* * * * ปลอบขวัญ * * * *
|
|
ขวัญเอย....เจ้าขวัญอ่อน....อย่ารอนร้าว เรียกขวัญเจ้า....คราวผวา....คราประหวั่น ขวัญอย่าหาย....จากห้วง....ดวงชีวัน จงคืนขวัญ....สู่ฝัน....ในวันล้า
อย่าแรมรอน....อ่อนไหว....ใจประหวาด เคยก้าวพลาด....จนเหน็บ....เจ็บหนักหนา แม้นขวัญหาย....กลายหมอง....นองน้ำตา ขวัญจงรา....รอนร้าว....เศร้าตรอมตรม
หลับตาก่อน....เถิดหนา....อย่าสะอื้น น้ำตารื้น....ใจสลาย....พ่ายขื่นขม ปัดความหมอง....ปลอบเศร้าหาย....คลายระทม ฝันภิรมย์....เถอะขวัญ....ในวันพร้อม
จะเอนกาย....เป็นเพื่อน....ไม่เลือนห่าง ขวัญเคยร้าง....ห่างกาย....คลายถนอม เถอะจงชื่น....ขื่นมลาย....หายตรมตรอม กอดประนอม....ด้วยปรานี....ไม่มีคลาย
แขนที่หนุน....อุ่นเสมือน....เพื่อนยามหนุน ไออกอุ่น....ละมุนนวล....ชวนใจหมาย จะปกขวัญ....ป้องกัน....ภยันตราย กมลหมาย....สายสวาท....วาดนิมิต
ขวัญจงมา....สู่ขวัญ....ในวันพรุ่ง เจิดจรุง....ขวัญสง่า....มาสถิตย์ เสถียรขวัญ....มั่นประเทือง....เป็นเนืองนิตย์ ลืมสนิท...เรื่องปวดใจ....ผ่านไปแล้ว...
วันนี้ริอ่านตั้งกระทู้ด้วยปัญญาอันน้อยนิด..
ขอบคุณผู้เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้สาวน้อยค่ะ..

จากคุณ |
:
คุณแม่ใจดี
|
เขียนเมื่อ |
:
14 ต.ค. 52 07:18:58
|
|
|
|