น้าสาวช่างตัดผม
|
|
น้าสาวช่างตัดผม
ยังจำได้ถึงน้าสาวคนหนึ่ง
เป็นช่างตัดผมผู้หญิงคนหนึ่งวัยประมาณกลางคน
แกชอบเดินสายตัดผมให้กับเด็กนักเรียนในหาดใหญ่
อุปกรณ์หลักในการตัดผม คือ ปัตตาเลียนแบบใช้มือหนีบ
กรรไกร หวี แป้งฝุ่นไว้โรยศีรษะก่อนตัดผม
ทุกอย่างบรรจุในตระกร้าหวายสานพร้อมหยิบใช้งาน
ส่วนเก้าอี้กับผ้าคลุมกันผมหล่นไม่ต้องนำมา
เพียงแต่ใช้เก้าอี้ตัวใดก็ได้ในบ้านของลูกค้าที่จะตัดผม
และผ้าขาวม้าของบ้านลูกค้าเป็นหลัก
ลูกค้าส่วนใหญ่ของแกจะเป็นเด็กนักเรียนเป็นหลัก
ผู้ใหญ่จะขอตัดบ้างก็นาน ๆ ครั้ง
แกจะเดินสายไปตามบ้านต่าง ๆ ในหาดใหญ่
ละแวกบ้านก็เห็นแกมาตัดอยู่บ้าง
ราคาค่างวดที่แกตัดก็ถูกกว่าตามร้านตัดผมชายมาก
ลูกค้าผู้ใหญ่จะมีจำนวนไม่มากนัก
มีมากก็พวกเด็กนักเรียนระดับประถมตอนต้น
แต่เด็กนักเรียนที่โตแล้วบางคนก็ไม่ชอบแก
เพราะปัตตาเลี่ยนแบบใช้มือหนีบมักเกี่ยวหรือดึงหนังศีรษะเด็ก
ทำให้ลูกค้าส่วนหนึ่งของแกน้อยลง
เพราะเริ่มมีร้านค้าที่ใช้ปัตตาเลียนไฟฟ้า
เริ่มเข้ามาเปิดเป็นกิจลักษณะในหาดใหญ่มากขึ้น
ทำให้ธุรกิจของแกพออยู่ได้กับเด็กนักเรียนตามบ้าน
ที่ต้องตัดผมให้ถูกต้องตามระเบียบโรงเรียนเป็นหลัก
และต้องรีบตัดผมก่อนครูประจำชั้นตรวจผมว่าถูกหรือผิดระเบียบ
สมัยก่อนถึงปัจจุบันก็เป็นอะไรที่ตลกมาก
คือเด็กนักเรียนหลายโรงเรียนต้องผมสั้นเกรียน
ทำให้รู้สึกฉุกคิดเหมือนกันว่า
รู้สึกครูส่วนมากชอบสนใจของที่อยู่บนหัวเด็กนักเรียน
มากกว่าของที่อยู่ในหัวของนักเรียน
ส่วนผมเองสมัยเป็นเด็กประถมตอนต้น
ก็เคยใช้บริการของน้าสาวช่างตัดผมเป็นบางครั้งบางคราว
แกทำธุรกิจตัดผมแบบนี้นี้อยู่สักพักหนึ่ง
แล้วก็หายไปจากหาดใหญ่ไม่ทราบแห่งหนใด
และไม่เคยพบเคยเจอแกอีกเลย
ถามพี่สาวก็ทราบข่าวสุดท้ายว่า
ลูกชายคนเดียวของน้าสาวช่างตัดผม
ถ้าจำไม่ผิดชื่อ ครูธวัชชัย เป็นครูโรงเรียนผู้ชาย
โรงเรียนแคทอลิคแห่งแรกในหาดใหญ่
เกิดการทะเลาะวิวาทกับเพื่อนบ้านข้างนอกโรงเรียน
สุดท้ายก็ถูกยิงถึงแก่กรรมไป
คนร้ายก็หลบหนีหายไปตามจับตัวไม่ได้
ทิ้งไว้แต่ความเศร้าตรมหงอยเหงาของแม่
ที่สูญเสียลูกชายคนเดียวไป
ทำให้ชีวิตและความหวังคงดับสูญ
จึงหลีกหนีไปห่างไกลจากหาดใหญ่ในที่สุด
เหตุการณ์นี้ถ้าจะให้ดีก็ควรจะเป็นเหมือนนิทานเซ็นเรื่องหนึ่ง
ที่พระนิกายเซ็นอวยพรงานวันเกิดให้กับหลานชายเจ้าของบ้านว่า
ปู่ตาย พ่อตาย ลูกตาย
เจ้าของบ้านโกรธมากหาว่ามาแช่งชักหักกระดูกบ้านแก
พระนิกายเซ็นเลยบอกว่า การตายตามลำดับดีที่สุด
ไม่มีใครต้องเศร้าโศกเสียใจมากกว่าการตายผิดลำดับ
นี่คือความทรงจำถึงน้าสาวช่างตัดผม
ที่เคยพบเคยเจอคนหนึ่งในหาดใหญ่
เขียนไว้จากความทรงจำก่อนที่จะเลือนหายไป
| จากคุณ |
:
ravio  
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ต.ค. 52 21:08:20
|
|
|
| 
