 |
ความคิดเห็นที่ 14 |
แต่งกลอนเดี่ยวๆไม่เป็นแฮะ มาเป็นคู่ทุกที
เกินครึ่งชม.มานิดหน่อยคราวนี้
She says:
Where, oh, where does happiness lie?
I could not quite answer though I tried.
Please, someone out there, if you find,
Tell me where such happiness hides.
As a child, I dream of discovery,
Which will rid the world of misery.
Of seeing majestic nature unveil,
Intricate mechanisms it concealed.
Path of science, alas, lay no roses.
Try so hard but you aren't even close.
Life wasted, time wasted, years flew by.
Oh the pang in the heart made me cry.
Heave a sigh, set the goals, roll more dice,
Gambling with science with all might.
No finish line in sight, light's dimming.
No more zest that keeps life shimmering.
Then heaven sent you from above,
Sooth and soak my poor soul with love.
Suddenly darkest day seems like new,
With your love, all my goals come to view.
In my sleep, you're there protecting me,
From nightmare, from harsh truth, from worries.
In sad times, in bad times, you are there,
Whispering soft words with much care.
Oh, it is so pretty, your smile.
It's as bright as when stars collide.
Shining light swept me off my feet,
Elixir of life, a real treat.
Encouraged, I stand face to face,
Dual with both science and fate.
With you by my side, I've renewed strength,
Feeling like I can go to any length.
แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 52 14:14:34
| จากคุณ |
:
Mnemosyne  
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ต.ค. 52 14:07:17
|
|
|
|
|
เขียนเรื่องสั้นไม่ค่อยเป็นน่ะค่ะ
เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว เชื่อสิ
//ว้าย!!
ก็เป็นแค่ครั้งแรกๆเท่านั้นแหละจ้ะ ไม่เจ็บจะรู้หรือว่า อะไรเป็นอะไร ... 
