ความคิดเห็นที่ 1 ๑ เมษายนวันเลิกทาส            คนเหมือนกัน แต่เกณฑ์ตกเป็นทาส            ไร้อำนาจวาสนา ฐานะต่ำ            เป็นเบี้ยล่างแร้นแค้น แสนระกำ            นายใจดำ ตีค่าไร้ปราณี            "สมเด็จพระปิยมหาราช"            ทรงเลิกทาสเปลี้ยงทุกข์ให้สุขศรี            พ้นทุกเข็ญ เป็นไทควรไปดี            ขออย่ามีทาสฟื้น คืนกลับมา.            ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม            ข้าพระพุทธเจ้า นายอภินันท์ นาคเกษม: ร้อยกรอง            จากหนังสือ ๑๐๐ ปี แห่งการเลิกทาส จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 20:51:38

ความคิดเห็นที่ 2           ตราบเสียงตรวนโซ่เศร้า      โศกหาย       คราขาดเสียงขวับหวาย            วิ่นเนื้อ       ทาสทุกข์ทั่วหญิงชาย              ชมสุข       ยังบ่ทันกอปรเกื้อ                   เสด็จฟ้าเสวยสวรรค์           ครบวันพระผ่านหล้า          ลับสยาม      คงโซ่ชลนัยน์หลาม               หลากล้น      คงหวายกตัญญูตาม              ตรึกเฆี่ยน จิตนอ      คงทาสรำพันพ้น                   พจน์พร้องสดุดี                              ๐๐๐      ดร.กรองแก้ว บูรณะกิจ              As soon as the sound of the chain          and the sound of beating with the rattan cane          on the bodies disappeared          all the slaves, both men and women were happy.          But King Rama V passed away before          he could see the accomplishment of his excellent resolution.          On the anniversary  of the King"s passing-aways,          the slaves"s tears flowed like a river.          So all the slaves would recollect his kindness in such a            manner that had been unexplained. แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 52 21:14:37 จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 21:13:32

ความคิดเห็นที่ 3 แวะมาชืี่นชม ฝีมือคุณนักแต้มครับ จากคุณ : ตวนกงจื้อ (คุณชายต้วน) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 22:05:56

ความคิดเห็นที่ 4 ทาสทางกายสลายสิ้นได้ยินยล ยังมิพ้นผจญอยู่มิรู้หาย คือจริตคิดในกรอบครอบใจกาย ยังไม่วายสลายขาดทาสนิยม .............................................. ทุกวันนี้เรายังเป็นทาสความนิยม          คือ นิยมอะไรที่มันเลื่อนลอย ไร้ประโยชน์ต่อ   "ส่วนรวม" ไร้ประโยชน์  "ต่อประชาชนโดยรวม"  อย่างแท้จริง เช่น             สินค้าแบรนด์เนมจากต่างประเทศ   ทั้งที่คนไทยมีความสามารถไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าคนญี่ปุ่น คนเกาหลี แต่ทำไมเราเอาจิตสำนึกเอาความสามารถที่แท้จริงออกมาไม่ได้ ทำไมเราขาดจิตสำนึก ขาดผู้นำที่จะพัฒนาคุณภาพสินค้าและผลิตผล ของประชาชนในประเทศของเราให้สร้างรายได้สู่ประเทศและพัฒนาประเทศอย่างจริงจัง แต่ทำไมเรามีจิตสำนึกที่จะพัฒนาความศรัทธาในบางสิ่งบางอย่างให้ได้รับ ความนิยมตลอดมา  (สินค้าแบรนด์เนมจากต่างประเทศน่ะครับ แหะๆ) ทำไมเรามองข้ามผลประโยชน์โดยรวมที่แท้จริงของประชาชน               เพราะเราตกเป็นทาสความนิยมไงล่ะครับ แหะๆๆ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 10:25:43

ความคิดเห็นที่ 5 แวะเข้ามาให้กำลังใจ บ้านใกล้ครับ กะว่าจะลองศึกษาการเขียนกวีแบบคุณบ้าง น่าจะสนุก จากคุณ : คุณหมอเถื่อน (doctorwar) เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:10:47

ความคิดเห็นที่ 6 ความเคยชิน....คืออุปสรรคของการซึมซับสิ่งใหม่ค่ะ..... คำว่าทาส อาจยังอยู่ รู้มั๊ยคะ?.. วันปิยะฯ  จะเฝ้าเตือน อย่าเลือนหาย บ่าว-ทาส-ไพร่ รุ่นใหม่มา ยังตาลาย เหมือนกลิ่นอาย ไพร่ยังอยู่ ไม่รู้เลือน..... จากคุณ : สิริชน เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 12:17:00

ความคิดเห็นที่ 7 ... แวะมาอ่านค่ะ คุณนักแต้ม ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 15:52:08

ความคิดเห็นที่ 8 แวะมาอ่านขอรับ จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 05:28:14