กลัว
|
|
"ความกลัว" ทำให้เราทำร้ายกัน..
"ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้! อย่าให้ฉันเห็นเธออีก!" ถ้อยคำรุนแรงที่ตวาดออกไล่ให้เธอหนีหนีหายจากเขาไป
แม้จะเสียใจที่ทำให้เธอเจ็บปวดแต่ความกลัวมันผงาดเงื้อมใหญ่โตน่ากลัวราวกับปีศาจ หากไม่ทำแบบนี้ก็ต้องโดนเธอทำร้ายอีก..
ไม่เข้าใจเลย.. ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาต้องทำอย่างนั้นด้วย ทำไมต้องทำร้ายกันถึงขนาดนี้ ทุกอย่างที่ผ่านมาเขาลืมหมดแล้วหรืออย่างไร
เธอได้แต่ร้องไห้ ร้องไห้เหมือนฝนที่ไม่มีวันหยุดตก..
ทั้งที่ไล่เธอไปแต่ก็รู้สึกผิดจนทนไม่ไหว อยากมาขอโทษ อยากมาเห็นว่าที่ทำลงไปไม่ได้ทำให้เธอเสียใจ ไม่ได้ทำให้เขาเป็นคนผิดอย่างให้อภัยไม่ได้
"มาทำไม? ไล่ฉันไปแล้วไม่ใช่เหรอ จะมาทำให้ฉันเสียใจทำไมอีก? ไปซะ! อย่ามาให้ฉันเห็นอีก!"
เธอคืนคำพูดรุนแรงนั้นให้เขาแล้วปิดประตูหนีหายไป ทิ้งเสียงสะท้อนเอาไว้กรีดหัวใจให้เจ็บช้ำ..
ไม่ได้อยากทำร้ายเขาเลย แต่ถ้าไม่ทำอย่างนี้ก็จะโดนเขาทำร้ายอีกไม่ใช่หรือ?
ถึงคิดได้อย่างนี้แต่เธอก็ยังร้องไห้ รู้สึกผิดเหลือเกิน...
ที่สุดแล้วพวกเราก็ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง..
| จากคุณ |
:
ratichan  
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 ต.ค. 52 17:27:47
|
|
|
| 
