นิราศเทพนคร # ๘ โดยบทสรุป
|
|
. . . โดยอยู่มา วันหนึ่ง ซึ่งโอกาส
ได้นิราศ ห่างเห จากเคหา
ไปสถาน ที่กรุงเก่า เราบูชา
ณ กรุงศรี อโยทธยา เทพรามนคร
ด้วยหัวใจ ของเด็ก เด็ก เล็ก เล็กนั้น
พยายาม ฝากความฝัน ไว้พลันแต่ก่อน
ด้วยพบเห็น ประวัติศาสตร์ องอาจขจร
ด้วยชื่อเสียง อันลือสลอน แห่งกรุงไกร
ได้รับรู้ เรื่องราว เมื่อเก่า ฉนำ
จึงได้จด จึงได้จำ ความยิ่งใหญ่
มาบอกเล่า กล่าวขาน แต่กาลไกล
ด้วยความนัย อันรู้สึก แลตรึกตรอง
จึงกลายเปน นิราศเทพนคร อันฉะนี้
ด้วยความรัก ด้วยชีวี มีทั้งผอง
ด้วยหัวใจ ด้วยวิญญาณ ที่กลั่นกรอง
ด้วยใจครอง ว่าข้า . . . ชื่อว่า ฅนไทย . . .
ขอจบความ อยู่ที่ วัดพระศรีสรรเพชญ
โดยเบ็ดเสร็จ โดยความครบ จบสมัย
ขอบพระคุณ ทุกก้อนอิฐ สถิตหัวใจ
ขอบพระคุณ บรรพบุรุษไทย ในก่อนกาล
ขอสัญญา ว่าจักรักษา สิ่งที่ท่านสร้าง
ขอสัญญา ว่าจักมิร้าง มิห่างผ่าน
ขอสัญญา ว่าจักดำรง คงตลอดกาล
ชั่วเนาว์นาน ตราบชีวิต จักปลิดปลง.
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่ . . . . .
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 ต.ค. 52 01:48:29
|
|
|
| 
