความรักของฉัน

วันนี้ฉันเริ่มจัดบ้านใหม่  พูดง่ายๆคือ รื้อของที่ไม่ใช้แล้วทิ้งไปซะ  ระหว่างที่จัดเก็บข้าวของต่างๆ  พลันก็เห็นกล่องกล่องหนึ่งวางอยู่ในลิ้นชักในสุด  ฉันจำกล่องกล่องนี้ได้ดี  มันคือเรื่องราวความรักของฉันเอง  ฉันเปิดกล่องออกดูแล้วหยิบจดหมายแต่ละฉบับที่เราทั้งคู่เขียนหากัน  แต่ละข้อความในจดหมายทำให้นึกถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา  

ก่อนที่จะมีจดหมายกองโตเหล่านี้  ฉันได้เดินทางไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น  ฉันเรียนอยู่ก่อนแล้ว 1 ปี แล้วพอปีต่อมา  เขาก็มาเรียนเหมือนกัน  เราไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกันหรอก  ฉันเจอเขาครั้งแรกที่ห้องเรียนของเพื่อนฉันเอง    เป็นช่วงเวลาพักพอดี    ฉันนั่งเรียนมาจนเมื่อย  เลยเดินออกไปยืดเส้นยืดสายดีกว่า  แน่ล่ะว่าฉันเดินไปหาเพื่อนฉัน  โดยไม่ได้เปิดประตูเข้าไปแต่ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง  แล้วฉันก็ทักทายกับเพื่อนฉัน

"เจ  เรียนเสร็จแล้วไปไหนอ่ะ  วันนี้ไปทำไบท์โตะ(งานพาร์มทาร์ม)ไหม "
"ไป  เดี๋ยวไปพร้อมกันนะ  มานี่ก่อน  นี่เพื่อนใหม่  ชื่อ คิม เป็นคนเกาหลีนะ  ทักทายกันสิ"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  ธีค่ะ "
"เช่นกันครับ  คิมครับ"

เย็นนั้นหลังจากเลิกเรียนแล้ว ฉันก็ไปทำงานต่อ ฉันทำงานอยู่ที่ซุปเปอร์มาเกต  แผนกผลไม้   การทำงานของฉันก็แค่วันละ 3 ชั่วโมง  หน้าที่ฉัน  เก็บ  กวาด  ถูห้อง  ดูแลไม่ให้ชั้นวางสินค้าขาด  บางวันก็แพคผลไม้  หั่นผลไม้บ้าง  ยิ่งถ้าเป็นช่วงเทศกาล  ก็จะยุ่งมากไปกว่านี้   การทำงานของคนญี่ปุ่น  ในความเห็นของฉัน  จริงจังและตั้งใจในการทำงาน  เลยทำให้ฉันต้องทำงานแบบคนญี่ปุ่นไปด้วย (แน่ละสิ  ไม่เช่นนั้นก็โดนไล่ออกสิ) หัวหน้าแผนกของฉันบอกกับฉันว่า  คนญี่ปุ่นจะขาดงานแค่ 3 กรณีนี้เท่านั้น แผ่นดินไหว  นอนโรงพยาบาล  มีญาติเสียชีวิต  นอกนั้นคนญี่ปุ่นจะไม่ลางาน  ฉันก็เลยยึดถือนโยบายนี้มาตลอดการทำงาน  (นอกเรื่องไป)

หลังจากที่ฉันได้รู้จักเพื่อนใหม่หลายๆคนแล้ว  รวมทั้งคิมด้วย  นักเรียนที่นี่ส่วนใหญ่เวลาไปไหนจะไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ  ฉันเองไม่ค่อยคบใครมากมีแค่ เจ เท่านั้นที่คุยกันมากที่สุด เจเป็นคนคุยสนุก แน่อนว่าทุกๆคนพอคุยกับเจแล้วจะชอบเจไปด้วย  รวมถึงฉันเอง เจเป็นผู้หญิงที่เข้ากับใครก็ได้  ฉันเองบางครั้งก็แอบอิจฉาในตัวเจ เพราะเธอไม่เคยเหงาเลย   จำได้ว่าห้องเจ มักจะมีเพื่อนๆแวะเวียนมาทำอาหาร  หรือมีปาร์ตี้กันอยู่เสมอๆ  รวมถึงวันนี้ด้วย
"ธี วันนี้ว่างไหม  ต้องไปทำงานรึเปล่า  มาที่ห้องเราสิ เพื่อนๆมารวมกันน่ะ ทำอะไรกินกัน" เจถามฉัน ช่วงเช้าที่เจอกัน
"ไม่ว่างอ่ะ  แต่ถ้าเลิกเร็วจะลองแวะไปแล้วกันนะ" ฉันตอบเจไป

คืนนั้น  หลังจากเลิกงาน  ฉันก็ไปเคาะห้องที่เจ  เจเปิดประตูมาแล้วบอกว่า"
เพื่อนๆเพิ่งกลับไปกันเอง  ธีเข้ามาก่อนสิ  คิมยังถามถึงธีเลยนะ ว่าทำไมยังไม่มาซักที"  ฉันนั่งกินขนมสักพักแล้วจึงกลับห้องตัวเอง

โรงเรียนที่ฉันเรียน  ได้มีการพาไปเที่ยว(ทัศนศึกษา)ด้วย   ที่ๆไปเป็นที่ที่ฉันเคยไปมาเมื่อปีที่แล้ว  เป็นอควอเลียมขนาดใหญ่   ตอนแรกๆเราก็เดินกันไปเป็นกลุ่มใหญ่ๆ  แต่ฉันเองเคยมาแล้ว  รู้สึกว่าไม่ตื้นเต้นอะไร  จึงเดินแยกตัวออกมาเดินคนเดียว ซักพักมีเสียงตามหลังมาว่า
"เดินด้วยคนสิ" ฉันหันกลับไปมอง  วินโกนั่นเอง  วินโกเป็นเพื่อนชาวพม่าของฉัน เรารู้จักกันมาเป็นปีที่ 2 แล้ว  เราสนิทกันเร็วมาก  อาจเป็นเพราะ ไทย พม่า เพื่อนบ้านกันนั่นเอง  วินโกเป็นผู้ชายอายุเท่าฉัน   เราเลยคุยกันสนิทได้เร็วด้วยนั่นเอง  วินโกมีนิสัยอยู่หลายอย่างที่นึกแล้วก็ขำ  เวลาวินโก  จะผายลม(ตด)  เรอ  เธอก็จะทำทันที  ไม่มีหลบซ่อน  วินโกให้เหตุผลว่า ต้องปล่อยออกมาเลย  ไม่เช่นนั้นจะไม่ดีต่อสุขภาพ  มันทำให้ฉันต้องหันไปบอกกับวินโกในวันนั้นว่า
"เดินด้วยกันก็ได้  แต่ห้ามตดห้ามเรอ ถ้าจะทำ ให้เดินไปไกลๆ เดี๋ยวคนอื่นไม่รู้ นึกว่าเป็นฉันทำ"  วินโกก็ได้แต่ขำๆ ระหว่างที่เราเดินด้วยกัน ฉันสังเกตเห็นคิมเดินตามมาด้วย  แต่ก็ไม่ได้นึกอะไร  

หลังจากนั้น ชีวิตของฉันก็เหมือนเดิม  เช้าตื่นไปเรียน  เย็นไปทำงาน  จนวันหนึ่ง เจก็มาชวนฉันให้ไปกินข้าวที่ห้องเจกัน  มีเพื่อนมาแค่ 4 คน รวมฉันด้วย ฉันไม่ต้องไปทำงานเลยตอบตกลงไป  พอไปถึง  ก็เห็น  เจ  คิม และเพื่อนคิม นั่งอยู่ก่อนแล้ว  วันนั้น เจทำ  ของย่างทั้งหลาย  ส่วนเครื่องดื่มก็เป็นน้ำผลไม้นั่นเอง  ฉันจำได้ติดตาเลยว่า คิมทำของหกตลอด  รินน้ำให้ฉันก็หก เจก็บอกไม่เป็นไร  เช็ดให้  พอเรากินกันเสร็จ  เราก็ช่วยกันเก็บล้าง   เจกำลังจะเก็บกะทะย่างไปล้าง   คิมเห็นดังนั้นก็เลยอาสาเข้าช่วยโดยใช้มือเปล่าๆจับกะทะ  ผลคือ ร้อนมากเลยปล่อยลงพื้นทันที เจเห็นดังนั้น ก็ตกใจแต่โชคดีที่ใช้ผ้าขนหนูมารองไว้ทัน ส่วนฉัน ตอนนั้นนึกอยู่อย่างเดียวว่า  จะไม่ชวนตาคิมนี่ไปกินข้าวที่ห้องแน่ๆ  เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรตกแตกบ้าง  

หลังจากที่เราไปกินข้าวกันวันนั้น  เจก็บอกกับฉันว่า  วันเสาร์นี้ว่างไหม  คิมชวนไปตีกอลฟ์  แต่ฉันเอง  ไม่ชอบเลยตอบไปว่า ไม่ไป อาทิตย์ต่อมา เจมาถามอีกว่า ไปตกปลากันไหม คิมก็ไปนะ  คนไทยจ้ะ  บาป  แต่ไม่รู้ว่าคนชาติอื่นจะเข้าใจไหม  สรุปก็คือไม่ไปอีก    

.................

เดี๋ยวมาต่อตอนต่อไปค่ะ

จากคุณ	: kitty in goyoung
เขียนเมื่อ	: 6 ต.ค. 52 22:08:00